tag:blogger.com,1999:blog-7319176099472244892024-03-13T03:48:45.142+01:00In Fun Is Nothing BadО Человеке, О Игре и О Жизни / O Człowieku, O Grze i O ZyciuCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.comBlogger48125tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-59022219120768310902010-01-20T19:59:00.002+01:002010-01-22T09:49:35.549+01:00Большой шанс, серьезный вызов… / Wielka szansa, poważne wyzwanie…Ну, вот, в конце концов, появилась минутка написать пару строк о важным шаге в моей футбольной карьере. Вчера вечером моя хорошая подруга, которая не сильно интересуется футболом, спросила меня: «Илюша, ну что у тебя новенького? Рассказывай…». В тот момент я даже улыбнулся, и про себя подумал: «в принципе всё новое!»:). Да в прошедшую субботу я подписал контракт с футбольным клубом «Рубин» Казань. После подписи, у меня сразу поменялись 22 рабочих коллеги, все тренера, место работы и проживания, болельщики и конечно, цели и объективы. Как заметил главный тренер «Вислы», даже экипировка в новой команде другого производителя. Это всё шуточки, но факт остается фактом: передо мной открылись двери другого этажа и теперь нужно воспользоваться таким шансом и принять вызов спортивной судьбы!<br /><br />В «Рубин» я попал не случайно, я уже три с половиной года назад проходил в этом клубе просмотр. Тогда после 2 матчей за молодёжную сборную против Казахстана (0-0 и 1-0), меня пригласили на проверку. С того времени тренера этого клуба наблюдали за мной, просили диски с моими играми и находились со мной в контакте. А под конец декабря со мной связался тренер вратарей, объяснил мне вратарскую ситуацию и предложил перейти в «Рубин». Позже улаживал условия моего перехода с управляющими «Вислы» и в конечном итоге прилетел на медицинское обследование, после чего и подписал контракт. <br /><br />Очень рад тому, что попал именно в «Рубин». Я всегда подчёркивал для себя, что эта команда за счёт огромного желания, самоотдачи, дисциплины и доскональной тактики достигала хороших результатов. В этом клубе всегда получали шанс, а позже проявляли себя трудолюбивые и дисциплинированные игроки. Ребята, которые ставили интересы команды выше своих личных. Здесь тренеры ведут очень точечную селекцию и к каждому игроку подходят индивидуально. А самое главное здесь сумасшедшая конкуренция и высокие требования. <br /><br />Теперь пришло время очень серьезно трудиться, забыть про переход, и как можно быстрее показывать уровень соответствующий этому клубу. Каждая тренировка, это шанс проявить себя и сделать шаг вперёд в своём развитии. <br /><br />Вчера я посетил уже мою бывшую команду «Вислу». Попрощался со всеми ребятами, тренерским штабом и персоналом клуба. Пожелал всем крепкого здоровья, спортивных успехов и семейного счастья. Может, даст Бог встретиться с этими ребятами на европейской арене, будет очень приятно! Ну а Краков, забыть уже не получиться, и уверен, что ещё не раз навещу этот город…<br /><br />P.S.: В связи с моим переходом возникло много спекуляций в прессе, польской и молдавской. Чисто случайно я заметил, какую дезинформацию печатали некоторые издания и порталы. Неприятно удивил moldfootball.com. Ведь не сложно было связаться со мной и поинтересоваться о реальном рисунке всей ситуации, но почему-то людям выгоднее заниматься дезинформацией!...<br /><br />P.P.S.: В связи со сменой работодателя, может получиться так, что мой блог будет выглядеть по-другому или вообще будет приостановлен.<br /><br /><strong>Wielka szansa, poważne wyzwanie…</strong><br /><br />Wreszcie pojawiła się chwilka, aby napisać o ważnym kroku w mojej karierze piłkarskiej. Wczoraj wieczorem moja dobra koleżanka, która nie za bardzo interesuje się futbolem, zapytała mnie: „Iliusza, co nowego u ciebie? Opowiadaj…” W tym momencie nawet uśmiechnąłem się i pomyślałem: „w zasadzie wszystko jest nowe!” :). W minioną sobotę podpisałem kontrakt z Rubinem Kazań. Po podpisaniu od razu zmieniło mi się 22 kolegów z pracy, wszyscy trenerzy, miejsce pracy i zamieszkania, kibice i oczywiście cele. Jak zauważył pierwszy trener Wisły, nawet sprzęt w nowej drużynie pochodzi od innego producenta. To wszystko żarty, ale fakt pozostaje faktem: przede mną otworzyły się drzwi kolejnego piętra i teraz trzeba wykorzystać tę szansę i przyjąć wyzwanie piłkarskiego przeznaczenia!<br /><br />Do Rubina trafiłem nie przez przypadek. Już trzy i pół roku temu klub ten przyglądał mi się. Wówczas, po dwóch meczach w reprezentacji młodzieżowej przeciw Kazachstanowi (0-0 i 1-0), zaproszono mnie na testy. Od tamtego czasu trenerzy tego klubu obserwowali mnie, prosili o płyty z moimi występami i byli ze mną w kontakcie. A pod koniec grudnia zadzwonił do mnie trener bramkarzy, wytłumaczył sytuację bramkarską i zaproponował przejście do Rubina. Następnie uzgodniłem warunki mojego transferu z kierownictwem Wisły i poleciałem na badania medyczne, po których podpisałem umowę.<br /><br />Bardzo cieszę się z tego, że trafiłem właśnie do Rubina. Zawsze uważałem, że ta drużyna osiągnęła świetne rezultaty w wyniku ogromnych pragnień, poświęceń, dyscypliny i doskonałej taktyki. W tym klubie zawsze dostawali szansę, a później pokazywali się piłkarze ceniący pracę i zdyscyplinowanie. Chłopacy, którzy dobro drużyny stawiali ponad swoje osobiste. Tutaj trenerzy prowadzą bardzo dokładną selekcję i do każdego zawodnika podchodzą indywidualnie. A co najważniejsze, jest tu ogromna konkurencja i wysokie wymagania.<br /><br />Teraz nadszedł czas bardzo poważnej pracy, zapomnienia o transferze i jak najszybszego zaprezentowania poziomu odpowiadającego temu klubowi. Każdy trening to szansa pokazania się i zrobienia kroku wprzód na drodze własnego rozwoju.<br /><br />Wczoraj odwiedziłem jeszcze moją poprzednią drużynę Wisłę. Pożegnałem się ze wszystkimi chłopakami, sztabem szkoleniowym i personelem klubu. Życzyłem wszystkim dobrego zdrowia, sukcesów sportowych i szczęścia rodzinnego. Może Bóg da spotkać się z tymi chłopakami na arenie europejskiej, byłoby bardzo miło! A Krakowa nie uda mi się zapomnieć i jestem pewien, że jeszcze nie raz odwiedzę to miasto…<br /><br />P.S.: W związku z moim transferem pojawiło się wiele spekulacji w prasie polskiej i mołdawskiej. Zupełnie przypadkowo zauważyłem jaką dezinformację szerzyły niektóre gazety i portale. Niemile zaskoczył mnie moldfootball.com. Przecież nie było trudno skontaktować się ze mną i zainteresować rzeczywistym obrazem całej sytuacji, ale jednak z jakiegoś powodu ludzie wolą zajmować się dezinformacją!...<br /><br />P.P.S.: W związku ze zmianą pracodawcy może okazać się, że moje wpisy na blogu będą wyglądały inaczej niż dotąd albo w ogóle ich zaprzestanę. <br /><br />Tłumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-9515785663335396622009-12-31T10:03:00.004+01:002010-01-03T19:58:13.443+01:00С наступающим … / Z okazji nadchodzącego...Новый Год, Новый Год к нам едёт:). Через пару часов мы все будем сидеть за праздничным столом, провожать 2009 год и встречать Новый 2010 Год. Уверен, что у всех на душе радостно, и каждый находиться в отличном настроение. Я в свою очередь очень ярко и весело провожу дни своего отпуска. Очень приятно находиться дома в кругу близких и друзей. В такой обстановке трудно найти время, чтоб смотреть за тем что происходит в футболе. Ещё труднее найти время сесть за компьютер и написать новое сообщение на своём блоге:). Но сейчас мне это удалось и теперь у меня есть возможность написать пару строк, поздравить всех с наступающим Новым Годом. Пару дней назад я дал интервью молдавскому спортивному порталу sports.md,<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhu7EJnQ2qTaKKSd2QD8zcfVagc65S0geiB1U7dYBEqeBK2fr2cox9vqPfDwb4YuyR7qX2AwNjJojLtpPZKN9KYOMH9crr7H5IWhe0_iu6Bx2I8YZGGpYj3VFiDIONw0dUXeWH4AbkQHRN7/s1600-h/DSC01646.JPG"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhu7EJnQ2qTaKKSd2QD8zcfVagc65S0geiB1U7dYBEqeBK2fr2cox9vqPfDwb4YuyR7qX2AwNjJojLtpPZKN9KYOMH9crr7H5IWhe0_iu6Bx2I8YZGGpYj3VFiDIONw0dUXeWH4AbkQHRN7/s320/DSC01646.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5421323987046326754" /></a> в котором было затронуто много интересных тем. Поэтому я посчитал, что выставлю это интервью у себя на блоге вместо традиционного сообщения. <br /><br />Сейчас же я очень хочу поздравить всех своих близких, друзей, людей которые за меня переживают и которым я не безынтересен, всех болельщиков «Вислы» и сборной Молдовы и всех любителей футбола, с наступающим Новым Годом и праздником Рождества. Хочу пожелать всем много веселья и улыбок, постоянной радости в душе! Желаю быть сильными и готовыми ко всем трудностям, которых в свою очередь желательно, чтоб было меньше! Будьте вместе со своими близкими и любимыми людьми и цените каждый момент вашей яркой жизни! Занимайтесь в жизни именно жизнью:)! <br /><br /><strong>La Multi Ani!!! </strong><br /><br />Сегодня, 29 декабря,голкиперу краковской "Вислы" Илие Чебану исполняется 23 года. В канун праздника, за час до дня рождения, корреспонденты SPORTS.md встретились с именинником в одном из кишиневских ресторанов. <br />- Илья, тебе приходилось давать интервью непосредственно перед днем рождения?<br />- Да, в прошлом году. По крайней мере, я начал его давать. Но был перерыв. Разговор был продолжен 30 числа. Это было интервью для журнала.<br />- Получается, что ты через один час десять минут станешь на год старше.<br />- Не факт. Родился я чуть позже. <br />- Во сколько?<br />- Точно не знаю, во сколько. Но точно родился днем.<br />- Маму не спрашивал?<br />- Не было времени спросить.<br />- До сих пор?<br />- У меня мать умерла шесть лет назад.<br />- Время рождения до сих пор осталось тайной?<br />- Да, но это не очень важно. Я на некоторые вещи не очень обращаю внимание.<br />- Кто тебя первым поздравляет с днем рождения?<br />- Отец, с утра. Он рано встает, уходит рано на работу. Заходит в мою комнату и поздравляет. 29 декабря я всегда сплю дома. Иногда ночью еще могут прийти смс от кого-то, кто-то может позвонить. А отец каждое утро 29 декабря заходит в комнату в без пятнадцати семь.<br />- От кого больше всего ждешь поздравлений в этот день?<br />- Я рад любому поздравлению. Последние лет 5-7 вечером собираюсь со своими друзьями. Собирается большая компания, человек 20. Перед этим я собираюсь с семьей своего крестного отца, со своими близкими, друзьями семьи. Получаю много поздравлений. В этом я счастливый человек.<br />- Говорят, иметь день рождения в межсезонье для футболиста - счастье. <br />- Хотя я в этот период и в отпуске, бывало, что 30 декабря проводил тренировки с командой "Зимбру".<br />- Получается, что день рождения всегда встречаешь в Кишиневе?<br />- Да, всегда. Когда я был в детско-юношеском футболе, мои дни рождения проходили в период каких-то турниров. 29 у нас были игры. Я приносил торт, и мы после игры его съедали в раздевалке.<br />- Но есть маленький недостаток. Подарки в этот день, наверное, иногда приурочены и к Новому году. Это так или все-таки получаешь два подарка?<br />- Я человек, который не ждет от жизни больших подарков. По крайней мере, пока так было. Для меня очень важно присутствие определенных людей, чем подарки, которые они принесут.<br />- Какой подарок запомнился больше всего?<br />- Года четыре назад мои друзья-футболисты принесли мне парусник, на парусах были поздравления. Каждый оставил под ними свою роспись, но не имя и фамилию, как обычно, а прозвище. Я редко вижу этот парусник. Но когда смотрю на него, настроение сразу же поднимается.<br />- Где этот парусник?<br />- Дома в Кишиневе. Просто в Молдове я сейчас редко бываю.<br />- Ваши друзья, это кто?<br />- У меня много друзей. В основном это футболисты, с которыми вырос, вместе играли в "Зимбру", в молодежной сборной. Саша Епуряну, Витя Головатенко, Максим Француз, Андрей Мацюра, румын Джордже Флореску, Толя Дорош. Есть друзья со школы.<br />- У вас мальчишник?<br />- Нет, все приходят уже с женами. Раньше приходили с подругами.<br />- С кем Илья придет?<br />- Я пока сам. Но приезжаю с близким другом Андреем Мацюрой. Он живет близко.<br />- Когда Илья Чебану придет на свой день рождения с женой?<br />- Наверное, моя будущая жена гуляет где-то с девушкой Андрея Мацюры. Надо погулять по улицам Кишинева, поискать. Мне тяжело ответить на этот вопрос. Это жизнь.<br />- У вас есть девушка?<br />- Нет.<br />- Почему? Разборчивы?<br />- Может быть, для себя разборчив. А для девушек - слабенький в чем-то.<br />- В чем, например?<br />- Не знаю, если не сошлись, значит или я кому-то не подошел, или мне кто-то не подошел.<br />- Большие чувства были в жизни?<br />- Я оставлю этот вопрос без комментариев.<br />- Не хочешь отвечать на этот вопрос?<br />- Это громкие слова.<br />- Ну, может, для кого-то. Но ты же читаешь много, интеллектуальную жизнь ведешь.<br />- Все читают много. Просто разные обложки у каждого. Все футболисты знают буквы.<br />- Но ты один из немногих футболистов, которые ведут свой блог, а не просто способен отвечать на вопросы в конференции.<br />- К сожалению, уже дней 12 не писал ничего. А написать есть что. Просто не хватает времени.<br />- Может, сейчас в двух словах расскажешь, что собираешься написать?<br />- Хочу подвести итоги 2009 года, поговорить о 2010. В любом случае будут поздравления. Приехал домой, сразу попал на свадьбу к Сене Булгару. Очень хорошее настроение. Приятно. Много положительных эмоций было в этом году.<br />- Что произвело на тебя самое большее впечатление в этом году?<br />- Что касается футбола, то чемпионство с "Вислой", которое было добыто невероятными усилиями. Я благодарен Богу за то, что мы были награждены золотыми медалями. Вышли из отпуска, отставая на три очка, потом отрыв увеличился до пяти. Но в конечном итоге мы выиграли чемпионство, опередив конкурента на три очка. Запомнилось празднование на главной площади Кракова, на которое собралось около 35 тысяч человек. Дома запомнились свадьбы Епуряну и Булгару. Что касается меня, то чувствую, что очень хорошо потрудился в этом году.<br />- Повзрослел на год?<br />- В весе убавил грамм 600-800.<br />- Какие сейчас рост, вес?<br />- Вчера взвешивался. Вес - 82 кг 600 г, рост давно не мерил, примерно 189 см.<br />- Почему не мерил, это же главное для вратаря?<br />- Главное для вратаря ловить мячи. Я стараюсь обращать внимание на главные вещи.<br />- Какие главные вещи во вратарском деле?<br />- Играть на "ноль".<br />- Реакция, получается?<br />- Не обязательно. Можно стоять на месте. Главное, чтобы мячи в тебя летели. Лучше хорошо стоять, чем плохо бегать.<br />- Рост помогает вратарю?<br />- Конечно. Акинфеев не обиделся бы, если бы был чуть выше ростом. Но он и так вратарь очень высокого уровня.<br />- Кого из вратарей считаешь примерами для подражания, у которых что-то перенял?<br />- Перенять тяжело. Сейчас игра только на результат. Ярких игр не так много, как раньше. Вратари делают все, чтобы не пропустить гол. Не важно, как прыгают, главное - отбить мяч. Я, как и все, считаю, что сейчас очень сильный вратарь - Буфон. Касильяс тоже очень сильно играет. На уровне - Хулио Цезар. Давно не видел Ван дер Сара, который травмирован. Но в прошлом сезоне он сильно выглядел. Одно его присутствие вселяло в защитников уверенность. Они играли настолько хорошо, что опасность у ворот Ван дер Сара была не часто.<br />- У вратарей есть свой стиль, как у полевых игроков?<br />- У каждого своя манера. Кто-то играет за счет опыта, знает, куда, как будет нанесен удар, предвидит его. Некоторые вратари пользуются своей реакцией, кто-то совершает невероятные прыжки. Например, про Сергея Динова говорили, что он как пуля в воротах, очень прыгучий был вратарь. А кто-то мог предвидеть удар, сделать шаг в сторону и взять мяч. Для вратаря главное - сыграть на ноль.<br />- В твоей игре есть слабые места?<br />- Конечно, есть. Стараюсь над ними работать. Благодарен людям, которые подсказывают, как эти слабые места устранить. У меня, может, нет вратарского таланта от Бога, но есть талант работать и развиваться.<br />- Желание быть номером один в футболе в полном смысле этого слова есть?<br />- Если бы этого желания не было, я должен был бы сейчас журналистикой заниматься.<br />- Чего не хватает, чтобы постоянно быть игроком основного состава?<br />- Если говорить о моей ситуации в "Висле", то - опыта.<br />- Тяжело проводить большую часть сезона вторым?<br />- Да. Мы пришли в футбол, чтобы играть. Можно проиграть, выиграть. Но игра приносит удовлетворение. Тяжело сидеть на лавочке и переживать за свою команду.<br />- В этом году ты мог стать первым вратарем. Правда, не в "Висле". Можешь рассказать об этом?<br />- Я хотел, чтобы меня отдали в аренду. Летом на меня вышла команда "Полония" Бытом, которая прошлый сезон закончила на 7 месте. Был на сборах с "Полонией", сыграл три игры там, все - на ноль. Но тренер "Вислы" хотел меня заявить в Лигу чемпионов. А потом перейти в "Полонию" не получилось. Тренер "Вислы" потом извинился. Обид нет.