Дай Бог чтоб «Шерифу» удалось пройти очередного соперника и пробиться в групповой этап ЛЧ. По крайней мере, я желаю ребятам не почивать на лаврах, а ещё больше сконцентрироваться на своей работе, продолжить свою отличную серию игр и пробиться в «группы» ЛЧ. Думаю именно сейчас молдавским футболистам нужно быть наглыми и самоуверенными…
Ну а мы в прошедший уикенд сыграли первую игру в чемпионате Польши. Сыграли мы хорошо и обыграли «Рух» 2:0. В этом матче (по крайней мере, в первом тайме) была видна настоящая «Висла». Нам удалось сыграть очень агрессивно, не дать сопернику развернуться и нейтрализовать все их козыри. При этом в атаке мы выглядели очень мощно, всегда в атакующие действия включались оба наших крайних защитников, и часто нам удавалось провести интересные комбинации. В результате к середине первого тайма мы вели 2:0. Позже мы сбавили обороты, но и так владели большим преимуществом и имели моменты для взятия ворот. Капитальный матч провёл Войтек Лободзински и оба наших центральных защитника Марсело и Арек Гловацки. Лично для себя я отметил ментальный подход наших ребят к этому матчу. После не самого лучшего выступления в Европе и проигрыша в матче за супер кубок, после шквала критики в наш адрес, команда в очередной раз показала свою силу и сыграла очень убедительно.
На следующий день после игры основного состава, я отправился на матч «дублёров». В турнире молодёжных команд именно «Рух» опередил нас на одно очко и стал прошлогодним чемпионом турнира «дублёров». В дороге на игру я не думал ни о каком реванше, главное было сыграть хороший матч и сделать все возможное, чтоб победить. По сравнению с прошлым сезоном, наша молодёжная команда ещё больше помолодела:).
Пару игроков дебютировали за «дубль». Я был самым старшим игроком нашей команды на поле, не припомню, чтоб что-то подобное случалось раньше в моей карьере :). Состав «Руха» выглядел и по старше и поопытнее. За их дубль сыграло пару игроков, которые уже успели сделать себе имя в высшей лиге Польши. Поэтому именно хозяева вели игру и имели, намного больше моментов забить. Рад, что мне удалось пару раз «выручить» команду и сыграть на ноль. Матч закончился 0:0, но уровень игры был достаточно высок, как для молодёжного турнира. Лично я имел много работы, и это радует. Всё-таки легче развиваться, когда тебя постоянно проверяют, чем когда соперник создаст один момент за игру. Теперь нужно дальше показывать такую игру, и даже лучше :).
А сейчас мы готовимся к игре против «Заглебие» Любин. Перед нами интересный матч против новичка лиги. Хоть в первом туре «Заглебие» и проиграло «Легии» 0:4, думаю, сегодня легко нам не будет. Тем более играем мы на выезде, а они постараются реабилитироваться на глазах своих болельщиков за неудачу в первом туре. Нас ждёт тяжёлый матч, но одно радует: атмосфера любинского стадиона. На таких объектах в двойне хочется играть в футбол. Все билеты на матч уже проданы, так что остаётся сыграть хороший матч и победить «Заглебие». К этой игре мы подходим в боевом настроение. Новых травмированных игроков в нашей команде нет, наоборот в состав вернулся Мариуш Йоп.
Ну а теперь о «Шерифе» :). Во первых, во вторых и в третьих: БРАВО!!! Для тех, кто не знает или забыл: я являюсь воспитанником «Зимбру» Кишинёв. А отношения между «Зимбру» и «Шерифом» дружескими не назовешь точно :).
Но матчи на европейской арене это совсем другое дело. И я всегда радовался, радуюсь и буду радоваться успехам всех молдавских спортсменов, клубов и национальных команд за пределами нашей страны! Поэтому даже собирался вместе с Томкем Ирсакем поехать в Прагу на матч, но так получилось, что мы тренировались, вечером, а не утром, поэтому нам не удалось поехать на эту игру. После того как «Шериф» без особых проблем прошёл финский «Интер» и попал на «Славию», я был уверен, что чехом будет очень тяжело, и предпочтение отдал «нашим». В раздевалке я и Томек «травили» друг друга, он был уверен в «Славии» я в «Шерифе». Первый матч показал, что тираспольчани достаточно хорошо выглядят и готовы сотворить сенсацию. Так и получилось, и теперь мои друг чех, молчит и не шутит:). Даже наш администратор, пан Яшу, пошутил в автобусе: «Томек что-то плохо выглядит, видно переживает поражения «Славии» и «Спарты»». Но как не крути, говорят все о «Шерифе». Многие мои коллеги спрашивают меня про тираспольский клуб, про игроков и про материальную базу этого клуба. Отвечал я коротко: «игроки очень молодые, с большим потенциалом, а спортивная база этого клуба одна из лучших в Европе». Уверен, что клуб «Шериф» давно заслужил участвовать в групповом раунде ЛЧ или Лиги Европы. Главным соперником «Шерифа» является отсутствие реального конкурента в молдавском чемпионате. Поэтому клуб продаёт большое количество игроков в зарубежные клубы, и каждый год начинает в новом составе. Такое течение кадров не позволяет постоянно играть на высоком уровне, а наоборот иногда возвращает команду на шаг назад. Но в этом году «Шериф» и в Москве обратил на себя внимание, выиграв кубок содружества. А сейчас вообще сотворил сенсацию.
