«Святая война» / "Święta wojna"

Ну вот, уже скоро, начнется 179-е краковское дерби. Уже скоро заполнятся трибуны стадиона на улице Реймонта. И уже скоро на поле выйдут 22 футболиста, которые будут биться за 3 очка и за почёт во всём городе. Конечно, эта игра вызывает интерес людей не только всего города, но и за пределами Кракова - много людей интересуются этим спортивным событием. Встреча между "Вислой" и "Краковией" называется "святой войной". И эта "война" происходит не только на поле, но и на трибунах и, к сожалению, за их пределами. Игроков команды победителя, до следующего дерби, весь город будет называть "ПАНЫ", и часто есть такой уговор или даже пари, что победители приглашают проигравших на обед. Этот обед проходит всегда в одном и том же месте и выглядит это событие достаточно необычно. За то время, что я играю в "Висле", такое событие состоялось только один раз, и приглашали мы :)

С того момента как «Краковия» вернулась в высшую лигу, «Висла» не проиграла ни одного матча из 9 состоявшихся. Хочу сразу объяснить, что обе краковские команды в чемпионатах страны всегда решают разные задачи. "Висла" борется только за чемпионство а "Краковия" борется за средние места в таблице, а в этом сезоне даже за выживание. Но эти обстоятельства, ни в коей мере не влияют на происходящее, на поле. Разница в местах в турнирной таблице не всегда заметна на поле. Обычно дерби проходят в бескомпромиссной борьбе, и шанс на успех в том или ином матче всегда есть у обоих коллективов. "Висла", в играх с "Краковией", выделяется уровнем мастерства футболистов, без сомнения наша команда наполнена более мастеровитыми футболистами. Но "Краковия" в играх с нами всегда показывает игру на несколько порядков качественнее и красивее чем в обычных матчах лиги. Плюс самоотдача и даже самопожертвование игроков этой команды в дерби запредельные и заслуживают уважения. Поэтому я уверен, что перед нами очень серьезное испытание.

Хочу поговорить об атмосфере, которая царит вокруг этого матча. Сразу скажу, что билеты проданы все. В этом, впрочем, никто и не сомневался. Стадион будет полон и "допинг" болельщиков будет ярый. Как и для нас, игроков, так и для наших фанатов, этот матч - дело чести! Готовятся они к этому матчу с сумасшедшим азартом и преданностью. Как раз когда я въезжал на стадион на предигровую тренировку, несколько "ребят с Реймонта" несли уже готовые баннеры на трибуну. Поддержка наших болельщиков всегда вызывает у меня очень сильные эмоции, ну а в таких матчах как дерби, их поддержка просто фантастична. На этом событии всегда присутствуют баннеры с каким-то посланием. Иногда это послание направлено в адрес фанатов команды соперника, иногда в адрес игроков своей, а иногда в адрес управления города Краков. Дело в том, что управление города иногда запрещало появление болельщиков в секторе гостей. А без присутствия фанатов обеих команд, праздник считается неудачным :). Поэтому несколько лет назад, наши болельщики вывесили баннер примерно с таким посланием: "Дербы без "пасастых дам"?! Такие дерби мы в ж… имеем!". Поэтому определенная "солидарность" между краковскими фанатами есть. К сожалению, предстоящие дербы снова пройдут только на глазах болельщиков "Вислы". Это решение властей города принято для сохранения порядка в Кракове. Не могу сказать, что во время дерби в городе царят беспорядки, но без мер безопасности могло бы быть жарко. Просто иногда случались стычки фанатов, которые имели не самые лучшие последствия. Об этих событиях можно даже документальный фильм на канале "Discovery" посмотреть.

Нас называют "ПСЫ". Это прозвище взялось потому, что "Висла" - это бывший милицейский клуб. А на польском жаргоне милиционеров или полицейских называют псами. Всех людей причастных к "Краковии" называют "ПАСЫ", на русском это значит "линии". Это название происходит от расцветки формы нашего соперника. Болельщики обеих команд распределены, в принципе, по всему городу. Нет такого что, фанаты "Вислы" живут на юге, а фанаты "пасов" на севере Кракова. Отдельные районы принадлежат нашим болельщиком, в отдельных кварталах люди болеют за "Краковию". Часто можно легко понять какой район кого поддерживает: надписи и рисунки на домах и заборах или шарфы и шапочки на людях помогают в этом. Хочу отметить, что население Кракова использует клубную атрибутику не только на стадионах, но и в повседневной жизни. А стадионы краковских клубов между собой разделяют лишь "Блони" - это большая территория, точнее поляна, на которой занимаются спортом, гуляют и выгуливают собак, жители Кракова.