<br />- Когда у тебя истекает контракт с "Вислой"?<br />- Через полгода.<br />- Что дальше?<br />- Будем решать. Мы собираемся 11 января. К 18 января, когда поедем на первый сбор, будет ясно, что и как.<br />- А у самого какое желание?<br />- Я хотел бы играть. Если будет возможность, найдется команда, которая захочет меня видеть в основе... В "Висле" я - номер 2. Но в любую минуту могу выйти на поле. В этом году я сыграл 7 матчей, 2 из которых в Кубке. Но хочется быть номером один.<br />- Связываешь свое будущее с Польшей? Тебе там нравится?<br />- Я научился быстро адаптироваться к новым обстоятельствам. Я хотел бы играть там, где я нужен. Мне очень нравятся "Висла" и город Краков, там хорошие болельщики.<br />- Тебя узнают на улицах?<br />- Польских игроков узнают чаще. Приятно, что узнают. Но эйфории нет.<br />- Какие у тебя бытовые условия в Кракове?<br />- Из всей команды живу ближе всех к стадиону. Из окна квартиры виден стадион. Для холостяка две комнаты достаточно. Имею машину. Квартиру снимаю.<br />- Сколько стоит аренда двухкомнатной квартиры в Польше?<br />- По-разному - от 350 до 700 евро.<br />- Какой у тебя автомобиль?<br />- "Ауди А 6".<br />- Как проводишь досуг?<br />- В Кракове есть, где провести. Но у меня есть околофутбольные дела. Поэтому свободного времени немного. В основном все игроки наши женаты, имеют детей. Они проводят свободное время с семьей. Можно в боулинг пойти, в кино, поиграть в бильярд, приятно просто посидеть на главной площади Кракова.<br />- А девушки где красивее: у нас или в Польше?<br />- У нас. Но в Кракове тоже девушки очень красивые.<br />- Твой досуг здесь и там чем отличается?<br />- Здесь я все время с кем-то из своих друзей. Там я больше один.<br />- Ты способен на какие-то безумные поступки?<br />- Недавно с Сашей Епуряну во Флориде катались на американских горках. Было страшно, плохо даже. На следующий день мы спросили, а где самые страшные американские горки. Нам сказали - в Тампа-Бэй. Захотелось туда. Но не доехали туда.<br />- Твои друзья играют в клубах с очень разными финансовыми возможностями. Не возникает ли в связи с этим какой-то дистанции?<br />- Нет. Этим и хороша наша компания.<br />- Какие любимые места в Кишиневе?<br />- Много их. Обязательно бываю у бабушки, у крестного. С ребятами все равно куда идти. Не важно где, важно с кем.<br />- Когда были выборы на пост президента федерации футбола Молдовы, папе немного сопереживал?<br />- Когда начиналась предвыборная кампания, я был здесь, немного переживал. Но перед вылетом отец сказал: "Не переживай". На сборах следил, как все проходило. Мне кажется, смешно. Мне обидно... К сожалению, у нас многие смотрят на оболочку, а не на то, что внутри.<br />- Приятно, что папа - первый человек в молдавском футболе?<br />- Приятно то, что он такой, какой он есть. Он очень уважаемый человек, который своими поступками заслужил то место, которое занимает.<br />- Какие у него главные достоинства как отца и как руководителя?<br />- Житейская мудрость, которая помогать и в жизни, и в руководстве футболом. Редко говорит, но говорит резко. Время показывало, что он прав. А что касается недостатков, то он консервативен. Он живет в определенном стиле. А сейчас такое время, в котором все быстро меняется. Я принимаю перемены. Он в свои молодые годы это прошел, наверное.<br />- С кем ты встретишь Новый год?<br />- Всегда провожу в семье. С отцом, бабушкой, с дядей, тетей, двоюродными братьями и сестрами.<br />- Бокал поднимаешь?<br />- Конечно. Я думаю, каждый на Новый год поднимает бокал шампанского.<br />- А какие еще алкогольные напитки?<br />- Люблю шампанское. Могу выпить вина.<br />- Уходящий год удался тебе?<br />- Самое большое разочарование - невыход "Вислы" в Лигу чемпионов. Но в целом доволен. Благодарен за то, что имею.<br />- Хочется попасть в сборную?<br />- Каждому хочется. Но для этого надо играть за клуб. У нас многие говорят: хочу играть за страну, за флаг. Я считаю, что в первую очередь надо играть за себя, самому развиваться, как футболисту. Играй на хорошем уровне, показывай хорошую игру. Это самое важное. А в игре за сборную добавишь желание. Поможешь и сборной, и стране. А просто говорит "буду биться...". Как говорил бывший тренер "Зимбру" Никулеску: "Дайте ему саблю, пусть бьется"... Не зовут в сборную, значит, слабый игрок. Я считаю, пока не готов играть за сборную.<br />- Что бы себе пожелал в новом году?<br />- Здоровья. Здоровья своим близким. Чтобы все люди были счастливы.<br />- А в карьере?<br />- Играть. Буду работать, все осуществится.<br />- Чего бы пожелал в новом году всему молдавскому футболу?<br />- Побед. Для этого надо много работать.<br />- У тебя в будущем есть желание продолжить дело своего отца в федерации футбола?<br />- На данный момент я так далеко не загадываю. У меня все мысли только о своем вратарском деле.<br />- У Ильи Чебану есть мечта?<br />- Играть в одном из клубов Европы. В клубе из "большой пятерки", биться за Лигу чемпионов. Вообще, моя мечта - выступать за "Милан".<br />- Что бы пожелал в новом году болельщикам молдавского футбола? Этот год не очень удался.<br />- Как же не удался? Молдавская команда играла в еврокубках до 18 декабря. Это сумасшедший результат. У нас завышенные требования. Хотя высокие требования - это хорошо. Но они должны быть обоснованы чем-то. Наши болельщики должны просто радоваться игре, жизни. Надо объективно анализировать. Я желаю, чтобы молдавский болельщик заслуженно радовался.<br />- Ты считаешь себя счастливым человеком?<br />- Считать себя человеком - это уже много на сегодняшний день. Да, конечно. Мне не на что жаловаться.<br />- С днем рождения еще раз! Пусь все мечты осуществятся!<br /><br /><strong>Z okazji nadchodzącego...</strong><br /><br />Nowy Rok, Nowy Rok jest od nas o krok:). Za kilka godzin wszyscy będziemy siedzieć przy świątecznych stołach, wspominać rok 2009 i widać Nowy 2010 Rok. Jestem przekonany, że wszyscy są radośni i każdy znajduje się we wspaniałym nastroju. Ja osobiście bardzo wesoło i ciekawie spędzam moje wolne dni. Bardzo przyjemne jest przebywanie w domu, w kręgu bliskich i przyjaciół. W takich warunkach trudno znaleźć czas, aby śledzić to co dzieje się w piłce. A jeszcze trudniej znaleźć czas, aby siąść przy komputerze i napisać nową notkę na swoim blogu:). Ale właśnie mi się to udało i mam teraz możliwość napisania kilku zdań, złożenia wszystkim życzeń na zbliżający się Nowy Rok. Kilka dni temu udzieliłem wywiadu mołdawskiemu portalowi sportowemu sports.md, w którym poruszono wiele ciekawych tematów. Dlatego uznałem, że wrzucę ten wywiad na bloga zamiast tradycyjnej notki. <br /><br />Teraz jednak chcę serdecznie pozdrowić wszystkich moich bliskich, przyjaciół, ludzi, którzy mi kibicują i którym nie jestem obojętny, wszystkich kibiców Wisły i reprezentacji Mołdawii oraz wszystkich sympatyków piłki nożnej, z okazji zbliżającego się Nowego Roku i świąt Bożego Narodzenia. Chcę życzyć wszystkim wiele szczęścia i uśmiechu, stałej radości w sercu! Życzę, abyście byli silni i gotowi przezwyciężać wszelkie trudności, których z kolei życzę jak najmniej! Bądźcie razem ze swoimi bliskimi i ukochanymi, i ceńcie każdy moment Waszego barwnego życia! Zajmujcie się w życiu właśnie życiem:)!<br /><br />La Multi Ani!!! <br /><br />W dniu dzisiejszym, 29 grudnia, bramkarz krakowskiej Wisły Ilie Cebanu skończył 23 lata. W przeddzień świąt i tuż przed urodzinami korespondenci sports.md spotkali się z jubilatem w jednej z restauracji Kiszyniowa.<br /><br />- Ilie, miałeś już okazję udzielać wywiadu bezpośrednio przed urodzinami?<br />- Tak, w minionym roku. Przynajmniej wtedy zacząłem go udzielać. Ale później była przerwa i rozmowa została wznowiona 30 grudnia. <br />- Za godzinę i dziesięć minut będziesz już o rok starszy.<br />- Rzeczywiście. Urodziłem się trochę późno.<br />- O której?<br />- Dokładnie nie wiem, o której. Ale na pewno rodziłem się w ciągu dnia.<br />- Nie pytałeś mamy?<br />- Nie było kiedy zapytać.<br />- Aż dotąd?<br />- Moja mama umarła sześć lat temu.<br />- Godzina narodzin dotąd jest tajemnicą?<br />- Tak, ale to nie jest istotne. Na niektóre rzeczy nie zwracam uwagi.<br />- Kto pierwszy składa ci życzenia na urodziny?<br />- Ojciec, z rana. Wstaje rano, wcześnie wychodzi do pracy. Wcześniej przychodzi do mojego pokoju i składa mi życzenia. 29 grudnia zawsze śpię w domu. Czasem jeszcze w nocy mogą przyjść jakieś smsy, ktoś może zadzwonić. A ojciec zawsze 29 grudnia wchodzi do pokoju za piętnaście siódma.<br />- Na życzenia od kogo czekasz najbardziej?<br />- Cieszę się ze wszystkich życzeń. W ciągu ostatnich 5-7 lat wieczorem spotykam się z moimi przyjaciółmi. Zbieramy się w większej grupie, w około 20 osób. Wcześniej spotykam się z rodziną mojego ojca chrzestnego, ze swoimi bliskim, z przyjaciółmi rodziny. Otrzymuję wiele życzeń. Jestem więc szczęśliwym człowiekiem.<br />- Mówią, że dla piłkarza urodziny w przerwie między rozgrywkami to szczęście.<br />- Chociaż w tym czasie mam urlop, bywało, że 30 grudnia trenowałem z drużyną Zimbru.<br />- Okazuje się, że urodziny zawsze spędzasz w Kiszyniowie?<br />- Tak, zawsze. Kiedy grałem w drużynach młodzieżowych, moje urodziny przypadały na czas różnych turniejów. 29 graliśmy mecze. Przynosiłem tort i po meczu zjadaliśmy go w szatni.<br />- Dostajesz wspólny prezent na urodziny i Nowy Rok, czy czasem otrzymujesz dwa upominki?<br />- Jestem człowiekiem, który nie czeka na wielkie prezenty od życia. Przynajmniej dotąd tak było. Ważniejsza jest dla mnie obecność pewnych osób, niż prezenty, które przynoszą. <br />- Jaki prezent zapamiętałeś najbardziej?<br />- Cztery lata temu moi przyjaciele piłkarze podarowali mi żaglowiec, na żaglach wypisane były życzenia. Każdy złożył pod nimi swój podpis, ale nie imię i nazwisko, ale przezwisko. Rzadko widzę ten żaglowiec, ale gdy patrzę na niego, nastrój od razu mi się polepsza.<br />- Gdzie znajduje się ten żaglowiec?<br />- W domu w Kiszyniowie. Po prostu teraz rzadko bywam w Mołdawii.<br />- Kim są twoi przyjaciele?<br />- Mam wielu przyjaciół, przeważnie są to piłkarze, z którymi dorosłem, razem graliśmy w Zimbru, w reprezentacji młodzieżowej. Sasza Epureanu, Witia Golowatenko, Maksym Francuz, Andrej Maciura, Rumun George Florescu, Tolia Dorosz. <br />- Macie spotkanie samych chłopaków?<br />- Nie, wszyscy przychodzą już z żonami. Wcześniej przychodzili z dziewczynami.<br />- Z kim przyjdzie Ilie?<br />- Póki co sam. Ale przyjadę z bliskim przyjacielem Andrejem Maciurą. Mieszka blisko mnie.<br />- Kiedy Ilie Cebanu przyjdzie na swoje urodziny z żoną?<br />- Być może moja przyszła żona spaceruje gdzieś z dziewczyną Andreja Maciury. Trzeba pospacerować po ulicach Kiszyniowa, poszukać. Ciężko mi odpowiedzieć na to pytanie. To jest życie.<br />- Masz dziewczynę?<br />- Nie.<br />- Dlaczego? Jesteś wymagający?<br />- Być może dla siebie jestem wymagający. A dla dziewczyn w czymś jestem za słaby.<br />- W czym na przykład?<br />- Nie wiem, jeśli się nie zeszliśmy, to znaczy, że albo ja nikomu nie wpadłem w oko, albo mi nikt nie wpadł.<br />- Dużo czytasz, jesteś intelektualistą?<br />- Wszyscy wiele czytają. Po prostu każdy czyta co innego. Wszyscy piłkarze znają litery.<br />- Ale jesteś jednym z niewielu piłkarzy, który prowadzi swój blog, a nie tylko odpowiada na pytania podczas wywiadów.<br />- Niestety już 12 dni nie pisałem niczego. A jest co napisać. Po prostu nie wystarcza czasu.<br />- Może teraz w dwóch słowach opowiesz co planujesz napisać?<br />- Chcę zrobić podsumowanie 2009 roku, porozmawiać o 2010. Na pewno będą życzenia. Gdy przyjechałem do domu, od razu udałem się na wesele Seny Bulgaru. Było bardzo przyjemnie. W tym roku było wiele pozytywnych emocji.<br />- Co miało największy wpływ na ciebie w tym roku?<br />- W temacie piłkarskim było to mistrzostwo z Wisłą, zdobyte nieprawdopodobnym wysiłkiem. Dziękuję Bogu za to, że byliśmy nagrodzeni złotymi medalami. Po przerwie zimowej odstawaliśmy na trzy punkty, potem strata zwiększyła się do pięciu. Ale ostatecznie zdobyliśmy mistrzostwo, wyprzedziwszy rywala o trzy punkty. Zapamiętałem doskonale świętowanie na Rynku Głównym w Krakowie, na którym zebrało się około 35 tysięcy ludzi. Z domu zapamiętałem wesela Epureanu i Burgaru. Ja zaś uważam, że bardzo dobrze popracowałem w tym roku.<br />- Przytyłeś w tym roku?<br />- Na wadze straciłem 600-800 gram.<br />- Jaką masz teraz wagę i ile wzrostu?<br />- Wczoraj się ważyłem. Waga – 82 kg 600 g, wzrostu dawno nie mierzyłem, około 189 cm.<br />- Dlaczego nie mierzyłeś, czy to nie jest ważne dla bramkarza?<br />- Dla bramkarza ważne jest łapanie piłki. Staram się zwracać uwagę na najważniejsze rzeczy.<br />- Jakie są najważniejsze rzeczy dla bramkarza?<br />- Grać „na zero”.<br />- Reakcje są ważne?<br />- Niekoniecznie. Można stać w miejscu. Ważne, aby piłki leciały w ciebie. Lepiej dobrze stać, niż źle biegać.<br />- Wzrost pomaga bramkarzowi?<br />- Oczywiście. Akinfiejew nie obraziłby się, gdyby był ciut wyższego wzrostu. Ale i tak jest bramkarzem na wysokim poziomie.<br />- Których bramkarzy uważasz za wzór, od kogo coś przejąłeś?<br />- Ciężko coś przejąć. Teraz w grze liczy się wynik, bramkarze robią wszystko, aby nie stracić bramki. Nie ważne jak skaczą, najważniejsze jest wybicie piłki. Jak wszyscy, uważam, że teraz bardzo silnym bramkarzem jest Buffon. Także Casillas gra bardzo dobrze. Na poziomie jest też Julio Cesar. Dawno nie widziałem Van der Sara, który miał kontuzję, ale w minionym sezonie prezentował się dobrze. Sama jego obecność dodawała pewności obrońcom, którzy grali na tyle dobrze, że zagrożenie pod bramką Van der Sara zjawiało się rzadko. <br />- Czy bramkarze mają swój styl, tak jak zawodnicy z pola?<br />- Każdy posiada swoją manierę gry. Niektórzy czerpią z doświadczenia, wiedzą w jaki sposób zostanie oddany strzał, przewidują go. Niektórych bramkarzy charakteryzują ich reakcje, kilku wykonuje nieprawdopodobne ruchy w bramce. Na przykład o Siergieju Dinowie mówili, że w bramce jest jak kula, był bardzo skocznym bramkarzem. A niektórzy potrafili przewidzieć strzał, zrobić krok w odpowiednim kierunku i przejąć piłkę. Dla bramkarza najważniejszym jest zagranie na zero.<br />- Masz słabe strony we własnej grze?<br />- Oczywiście. Staram się pracować nad nimi. Jestem wdzięczny ludziom podpowiadającym mi, jak usunąć te słabe punkty. Być może nie mam talentu bramkarskiego od Boga, ale posiadam talent do pracy i rozwoju.<br />- Pragniesz być numerem jeden w futbolu?<br />- Gdybym nie posiadał takiego pragnienia, pewnie zajmowałbym się teraz dziennikarstwem.<br />- Czego brakuje, abyś na stałe był piłkarzem pierwszego składu?<br />- Jeśli chodzi o moją sytuację w Wiśle, to doświadczenia.<br />- Ciężko jest spędzać większość sezonu jako drugi?<br />- Tak. Zajmujemy się piłką po to, aby grać. Można przegrać, wygrać, ale samo granie przynosi satysfakcję. Ciężko jest tylko siedzieć na ławce i z niej przeżywać za swoją drużynę.<br />- W tym roku mogłeś zostać pierwszym bramkarzem, jednak nie w Wiśle. Możesz o tym opowiedzieć?<br />- Chciałem, aby mnie wypożyczono. Latem zainteresowała się mną drużyna Polonii Bytom, która miniony sezon skończyła na 7 miejscu. Byłem na obozie z Polonią, zagrałem tam trzy mecze, wszystkie bez straconego gola. Jednak trener Wisły chciał zgłosić mnie do Ligi Mistrzów. A później już nie udało się przejść do Polonii. Trener Wisły później przepraszał, nie jestem obrażony.<br />- Kiedy kończy ci się kontrakt z Wisłą?<br />- Za pół roku.<br />- Co dalej?<br />- Zastanowimy się. Zbieramy się 11 stycznia. Do 18 stycznia, kiedy pojedziemy na pierwszy obóz, będzie wiadomo co i jak.<br />- A sam jak byś chciał?<br />- Chciałbym grać. Jeśli będzie możliwość, znajdzie się drużyna, która będzie chciała widzieć mnie w składzie… W Wiśle jestem numerem 2, ale w dowolnym momencie mogę wyjść na boisko. W tym roku zagrałem 7 meczów, 2 z nich w Pucharze. Ale chciałbym być numerem jeden.<br />- Wiążesz swoją przyszłość z Polską? Podoba ci się tam?<br />- Nauczyłem się szybkiej aklimatyzacji w nowych warunkach. Chciałbym grać tam, gdzie będę potrzebny. Bardzo podoba mi się w Wiśle i Krakowie, są tam wspaniali kibice.<br />- Poznają cię na ulicach?<br />- Polskich piłkarzy często poznają. Mnie czasem też, ale bez euforii. <br />- Jakie masz warunki mieszkaniowe w Krakowie?<br />- Mieszkam najbliżej stadionu z całej drużyny. Z okna widzę stadion. Kawalerowi wystarczają dwa pokoje. Mieszkanie wynajmuję.<br />- Ile kosztuje wynajem dwupokojowego mieszkania w Polsce?<br />- Różnie, od 350 do 700 euro.<br />- Jaki masz samochód?<br />- Audi A 6.<br />- Jak spędzasz czas wolny?<br />- W Krakowie jest, gdzie go spędzić. Ale ja mam dużo spraw związanych z piłką, dlatego nie mam wiele wolnego czasu. Przeważnie nasi piłkarze są żonaci, mają dzieci i czas wolny spędzają z rodzinami. Można iść na kręgle, do kina, pograć w bilarda, przyjemne jest też zwykłe siedzenie na Rynku Głównym.