Я в свою очередь очень рад успехам своих друзей из этого клуба и особенно я рад за Важу Тархнишвили. Теперь перед ними очередной отборочный этап. Самую важную роль в этих играх сыграет психология. Очевидно, что «Шериф» нашёл свою игру и что команда «на ходу». Поэтому остается до конца поверить в себя и пройти очередного соперника. Сейчас я даже не знаю, кто может быть потенциальным соперником тираспольчан, но желаю чтоб жеребьёвка была удачной для них. Ну а сейчас я вместе с ребятами выхожу на традиционную прогулку. Позже будет установка, и в бой!
Święto na mołdawskich ulicach
Przed nami druga kolejka Ekstraklasy i mecz z ligowym beniaminkiem, Zagłębiem Lubin. Za nami pierwsza kolejka i dobra gra przeciw Ruchowi Chorzów. A między tymi meczami był kolejny dzień euro pucharów, który przyniósł kolejną sensację: mistrz Mołdawii przeszedł mistrza Czech w trzeciej rundzie eliminacyjnej Ligi Mistrzów! Sheriff Tiraspol został pierwszą mołdawską drużyną, która będzie grała w Europie przynajmniej do połowy grudnia! Daj Boże, aby Sheriff zdołał przejść kolejnego przeciwnika i awansował do fazy grupowej LM. Życzę chłopakom, aby nie spoczęli na laurach, lecz jeszcze bardziej skoncentrowali się na swojej pracy, przedłużyli swoją wspaniałą serię dobrych meczów i awansowali do grupy LM. Myślę, że właśnie teraz mołdawscy piłkarze powinni być bezczelni i pewni siebie…
No a my w miniony weekend rozegraliśmy pierwszy mecz w polskiej Ekstraklasie. Zagraliśmy dobrze i ograliśmy Ruch 2:0. W tym meczu (a przynajmniej w pierwszej połowie) widać było prawdziwą Wisłę. Udało nam się zagrać bardzo agresywnie, nie pozwolić przeciwnikowi na rozkręcenie się i neutralizować wszystkie jego zapędy. Do tego bardzo dobrze wyglądaliśmy w ataku, zawsze do akcji ofensywnych włączali się obaj nasi boczni obrońcy i często udawało nam się przeprowadzić interesujące kombinacje. W rezultacie w środku pierwszej połowy prowadziliśmy 2:0. Później zmniejszyliśmy obroty, ale i tak mieliśmy przewagę i okazje do zdobycia kolejnego gola. Kapitalny mecz rozegrał Wojtek Łobodziński i obaj nasi środkowi obrońcy, Marcelo i Arek Głowacki. Warto odnotować mentalne podejście naszych chłopaków do tego meczu. Po nie najlepszym występie w Europie i przegranej w meczu o Superpuchar, po fali krytyki pod naszym adresem, drużyna po raz kolejny pokazała swą siłę i zagrała bardzo przekonywająco.
W dzień po meczu pierwszej drużyny udałem się na mecz Młodej Ekstraklasy. W zeszłym sezonie w tych rozgrywkach właśnie Ruch wyprzedził nas o jedno zwycięstwo i został mistrzem Młodej Ekstraklasy. W drodze na mecz nie myślałem o żadnym rewanżu, najważniejsze było, aby rozegrać dobry mecz i zrobić wszystko, aby wygrać. W porównaniu z zeszłym sezonem, nasza młoda drużyna jeszcze bardziej odmłodniała :).