Игроки подходят к этому матчу с огромной ответственностью и желанием победить. Мотивировать перед дерби никого не нужно, все живут этим матчем и готовы отдать все силы для достижения нужного результата. Ну а знаменитая песня наших болельщиков: "Виселка только ПОБЕДА!", напоминает, что нужный результат в этом противостоянии - это победа! В нашей команде только один игрок сыграл во всех лиговых встречах против "Краковии", как ни странно - это аргентинец Мауро Канторо. Вообще, "Висла" не может похвастаться наличием в своем составе воспитанников своей школы футбола. Но поверьте, даже тот факт, что состав нашей команды состоит из ребят воспитанных в других клубах, не мешает нам с полной ответственностью и большим уважением к цветам клуба и к нашим фанатам настраиваться на игру с "Краковией"!

Я, например, сразу понял, что краковское дерби это что-то более важное, чем обычный матч. Но поскольку по своей натуре я и так каждый матч трактую как самый важный, стараюсь концентрироваться на игре, а не на всём "шуме" вокруг. Поэтому когда перед моей первой игрой за дубль против "Краковии" ко мне подошел капитан нашей команды и сказал: "В футболке "Вислы" нельзя проиграть матч против "пасов"!", я улыбнулся и сказал: "Я ни одного матча не собираюсь проиграть в своей карьере!". Но подход к делу дублеров мне понравился, и это лишний раз доказывает то, что дерби - это война, но "святая война". До сих пор, в матчах, которые я сыграл против "Краковии", я только выигрывал. И радость после этих побед была огромная. Таким победам в нашей раздевалке радуются, так же как и победе в чемпионате, поскольку такие победы всегда даются очень тяжело и требуют очень больших усилий. А усилия прилагают все: и тренера, и игроки, и болельщики. И пока именно мы прилагали больше усилий, чем "пасы"…

Перед городом очередное испытание, перед городом очередное дерби, перед городом большая радость...

Дай Бог, чтоб радость не покидала трибуны нашего стадиона и после финального свистка арбитра.

"Święta wojna"

Już niebawem zaczną się 179. krakowskie derby. Już niebawem zapełnią się trybuny stadionu przy ulicy Reymonta. I już niebawem na boisko wyjdzie 22 piłkarzy, którzy będą bić się o 3 punkty i prymat w całym mieście. Oczywiście ten mecz interesuje mieszkańców całego miasta, ale i poza granicami Krakowa, wiele osób jest ciekawych tego sportowego wydarzenia. Spotkanie Wisły i Cracovii jest nazywane „świętą wojną”. I ta „wojna” odbywa się nie tylko na boisku, ale i na trybunach i niestety także poza nimi. Piłkarzy zwycięskiej drużyny całe miasto będzie nazywać „Pany”, jest też taka umowa, czy nawet zakład, że zwycięzcy zapraszają przegranych na obiad. Ten obiad odbywa się zawsze w jednym i tym samym miejscu i jest to wydarzenie dosyć niezwykłe. W czasie, od kiedy gram w Wiśle, takie zdarzenie miało miejsce tylko jeden raz, a zapraszaliśmy my:).

Od momentu, kiedy Cracovia wróciła do pierwszej ligi, Wisła nie przegrała jeszcze żadnego meczu z 9, które się odbyły. Chcę od razu wyjaśnić, że obie krakowskie drużyny w mistrzostwach kraju zawsze mają inne zadania. Wisła walczy tylko o mistrzostwo, a Cracovia o miejsca w środku tabeli, a w tym sezonie nawet o utrzymanie. Ale te okoliczności, w żadnej mierze nie wpływają na wydarzenia na boisku. Różnica w miejscach w tabeli ligowej nie zawsze przekłada się na plac gry. Zwykle derby to bezkompromisowa walka i szansę powodzenia zawsze mają oba zespoły. Wisła, w meczach z Cracovią, wyróżnia się poziomem umiejętności piłkarzy, bez wątpienia nasza drużyna ma lepiej wyszkolonych zawodników. Ale Cracovia, grając z nami, zawsze pokazuje grę znacznie lepszą i ładniejszą niż w zwykłych meczach ligi. A oddanie i „samoofiarność” graczy tej drużyny w derbach są bezgraniczne i zasługują na uwagę. Dlatego jestem pewien, że przed nami bardzo poważny sprawdzian.