<br />- A dziewczyny gdzie są ładniejsze, u nas czy w Polsce?<br />- U nas. Ale w Krakowie także są piękne dziewczyny.<br />- Czym różni się twój czas wolny tu i tam?<br />- Tutaj przez cały czas jestem w towarzystwie swoich przyjaciół. Tam częściej bywam sam.<br />- Jesteś zdolny do jakichś szalonych zachowań?<br />- Niedawno z Saszą Epureanu na Florydzie jeździliśmy kolejkami górskimi. Było strasznie, nawet niedobrze. Następnego dnia zapytaliśmy, gdzie znajduje się najstraszniejsza kolejka górska. Powiedziano nam, że w Tampa Bay. Chcieliśmy tam pojechać, ale nie dojechaliśmy.<br />- Twoi przyjaciele grają w klubach z bardzo różnymi budżetami. Nie wynikają z tego jakieś podziały?<br />- Nie. Dlatego mamy dobrą ekipę przyjaciół.<br />- Jakie są twoje ulubione miejsca w Kiszyniowie?<br />- Jest ich wiele. Obowiązkowo przebywam u babci, u chrzestnego. Z chłopakami można iść dokądkolwiek. Nie ważne dokąd, ważne z kim.<br />- Przeżywałeś wybory na stanowisko prezydenta Mołdawskiej Federacji Piłkarskiej ?<br />- Byłem tutaj, gdy zaczynała się kampania przedwyborcza, trochę przeżywałem. Ale przed wylotem tata powiedział: „Nie przeżywaj”. Na obozie śledziłem jak wszystko się odbywało. Niestety u nas wiele osób patrzy na opakowanie, a nie na to, co wewnątrz.<br />- Przyjemnie, że tata jest pierwszą osobą mołdawskiego futbolu?<br />- Przyjemnie, że on jest taki, jaki jest. Jest bardzo szanowanym człowiekiem, który swoim postępowaniem zasłużył na miejsce, które zajmuje.<br />- Jakie są jego największe zalety jako ojca i jako kierownika?<br />- Mądrość życiowa, która pomaga w życiu i w kierowaniu futbolem. Mówi niewiele, ale ostro, konkretnie. Czas pokazywał, że jest prawy. A jego wadą jest konserwatywność. Żyje w określony sposób, a teraźniejszość jest taka, że wszystko szybko się zmienia. Ja akceptuję zmiany. On doświadczył tego w młodości.<br />- Z kim powitasz Nowy Rok?<br />- Zawsze z rodziną. Z ojcem, babcią, wujkiem, ciocią, kuzynami i kuzynkami.<br />- Kieliszek wzniesiesz?<br />- Oczywiście. Myślę, że każdy na Nowy Rok podnosi kieliszek szampana.<br />- A jakie jeszcze napoje alkoholowe?<br />- Lubię szampana, mogę też wypić wino.<br />- Mijający rok udał ci się?<br />- Największym rozczarowaniem był brak awansu Wisły do Ligi Mistrzów. Ale ogólnie jestem zadowolony. Jestem wdzięczny za to co posiadam.<br />- Chciałbyś trafić do reprezentacji?<br />- Każdy by chciał. Ale trzeba grać w klubie. U nas wiele osób mówi: chcę grać dla kraju, za flagę. Ja uważam, że w pierwszej kolejności trzeba grać dla siebie, rozwijać się jak najlepiej. Najważniejsze jest granie na wysokim poziomie, pokazywanie dobrej gry. Jeśli nie powołują do reprezentacji, to znaczy, że piłkarz jest słaby. Uważam, że na razie nie jestem gotów na granie w reprezentacji.<br />- Czego życzysz sobie w nowym roku?<br />- Zdrowia. Zdrowia dla moich bliskich. Żeby wszyscy ludzie byli szczęśliwi.<br />- A w karierze?<br />- Grać. Będę pracować, wszystko się spełni.<br />- Czego na nowy rok życzysz całej mołdawskiej piłce?<br />- Zwycięstw. W tym celu trzeba wiele pracować.<br />- Czy w planach na przyszłość myślisz o kontynuacji pracy twojego ojca w Federacji <br />Piłkarskiej?<br />- Na dany moment nie wybiegam myślami w tak odległą przyszłość. Wszystkie myśli skupiam tylko na swej pracy jako bramkarza.<br /><br />- Masz jakieś marzenie?<br />- Chciałbym grać w jakimś europejskim klubie. W klubie z „wielkiej piątki’, walczyć o Ligę Mistrzów. Zasadniczo moim marzeniem jest występowanie w barwach Milanu. <br /><br />- Czego życzysz w nowym roku kibicom mołdawskim? Ten rok nie za bardzo się udał.<br />- Jak to nie udał się? Mołdawski zespół grał w europucharach do 18 grudnia. Do wspaniały wynik. Mamy zawyżone wymagania. Chociaż wysokie wymagania nie są złe, powinny być jednak czymś uzasadnione. Nasi kibice powinni po prostu cieszyć się meczami, życiem. Trzeba obiektywnie analizować. Życzę, aby kibice mołdawscy mieli powody do radości.<br /><br />- Uważasz się za szczęśliwego człowieka?<br />- Uważać się człowiekiem – to już wiele na dzień dzisiejszy. Tak, oczywiście, nie mam na co narzekać.<br />- Z okazji urodzin jeszcze raz najlepsze życzenia spełnienia wszystkich marzeń!<br /><br />Tłumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-7773668462685287492009-12-16T16:54:00.008+01:002009-12-17T12:09:28.466+01:00Последние две / Ostatnie dwaВ пятницу мы сыграли последнюю игру в 2009 году, и вышли в отпуск. Из-за очень плотного и интенсивного графика в последних днях, я даже не успел написать о предыдущей игре против «Руха» Хоржов. Сейчас же времени побольше:), хотя тоже не много. Обе игры мы выиграли: в Хоржове 3:1, и дома против «Заглебие» Любин 1:0. Можно сказать, что год закончили удачно.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8PFoEEPN15ar3Do8HDeidSuxt_99aJcd8sKrnljm3ipbdNjVfJ1Ya_NpDVpCd54JMzh4qLR3En-FX2R7Ax_TCZ9bCAo7s18vC6r-T34_Es3RO7MfF3J0ZdwCxKIFOtQDtquKGfTCRJ9G9/s1600-h/57.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8PFoEEPN15ar3Do8HDeidSuxt_99aJcd8sKrnljm3ipbdNjVfJ1Ya_NpDVpCd54JMzh4qLR3En-FX2R7Ax_TCZ9bCAo7s18vC6r-T34_Es3RO7MfF3J0ZdwCxKIFOtQDtquKGfTCRJ9G9/s320/57.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5415863452240025378" /></a> После 2 домашних поражении мы выиграли 3 игры подряд, показали хороший футбол, проявили характер, создали отличную атмосферу и подняли всем нашим болельщикам настроение. В отличном настроение все друг друга поздравили с зимними праздниками и разъехались в отпуска… <br /><br />Долетев до своих друзей, я успел полностью забыть о футболе:). На вопрос: «у кого вы выиграли последний матч?», мне пришлось даже чуточку задуматься, чтоб вспомнить название клуба из Любина:))). Иногда и так бывает, сейчас главное хорошо восстановиться, подлечиться и отдохнуть. А место футбола займет хоккей, по крайней мере, надеюсь попасть на 2 матча НХЛ. <br /><br />Но если честно я с большим удовольствием возвращаюсь в уме к нашим последним играм. Все 3 против «Одры», «Руха» и «Заглебие» мы сыграли очень хорошо. И в каждой из этих игр мы прибавляли в разных компонентах игры. Об игре во Водзиславе я уже писал, там мы просто «смели» «Одру». В Хоржове мы тоже «смели» соперника, хотя до 65 минуты нам было нелегко. Весь первый тайм и до момента, когда Анджей Ниеджелан (бывший мой коллега по «Висле», теперь игрок и лучший бомбардир «Руха») забил нам гол во втором тайме, мы упорно старались найти брешь в обороне соперника. На поле было очень много борьбы и единоборств, поэтому не чувствовалось преимущество одной из команд. Вдобавок в 60 минуте мы «горели» 0:1.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8PczqqwQBQbaCVvtJM_Yyt9ffdpnSrlVMCM-5Bw_jGIpJD4Q5lUkHMp-vR7ZfS9vhgLGyRfQOYL8vPRw4m5eRqxHsoolqAEPc0ZPzbv4XQTfdIbiRnhGNDnOL4chAhkax_vGMIuhHMjx4/s1600-h/37.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 262px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8PczqqwQBQbaCVvtJM_Yyt9ffdpnSrlVMCM-5Bw_jGIpJD4Q5lUkHMp-vR7ZfS9vhgLGyRfQOYL8vPRw4m5eRqxHsoolqAEPc0ZPzbv4XQTfdIbiRnhGNDnOL4chAhkax_vGMIuhHMjx4/s320/37.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5415863658301767650" /></a> Но зато после пропущенного нами гола, нам удалось додавить «Рух». Последние 30 минут этой игры были настоящим кошмаром для соперника. Мы забили 3 гола после отличных комбинаций и стандарта. «Рух» потерпел первое поражение на своём поле в этом сезоне, а «Висла» первый раз, в этом сезоне проигрывая по ходу матча, сумела победить! В раздевалке была радость, каждый искренне радовался и 3 очкам и стилю, в котором они были добыты. <br /><br />После игры пообщался с Анджеем, поздравил его с забитым голом. То как он радовался, после чего забил этот гол, трудно описать :). Уверен он заслужил пережить такие эмоции, так же как мы заслужили победить. <br /><br />Ну а в прошлую пятницу мы играли последний матч этого года. Перед игрой с «Заглебие» вся наша команда очень интенсивно провела всю неделю. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik8NuCK4sZBL4e_3d-Ngs4WtJDhXcCk1AzAhc7n4vDNkzHWQQ2vMnvC-k5Wy76CoFYuAKrcPZ8osquNvPE0f1ok90-k8wIhYpHMEirCQ_XBJ2j5pj0wJ93Fswro3jemGbVsPjDu1RT1-a-/s1600-h/02.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 190px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik8NuCK4sZBL4e_3d-Ngs4WtJDhXcCk1AzAhc7n4vDNkzHWQQ2vMnvC-k5Wy76CoFYuAKrcPZ8osquNvPE0f1ok90-k8wIhYpHMEirCQ_XBJ2j5pj0wJ93Fswro3jemGbVsPjDu1RT1-a-/s320/02.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5415864035447347570" /></a>Кроме участия в тренировках, наши ребята участвовали в разных благотворительных акциях, открывали новый спортивный комплекс, посещали детские дома и раздавали автографы перед киносеансом. Но всё это мы делали очень профессионально, и из наших голов не вылетала мысль о последней игре. Наш тренер так же постоянно обращал наше внимание на психологическую сторону подготовки к матчу. В последние часы перед началом матча, оказалось, что пару ребят не смогут сыграть из-за проблем со здоровьем. Поэтому мобилизация была на самом высоком уровне. Стартовый наш состав уверен, удивил многих. Я очень рад, что между иными, и я попал в состав. После семи месяцев снова в первом составе появился Рафал Богуски. Лукаш Бурлига впервые вышел на поле в майке «Вислы» с первых минут. На замене осталось только 4 игрока, со средней возраста 18,75 лет. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrh4_yJJRjIJhJi9DRK4W17tDS3ksziuHPiuhm0L8RrO0CVbDS6CDvRgAtcqhwyQjo7FUuebuvAuRGJVR363uS8a0N0TitoPDmTtnVX0VIyfJAjInb-C6b_A5vm3Pd9_X-D5RY0ijkBqEL/s1600-h/ea.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 252px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrh4_yJJRjIJhJi9DRK4W17tDS3ksziuHPiuhm0L8RrO0CVbDS6CDvRgAtcqhwyQjo7FUuebuvAuRGJVR363uS8a0N0TitoPDmTtnVX0VIyfJAjInb-C6b_A5vm3Pd9_X-D5RY0ijkBqEL/s320/ea.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5415864265010147346" /></a>Очень не типичная ситуация для нашей команды, но нам не впервые проходить через разные трудности. <br /><br />Первый тайм прошел полностью с нашим преимуществом. К перерыву мы могли выигрывать 3:0, однажды судья отменил наш «чистый» гол, пару раз выручил вратарь соперника, пару раз мы «смазали» в выгодных моментах. Соперник лишь однажды серьезно угрожал моим воротам. Илья Мицански бил головой с метров 5 в притирку со штангой, но я отбил этот удар и перевёл мяч на угловой. Хорошо, что наше «стандартное» оружие в лице Марсело, снова «выстрелило» и на перерыв мы ушли с преимуществом. <br /> <br />Второй тайм выглядел уже по-другому. «Заглебие» взяла инициативу в свои руки, и всеми силами пыталось вырвать у нас хоть ничью. Мы усердно и консеквентно оборонялись. Все ребята бились из-за всех сил на всех участках поля. Никто из нас не прятался от единоборств. Каждый выложился на 100% и вмести мы «довезли» победу до последнего свистка судьи. Во втором тайме была возможность и у меня проявить себя. В двух моментах удалось не позволить забить игрокам «Заглебие» и тем самым сыграть на «0». <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKbVhvqC-ZbxO_K7pC01tx7Os3i5lDlnhx3qHpCE4Hnliew4qXyaiwFiRwoT15SEbh3QGou9TdNFMAWoCDhfGV9MgUlK-W5ap5-LVy6Nf5ru6-Ai_zJheiAE6CZ7UnQJD2mfVr49wupKVi/s1600-h/52.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKbVhvqC-ZbxO_K7pC01tx7Os3i5lDlnhx3qHpCE4Hnliew4qXyaiwFiRwoT15SEbh3QGou9TdNFMAWoCDhfGV9MgUlK-W5ap5-LVy6Nf5ru6-Ai_zJheiAE6CZ7UnQJD2mfVr49wupKVi/s320/52.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5415864548766571010" /></a><br /><br />В общем, конец этого года со спортивной точки зрения получился удачным. Ещё в понедельник, выходя на тренировку после игры против «Руха», я сказал тренеру по вратарям: «Плохо, что осталась только одна игра. Я бы ещё поиграл… ». Так сложилось, что именно я и сыграл в этой игре. <br /><br />Сейчас я отдыхаю, вместе с друзьями занимаемся разными вещами, которые не связаны с футболом. Можно сказать, что мы расширяем свои кругозор… <br /><br />Всем вам я желаю не скучать по футболу. Отлично подготовиться и встретить зимние праздники. Ну а я бегу искать человека с табличкой: «Tickets for the match» :).<br /><br /><strong>Ostatnie dwa</strong><br /><br />W piątek rozegraliśmy ostatni mecz w 2009 roku i dostaliśmy wolne. W związku z bardzo intensywnym i napiętym grafikiem ostatnich dni, nie zdążyłem nawet napisać o przedostatnim meczu z Ruchem Chorzów. Teraz wreszcie jest więcej czasu :), chociaż także niewiele. Oba mecze wygraliśmy: w Chorzowie 3:1, u siebie z Zagłębiem Lubin 1:0. Można powiedzieć, że rok zakończyliśmy udanie. Po 2 przegranych w roli gospodarzy, wygraliśmy 3 mecze z rzędu, pokazaliśmy dobry futbol, zaprezentowaliśmy charakter drużyny, stworzyliśmy świetną atmosferę i podnieśliśmy nastroje naszym kibicom. W dobrej atmosferze wszyscy złożyliśmy sobie świąteczne życzenia i rozjechaliśmy się na urlopy…<br /><br />Doleciawszy do swoich przyjaciół, zdołałem całkowicie zapomnieć o piłce :). Na pytanie: „z kim wygraliście ostatni mecz?”, musiałem nawet chwilkę się zastanowić, aby przypomnieć sobie nazwę klubu z Lubina ;))). Czasem tak bywa, teraz najważniejsze jest, aby dobrze się zregenerować, podleczyć i odpocząć. A miejsce piłki zajmie hokej, mam nadzieję trafić przynajmniej na 2 mecze NHL.<br /><br />Ale uczciwie przyznam, że z dużą przyjemnością wracam w myślach do naszych ostatnich spotkań. Wszystkie 3, przeciw Odrze, Ruchowi i Zagłębiu, zagraliśmy bardzo dobrze. I w każdym z tych meczów poprawialiśmy różne elementy gry. O meczu w Wodzisławiu już pisałem, tam po prostu „zmietliśmy” Odrę. W Chorzowie także „zmietliśmy” przeciwnika, chociaż do 65. minuty nie było nam łatwo. Całą pierwszą połowę i aż do momentu, w którym Andrzej Niedzielan (mój były kolega z Wisły, teraz gracz i najlepszy strzelec Ruchu) strzelił nam bramkę w drugiej połowie, z uporem staraliśmy się znaleźć lukę w obronie rywala. Na boisku było bardzo wiele walki i pojedynków jeden na jeden, dlatego nie wyczuwało się przewagi którejś z drużyn. W dodatku w 60. minucie przegrywaliśmy 0:1. Ale za to po straconej bramce, udało nam się dopaść drużynę Ruchu. Kolejne pół godziny tego meczu było prawdziwym koszmarem dla przeciwnika. Zdobyliśmy 3 bramki po wspaniałych akcjach i stałym fragmencie. Ruch doznał pierwszej porażki na własnym boisku w tym sezonie, a Wisła po raz pierwszy w tym sezonie zdołała wygrać mecz, który najpierw przegrywała! W szatni była radość, każdy szczerze cieszył się z 3 punktów oraz stylu, w którym je zdobyliśmy.<br /><br />Po meczu spotkałem się z Andrzejem, pogratulowałem mu zdobytej bramki. To jak on cieszył się ze strzelenia tego gola, trudno opisać :). Jestem pewien, że zasłużył na przeżycie takich emocji, tak samo jak my zasłużyliśmy na zwycięstwo.<br /><br />No a w miniony piątek graliśmy ostatni mecz w tym roku kalendarzowym. Przed spotkaniem z Zagłębiem cala nasza drużyna spędziła tydzień bardzo intensywnie. Oprócz uczestniczenia w treningach, braliśmy udział w różnych akcjach charytatywnych, otwieraliśmy nowy kompleks sportowy, odwiedzaliśmy szkoły i domy dziecka, rozdawaliśmy autografy przed seansem filmowym. Ale wszystko to robiliśmy z pełnym profesjonalizmem i z naszych głów nie uciekało myślenie o zbliżającym się meczu. Trener także stale zwracał naszą uwagę na kwestię psychologicznego przygotowania się do występu. Tuż przed rozpoczęciem meczu okazało się, że kilku chłopaków nie będzie mogło zagrać w związku z problemami zdrowotnymi. Dlatego mobilizacja była na najwyższym poziomie. Jestem przekonany, że nasz skład wyjściowy zaskoczył wiele osób. Bardzo cieszę się, że między innymi ja trafiłem do jedenastki. Po siedmiu miesiącach znowu w podstawowym składzie znalazł się Rafał Boguski. Łukasz Burliga po raz pierwszy wyszedł na boisko w koszulce Wisły od pierwszej minuty. W rezerwie znalazło się tylko 4 zawodników, ze średnią wieku 18,75. Była to bardzo nietypowa sytuacja dla naszej drużyny, ale nie pierwszy raz przechodziliśmy przez różne trudności.<br /><br />W pierwszej połowie mieliśmy pełną przewagę. Do przerwy mogliśmy prowadzić 3:0, jednak sędzia nie uznał prawidłowo strzelonej bramki, kilka razy rywali ratował ich bramkarz, kilka razy to my zmaściliśmy dogodne sytuacje. Przeciwnik tylko raz poważnie zagroził mojej bramce. Ilijan Micanski strzelał głową z około 5 metrów tuż obok słupka, ale odbiłem to uderzenie i przeniosłem piłkę na rzut rożny. Dobrze, że „standardowa” broń w postaci Marcelo znów „wystrzeliła” i na przerwę schodziliśmy prowadząc.