Kilku zawodników debiutowało w tych rozgrywkach. Ja byłem najstarszym piłkarzem naszej drużyny na boisku, nie przypominam sobie, aby coś podobnego zdarzyło się wcześniej w mojej karierze :). Skład Ruchu wyglądał na starszy i bardziej doświadczony. W ich młodej drużynie wystąpiło kilku zawodników, którzy już zdołali zapisać swe nazwisko w rozgrywkach polskiej Ekstraklasy. Dlatego to właśnie gospodarze prowadzili grę i mieli zdecydowanie więcej okazji podbramkowych. Cieszę się, że kilka razy udało mi się „wyręczyć” drużynę i zagrać na zero. Mecz zakończył się wynikiem 0:0, ale poziom gry był dosyć wysoki, jak na rozgrywki młodzieżowe. Osobiście miałem sporo pracy i to mnie cieszy. Mimo wszystko łatwiej rozwijać się, gdy stale cię sprawdzają, poddają próbie, niż gdy przeciwnik stworzy jedną sytuację w meczu. Teraz trzeba dalej pokazywać taką grę, a nawet jeszcze lepszą :).A teraz przygotowujemy się do meczu z Zagłębiem Lubin. Przed nami interesujące spotkanie z beniaminkiem. Chociaż w pierwszej kolejce Zagłębie przegrało z Legią 0:4, myślę, że dzisiaj wcale nie będzie nam lekko. Tym bardziej, że gramy na wyjeździe, a oni postarają się zrehabilitować przed swoimi kibicami za niepowodzenie w pierwszej kolejce. Czeka nas ciężki mecz, ale jedno cieszy: atmosfera lubińskiego stadionu. Na takich obiektach podwójnie chce się grać w piłkę. Wszystkie bilety na mecz są już wyprzedane, więc pozostaje rozegrać dobre widowisko i pokonać Zagłębie. Do tego pojedynku podchodzimy w bojowych nastrojach. W naszej drużynie nie ma nowych kontuzji, przeciwnie do składu powrócił Mariusz Jop.
No a teraz o Sheriffie :). Po pierwsze, po drugie i po trzecie: BRAWO!!! Dla tych, którzy nie wiedzą albo zapomnieli: jestem wychowankiem Zimbru Kiszyniów. A relacji między Zimbru i Sheriffem na pewno nie można nazwać przyjaznymi :). Ale mecze na arenie międzynarodowej to zupełnie inna sprawa. I zawsze cieszyłem się, cieszę i będę cieszył zwycięstwami wszystkich mołdawskich sportowców, klubów i drużyn narodowych! Dlatego nawet planowałem razem z Tomkiem Jirsakiem pojechać do Pragi na mecz, ale tak wyszło, że trenowaliśmy wieczorem, a nie rano i nie udało nam się pojechać na to spotkanie. Po tym jak Sheriff bez żadnych problemów przeszedł fiński Inter i trafił na Slavię, byłem przekonany, że Czechom będzie bardzo ciężko i w roli faworytów upatrywałem „naszych”. W szatni dogryzaliśmy sobie z Tomkiem wzajemnie, on wierzył w Slavię, ja w Sheriffa. Pierwszy mecz pokazał, że mołdawska drużyna wygląda dosyć dobrze i jest gotowa sprawić sensację. Tak też się stało i teraz mój przyjaciel Czech milczy i nie nabija się:). Nawet nasz magazynier, pan Jasiu, zażartował w autobusie: „Tomek coś kiepsko wygląda, widocznie przeżywa porażki Slavii i Sparty”.
Ale jakby nie patrzeć, wszyscy mówią o Sheriffie. Wielu moich kolegów pyta mnie o ten klub, o piłkarzy, o wiadomości na temat drużyny. Odpowiadam krótko: „piłkarze bardzo młodzi, z wielkim potencjałem, a baza sportowa klubu jedna z lepszych w Europie”.
Jestem przekonany, że Sheriff już dawno zasłużył na to, by brać udział w fazie grupowej LM czy Ligi Europy. Głównym przeciwnikiem Sheriffa okazuje się brak realnej konkurencji w mołdawskich rozgrywkach ligowych. Dlatego klub sprzedaje znaczną ilość zawodników do zagranicznych zespołów i każdy sezon rozpoczyna w nowym składzie. Taka zmienność w kadrze nie pozwala stale grać na wysokim poziomie, a przeciwnie, czasem cofa drużynę o krok. Ale w tym roku Sheriff nawet w Moskwie zwrócił na siebie uwagę zdobywając Puchar Wspólnoty Niepodległych Państw. A teraz już całkiem sprawił niespodziankę. Osobiście bardzo cieszę się sukcesami swoich kolegów z tego klubu, a zwłaszcza Waży Tarhniszwili. Teraz przed nimi kolejny etap eliminacyjny. Najważniejszą rolę w tych meczach odegra psychologia. Widać, że Sheriff znalazł swój styl i że drużyna jest „na fali”. Dlatego pozostaje w pełni uwierzyć w siebie i przejść kolejnego rywala. Teraz nawet nie wiem, kto może być potencjalnym przeciwnikiem tej drużyny, ale życzę, aby losowanie było dla nich udane.No a teraz razem z chłopakami wychodzę na tradycyjny spacer. Później odprawa i do boju!
Комментариев нет:
Отправить комментарий