Chcę opowiedzieć o atmosferze, która panuje wokół tego meczu. Od razu powiem, że sprzedano wszystkie bilety. Co do tego w zasadzie nikt nie miał wątpliwości. Stadion będzie pełny i doping kibiców będzie zagorzały. Tak dla nas, piłkarzy, jak i dla naszych fanów, ten mecz to sprawa honoru! Oni przygotowują się do tego meczu z niewiarygodnym zapałem i wiernością. Akurat gdy wjeżdżałem na stadion na przedmeczowy trening, kilku „chłopców z Reymonta” niosło już gotowe transparenty na trybunę. Wsparcie naszych kibiców zawsze wywołuje u mnie bardzo silne emocje, no a w takich meczach jak derby, ich wsparcie jest po prostu fantastyczne. Podczas tego wydarzenia zawsze wiszą transparenty z jakimiś hasłami. Czasem to hasła skierowane pod adresem sympatyków drużyny przeciwnika, czasem pod adresem własnych piłkarzy, a czasem pod adresem władz miasta Krakowa. Sprawa w tym, że władze miasta niekiedy zabraniają pojawienia się kibiców w sektorze gości. A bez obecności fanów obu drużyn, święto jest uważane za nieudane:). Dlatego kilka lat temu, nasi kibice wywiesili transparent z takim hasłem: „Derby bez „pasiastych dam”?! Takie Derby w d… mam!”. W tej kwestii istnieje „solidarność” między krakowskimi fanami. Niestety najbliższe derby na żywo będą mogli zobaczyć tylko kibice Wisły, bo z powodu remontu nie przyjmujemy kibiców gości. Do tej decyzji przychylają się także władze miasta, którym zależy na utrzymaniu porządku. Nie powiem, że w czasie derbów, w mieście panuje zamieszanie, ale bez służb bezpieczeństwa mogłoby być gorąco. Po prostu kiedyś zdarzały się starcia fanów, które miały nienajlepsze skutki. O tych wydarzeniach można nawet zobaczyć film dokumentalny na kanale „Discovery”.

Kibice obu drużyn w zasadzie znajdują są w całym mieście. Nie jest tak, że fani Wisły żyją na przykład na północy, a fani „Pasów” na południu Krakowa. Jedne dzielnice są wiślackie, w innych rejonach ludzie kibicują Cracovii. Często można łatwo zorientować się do kogo przynależy dana dzielnica, a pomagają w tym napisy i rysunki na domach i ogrodzeniach albo szale i czapki noszone przez ludzi. Chcę zauważyć, że mieszkańcy Krakowa stosują barwy klubowe nie tylko na stadionach, ale i w życiu codziennym. A stadiony krakowskich klubów rozdzielają tylko „Błonia”, czyli ogromna przestrzeń, a w zasadzie polana, gdzie uprawiają sport, spacerują i wyprowadzają psy, mieszkańcy Krakowa.

Piłkarze podchodzą do tego meczu z ogromną odpowiedzialnością i pragnieniem zwycięstwa. Przed derbami nie trzeba nikogo motywować, wszyscy żyją tym meczem i są gotowi oddać wszystkie siły, aby osiągnąć wymagany rezultat. No a słynna przyśpiewka naszych kibiców” „Wisełko tylko ZWYCIĘSTWO!” przypomina, że wynik wymagany w tej konfrontacji to zwycięstwo! W naszej drużynie tylko jeden zawodnik wystąpił we wszystkich spotkaniach z Cracovią w ostatnich latach, jest to Argentyńczyk Mauro Cantoro. W ogóle Wisła nie może pochwalić się nazwiskiem swego wychowanka w składzie. Ale uwierzcie, że nawet ten fakt, że w składzie naszej drużyny znajdują się chłopaki wychowani w innych klubach, nie przeszkadza nam z pełną odpowiedzialnością i największym szacunkiem dla barw klubowych i dla naszych fanów, podejść do meczu z Cracovią!

Ja, na przykład, od razu pojąłem, że krakowskie derby to coś zdecydowanie ważniejszego, niż zwykły mecz. Ale ja ze swej natury i tak każdy mecz traktuję jak najważniejszy, staram się koncentrować na grze, a nie na całym „szumie” wokół. Dlatego, gdy przed moją pierwszą grą przeciw Młodej Cracovii podszedł do mnie kapitan naszej drużyny i powiedział: „w koszulce Wisły nie można przegrać meczu z „Pasami”!”, uśmiechnąłem się i powiedziałem: „ja nie planuję przegrać żadnego meczu w swojej karierze!”. Ale podejście do sprawy zawodników z Młodej Wisły spodobało mi się i to kolejny raz potwierdza, że derby to wojna, ale „święta wojna”. Dotąd w meczach, które rozegrałem przeciw Cracovii, tylko wygrywałem. I radość po tych zwycięstwach była ogromna. Takimi wygranymi w naszej szatni cieszą się także jako zwycięstwami w mistrzostwach, ponieważ takie wygrane zawsze są bardzo trudne i wymagają największych wysiłków. A wysilają się wszyscy: i trener, i piłkarze, i kibice. I na razie właśnie my wkładaliśmy więcej sił, niż „Pasy”…

Przed miastem kolejny sprawdzian, przed miastem kolejne derby, przed miastem wielka radość. Daj Boże, aby radość nie opuściła trybun naszego stadionu i po końcowym gwizdku arbitra.