<br /><br />Druga połowa wyglądała już inaczej. Zagłębie przejęło inicjatywę w swoje ręce i ze wszystkich sił starało się wyrwać nam choćby remis. Broniliśmy się z zaangażowaniem i konsekwencją. Wszyscy chłopacy walczyli ze wszystkich sił w każdym fragmencie boiska. Żaden z nas nie unikał pojedynków jeden na jeden. Każdy dał z siebie 100% i razem „dowieźliśmy” zwycięstwo do ostatniego gwizdka sędziego. W drugiej połowie ja także miałem możliwość zaprezentowania się. Dwukrotnie udało mi się nie dopuścić do zdobycia bramki przez Zagłębie i tym samym zagrać na zero.<br /><br />Ogólnie rzecz biorąc, ze sportowego punktu widzenia koniec tego roku okazał się udany. Jeszcze w poniedziałek, wychodząc na trening po meczu z Ruchem, powiedziałem do trenera bramkarzy: „Szkoda, że został tylko jeden mecz. Pograłbym sobie…”. Tak wyszło, że właśnie ja zagrałem w tym meczu. <br /><br />Teraz odpoczywam, razem z przyjaciółmi zajmujemy się różnymi rzeczami niezwiązanymi z piłką. Można powiedzieć, że poszerzamy swoje horyzonty…<br /><br />Wszystkim Wam życzę, abyście nie tęsknili za piłką. Byście dobrze przygotowali się i wspaniale spędzili święta zimowe. No a ja biegnę szukać człowieka z tabliczką: „Tickets for the match” :).<br /><br />Tłumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-57176173326666902802009-12-05T23:41:00.006+01:002009-12-06T20:11:06.050+01:00Начинаем второй круг / Zaczynamy drugą rundęГод назад в это время мы сыграли последнюю игру перед зимними каникулами. Нашим соперником тогда была «Одра» и мы уверено выиграли 3:1. Сейчас же игрой против этой команды мы закончили первый круг чемпионата. Единственное сходство между этими двумя ситуациями это счёт. Как и год назад мы обыграли «Одру» 3:1. Очень важная победа, которая подняла настроение нашим ребятам и болельщикам.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0eT-1OoXmbub5UhhJcejnIQVuThFXy6qp_p53Tcr4dhUbGZy2KNVvUDXYAGvSr0iAkuRVgSru9YIYDM4JOid-HBRIEru1kIlew0v8qHS6pwePGFD_estGvZZDSqtGEvZ6860VxzF7X1aj/s1600-h/DGO_7029.JPG"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 213px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0eT-1OoXmbub5UhhJcejnIQVuThFXy6qp_p53Tcr4dhUbGZy2KNVvUDXYAGvSr0iAkuRVgSru9YIYDM4JOid-HBRIEru1kIlew0v8qHS6pwePGFD_estGvZZDSqtGEvZ6860VxzF7X1aj/s320/DGO_7029.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5411890567860761090" /></a><br /> <br />После 2 поражений подряд и не самых «лёгких» дней, мы ехали на игру против «Одры» чтоб проявить себя. Проявить свои волевые и профессиональные качества. Каждый из нас по-своему проанализировал и пережил наши последние неудачные игры. Каждый сделал определенные выводы для себя. Поэтому настрой на эту игру был то, что надо. Все желали сыграть сильно и показать отличный футбол. Победа должна была быть достигнута в <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx5hqTAAJRVNss1RnEBGI_22gCc1g23_BdWkK0hZkZ1ZXEE5S1y7BHOSIlm636_GFGqT2_1VHDyrShtyqRWeLFvWr90ZURKS35xMPEqhl-cZsqXtlxxAx69GLknkc9Z0VlZabwnjMd8uCV/s1600-h/12597943698243.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx5hqTAAJRVNss1RnEBGI_22gCc1g23_BdWkK0hZkZ1ZXEE5S1y7BHOSIlm636_GFGqT2_1VHDyrShtyqRWeLFvWr90ZURKS35xMPEqhl-cZsqXtlxxAx69GLknkc9Z0VlZabwnjMd8uCV/s320/12597943698243.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5411891493128164034" /></a>очень убедительной манере! Перед игрой «выпал» Павел Брожек, боли в области паха были настолько сильны, что после 10 минут пред игровой тренировки, Павел ушёл с поля в раздевалку. В автобус с нами он уже не сел. Может, в другой ситуации было бы много полемики на эту тему, сейчас же все быстренько забыли про его отсутствие и дальше готовились к игре. <br /><br />Игру мы провели хорошо. Первый тайм был особенно хорош. Очень уверенная наша игра в каждой линии, много красивых комбинаций и индивидуальных акций, голы на любой вкус <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4Utkiw2qkVMy5Cs_UP7PVoAd2vmPQaX9yN-kc6rbLH2Y33E9z3dK0JUxBmtj9ObBJXrarhHuKVSo0Wcv2HubuUlubAgRPvm5IpErYvdbnDenKfRiIERHsFlLmENfJSG2wK6JSdV6-ARJN/s1600-h/ea+i+mara.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 251px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4Utkiw2qkVMy5Cs_UP7PVoAd2vmPQaX9yN-kc6rbLH2Y33E9z3dK0JUxBmtj9ObBJXrarhHuKVSo0Wcv2HubuUlubAgRPvm5IpErYvdbnDenKfRiIERHsFlLmENfJSG2wK6JSdV6-ARJN/s320/ea+i+mara.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5411891818951635490" /></a>(после стандартного положения, после отличного дриблинга Малецкиего и после невероятного удара Кирма), 3:0 до перерыва и настроение потрясающие :). Во втором тайме мы в очередной раз придумали гол в наши ворота, но, в общем, было хорошо. Быстренько собрались и тронулись в Краков, чтоб успеть на «Ель Класико». <br /><br />В течение недели были дни с интенсивными тренировками, был и выходной, был и выезд в один из наших фан клубов. Этот выезд был наградой за активность фан клуба из городка Бжежницы. Там нас очень тепло встретили. Зал был заполнен нашими болельщиками, которые задавали нам вопросы, участвовали в разных конкурсах, фотографировались и собирали автографы. Атмосфера была отличной, никакого напряжения, всё было в удовольствие. Все ребята из нашей команды были очень отзывчивы и никому ни в чём не отказывали. В конце концов, я подержал подольше в руках кубок за наше прошлогоднее чемпионство. На награждение этот кубок как-то не попадал в мои руки. Сейчас же я и Мариуш Павелек фотографировались с фанатами, держа в руках кубок. После этого в тренажерный зал идти не нужно было :), этот кубок тяжёлым оказался:))).<br /><br />Ну а завтра мы играем против «Руха» Хоржов. Это будет первая игра второго круга. В первом круге мы обыграли «Рух» 2:0. После той игры я посчитал, что эта команда будет бороться за «выживание». Но я сильно ошибался, «Рух» начал выигрывать одну игру за другой. При этом эта команда п<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij-qHS5yGYmDKjdpmYlVrbTawBeBWjp_lIJ8bUhFnMGaznRVOeZYsjLn5jD2ZJszXq-UwTv9rdgT-I4ZPMrGgU6TjQg8f6R6usr8iA-70q0ZDMTXEs_AYgU4emQ1kEllQHN9GLsYMJ0UnG/s1600-h/12597943703752.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij-qHS5yGYmDKjdpmYlVrbTawBeBWjp_lIJ8bUhFnMGaznRVOeZYsjLn5jD2ZJszXq-UwTv9rdgT-I4ZPMrGgU6TjQg8f6R6usr8iA-70q0ZDMTXEs_AYgU4emQ1kEllQHN9GLsYMJ0UnG/s320/12597943703752.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5411892118452067842" /></a>оказывала очень хороший и скоростной футбол. Свои голы начал забивать мой хороший друг и бывший игрок «Вислы», Анджей Ниеджелан. В данный момент наш соперник занимает 3 место и у себя дома непобеждён. Так, что всё сказывает на то, что завтра получиться красивая игра. Тем более трибуны будут полные и атмосфера футбольная. Мы очень серьёзно подходим к этой игре. Очень много внимания обращали на манеру игры соперника. Завтра очень важно будет сыграть агрессивно, дисциплинировано и терпеливо. <br /><br />Уже близко зимние каникулы, многие команды уже 6 месяцев работают без перерыва. Поэтому сейчас очень важно сконцентрировать все наши силы и мысли на завтрашней игре. Уверен, что в последних 2 турах перед перерывом многие наши конкуренты потеряют ещё очки. Значит, у нас будет возможность увеличить отрыв, поэтому игру против «Руха» нужно выиграть, как трудно бы не было! А трудно будет сопернику…<br /><br /><strong>Zaczynamy drugą rundę</strong><br /><br />Rok temu o tej porze rozegraliśmy ostatni mecz przed przerwą zimową. Naszym przeciwnikiem była wówczas Odra, wygraliśmy pewnie 3:1. Tym razem meczem z tą drużyną zakończyliśmy pierwszą rundę rozgrywek. Jedynym podobieństwem między tymi dwoma sytuacjami jest wynik. Tak jak przed rokiem, ograliśmy Odrę 3:1. Było to bardzo ważne zwycięstwo, które podniosło nastrój wśród naszych chłopaków i kibiców.<br /><br />Po 2 przegranych z rzędu i "ciężkich" dniach, jechaliśmy na mecz z Odrą, aby pokazać się. Pokazać swoje umiejętności piłkarskie. Każdy z nas po swojemu przeanalizował i przeżył nasze ostatnie nieudane występy. Każdy wyciągnął dla siebie odpowiednie wnioski. Dlatego nastawienie na ten mecz było takie, jak trzeba. Wszyscy chcieli zagrać dobrze i zaprezentować znakomity futbol. Zwycięstwo miało być zdobyte w przekonywującym stylu! Przed meczem z kadry wypadł Paweł Brożek, bóle w okolicy pachwiny były tak silne, że po 10 minutach przedmeczowego treningu Paweł zszedł z boiska do szatni. Nie wsiadł już z nami do autobusu. Może w innej sytuacji było by wiele rozmów na ten temat, teraz jednak wszyscy szybko zapomnieli o jego nieobecności i dalej przygotowywali się do meczu.<br /><br />Mecz rozegraliśmy dobrze. Zwłaszcza pierwsza połowa była niezła. Graliśmy pewnie w każdej linii, przeprowadziliśmy wiele pięknych kombinacji i akcji indywidualnych, strzeliliśmy bramki trafiające we wszystkie gusta (po stałym fragmencie, po wspaniałym rajdzie Małeckiego i po niewiarygodnym strzale Kirma), 3:0 do przerwy i wspaniałe nastroje :). W drugiej połowie po raz kolejny straciliśmy bramkę, ale ogólnie rzecz biorąc było dobrze. Zebraliśmy się szybko i wyruszyliśmy do Krakowa, aby zdążyć na "El Clasico".<br /><br />W trakcie tygodnia mieliśmy dni z intensywnymi treningami, był też dzień wolny oraz wyjazd do jednego z naszych fanklubów. Wyjazd ten był nagrodą za aktywność dla fanklubu z miasteczka Brzeźnica. Przywitali nas tam bardzo ciepło. Sala była wypełniona naszymi kibicami, którzy zadawali nam pytania, uczestniczyli w różnych konkursach, fotografowali się i zbierali autografy. Atmosfera była wspaniała, żadnego napięcia, było świetnie. Wszyscy chłopacy z naszej drużyny byli bardzo życzliwi i nikomu niczego nie odmawiali. Wreszcie udało mi się potrzymać przez dłuższy czas w rękach trofeum za nasze zeszłoroczne mistrzostwo. Podczas nagradzania puchar jakoś nie trafiał w moje ręce. Teraz ja wraz z Mariuszem Pawełkiem fotografowaliśmy się z kibicami, trzymając trofeum w rękach. Po tym nie trzeba już było iść na siłownię :), puchar okazał się ciężki :))).<br /><br />A jutro gramy z Ruchem Chorzów. Będzie to pierwszy mecz rundy rewanżowej. W pierwszej rundzie ograliśmy Ruch 2:0. Po tym meczu myślałem, że drużyna ta będzie walczyć za utrzymanie. Ale mocno się pomyliłem, Ruch zaczął wygrywać mecz za meczem. Przy tym zespół pokazywał naprawdę dobry i szybki futbol. Bramki zaczął strzelać mój dobry kolega i były piłkarz Wisły, Andrzej Niedzielan. W tym momencie nasz rywal zajmuje 3 miejsce i u siebie jeszcze nie przegrał. Wszystko więc wskazuje na to, że jutro czeka nas dobrhttp://poczta10.o2.pl/y mecz. Tym bardziej, że będą pełne trybuny i piłkarska atmosfera. Bardzo poważnie podchodzimy do tego spotkania. Wiele uwagi zwróciliśmy na sposób gry przeciwnika. Bardzo ważne będzie, abyśmy zagrali jutro z agresją, zdyscyplinowaniem i cierpliwością. <br /><br />Już niebawem przerwa zimowa, wiele drużyn już od 6 miesięcy pracuje bez przerwy. Dlatego teraz bardzo ważne jest, aby skoncentrować wszystkie nasze siły i myśli na jutrzejszym meczu. Jestem pewien, że w ostatnich dwóch kolejkach przed przerwą wielu naszych konkurentów potraci jeszcze punkty. To oznacza, że będziemy mieli możliwość powiększenia przewagi, dlatego musimy wygrać mecz z Ruchem, jak trudne by to nie było! A ciężko będzie rywalowi...<br /><br />Tłumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-73177240139580120172009-11-29T01:18:00.006+01:002009-11-29T20:11:13.795+01:00Реальности / RealiaКак всегда футбол дальше радует одних, огорчает других, учит третьих... И самое главное, что все по очереди проходят через эти состояния. Кто-то, правда, может задержаться в одной из этих ситуации, но, как правило, нечего не вечно :). Вот и «Краковия» не обыгрывала «Вислу» 50 лет, но в прошлое воскресение мы проиграли одну из самых важных игр сезона. Этим поражением мы закрыли осенью серию «принципиальных» встреч. К сожалению все 3 престижные игры: против «Леха», «Легии» и «Краковии» мы проиграли с одинаковым счётом 0:1. Это очень необычная ситуация для нашей команды, и конечно, для наших болельщиков. Но это как раз очень обычно для ФУТБОЛА: кто-то выиграет, а кто-то проиграет. В принципе все мы, игроки и болельщики, знаем, что в один день придется проиграть,<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGVkbS35lIIrguNPSK1dbQpy3cozaemF-lRwXIsrHnmTHQMOYauAQbHTMo0SgRdSAKryihwndoKBMw7rjURzTP8ZyZTNFozYTveWzGtrL2PpgznxWZy-eiHmRxyQTVF8U60W3rztQBI6_q/s1600/kibice1.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 159px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGVkbS35lIIrguNPSK1dbQpy3cozaemF-lRwXIsrHnmTHQMOYauAQbHTMo0SgRdSAKryihwndoKBMw7rjURzTP8ZyZTNFozYTveWzGtrL2PpgznxWZy-eiHmRxyQTVF8U60W3rztQBI6_q/s320/kibice1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409314093814929010" /></a> но когда этот день настает, мы все очень сильно огорчаемся, злимся и переживаем. Считаю, что такое состояние часто идёт на пользу командам. В какой-то степени такие вещи могут обратить внимание на изъяны и ошибки, и при правильном подходе к делу послужить катализатором в развитии команды. Надеюсь, мы находимся на этом правильном пути, хотя судя по критике в наш адрес, «собраться» стоит и как можно быстрее:). <br /><br />С того времени как я попал в «Вислу», наша команда проходит через самый сложный период. Были и другие трудные моменты. Но сейчас чествуется недовольство наших фанатов. Лично меня беспокоит в данный момент то, что мы не показываем свою игру, не играем на уровне своих возможностей. Поэтому в матчах с принципиальными соперниками нам чуточку не хватает, чтобы выигрывать. Конечно, наша не выразительная игра и тем более проигрыш против «Краковии» вызвал бурю недовольства в рядах наших болельщиков. Большинство обвиняют нас за отсутствие амбиций и самоотдачи. Многие не простят нам последнего<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidXFltIfllhdVtd9b5mlof0XVHkNKaAbBMH9riw3ofgDbbSIt57Jw4o-hkWTwAPEgxcnb4UWGhrRA8cWWTlOWld-zIHJfg_pA9BkrklLMwv2iMwne4k6vdG75ekjJ2rifm6l9NRA6KVza2/s1600/ogoni.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 247px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidXFltIfllhdVtd9b5mlof0XVHkNKaAbBMH9riw3ofgDbbSIt57Jw4o-hkWTwAPEgxcnb4UWGhrRA8cWWTlOWld-zIHJfg_pA9BkrklLMwv2iMwne4k6vdG75ekjJ2rifm6l9NRA6KVza2/s320/ogoni.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409314417284441506" /></a> поражения. Вокруг все только и говорят на тему наших неудачных игр. Но я как профессиональный футболист и игрок «Вислы» должен думать о других вещах. В первую очередь я уделяю внимание своей спортивной форме, а точнее улучшению своих футбольных качеств на тренировках. Во вторую очередь я концентрируюсь на том, чтоб в игре проявить все эти качества как можно лучше. И если не получается сыграть за основной состав, то я еду с таким же настроем на игру молодёжного состава. Примерно в таком же ключе трудятся все мои коллеги. Это не значит, что к каждому матчу мы подходим одинаково и с одной задачей: набрать 3 очка. Конечно, мы понимаем, что есть и принципиальные матчи, в которых иногда нужно сделать больше, но любой ценой победить. Но чтобы побеждать всегда или хоть бы часто, чтобы становиться чемпионами в первую очередь нужно иметь мастерство! Поэтому я привык обращать внимание на свой уровень мастерства и его развитие. А во вторых нужно уметь набирать очки, и в 30 играх чемпионата собрать хоть бы на одно очко больше соперников. <br /><br />Наверное, каждый человек в своей жизни встречался с ситуациями, когда дополнительное давление имело негативное влияние на результат его действий. Только не думайте, что игроки нашей команды не умеют справляться с давлением. Это однозначно не так и прошлый сезон этому подтверждение. Просто манера, если это так можно назвать, подходить к каждой игре одинаково, это одно из средств в борьбе с давлением. Простому человеку это не прочувствовать, а настоящего фаната это может вообще разозлить: «мол, как это так что дерби это простая игра за 3 очка???!!!». Конечно это не простая игра, но заострять внимание только на этом спортсмен не может. <br /><br />Способ, в который мы проиграли 2 последних матчей большого оптимизма ни у кого не вызывает. Но если проанализировать ситуацию, то станет ясно, что кроме потери Гловацкиего, Соболевскиего и Синглара некоторые игроки находились в слабой форме. И соответственно в какой-то степени «Висла» переживает кризис. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirW0EN7ecLyJwk0lPOUhoBPntO5aiiyQ2noIBYD3wjPTuUf5ktGyt91gXnU33BM2yifghkkrYQ-P-BiMKal_Vu4YY-tv39IouD-9S02NfLNgI54SxrV2JZ73bcFOtiMmhcIRdciwXLXFmL/s1600/mloda+pered.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirW0EN7ecLyJwk0lPOUhoBPntO5aiiyQ2noIBYD3wjPTuUf5ktGyt91gXnU33BM2yifghkkrYQ-P-BiMKal_Vu4YY-tv39IouD-9S02NfLNgI54SxrV2JZ73bcFOtiMmhcIRdciwXLXFmL/s320/mloda+pered.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409314955699757522" /></a>Но «кризис» это не только экономический термин, в спорте и тем более в футболе он неизбежен. Поэтому не нужно бояться упасти, это не зазорно. Плохо будет если не получиться встать. А над этим мы как раз усердно трудимся. И я уверен, что каждый из нас из данной ситуации сделал выводы. А ближайшее будущее это всё покажет.<br /><br />На конец скажу, что дублирующий состав, так же как и первая команда, проиграл в «малых» дерби 0:1. Я принимал участие в этом матче. Матч выдался, наверное, более весёлым, чем игра основных составов. Было много голевых моментов, была показана красная карточка игроку «Краковии» и гол был забит на 94 минуте. <br />После игры я пошутил в беседе со своими друзьями: «во всей этой ситуации есть один большой плюс… хуже просто быть не может!»:))) Это шутка, и призываю всех наших болельщиков взглянуть на эти слова с юмором. Всё-таки это «Висла» защищает титул чемпиона страны, и это «Висла» опережает в таблице на 3 очка своих конкурентов!<br /><br /><strong>Realia</strong><br /><br />Jak zawsze futbol nadal jednych cieszy, drugich smuci, trzecich uczy… A najważniejsze, że wszyscy po kolei przechodzą przez te sytuacje. Czasem, co prawda, można zatrzymać się na jednym z tych etapów, ale z zasady nic nie trwa wiecznie :). I tak Cracovia nie ograła Wisły przez 50 lat, ale w minioną niedzielę przegraliśmy jedną z najważniejszych gier sezonu. Tą porażką zamknęliśmy jesienną serię „głównych” spotkań. Niestety wszystkie 3 prestiżowe mecze - z Lechem, Legią i Cracovią - przegraliśmy z takim samym wynikiem 0:1. To bardzo niezwykła sytuacja dla naszej drużyny, a przede wszystkim, dla naszych kibiców. Ale to akurat dosyć normalne dla piłki nożnej: ktoś wygrywa, a ktoś przegrywa. W zasadzie my wszyscy, piłkarze i kibice, wiemy, że pewnego dnia przyjdzie przegrać, ale kiedy ten dzień nastaje, wszyscy bardzo mocno martwimy się, złościmy i przeżywamy. Uważam, że taka sytuacja często wychodzi zespołom na korzyść. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7GM4uYaW-QaVfT4UphIGuCHZxi486RADhVM4juBPcbu4za6Hbpxr3pdEZTBLM73sUgnrcrwlyNwgZ-VwkE7o69GxDDDko74BFrcem0_tExOofstI4WBNPDLC87IiH4LVGM3U9AaiTJmLs/s1600/Baner.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 155px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7GM4uYaW-QaVfT4UphIGuCHZxi486RADhVM4juBPcbu4za6Hbpxr3pdEZTBLM73sUgnrcrwlyNwgZ-VwkE7o69GxDDDko74BFrcem0_tExOofstI4WBNPDLC87IiH4LVGM3U9AaiTJmLs/s320/Baner.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409603677004803922" /></a>W pewnym stopniu takie rzeczy mogą zwrócić uwagę na mankamenty i błędy, a przy odpowiednim podejściu do sprawy może to pomóc w rozwoju drużyny. Mam nadzieję, że znajdujemy się na tej odpowiedniej drodze, chociaż sądząc po krytyce pod naszym adresem, „zebrać się” trzeba jak najszybciej :).<br /><br />Od czasu kiedy trafiłem do Wisły, nasza drużyna jest teraz w najtrudniejszym okresie. Były też inne niełatwe momenty. Ale teraz czuć niezadowolenie naszych kibiców. Mnie osobiście martwi obecnie to, że nie pokazujemy swojego stylu, nie gramy na poziomie swoich możliwości. Dlatego w meczach z najgroźniejszymi rywalami brakuje nam trochę do zwycięstwa. Oczywiście, nasza nieprzekonywująca gra , a tym bardziej przegrana z Cracovią wzbudziły burzę niezadowolenia w szeregach naszych kibiców. Większość obwinia nas za brak ambicji i poświęcenia. Wielu nie przebaczy nam ostatniej porażki. Wokół wszyscy rozmawiają tylko na temat naszych nieudanych występów. Ale ja jako profesjonalny piłkarz i zawodnik Wisły powinienem myśleć o innych rzeczach. W pierwszej kolejności poświęcam uwagę swojej formie sportowej, a dokładniej podnoszeniu swoich umiejętności na treningach. W drugiej kolejności koncentruję się na tym, aby jak najlepiej pokazywać te umiejętności w meczu. Gdy nie udaje się zagrać w pierwszej drużynie, to z takim samym nastawieniem jadę na mecz Młodej Wisły. W taki sposób pracują wszyscy moi koledzy. To nie oznacza, że do każdego meczu podchodzimy jednakowo i tylko z jednym zadaniem: zdobyć 3 punkty. Oczywiście wiemy, że są ważniejsze mecze, w których czasem trzeba zrobić więcej i wygrać za wszelką cenę. Ale aby wygrywać zawsze czy chociaż często, aby być mistrzami, w pierwszej kolejności trzeba mieć umiejętności! <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR63mGvUVZSMSYyZh58OVWQKJl7HIkWiyTvqCxLwO9g4xZSp1yz_J_OlaoP-Um4XlwWAoGUzxjK4rOl-_kXKStJMtTlZTk2dGtUbzDGhOFjmWKOfBKSjqypZhWRVmeX25vH2wtPofHkkPm/s1600/P1100517.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR63mGvUVZSMSYyZh58OVWQKJl7HIkWiyTvqCxLwO9g4xZSp1yz_J_OlaoP-Um4XlwWAoGUzxjK4rOl-_kXKStJMtTlZTk2dGtUbzDGhOFjmWKOfBKSjqypZhWRVmeX25vH2wtPofHkkPm/s320/P1100517.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409604117630106050" /></a>Dlatego przywykłem zwracać uwagę na poziom własnych umiejętności i ich podnoszenie. Poza tym trzeba umieć zdobywać punkty i w 30 kolejkach ligowych zebrać choćby o jeden punkt więcej niż wszyscy przeciwnicy.<br /><br />Oczywiście każdy człowiek w swoim życiu spotykał się z sytuacjami, w których dodatkowa presja miała negatywny wpływ na rezultat jego działań. Nie myślcie tylko, że piłkarze naszej drużyny nie potrafią radzić sobie z presją. Zdecydowanie tak nie jest, a potwierdzeniem tego jest zeszły sezon. Po prostu maniera, jeśli można to tak nazwać, podchodzenia do każdego meczu tak samo, jest jednym ze środków walki z ciśnieniem. Przeciętny człowiek tego nie odczuwa, a prawdziwego kibica może to nawet rozzłościć: „jak można mówić, że derby to zwykły mecz o 3 punkty???!!!”. Oczywiście nie jest to zwykła gra, ale piłkarz nie może poświęcać uwagi tylko temu.<br /><br />Sposób, w jaki przegraliśmy poprzednie 2 mecze, nie wywołuje optymizmu. Ale gdyby przeanalizować sytuację, to stanie się jasne, że oprócz straty Głowackiego, Sobolewskiego i Singlara, <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSFzdJ322m5qp0oZL0eqEnbVMUJdNigy65Jvs25sAvjNlIkccDLspI7aLm19QQ7NBDDDYNDLGfvCWtAM3Dd4XP5j7fgVtvb49qKpedhDkRtSA5TwlJ0pK3OKnoLmpIidrX8TXfBqZfXcdU/s1600/ea.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 251px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSFzdJ322m5qp0oZL0eqEnbVMUJdNigy65Jvs25sAvjNlIkccDLspI7aLm19QQ7NBDDDYNDLGfvCWtAM3Dd4XP5j7fgVtvb49qKpedhDkRtSA5TwlJ0pK3OKnoLmpIidrX8TXfBqZfXcdU/s320/ea.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409605068167666706" /></a>niektórzy gracze znajdują się w słabej formie. I właściwie w pewnym stopniu Wisła przeżywa kryzys. Ale kryzys to nie tylko termin ekonomiczny, w sporcie, a tym bardziej w piłce, jest on nieunikniony. Dlatego nie trzeba bać się upaść, to nie wstyd. Źle będzie, jeśli nie uda się podnieść. I właśnie nad tym gorliwie pracujemy. Jestem przekonany, że każdy z nas wyciągnął wnioski z tej sytuacji. A najbliższa przyszłość wszystko pokaże.<br /><br />Na koniec powiem, że Młoda Wisła, tak samo jak pierwsza drużyna, przegrała w „małych” derbach 0:1. Brałem udział w tym meczu. Spotkanie okazało się „weselszym” niż gra pierwszych drużyn. Było wiele sytuacji podbramkowych, była czerwona kartka dla zawodnika Cracovii, a gola strzelono w 94 minucie. Po meczu zażartowałem na spotkaniu z moimi kolegami: „w całej tej sytuacji jest jeden plus… gorzej po prostu być nie może!” ;))) To żart i proszę wszystkich naszych kibiców o podejście do tych słów z humorem. Mimo wszystko to Wisła broni tytułu mistrza kraju i to Wisła wyprzedza swoich konkurentów o 3 punkty w tabeli! <br /><br />Tłumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-75274478233202093002009-11-22T00:45:00.003+01:002009-11-22T22:55:51.865+01:00Перед дерби / Przed derbamiЗавтра состоятся очередные дерби Кракова. В очередной раз «Висла» и «Краковия» будут играть за престиж в городе. К сожалению, для всех этот матч состоится не в Кракове. Парадокс, но завтра мы будем играть в городе Сосновьец, хорошо хоть наши болельщики могут присутствовать на этой игре. И как раз для них этот матч так же очень, очень важен. Наши болельщики живут этой игрой, куда не пойдешь, везде люди желают удачи на этот матч, и просят обязательно выиграть! В прессе тоже много говориться о краковских дерби. Я как раз редко обращаю внимание на материалы из прессы, сужу только по тому, сколько раз уделял интервью на эту тему :). Рассказывал я им даже о давних дерби Кишинёва, между «Зимбру» и «Конструкторул». Но кишинёвские и краковские дерби очень трудно сравнивать. Со спортивной точки зрения, кишинёвские команды <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVyx6HvWfOueCWPgIyemCgKG3dJN_mbUZhwaFi40-fcimbxc60GgelwgiPt_tVc_yljCerHfMRCghsm9CIyyr76Zfhw32q3WDtaM2hJY5ik52P4Du7ANultSbCCisGFgz5KVSltJ0q5byg/s1600/065.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVyx6HvWfOueCWPgIyemCgKG3dJN_mbUZhwaFi40-fcimbxc60GgelwgiPt_tVc_yljCerHfMRCghsm9CIyyr76Zfhw32q3WDtaM2hJY5ik52P4Du7ANultSbCCisGFgz5KVSltJ0q5byg/s320/065.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5406708086970828370" /></a>всегда бились за медали, поэтому кроме престижа борьба шла и за место на подиуме. В Кракове это игра за престиж, игра для СВОИХ болельщиков. Только победа ценится в «святой войне». <br /><br />Со всеми этими вещами в голове мы серьезно тренировались и готовились к матчу. Тренировались мы в очень специфичном составе. Пару наших ребят помогали сборным своих стран, пару залечивали свои травмы. Тренеры были сильно озабочены такой ситуацией:), иногда им приходилось участвовать в упражнениях вместо отсутствующих. Но в последние дни на тренировках присутствовали все ребята, конечно, из тех, кто в состояние выйти на поле. Как всегда главное внимание тренер обратил на тактику. Мы в свою очередь старались как можно быстрее воплощать в жизнь его задумки. Теперь главное показать наши заготовки в самой игре. А дерби это не всегда только футбол, придется «биться» и «катиться». <br /><br />К завтрашней игре вся наша команда подходит как-то по особенному. После поражения против «Легии», каждый из нас жаждет как можно скорее реабилитироваться. А лучшего момента, чем победить в игре против «Краковии» и нет. Думаю, что к такому матчу нужно подходить как к единому в сезоне: нет прошлого и нет будущего. Так мы будем максимально сконцентрированы и мотивированы. За то время пока я играю в «Висле», в «святой войне» наша команда<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8CZhb_y1b5_2R2Z8nPRMHAeHvEtVSzasp91SoLYpKEpYD5eyxq055eVKtCAAD3CtCmB7Xk9EU8__fwxlsasUIS43z2xYVK0qv-8-BDqwlRNbfDQE5hUA1RGB7dwwsDR76BE477ZSiIuYr/s1600/Swietujem2.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 213px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8CZhb_y1b5_2R2Z8nPRMHAeHvEtVSzasp91SoLYpKEpYD5eyxq055eVKtCAAD3CtCmB7Xk9EU8__fwxlsasUIS43z2xYVK0qv-8-BDqwlRNbfDQE5hUA1RGB7dwwsDR76BE477ZSiIuYr/s320/Swietujem2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5406708485754028386" /></a> всегда выглядела хорошо. Мы всегда и во всех компонентах были лучше соперника. Сейчас «Краковия» проходит через очень трудные времена. Перед игрой их тренер и капитан говорили, что «Висла» явный лидер, что они испытывают большие проблемы, что могут только мечтать о положительным результате. Я думаю, что завтра на поле всё будет по другому. И каждый из их игроков выйдет на этот матч как на последний, и будет «биться» в каждом моменте и за каждый сантиметр поля. Поэтому нашей задачей будет быть готовым в первую очередь ментально к «войне». Но при этом сохранить холодные головы, играть на уровне своих возможностей и с каждой минутой лишать соперника надежды на хоть что-нибудь… <br /><br />Закончу коротко: у нас есть «должок», а долг платежом красен…<br /><br /><strong>Przed derbami</strong><br /><br />Jutro odbędą się kolejne derby Krakowa. Po raz kolejny Wisła i Cracovia będą grały o prestiż w mieście. Wszyscy żałują, że mecz nie odbędzie się w Krakowie. Paradoks, ale jutro będziemy grać w Sosnowcu, dobrze, że chociaż nasi kibice mogą być obecni na tym meczu. I oczywiście dla nich ten mecz także jest bardzo, bardzo ważny. Nasi kibice żyją tym spotkaniem, dokąd nie pójdziesz, wszędzie ludzie życzą powodzenia w tym meczu i proszą, abyśmy obowiązkowo wygrali! W prasie także wiele mówi się o krakowskich derbach. Ja akurat rzadko zwracam uwagę na materiały prasowe, sądzę z ilości rozmów, które odbyłem na ten temat :). Opowiadałam nawet o dawnych derbach Kiszyniowa, pomiędzy Zimbru i Constructorulem. Ale bardzo trudno jest porównać derby Kiszyniowa i Krakowa. Ze sportowego punktu widzenia, drużyny z Kiszyniowa zawsze biły się o medale, dlatego celem walki, oprócz prestiżu, było także miejsce na podium. W Krakowie to mecz o prestiż, mecz dla SWOICH kibiców. W "świętej wojnie" liczy się tylko zwycięstwo.<br /><br />Z tym wszystkim w głowach poważnie trenowaliśmy i przygotowywaliśmy się do meczu. Trenowaliśmy w wyjątkowo specyficznym składzie. Kilku naszych chłopaków pomagało reprezentacjom swoich krajów, kilku leczyło kontuzje. Trenerzy byli mocno zaniepokojeni taką sytuacją :), czasem musieli uczestniczyć w ćwiczeniach w miejsce nieobecnych. Ale w ostatnich dniach na treningach byli już wszyscy chłopacy, oczywiście spośród tych, którzy są w stanie wyjść na boisko. Jak zawsze, największą uwagę trener zwrócił na taktykę. My z kolei staraliśmy się jak najszybciej wprowadzić w życie jego pomysły. Teraz najważniejsze jest, abyśmy zaprezentowali efekt naszych przygotowań w samym meczu. A derby to nie zawsze tylko futbol, trzeba będzie "bić się" i "walczyć".<br /><br />Do jutrzejszego meczu cała nasza drużyna podchodzi jak do czegoś wyjątkowego. Po porażce z Legią, każdy z nas pragnie jak najszybszego zrehabilitowania się. A nie ma lepszego momentu, niż wygrana w meczu przeciw Cracovii. Myślę, że do takiego spotkania trzeba podchodzić jak do jedynego w sezonie: nie było żadnego wcześniej, nie będzie żadnego potem. Będziemy więc maksymalnie skoncentrowani i zmotywowani. Odkąd jestem w Wiśle, nasza drużyna zawsze dobrze prezentowała się w "świętej wojnie". Zawsze i pod każdym względem byliśmy lepsi od przeciwnika. Teraz Cracovia ma bardzo trudny czas. Przed meczem ich trener i kapitan mówili, że Wisła jest faworytem, że oni mają większe problemy, że mogą tylko marzyć o korzystnym wyniku. Myślę, że jutro na boisku wszystko będzie inaczej. Każdy ich zawodnik wyjdzie na ten mecz jak na ostatni i będzie "walczyć" w każdym momencie i za każdy centymetr boiska. Dlatego naszym zadaniem będzie bycie gotowym przede wszystkim mentalnie do "wojny". Ale przy tym, trzeba zachować zimną krew, grać na poziomie swoich możliwości i z każdą minutą pozbawiać rywala nadziei na cokolwiek. <br /><br />Zakończę krótko: mamy dług, a długi trzeba spłacać...<br /><br />Tłumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-88355025471109789272009-11-11T23:06:00.003+01:002009-11-12T22:44:23.965+01:00Экзамен не сдали… / Niezdany egzaminПрошло уже пару дней и суток с последней нашей неудачной игры против «Легии» Варшава. Не написал я нечего раньше об этом матче, потому, что ждал услышать или прочитать интересное мнение об этой игре. Мнение или может анализ, которые заставили бы меня посмотреть на эту ситуацию с другой перспективы. Пока я с этим не встретился. Зато услышал стандартные комментарии знакомых, стандартные слова тренера, стандартные разговоры коллег. Стандартные конечно относительно именно данному событию. А само событие не очень то стандартное для нашей команды, по крайней мере, в последние лет 10. Дома, в лиговым матче против «Легии», «Висла» не проигрывала больше 10 лет. Так случилось, что в пятницу эта серия закончилась, к сожалению, в очень плохой способ. Мы сыграли очень слабо, в какой-то степени бездарно. Мы подвели всех кого только можно. Я полностью согласен и акцептирую всю критику в наш адрес. И я очень зол, что мы своими руками испортили настроение себе и всем вокруг. <br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCTYYooVBKNie5FPc7Dy81eNOwY9iTEcUlVoGjUNpkG8TLGljMQ0h8Hr604ECQ2uKgorHSdG8gXppLcFI1s963XoyHpk29WRuzUWsUUlTLPEfEm-qkq9UUq_3ChTgsutCGvaY6a8hmmyb4/s1600-h/12575882361008.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCTYYooVBKNie5FPc7Dy81eNOwY9iTEcUlVoGjUNpkG8TLGljMQ0h8Hr604ECQ2uKgorHSdG8gXppLcFI1s963XoyHpk29WRuzUWsUUlTLPEfEm-qkq9UUq_3ChTgsutCGvaY6a8hmmyb4/s320/12575882361008.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5402971234250735506" /></a>Начало чуточку агрессивное:), согласитесь?! Но как по-другому?! Нужно же вещи своими именами называть. Я считаю, что во многих компонентах мы выглядели очень слабо. Заметьте, я говорю не слабее «Легии», которая в свою очередь играла так же фатально, как и мы. Мы сами были самыми опасными игроками соперника, и мы сами были лучшими защитниками «Легии». Парадокс, но и такое бывает:). Плохо только, что в таком принципиальном матче. Общими стараниями игроков обеих команд, хит осени превратился в игру посредственного качества. И хочется добавить: игра была ровна, играли два….. две команды…<br /><br />Я сам не играл. Мариуш восстановился после травмы, и тренер выставил его в основном составе. Хотелось, конечно, поучаствовать в таком матче, но видно не заслужил. В любом случае в матче я присутствовал и головой и сердцем. Переживал во время и после матча… <br /><br />Играл я в матче молодёжных команд. Как и основной состав, дубль проиграл со счётом 0:1. Играли мы в очень трудных условиях, поле было очень мягким и мокрым. Футбола было мало, в основном борьба. Зато работы у меня было много. В пару моментах выручил. Считаю, что это был очень полезный матч для меня. <br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQfF-hUTU0N_ZZG6QrKZZfkCfVkoknkB4C-WkJoV56UC5QVhRgo29cOVP8V1_2gIpRTbR9WmA3tpuIvoFEMvua-hZg4wWjS93wejXas3ZxKspEktLjLgcIDD3CPYpVx1CrXZ4R0KEyaYHO/s1600-h/12575882366689.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQfF-hUTU0N_ZZG6QrKZZfkCfVkoknkB4C-WkJoV56UC5QVhRgo29cOVP8V1_2gIpRTbR9WmA3tpuIvoFEMvua-hZg4wWjS93wejXas3ZxKspEktLjLgcIDD3CPYpVx1CrXZ4R0KEyaYHO/s320/12575882366689.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5402971612603606498" /></a>Сейчас мне интересно, как мы отреагируем на всё это?! Большинство из наших ребят поехали помогать своим сборным. Некоторые простыли и пока не появляются на стадионе. Тренируемся в очень непривычном составе. Тренер дал возможность ребятам из дубля проявить себя, поэтому на тренировках много молодёжи. Тема «Легии» в раздевалке не поднимается. И это меня беспокоит. Я считаю, что пока ничего конкретного сказано не было. Этот матч и близко нельзя сравнить с проигрышем против «Леха». Там мы сыграли очень сильно, только не реализовали свои голевые моменты. А сейчас мы просто не реализовали нечего…<br /><br />До дербов еще много времени, так что есть возможность всё проанализировать, сделать выводы, поработать над ошибками… Есть время вспомнить моменты из прошлого, зарядиться позитивной энергией и поднять бойцовский дух!<br /><br />Ну а на конец я скажу: футбол это же только игра :)))))<br /><br /><strong>Niezdany egzamin</strong><br /><br />Minęło już kilka dni i nocy od naszego ostatniego, nieudanego meczu przeciw Legii Warszawa. Nie napisałem wcześniej niczego o tym spotkaniu, ponieważ czekałem, aby usłyszeć albo przeczytać ciekawą opinię o tym meczu. Opinię czy raczej analizę, która pozwoliłaby mi spojrzeć na tę sytuację z innej perspektywy. Dotąd się na nią nie natknąłem. Usłyszałem za to typowe komentarze znajomych, typowe słowa trenera, typowe rozmowy kolegów. Typowe oczywiście w kontekście właśnie tego zdarzenia. A samo wydarzenie nie jest zbyt typowe dla naszej drużyny, przynajmniej w trakcie ostatniego 10-lecia. Wisła nie przegrała u siebie w ligowym meczu z Legią od ponad 10 lat. Tak wyszło, że w piątek seria ta skończyła się, niestety, w bardzo kiepskim stylu. Zagraliśmy bardzo słabo, w pewien sposób nieudolnie. Zasmuciliśmy wszystkich, których tylko można było. W pełni zgadzam się i akceptuję wszelką krytykę pod naszym adresem. Jestem zły, że sami sobie i wszystkim dokoła popsuliśmy nastrój. <br /><br />Początek był trochę agresywny :), zgodzicie się?! Ale jak inaczej?! Trzeba nazywać rzeczy po imieniu. Uważam, że w wielu elementach wyglądaliśmy bardzo słabo. Zauważcie, nie mówię że słabiej od Legii, która z kolei grała tak samo kiepsko, jak my. Sami byliśmy najgroźniejszymi zawodnikami rywali i sami<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaS4jqzb0GfY593Kk_CgiIJg4xGGSiWPgUSfPGGXjqYU3WNLWMjeHyCoIA4B-UJEYWpeCHPbvPUlFDg_UuJ-xQXu1-EWpIetkRZYRMD1q1SRmrbbtgFBjkWByQOr_r6YOX2pudJIdTpf8e/s1600-h/12575882369685.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaS4jqzb0GfY593Kk_CgiIJg4xGGSiWPgUSfPGGXjqYU3WNLWMjeHyCoIA4B-UJEYWpeCHPbvPUlFDg_UuJ-xQXu1-EWpIetkRZYRMD1q1SRmrbbtgFBjkWByQOr_r6YOX2pudJIdTpf8e/s320/12575882369685.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5403335746144297106" /></a> byliśmy najlepszymi obrońcami Legii. Paradoks, ale i tak bywa. Fatalnie tylko, że w tak ważnym meczu. Wspólnymi siłami zawodników obu drużyn hit jesieni przemienił się w mecz miernego gatunku. I chce się dodać: mecz był wyrównany, grały dwie... dwie drużyny...<br /><br />Ja sam nie grałem. Mariusz doszedł do siebie po kontuzji i trener wystawił go w podstawowym składzie. Chciałem, oczywiście, wziąć udział w tym meczu, ale widocznie nie zasłużyłem. W każdym razie uczestniczyłem w tym pojedynku głową i sercem. Przeżywałem w trakcie i po meczu...<br /><br />Wystąpiłem natomiast w spotkaniu drużyn Młodej Ekstraklasy. Tak jak i pierwszy zespół, druga drużyna przegrała 0:1. Graliśmy w bardzo trudnych warunkach, boisko było bardzo miękkie i mokre. Futbolu było mało, przeważała walka. Za to ja miałem dużo roboty. W kilku momentach udało mi się obronić zespół. Uważam, że był to dla mnie bardzo pożyteczny występ.<br /><br />Teraz jestem ciekaw, jak na to wszystko zareagujemy. Wielu naszych chłopaków pojechało pomagać swoim reprezentacjom. Niektórzy nie pojawiają się na stadionie. Trenujemy w bardzo niecodziennym składzie. Trener dał możliwość zaprezentowania się chłopakom z Młodej Wisły, dlatego na zajęciach jest sporo młodzieży. Temat Legii w szatni nie jest poruszany. I to mnie niepokoi. Uważam, że dotąd żadne konkrety nie zostały powiedziane. Tego meczu nie można przyrównać do porażki z Lechem. Wtedy zaprezentowaliśmy się bardzo silnie, tylko nie wykorzystaliśmy naszych sytuacji bramkowych. A teraz nie wykorzystaliśmy niczego... <br /><br />Do derbów jeszcze dużo czasu, więc jest możliwość przeanalizowania wszystkiego, wyciągnięcia wniosków, popracowania nad błędami... Jest czas, aby przypomnieć sobie sytuacje z przeszłości, naładować się pozytywną energią i wskrzesić ducha walki!<br /><br />No a na koniec powiem, że futbol to tylko gra :)))))<br /><br />Tłumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-54248896176888287462009-11-03T23:27:00.007+01:002009-11-04T09:34:05.031+01:00Лёгких путей мы не ищем :) / Nie szukamy łatwych dróg :)3:2, с таким счётом мы обыграли «Корону» Киельце в нашем последним лиговым матче. Важные 3 очка, перед игрой против «Легии». Первые 3 очка «Вислы» на <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-6oCkFmiF3LGShwde-5JUHGEpvb49e9rCeojx1wIqH1XHO6lP_-fmO59ae38_riQwunl2I4Ku8eUpff9BpguRkTz-oQAtts_uA7ZgYGIABtAdrtPXoTpruqKSZm05s68oJb5Gw2k9XEsN/s1600-h/DSC_8868.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 211px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-6oCkFmiF3LGShwde-5JUHGEpvb49e9rCeojx1wIqH1XHO6lP_-fmO59ae38_riQwunl2I4Ku8eUpff9BpguRkTz-oQAtts_uA7ZgYGIABtAdrtPXoTpruqKSZm05s68oJb5Gw2k9XEsN/s320/DSC_8868.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5400009770697283586" /></a>стадионе «Короны». Очередные 3 очка, которые наша команда добыла вместе со мной на поле. Не плохо, но всегда может быть лучше, а в нашем случае тем более :).<br /> <br />Наше турне по просторам Польши мы заканчивали в Киельцах. После игры в Бытовии мы вернулись в Краков, где мы провели 2 тренировки, и снова отправились на выезд.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzcJsGt4nTRu6nKgmSkwwZEEYhQ5yE9oZRbyzNke3UGVfvLnDsjfrz-k080tH_lCDv4PleKgEkxVWL4PrV5ANVLVdCglLUZAcAtv2W2SAjTvQKJ92GyX7WcLNMytCJm1NR2jYANHErXPbG/s1600-h/Korona_Wisla_goli_3645565.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 214px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzcJsGt4nTRu6nKgmSkwwZEEYhQ5yE9oZRbyzNke3UGVfvLnDsjfrz-k080tH_lCDv4PleKgEkxVWL4PrV5ANVLVdCglLUZAcAtv2W2SAjTvQKJ92GyX7WcLNMytCJm1NR2jYANHErXPbG/s320/Korona_Wisla_goli_3645565.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5400010923200840994" /></a> Обычно в выездных играх против «Короны», «Висле» приходилось нелегко. Если я не ошибаюсь, наша команда здесь еще не выигрывала. Перед игрой обе команды столкнулись с очень серьезными кадровыми проблемами. У нас к травмированным Соболевскому, Синглару и Павельку, присоединились капитан Гловацки и Пётр Брожек. У «Короны» отсутствовали трое игроков из-за карточек. И оба тренера выбрали достаточно интересные составы. Наш поменял нескольким ребятам позиции, а тренер «Короны» поставил на молодёжь. <br /><br />Ко всему этому нужно добавить достаточно «напряжённые» отношения между болельщиками обеих команд. Все мы прекрасно знали, что на стадионе нам будет очень нелегко. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCrO6x_Y-v-AOqeiYtewvbYmPoWdc-dkDYhBACdV2r9wGKLunoxA6C09NXMNrU9heITmHDo9D0eVIBDRJIuBRQ-nITPqc7EH75qmlem-kRihkmdfLQzBdXeqPVFHdpMGeONAfBvIGPh4fZ/s1600-h/08.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 273px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCrO6x_Y-v-AOqeiYtewvbYmPoWdc-dkDYhBACdV2r9wGKLunoxA6C09NXMNrU9heITmHDo9D0eVIBDRJIuBRQ-nITPqc7EH75qmlem-kRihkmdfLQzBdXeqPVFHdpMGeONAfBvIGPh4fZ/s320/08.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5400012203825129010" /></a><br />Публика будет создавать давление на нас. Поэтому мы очень серьезно готовились к этому матчу. Тренер попросил нас обратить внимание на все мелочи в подготовке к этой игре. Я в свою очередь готовился к матчу спокойно. Тренировки были лёгкими, тренер по вратарям положил акцент на качество, а не на количество. Он обращал моё внимание на некоторые ошибки, которые я сделал в предыдущих матчах. Подсказывал, как нужно реагировать на тот или иной момент. Сам я провел дополнительное занятие, тренировал ввод мяча в игру ногами. В последних играх я пару раз ошибся, играя ногами. Думаю тренировка эффект свой принесла, в Киельцах я играл ногами хорошо. <br /><br />Игру мы начали не очень хорошо. «Корона» 2 раза после стандартов могла выйти вперёд. Но позже бывший игрок «Вислы», ныне играющий в Киельцах, Никола Миалович, получил красную карточку, и инициатива перешла в наши руки. Ну и наконец, свои первый официальный гол за «Вислу» <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijIhYB2zmrpxfvUP_iD-aPop6Y4JZ-sjcRCR4T5qQXF8tyinSilARk8aeiserl92jdSJ9M_fshbS-gj02Iiqkt5kNQpJPMI4ZvMhKcZbxlrhNPXMy1uhk59F1kHkzvm_wcfEuaAas2XVBf/s1600-h/g26.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 234px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijIhYB2zmrpxfvUP_iD-aPop6Y4JZ-sjcRCR4T5qQXF8tyinSilARk8aeiserl92jdSJ9M_fshbS-gj02Iiqkt5kNQpJPMI4ZvMhKcZbxlrhNPXMy1uhk59F1kHkzvm_wcfEuaAas2XVBf/s320/g26.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5400011857094716994" /></a>забил Андраж Кирм. Хорошая комбинация, отличный голевой пас Павла Брожка и ювелирный гол «Кира». Ну и браво для Марсело! Уже 4-ый его гол после стандарта. Во втором тайме казалось, что нам удастся забить, и не раз. К сожалению, забили мы только раз. Томек Йирсак спокойно переиграл вратаря соперника. 3-0 и….. и началось. Мы транжирили свои голевые моменты, соперник бился из-за всех сил. На трибунах стало жарко. Петарды, стычки и оскорбления… Наша ошибка в обороне и игроки «Короны» реализуют свои выход 2 на 1. Позже мы снова прощаем соперника, а соперник снова забивает. Штрафной с самой линии нашей штрафной, Эди бьет мощно под перекладину, я успеваю отбить мяч, мяч попадает в одну потом в другую штангу, вылетает и его в пустые ворота добивает соперник. 3-2 и браво для «Короны» за борьбу до последней минуты. Минус нам за то, что создали сами себе такие проблемы. Браво для фанатов обеих команд. Была отличная атмосфера, лучше играть при давление со стороны трибун и ярых болельщиках!<br /><br />Свою игру я не могу оценить однозначно. С одной стороны я сыграл достаточно хороший и уверенный матч. С другой стороны я пропустил 2 гола.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGYhASsS8onu7bkLY-c9GbLcrw45Gq6NjWoEtPEE8GtkiAx2qJuhlXIF3uzIorvKOTpqYkBYZ0DTh_fc37UqHZuFPQhfXne452jZ_WTHUzr5CfeDvGnEJqPeCMwwnaCYjZXdBKW5aENdSW/s1600-h/image058.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 216px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGYhASsS8onu7bkLY-c9GbLcrw45Gq6NjWoEtPEE8GtkiAx2qJuhlXIF3uzIorvKOTpqYkBYZ0DTh_fc37UqHZuFPQhfXne452jZ_WTHUzr5CfeDvGnEJqPeCMwwnaCYjZXdBKW5aENdSW/s320/image058.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5400012413764873810" /></a> При первом было очень трудно что-то сделать, 2 нападающих соперника разобрались со мной. При втором голе я среагировал на очень сложный удар Эди, отбил мяч, но не повезло. Думаю если защитники подстраховали бы меня и были бы первые у мяча, то всё было бы в порядке. Так не стало, поэтому надеяться нужно только на себя. И в следующий раз делать так, чтоб у соперника не было повторного шанса на взятия ворот. В любом случае я рад очередному появлению на поле. Рад тому, что мы выиграли.<br /><br />Теперь перед нами игра против «Легии». Думаю, нет даже смысла говорить, насколько этот матч принципиален. Принципиален для всех! Мы должны показать в пятницу одну вещь: матч против «Легии» принципиален именно для нас, ИГРОКОВ «Вислы». В этой игре мы должны показать, что мы сделали выводы из последних наших матчей. В этой игре мы должны не то чтобы не дать шансов «Легии», мы должны сыграть так чтоб они сами не верили в их шансы.<br /><br /><strong>Nie szukamy łatwych dróg :)</strong><br /><br />3:2 – z takim wynikiem ograliśmy Koronę Kielce w naszym ostatnim meczu ligowym. Ważne 3 punkty przed meczem z Legią. Pierwsze 3 punkty Wisły na stadionie Korony. Kolejne 3 punkty, które nasza drużyna zdobyła razem ze mną na boisku. Nieźle, ale zawsze może być lepiej, a tym bardziej w naszym przypadku :).<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_HDoCJjuo-Orh9xr-ERT7mW7hE5jiVy5c3-Aeojne_old_Y2fMlAy89uTrCBZOp9nV-mgrwQEtvqZDEJv93xH0rMBWSQyPmtaKmbLdQ3wu9ZyZNjZc0RqazWs0I__9szYzFVMa2Mh7rmO/s1600-h/12569816618340.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_HDoCJjuo-Orh9xr-ERT7mW7hE5jiVy5c3-Aeojne_old_Y2fMlAy89uTrCBZOp9nV-mgrwQEtvqZDEJv93xH0rMBWSQyPmtaKmbLdQ3wu9ZyZNjZc0RqazWs0I__9szYzFVMa2Mh7rmO/s320/12569816618340.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5400162140110621234" /></a><br />Nasze tournee po Polsce kończyliśmy w Kielcach. Po meczu w Bytowie wróciliśmy do Krakowa, gdzie odbyliśmy 2 treningi i znów udaliśmy się w podróż. Przeważnie w wyjazdowych starciach z Koroną Wiśle nie było łatwo. Jeśli się nie mylę, nasza drużyna jeszcze tam nie wygrała. Przed meczem obie drużyny zmierzyły się z bardzo poważnymi problemami kadrowymi. U nas do kontuzjowanych Sobolewskiego, Singlara i Pawełka, dołączył kapitan Głowacki i Piotr Brożek. W Koronie z powodu kartek brakowało trzech zawodników. I obaj trenerzy wybrali dość ciekawe składy. Nasz pozmieniał pozycje kilku chłopakom, a trener Korony postawił na młodzież.<br /><br />Do tego wszystkiego dodać trzeba dość „napięte” stosunki między kibicami obu zespołów. Wszyscy doskonale wiedzieliśmy, że na stadionie nie będzie nam zbyt łatwo. Publiczność będzie wywierać na nas presję.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2rthvB3VVpbIQbrdL-JYqmF4vScYFdtZCJN6zM0SJaFBAI2d_ApQj-Ku7ZWvTPfn-os2MWou7dRMW9gAByuWHpkFe-WFm-MzhSLk2H6WzyPx1r3i12OBTKXvw_GzXMKKfATPjR1Qape_N/s1600-h/image069.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 210px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2rthvB3VVpbIQbrdL-JYqmF4vScYFdtZCJN6zM0SJaFBAI2d_ApQj-Ku7ZWvTPfn-os2MWou7dRMW9gAByuWHpkFe-WFm-MzhSLk2H6WzyPx1r3i12OBTKXvw_GzXMKKfATPjR1Qape_N/s320/image069.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5400162639687443442" /></a> Dlatego bardzo poważnie przygotowywaliśmy się do tego meczu. Trener poprosił nas, abyśmy podczas przygotowań zwrócili uwagę na wszelkie szczegóły. Ja osobiście przygotowywałem się do meczu ze spokojem. Treningi były lekkie, trener bramkarzy położył nacisk na jakość, a nie na ilość. Zwracał mą uwagę na niektóre błędy popełnione przeze mnie we wcześniejszych spotkaniach. Podpowiadał, jak należy reagować na taką czy inną sytuację. Ja sam przeprowadziłem dodatkowe zajęcia, ćwiczyłem wprowadzanie piłki do gry nogami. W poprzednich meczach kilka razy popełniłem błąd grając nogami. Myślę, że trening zaprocentował, w Kielcach dobrze nimi grałem.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYf_YosF2RSoNGmr-o8PNAUlYw1vVFeN14iNiv4AUD34jM4VcXzxRz0zxOCQ3KUAk3Kbs6X4GQtuJwDXChe34bEks6Ql0CFFPJzR1A8ZE4bkMMHmZT132aOlTAnZAJny5eXqgvvHgoS_Y0/s1600-h/g22.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 211px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYf_YosF2RSoNGmr-o8PNAUlYw1vVFeN14iNiv4AUD34jM4VcXzxRz0zxOCQ3KUAk3Kbs6X4GQtuJwDXChe34bEks6Ql0CFFPJzR1A8ZE4bkMMHmZT132aOlTAnZAJny5eXqgvvHgoS_Y0/s320/g22.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5400163142129272802" /></a><br />Mecz zaczęliśmy nie najlepiej. Korona 2 razy mogła wyjść na prowadzenie po stałych fragmentach. Ale później były zawodnik Wisły, teraz grający w Kielcach, Nikola Mijailović, otrzymał czerwoną kartkę, a my przejęliśmy inicjatywę. No i na koniec, pierwszego oficjalnego gola dla Wisły zdobył Andraż Kirm. Świetna akcja, wspaniała asysta Pawła Brożka i premierowa bramka „Kira”. Brawa też dla Marcelo! To już 4 jego gol po stałym fragmencie. W drugiej połowie wydawało się, że uda nam się strzelić, i to nie raz. Niestety, zdobyliśmy tylko jedną bramkę. Tomek Jirsak spokojnie ograł bramkarza rywali. 3:0 i... i zaczęło się. My marnowaliśmy nasze okazje bramkowe, a przeciwnicy walczyli ze wszystkich sił. Na trybunach było gorąco. Petardy, starcia i wyzwiska... Nasz błąd w obronie i zawodnicy Korony wykorzystują wyjście dwóch na jednego. Później my znów darujemy rywalowi, a on znów trafia do siatki. Rzut wolny z samej linii naszego pola karnego, Edi strzela mocno pod poprzeczkę, udaje mi się odbić piłkę, która trafia najpierw w jeden, później w drugi słupek, wylatuje i do pustej bramki wbija ją gracz gospodarzy. 3:2 i gratulacje dla Korony za walkę do ostatniej minuty. Minus dla nas za to, że sami sprowokowaliśmy sobie takie problemy. Brawa dla kibiców obu zespołów. Atmosfera była dobra, lepiej gra się pod presją ze strony trybun i przy dopingu zagorzałych fanów!<br /><br />Nie mogę jednoznacznie ocenić swojego występu. Z jednej strony rozegrałem dość dobry i pewny mecz. Z drugiej strony wpuściłem 2 bramki. Przy pierwszej bardzo trudno było cokolwiek zrobić, dwaj napastnicy rywala poradzili sobie ze mną. Przy drugiej bramce zareagowałem na bardzo trudny strzał Ediego, odbiłem piłkę, ale się nie udało. Myślę, że gdyby obrońcy zaasekurowali mnie i pierwsi dopadli do piłki, to wszystko byłoby w porządku. Tak się nie stało, dlatego trzeba liczyć tylko na siebie. I następnym razem zrobić tak, aby rywal nie otrzymał ponownej szansy na zdobycie gola. W każdym razie, cieszę się z kolejnego pojawienia się na boisku. Cieszę się, że wygraliśmy.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg80Z4L8Dnz-Y-5doZ8zWFGUZrgGmJDG2xH07yUrRc1ZCVmI1W4g1IMxv55Ll3eguSoBfws7CNyy_NJb8mtfQLuuLu3LnC9A49GVqubnItbAukSCqzCIr9XQOYpt7o5J3ylAQlry3y-XkAa/s1600-h/image068.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 217px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg80Z4L8Dnz-Y-5doZ8zWFGUZrgGmJDG2xH07yUrRc1ZCVmI1W4g1IMxv55Ll3eguSoBfws7CNyy_NJb8mtfQLuuLu3LnC9A49GVqubnItbAukSCqzCIr9XQOYpt7o5J3ylAQlry3y-XkAa/s320/image068.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5400163430558593154" /></a><br />Teraz przed nami mecz z Legią. Myślę, że nawet nie ma sensu mówić, jak bardzo ważny jest ten pojedynek. Bardzo ważny dla wszystkich! Musimy pokazać w piątek jedną rzecz: mecz z Legią jest bardzo ważny zwłaszcza dla nas, PIŁKARZY Wisły. W tej konfrontacji musimy pokazać, że wyciągnęliśmy wnioski z poprzednich meczów. W tym meczu nawet nie chodzi o to, aby nie dać Legii szans, chodzi o to, że musimy zagrać tak, aby oni sami nie wierzyli w swoją szansę.<br /><br />Tłumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-74615533233761282412009-10-28T02:40:00.005+01:002009-10-29T00:02:03.150+01:00И лига и кубок / Liga i PucharСижу в автобусе километров 650 от Кракова. За окном погодка «не фонтан», зато внутри автобуса играет весёлая латиноамериканская музыка. Наш защитник, Пабло Алварез, в роли DJ-ея заботится о настроение ребят после выигранного кубкового матча против «Бытовии» Бытов. Сегодня в Бытове прошёл самый важный футбольный матч за всю историю города и клуба. Местная «Бытовия» играющая в 3 польской лиге,<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLNm7sYZaWglugM_iNspjqHHdJZKp73HtAUSNzqEX57YKRTriOY3sx7Tzc9cRwWAXK9H-85BSQj_SDlLX2R0S7LRRkXlFQgBee917vrbjW1yS5AW6gnpkZ3vn7gw3VMErb8jQT7BFhqSRU/s1600-h/kucea.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLNm7sYZaWglugM_iNspjqHHdJZKp73HtAUSNzqEX57YKRTriOY3sx7Tzc9cRwWAXK9H-85BSQj_SDlLX2R0S7LRRkXlFQgBee917vrbjW1yS5AW6gnpkZ3vn7gw3VMErb8jQT7BFhqSRU/s320/kucea.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5397460242500123682" /></a> уже преподнесла 2 сюрприза в кубке, обыграв «Тур» Турек из первой лиги и «Полонию» Бытом из польской экстраклассы. Но сегодня их кубковый путь закончился. Хотя как ни странно, этот путь закончился большим праздником. <br /><br />Перед выездом до Бытова мы примерно представляли себе, что для соперника это будет матч «жизни», но попав в этот город, мы поняли, что не только для «Бытовии» но и для всего города и горожан этот матч был очень важным событьем. Меня лично очень обрадовали специально сооруженные трибуны на дополнительные 5000 мест, которые полностью были заполнены! Неудобное время начала матча (13:00)не помешало людям отпроситься с работы или школы и прейти подержать местную команду. Просто молодцы! Так же обрадовался, увидев и наших болельщиков, которые были всю игру с нами.<br />Игра получилось очень боевой. Соперник в течение всего матча создавал большое давление на нас. Конечно, на их стороне было маленькое поле и свои болельщики, но сам стиль их игры выглядел очень просто:<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJdvqGbvnHzsNa-8klOztbvfrdAoLiNhJlXyMX2LMa51f1OjUQ_yJd9s5E4JLY7YJrP9RH4OiJxP8SWrNCJJIw5IvKcGbbNzDRoYl-iTQDmZTJDPeH269v4d7eSIfAyBinX5lZob4lt3KY/s1600-h/Ea.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 225px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJdvqGbvnHzsNa-8klOztbvfrdAoLiNhJlXyMX2LMa51f1OjUQ_yJd9s5E4JLY7YJrP9RH4OiJxP8SWrNCJJIw5IvKcGbbNzDRoYl-iTQDmZTJDPeH269v4d7eSIfAyBinX5lZob4lt3KY/s320/Ea.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5397460442550648370" /></a> длинные передачи на своих нападающих и борьба из-за всех сил. Около моих ворот постоянно, что-то происходило. Даже выбросы из аутов из любых позиций соперник старался делать в мою штрафную площадь. Иногда после таких «стандартов» было жарко. Но хорошо, что не пропустил. В атаке мы выглядели хорошо. Соперник старался не дать нам возможности разыгрывать мяч перед их воротами, но нам удавалось проводить красивые атаки, и 2 из них закончились голами. Конечно, забить мы могли и больше, но пару раз мы простили соперника, а пару раз выручил их вратарь. <br /><br />Цель нашу мы достигли: выиграли и прошли в следующий раунд. Так же стоит отметить дебют в составе «Вислы» Лукаша Гаргулы. «Гула» мог даже забить первым касанием после появления на поле, но не всё сразу :). Очень рад за него, в конце концов, он сыграл. Ведь контракт с нашим клубом он подписал ещё в январе, но до сих пор из-за травмы не появлялся на поле. Поскольку я с Лукашем часто общаюсь в приватной жизни, знаю, сколько сил он оставлял на восстановительных занятиях и как сильно он хотел снова начать играть. Поэтому желаю ему как можно быстрее дойти до оптимальной формы и регулярно играть в «основе». <br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU7VsrRiSKz9JTH3zAlJry3XQpE0oRNnhxBz4OlUYp0aC-VLtZsVCZ8Yapy9hbkus7T225aljTUxcGjfvDSH5ckrJ08GuvvqdwzTxGLvBwZV1c2QR1xc0n1I97tE1s-dnKCOeAW9W6bvJ3/s1600-h/Wisla_pokonala_Piasta_3632216.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 215px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU7VsrRiSKz9JTH3zAlJry3XQpE0oRNnhxBz4OlUYp0aC-VLtZsVCZ8Yapy9hbkus7T225aljTUxcGjfvDSH5ckrJ08GuvvqdwzTxGLvBwZV1c2QR1xc0n1I97tE1s-dnKCOeAW9W6bvJ3/s320/Wisla_pokonala_Piasta_3632216.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5397460682224899890" /></a>После игры в раздевалке мы с ребятами перекинулись мнениями о матче и о сопернике. В основном все признали, что нам пришлось нелегко, и соперник выглядел хорошо в физическом плане. Позже мы отправились на ужин, на который нас пригласили местные спонсоры и управляющие. Атмосфера была отличной, было много людей, которые в какой-то степени помогают «Бытовии». Были, конечно, тёплые речи официальных лиц обеих клубов и много общение между гостями. Футбол объединяет! :) <br /><br />Перед матчем против «Бытовии», мы сыграли и лиговый матч против «Пиаста» Гливице. Поскольку Мариуш Павелек не восстановился от травмы, в воротах играл я. В двух лиговых матчах подряд в «Висле» я ещё не играл. Так что очень обрадовался такой возможности, конечно, не травме «Мары». Эту игру мы выиграли 2:1, не удалось сыграть на ноль. Когда «Пиаст» забивал гол, я мог выиграть дуэль против игрока соперника, но Бискуп в ситуации один на один переиграл меня. Обидно пропускать при такой игре. В общем, мы контролировали игру, долго держали мяч в своих рядах, создавали опасные моменты у ворот соперника, показывали хороший футбол и не давали игрокам «Пиаста» создавать опасные моменты у моих ворот. В первом тайме Павел Брожек вывел нас вперед. А в начале второго тайма после очень простой комбинации соперника и наших ошибок, «Пиаст» сровнял счёт.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5CuJspPe9yA6XKbPkf9IXVK0SM-EgD_wF1uvEgiUIeE73g6hhDkCiP7JSfqS_zSFyTE7YPl7s7FbNYnI43VUDVzT2LujW1AK5RR2yhzguiy1fre5rPwklp-Z_YOdaQeOeJ4VTq8qcJkoh/s1600-h/Wisla_pokonala_Piasta_3632230.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 212px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5CuJspPe9yA6XKbPkf9IXVK0SM-EgD_wF1uvEgiUIeE73g6hhDkCiP7JSfqS_zSFyTE7YPl7s7FbNYnI43VUDVzT2LujW1AK5RR2yhzguiy1fre5rPwklp-Z_YOdaQeOeJ4VTq8qcJkoh/s320/Wisla_pokonala_Piasta_3632230.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5397460869685022466" /></a> Позже пришлось приложить много усилий, чтоб победить. Очень важный гол после подачи «углового» забил Марсело. В итоге нам удалось выиграть. После поражения во Вронках было очень важно снова начать побеждать, поэтому 3 очка в этой игре важнее всего и очень радуют всех нас!<br />Радуемся мы, правда, как-то скромно, если это можно так назвать. Чувствуется, что каждый игрок из нашей команды хочет не только выигрывать, а выигрывать в безоговорочном стиле. Каждый хочет, чтоб команда играла всегда на уровне своих возможностей, которые однозначно очень высоки. <br /><br />Так, что в головах уже следующий матч против «Короны» Киельцы. Игра состоится уже в ближайшую пятницу, ни много времени осталось. Думаю, что в этой игре нам предстоит прилично выложиться, чтоб одержать победу. Насколько я знаю, в Киельцах «Висле» всегда приходилось нелегко. Главное хорошо восстановиться и выполнить тренерскую установку на игру. Ну а то, что придется биться из-за всех сил и оставить все умения и силы на поле ясно каждому из нас.<br /><br /><strong>Liga i Puchar</strong><br /><br />Siedzę w autobusie jakieś 650 km od Krakowa. Chociaż za oknem pogoda raczej jesienna, we wnętrzu autobusu słychać wesołą, latynoamerykańską muzykę. Nasz obrońca, Pablo Alvarez, w roli DJ-a troszczy się o nastrój chłopaków po wygranym meczu pucharowym przeciw Bytovii Bytów. Dziś w Bytowie odbył się najważniejszy mecz piłkarski w całej historii miasta i klubu. Miejscowa Bytovia, grająca w 3 lidze, już sprawiła 2 niespodzianki w Pucharze, ograwszy pierwszoligowego Tura Turek oraz występującą w Ekstraklasie Polonię Bytom. Ale dzisiaj ich przygoda w rozgrywkach o Puchar Polski zakończyła się. I jakby to nie było dziwne, przygoda ta zakończyła się wielkim świętem. <br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNTwzEDAV5L2OQp3RANGo-OH7mxJTSltaqtDZKwIAvc-mFQP9Do25r4cva-jVIycVyJ2DUEcGrlGDkEfHHwWkVXvhLrcQeS9QEnmOfz1PSMTJ49ATM_neW5RDaIHnsIwBYISFOwu8V22C-/s1600-h/IMG_4961.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 213px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNTwzEDAV5L2OQp3RANGo-OH7mxJTSltaqtDZKwIAvc-mFQP9Do25r4cva-jVIycVyJ2DUEcGrlGDkEfHHwWkVXvhLrcQeS9QEnmOfz1PSMTJ49ATM_neW5RDaIHnsIwBYISFOwu8V22C-/s320/IMG_4961.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5397788681303243698" /></a><br />Przed wyjazdem do Bytowa mniej więcej wyobrażaliśmy sobie, że dla przeciwnika będzie to „mecz życia”, lecz dojechawszy do tego miasta, zrozumieliśmy, że nie tylko dla Bytovii, ale dla całego miasta i jego mieszkańców ten mecz jest bardzo ważnym wydarzeniem. Mnie szczególnie mocno ucieszyły specjalnie wzniesione trybuny zapewniające 5000 dodatkowych miejsc, które były kompletnie wypełnione! Niesprzyjająca pora rozpoczęcia spotkania (13:00) nie przeszkodziła ludziom w zwolnieniu się z pracy czy szkoły i przyjściu wspierać miejscową drużynę. To po prostu wspaniałe! Ucieszyłem się także, widząc i naszych kibiców, którzy przez całe spotkanie byli z nami. <br /><br />Mecz okazał się pełen walki. Rywale w trakcie całego pojedynku wywierali na nas sporą presję. Oczywiście po ich stronie było niewielkie boisko i ich kibice, ale sam styl ich gry był dosyć prosty: długie podania na napastników i walka z wszystkich sił. W okolicy mojej bramki stale odbywało się coś takiego. Nawet wyrzucając piłkę<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEwqauwkYk4CTBREek-WtH8PmPMMK9pQZlOna2pjKMFg8x-p9tDg_s_KZiQWB_Gus6Pm0gdKF7hSjQH7C2COzowTy-VXivHy-LmV2yWABBymb6Z2-d71V4sulrdWdpVMoWWV03Nelud81-/s1600-h/04%2520copy.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 134px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEwqauwkYk4CTBREek-WtH8PmPMMK9pQZlOna2pjKMFg8x-p9tDg_s_KZiQWB_Gus6Pm0gdKF7hSjQH7C2COzowTy-VXivHy-LmV2yWABBymb6Z2-d71V4sulrdWdpVMoWWV03Nelud81-/s320/04%2520copy.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5397789290982100018" /></a> z autu, z każdej wysokości, przeciwnik starał się wrzucić ją w moje pole karne. Czasami po takich stałych fragmentach bywało gorąco. Ale dobrze, że nic nie wpuściłem. W ataku prezentowaliśmy się dobrze. Rywale starali się nie dawać nam możliwości rozgrywania piłki pod ich bramką, ale nam udawało się przeprowadzać efektowne ataki, a 2 z nich zakończyły się golami. Oczywiście, mogliśmy strzelić ich więcej, ale kilka razy darowaliśmy gospodarzom, a kilka razy uratował ich bramkarz.<br /><br />Osiągnęliśmy nasz cel: wygraliśmy i awansowaliśmy do kolejnej fazy. Należy odnotować debiut w składzie Wisły Łukasza Garguły. „Guła” mógł nawet strzelić bramkę w pierwszej akcji po wejściu na boisko, no ale nie wszystko od razu :). Bardzo się cieszę, że wreszcie zagrał. Przecież kontrakt z naszym klubem podpisał jeszcze w styczniu, a dotąd z powodu kontuzji nie pojawiał się na boisku. Ponieważ prywatnie często obcuję z Łukaszem, wiem ile sił zostawiał na zajęciach rehabilitacyjnych i jak bardzo chciał znów zacząć grać. Dlatego życzę mu, aby jak najszybciej doszedł do optymalnej formy i regularnie grał w pierwszej jedenastce.<br /><br />Po meczu w szatni wymieniliśmy się z chłopakami spostrzeżeniami na temat gry i przeciwnika. W zasadzie wszyscy przyznali, że wygrana nie przyszła nam lekko, a rywal prezentował się dobrze pod względem fizycznym. Później udaliśmy się na kolację, na którą zaprosili nas miejscowi sponsorzy i działacze. Atmosfera była świetna, zjawiło się wiele osób, które w jakiś sposób pomagają Bytovii. Byli oczywiście także oficjele obu klubów i wiele rozmów między gośćmi. Futbol łączy! :)<br /><br />Przed meczem z Bytovią, zagraliśmy ligowe spotkanie z Piastem Gliwice. Ponieważ Mariusz Pawełek nie wyleczył się po kontuzji, między słupkami grałem ja. Jeszcze nie występowałem w Wiśle w dwóch meczach ligowych pod rząd. Więc bardzo ucieszyłem się z takiej możliwości, ale oczywiście nie z kontuzji „Mary”. Mecz wygraliśmy 2:1, nie udało się zagrać na zero. Kiedy Piast zdobywał bramkę, mogłem wygrać pojedynek z przeciwnikiem, ale Biskup ograł mnie w sytuacji sam na sam. Nie powinno się tracić bramki przy takiej grze. W zasadzie przez cały mecz kontrolowaliśmy grę, długo utrzymywaliśmy się przy piłce, tworzyliśmy groźne sytuacje pod bramką rywala, pokazywaliśmy dobry futbol i nie pozwalaliśmy graczom Piasta na tworzenie groźnych sytuacji pod moją bramką. W pierwszej połowie Paweł Brożek wyprowadził nas na prowadzenie. A na początku drugiej połowy po bardzo prostej akcji przeciwnika i naszych błędach, Piast doprowadził do wyrównania. Później musieliśmy dołożyć wiele sił, aby wygrać. Bardzo ważnego gola po wrzutce z rożnego strzelił Marcelo. W rezultacie udało nam się pokonać Piasta. Po porażce we Wronkach bardzo ważne było, abyśmy znów zaczęli zwyciężać, dlatego 3 punkty po tym meczu są najważniejsze i bardzo nas wszystkich cieszą! Cieszymy się co prawda jakoś skromnie, jeśli można tak powiedzieć. Można wyczuć, że każdy piłkarz z naszego zespołu chce nie tylko wygrywać, ale wygrywać w bezdyskusyjnym stylu. Każdy chce, aby drużyna grała zawsze na poziomie swoich możliwości, które bez wątpienia są bardzo wysokie. <br /><br />Tak więc w głowach jest już kolejny mecz przeciw Koronie Kielce. Spotkanie odbędzie się już w najbliższy piątek, nie pozostało wiele czasu. Myślę, że podczas tego pojedynku przyjdzie nam solidnie się napracować, aby osiągnąć zwycięstwo. O ile wiem, w Kielcach nigdy Wiśle nie było łatwo. Najważniejsze, to dobrze się zregenerować i wypełnić założenia trenera na mecz. A to, że przyjdzie nam bić się ze wszelkich sił i zostawić na boisku wszystkie umiejętności i siły, jest jasne dla każdego z nas.<br /><br />Tłumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-63966138372538649472009-10-21T20:25:00.009+02:002009-10-22T00:04:28.181+02:00- Боец, держи удар! / - Wojowniku, przyjmij cios!Наконец и солнышко показалось :). Целую неделю в Кракове зима была, сегодня, потеплело, и солнце начало святить. Конечно, настроение поднялось, и желание появилось сесть и написать о выезде до Вронок. В воскресенье мы проиграли наш первый матч в этом лиговым сезоне. Проиграли мы «Леху» Познань, нашему прямому конкуренту в борьбе за чемпионство. Даже при том что познаньцы находились в середине турнирной таблицы, каждый из нас знал и понимал как способна играть эта команда.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaFnOgznwdZEohhk4wvcFuSCWZ8w279aEQ9l5mVrH06FJ4VjY1ENii6TV3ZcBej2f7tAzcVDCoV4Z1yxN3_NM1ZVrxU0k0h8GJE3FlQYT-1TuZCym9OTDsODmT-t_92wPqUhytaIwDbbt_/s1600-h/Tribuni.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaFnOgznwdZEohhk4wvcFuSCWZ8w279aEQ9l5mVrH06FJ4VjY1ENii6TV3ZcBej2f7tAzcVDCoV4Z1yxN3_NM1ZVrxU0k0h8GJE3FlQYT-1TuZCym9OTDsODmT-t_92wPqUhytaIwDbbt_/s320/Tribuni.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395123059642028066" /></a><br /> Получилось так, что эти «знания» не помогли нам одержать победу. Бывает, но всё-таки этот матч мог закончиться и по-другому. «Аргументов» для победы мы предоставили достаточно, но в завершающей стадии наших атак мы не были «киллерами». Говорят, что если не получается выиграть, то нужно сыграть вничью :). Видно нашему коллективу не знакома такая фраза, :) и мы умудрились проиграть:).<br /><br />Это всё конечно шутки, без них я никуда. <br /><br />Подготовка к этому матчу, выглядела как обычно. Сборники в сборных, ну а мы тренируемся в тихой, мирной обстановке. Ведь в это время всё внимание приковано к национальным командам. Тренер уже в понедельник начал рассказывать нам о том, как бы он хотел, чтоб мы играли в воскресном матче. На тренировках мы отрабатываем старые и некоторые новые игровые ситуации. Между тренировками мы разговаривали о матчах сборных. Каждый конечно переживал за своих: Мауро за Аргентину, Паблито за Уругвай, чех за своих и конечно Петер нервничал, поскольку вдруг Словакия оказалась в напряженной ситуации… <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMSb3KVH5H5_jGYxXz2zakHtlEh1iyxgaRpYWt6RKICKA899_O4BPxT8TldWFGqQksmVQqp-ZVfio_gkqRl2ZripdAdQ5W-UlSlTJ9JeZlyzzQuq7G9YzIy-zp2ebG15VxxSotmMf2OsAM/s1600-h/Karny.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 251px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMSb3KVH5H5_jGYxXz2zakHtlEh1iyxgaRpYWt6RKICKA899_O4BPxT8TldWFGqQksmVQqp-ZVfio_gkqRl2ZripdAdQ5W-UlSlTJ9JeZlyzzQuq7G9YzIy-zp2ebG15VxxSotmMf2OsAM/s320/Karny.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395123644532962834" /></a>Некоторые из нас переживали и за Словению Кирма, и за Коста-Рику Юниора:). К сожалению, польская национальная команда большого интереса не вызывала. Но предварительно мы собрали «компашку», которая должна была посетить матч соседей в Хоржове. Но вдруг выпал снег:), и мы забыли про эту идею, хотя билеты были уже у нас в руках. Здоровье важнее всего :). Но это нам не помещало собраться у Синглара и… плотненько поужинать:))))), просто с помощью телевизора было очень проблематично смотреть этот матч: поле в снегу, поляки в белой форме, жёлтый мяч не виден, ну и словаки сыграли, наверное, свой самый слабый матч… Но в конце концов пришлось поздравить Петера с успехом его сборной!<br /><br />В четверг на тренировке появились некоторые «сборники», и тренер Скоржа снова начал обращать наше внимание на тактические моменты, связанные с игрой «Леха». В пятницу мы «сбежали» из Кракова в Гродзиск, где надеялись увидеть погоду получше:). Погода не была феноменальной, но условия были очень хорошие, чтоб спокойно готовиться к хиту тура. Позже к нам в отель приехал «Гурник» Забже. И вечером было много общения между игроками обеих команд. <br /><br />Играли мы не в Познане, а во Вронках. Стадион «Леха» строится, и пока они играют на маленьком стадиончике в 60 км от Познаня. Объект во Вронках мал, но очень уютен. Я уже играл раньше на этом стадионе, год назад мы обыграли там «дублёров» «Леха». <br />Перед матчем мы вышли на поле, чтоб ознакомиться с ним. Сразу же появились и наши соперники. Удивительно, но многие ребята обеих команд очень тепло общались между собой и желали друг другу удачи. <br /><br />Настрой у наших ребят был очень высокий. Все «горели» выйти на поле и победить. Как обычно каждый подбадривал своих коллег. В раздевалке в воздухе чувствовался адреналин. Напряжение было, но соответствовало ситуации. Ну а уже на поле ребята показали, что все готовы к лиговому хиту<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIMrRWW3mnYhyphenhyphenoym09zHgxUAgIrE4ZmpRWsNlDue4NfvdeibK3eydbilkIg5_UbpY-DlxOON6DaUe4iK93DLFJ9nOBRUAICDF-9VJGIyw63BpNVqhCEsca5X2vTrL2u7q_NhnAIVMNUY8O/s1600-h/Skorza.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIMrRWW3mnYhyphenhyphenoym09zHgxUAgIrE4ZmpRWsNlDue4NfvdeibK3eydbilkIg5_UbpY-DlxOON6DaUe4iK93DLFJ9nOBRUAICDF-9VJGIyw63BpNVqhCEsca5X2vTrL2u7q_NhnAIVMNUY8O/s320/Skorza.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395123923241797250" /></a>.<br /><br />В первые минуты «Лех» создал один 100% момент у наших ворот, но Славек Пешко простил нас. Позже мы увели угрозу от наших ворот, и уже сами 3 раза простили познаньцев. Мне лично первый тайм очень понравился. Понравилось то, что при очень жёсткой борьбе обе команды продолжали играть в ФУТБОЛ, был виден рисунок игры у обеих команд и оба коллектива создали достаточно голевых моментов. Второй тайм протекал в том же ключе. Только «Лех», а точнее Роберт Левандовски реализовал свой момент. С этого момента игра уже напоминала «качели». «Висла» нагнетала обстановку у ворот Бурича, а игроки «Леха» постоянно опасно контратаковали. Сразу после пропущенного нами гола, наш вратарь попросил замену. Он неудачно упал и ударил бедро. Я быстренько снял куртку и штаны, сделал пару разогревающих упражнений и в бой. Много я не думал, всё как всегда ясно: нужно выиграть:). <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglF39Bzf1F-8itD4SOIVVoWwXBUTaHiLGyZIcS7uLgBS8KbEyw0TVt6qzIagbYcUAoA9ShHf5UWLpr4DjJNjGNEjqlaArsvJIdG4VXle-N-zjAvWrZupq_0qpo-_QkgNmVzAGBNn7cXow7/s1600-h/Glowa1.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglF39Bzf1F-8itD4SOIVVoWwXBUTaHiLGyZIcS7uLgBS8KbEyw0TVt6qzIagbYcUAoA9ShHf5UWLpr4DjJNjGNEjqlaArsvJIdG4VXle-N-zjAvWrZupq_0qpo-_QkgNmVzAGBNn7cXow7/s320/Glowa1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395123345280630114" /></a>В воротах я чувствовал себя спокойно, но было видно, что контратаки соперника очень опасны. Постоянно наши защитники подключались к атакам, и поэтому сзади у нас не было численного преимущества. Наш капитан, Арек Гловацки, разрывался между двумя нападающими «Леха». <br /><br />В итоге нам не удалось ни сравнять счёт, ни тем более победить. Событий во время матча было много, просто я не хочу рассказывать про наши нереализованные голевые моменты, про хаотично судившего рефери и про удаление нашего главного тренера. Про те 2 минуты, пока я готовился выйти на поле можно вообще комедию снять :))). Но как я уже говорил: бывает. <br /><br />Я доволен другими вещами. Наша игра показала, что даже после матчей сборных команд мы можем играть на высоком уровне, что раньше не получалось. Многие наши голевые моменты, были следствием очень интересных комбинаций и «правильных», вертикальных передач. Конечно, я рад, что появился на поле и сыграл нормально. <br /><br />Ещё я был очень рад приезду моего друга из Молдавии. Первый раз он приехал на матч «Вислы» и я появился на поле:). С момента как я вышел на поле он позвонил отцу и вёл прямую трансляцию матча:).<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJ9GfPr-7iulZYunNV8af7AR6GFZ14hjBlx4TQ_hUdTn_BW06L6Sw2bnlQH07XhgaskMnuxrrpW-oBhmBWxOzCzfW_KUaWLa1oavLTFFQ8JHJ1pbPjonkWmwotNPIBiuDBFVTDNxqE_Fpt/s1600-h/Ea+i+Mara.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJ9GfPr-7iulZYunNV8af7AR6GFZ14hjBlx4TQ_hUdTn_BW06L6Sw2bnlQH07XhgaskMnuxrrpW-oBhmBWxOzCzfW_KUaWLa1oavLTFFQ8JHJ1pbPjonkWmwotNPIBiuDBFVTDNxqE_Fpt/s320/Ea+i+Mara.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395121777576166450" /></a><br /> После игры мы конечно пообщались. Мою игровую майку отдал ему, он мне взамен молдавскую газету :). Видно не знал, что я редко газеты читаю. Но такие встречи очень поднимают настроение, даже после таких проигрышей.<br />Про «Лех» забыли, по крайней мере, до пятницы, когда будет видео анализ этой игры. <br /><br />Сейчас «зализываем» раны и готовимся к игре с «Пиастем» Гливице. В очередной раз нужно показать всем, что «Висла» это боец, который способен держать удар и даже дать ответ! Но вначале тяжелая работа на поле, полная самоотдача и концентрация!<br /><br /><strong>- Wojowniku, przyjmij cios!</strong> <br /><br />Na koniec i słoneczko się pokazało :). Przez cały tydzień w Krakowie było zimowo, dzisiaj ociepliło się i słońce zaczęło świecić. Oczywiście nastrój się poprawił i zjawiła się ochota, aby siąść i napisać o wyjeździe do Wronek. W niedzielę przegraliśmy nasz pierwszy mecz w tym sezonie ligowym. Przegraliśmy z Lechem Poznań, naszym bezpośrednim rywalem w walce o mistrzostwo. Nawet mimo tego, że poznaniacy znajdowali się w środku tabeli, każdy z nas wiedział i rozumiał jak może zagrać ta drużyna. Wyszło tak, że ta „wiedza” nie pomogła nam w odniesieniu zwycięstwa. Tak się zdarza, ale mimo wszystko ten mecz mógł zakończyć się inaczej. <br /><br />Przedstawiliśmy wystarczająco „argumentów” za zwycięstwo, ale nie byliśmy „killerami” w końcowych etapach naszych ataków. Mówi się, że jeśli nie uda się wygrać, to trzeba zremisować :). Widocznie nasza drużyna nie zna takiego powiedzenia, :) i zdołaliśmy przegrać ;).<br /><br />To wszystko to oczywiście żarty, bez nich nie byłbym sobą.<br /><br />Przygotowania do tego meczu wyglądały jak zawsze. Kadrowicze w reprezentacjach, no a my trenowaliśmy w cichej, spokojnej atmosferze. Przecież w tym czasie wszelką uwagę przykuwały drużyny narodowe. Już w poniedziałek trener zaczął opowiadać nam o tym, jak chciałby, abyśmy zagrali w niedzielnym meczu. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg98FCKV1zy3g7CSNQkIF283DuKMnagb2JfwlKCk69pkFXMK6Gw8QCfzLbu6Y-zyhiMQ3pAcPaqehYE2DLczzTj5VDZqJGlRGD-a2ByApvS4W9fRaVMZWncq5tNIdrxQoyIjd8JahhTkjl0/s1600-h/Lawka.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg98FCKV1zy3g7CSNQkIF283DuKMnagb2JfwlKCk69pkFXMK6Gw8QCfzLbu6Y-zyhiMQ3pAcPaqehYE2DLczzTj5VDZqJGlRGD-a2ByApvS4W9fRaVMZWncq5tNIdrxQoyIjd8JahhTkjl0/s320/Lawka.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395165999740862946" /></a>Na treningach ćwiczyliśmy stare i kilka nowych elementów meczowych. Między treningami rozmawialiśmy o meczach reprezentacji. Każdy oczywiście przeżywał za swoich: Mauro za Argentynę, Pablito za Urugwaj, Czech za swoich i oczywiście Peter denerwował się, ponieważ nagle Słowacja znalazła się w skomplikowanym położeniu... Niektórzy z nas dopingowali także Słowenię Kirma i Kostarykę Juniora :). Niestety, reprezentacja Polski nie wzbudzała większego zainteresowania. Ale wstępnie zebraliśmy „ekipę”, która miała zajrzeć na mecz sąsiadów do Chorzowa. Ale nagle spadł śnieg :) i porzuciliśmy ten pomysł, chociaż bilety mieliśmy już w kieszeniach. Zdrowie jest ważniejsze ponad wszystko :). Ale to nie przeszkodziło nam w zebraniu się u Singlara i... zjedzeniu obfitej kolacji :))))), po prostu przy pomocy telewizora bardzo ciężko oglądało się ten mecz:boisko zaśnieżone, Polacy w białych strojach, żółta piłka niewidoczna, no i Słowacy rozegrali swoje najsłabsze spotkanie... Ale koniec końców przyszło pogratulować Peterowi sukcesu jego reprezentacji!<br /><br />W czwartek na treningu pojawili się niektórzy kadrowicze i trener Skorża znów zaczął zwracać naszą uwagę na rozwiązania taktyczne związane z grą Lecha. W piątek „zbiegliśmy” z Krakowa do Grodziska, gdzie mieliśmy nadzieję na lepszą pogodę :). Pogoda nie była fenomenalna, ale warunki, aby spokojnie przygotowywać się do hitu kolejki były bardzo dobre. Później do naszego hotelu przyjechał Górnik Zabrze. I wieczorem odbyło się wiele rozmów między zawodnikami obu drużyn. <br /><br />Nie graliśmy w Poznaniu, a we Wronkach. Stadion Lecha jest w budowie i póki co grają oni na maleńkim stadioniku 60 km od Poznania. Obiekt we Wronkach jest niewielki, ale bardzo przytulny. Grałem już wcześniej na tym stadionie, rok temu ograliśmy tam Lecha w Młodej Ekstraklasie. <br />Przed meczem wyszliśmy na boisko, aby się z nim zapoznać. Od razu też pojawili się nasi rywale. Zdumiewające, ale wielu chłopaków z obu drużyn bardzo ciepło rozmawiało ze sobą i wzajemnie życzyli sobie powodzenia.<br /><br />Nastrój wśród naszych chłopaków był podniosły. Wszyscy „palili się”, aby wyjść na boisko i wygrać. Jak zwykle każdy dodawał otuchy swoim kolegom. W szatni adrenalinę wyczuwało się w powietrzu. Było napięcie, ale to odpowiadało sytuacji. No a już na boisku chłopaki pokazali, że wszyscy są gotowi do hitu kolejki.<br /><br />W pierwszych minutach Lech stworzył jedną 100% sytuację pod naszą bramką, ale Sławek Peszko darował nam. Później odsunęliśmy zagrożenie spod naszej bramki i sami 3 razy zlitowaliśmy się nad poznaniakami. Osobiście bardzo podobała mi się ta pierwsza połowa. Podobało się to, że przy bardzo twardej walce obie drużyny nadal grały w PIŁKĘ, u oby drużyn było widać pomysł na grę i oba zespoły stworzyły wystarczająco dużo sytuacji bramkowych. Druga połowa przebiegała w ten sam sposób. Tyle że Lech, a dokładniej Robert Lewandowski, wykorzystał swoją sytuację. Od tego momentu mecz przypominał już „huśtawkę”. Wisła naciskała pod bramką Buricia, a piłkarze Lecha stale groźnie kontratakowali. Zaraz po straconej przez nas bramce, nasz bramkarz poprosił o zmianę. Pechowo upadł i stłukł biodro.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUxcfi7b4sIpsvwx-lwex2yfs97Dc5YU5YkFP8VnzrZ5ImORneU17xcxUktHKQ_AWaRJgjdkJXUE-uX579Dlcea6wF3aGN2vt3OyxQb3BevE7AzX-nBaWuJdIbpFCZR9BQ2TO903pR9JLP/s1600-h/Glowa.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUxcfi7b4sIpsvwx-lwex2yfs97Dc5YU5YkFP8VnzrZ5ImORneU17xcxUktHKQ_AWaRJgjdkJXUE-uX579Dlcea6wF3aGN2vt3OyxQb3BevE7AzX-nBaWuJdIbpFCZR9BQ2TO903pR9JLP/s320/Glowa.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395166459397461954" /></a><br /><br /> Szybciutko zdjąłem kurtkę i spodnie, wykonałem kilka rozgrzewających ćwiczeń i ruszyłem w bój. Wiele nie myślałem, wszystko było jasne jak zawsze: trzeba wygrać :). Między słupkami czułem się pewnie, ale było widać, że kontrataki rywala są bardzo niebezpieczne. Nasi obrońcy stale podłączali się do ataków i dlatego nie mieliśmy liczebnej przewagi z tyłu. Nasz kapitan, Arek Głowacki, rozrywał się między dwoma napastnikami Lecha. <br /><br />W sumie nie udało nam się ani wyrównać, ani tym bardziej zwyciężyć. W trakcie meczu było wiele groźnych sytuacji, ale po prostu nie chcę opowiadać o niewykorzystanych przez nas okazjach bramkowych, chaotycznie sędziującym arbitrze czy usunięciu naszego pierwszego trenera. O tych 2 minutach, w trakcie których przygotowywałem się do wyjścia na boisko można w ogóle nakręcić komedię :))). Ale jak już mówiłem: tak bywa. <br /><br />Cieszę się z innych rzeczy. Nasza gra pokazała, że nawet po meczach reprezentacji możemy grać na wysokim poziomie, co wcześniej nie zawsze się udawało. Wiele naszych sytuacji podbramkowych było konsekwencją bardzo ciekawych kombinacji i dokładnych prostopadłych podań. Oczywiście cieszę się, że pojawiłem się na boisku i zagrałem normalnie. <br /><br />Poza tym bardzo ucieszył mnie przyjazd mojego przyjaciela z Mołdawii. On po raz pierwszy przyjechał na mecz Wisły, a ja zjawiłem się na boisku :). W momencie, gdy wyszedłem na plac gry, zadzwonił do mojego ojca i przeprowadził bezpośrednią relację meczu :). Po spotkaniu oczywiście porozmawialiśmy. Dałem mu moją koszulkę meczową, a on mi w zamian mołdawską gazetę :). Widocznie nie wiedział, że rzadko czytam gazety. Ale takie spotkania bardzo poprawiają samopoczucie, nawet po takich porażkach. O Lechu zapomnieliśmy, przynajmniej do piątku, kiedy odbędzie się analiza wideo tego meczu.<br /><br />Teraz „liżemy” rany i przygotowujemy się do meczu z Piastem Gliwice. Po raz kolejny trzeba pokazać wszystkim, że Wisła to wojownik, który jest w stanie przyjąć cios, ale także oddać! Lecz najpierw czeka nas ciężka praca na boisku, pełne poświęcenie i koncentracja!<br /><br />Tłumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-21725455543027542602009-10-10T09:41:00.009+02:002009-10-10T16:08:15.281+02:00Ни имей 100 рублей, а имей 100 друзей / Nie miej 100 rubli, ale miej 100 przyjaciółНеделька удалась, по крайней мере, прошла с большой пользой и очень приятными моментами. Сейчас в головах у всех любителей футбола со всего света отборочные матчи национальных сборных на ЧМ2010. У меня конечно тоже :). Но рассказать я бы хотел о событьях последних 8 дней. Ну и конечно всё это о футболе, а точнее о 3 играх в которых принимал участие :). В одной я сидел на лавочке запасных («Шлонск»-«Висла» 1:3), во второй я играл («Висла Д» - «Шлонск Д» 2:0), а в третьей и играл и сидел («Легенды Вислы» - «Висла» 4:11), просто в раздевалку не пускали:))). И при том, что первые две игры были официальными, все 3 матча носили очень дружеский характер. Игры против «Шлонска», это матчи приязни наших болельщиков, а игра против «Легенд Вислы» само собой дружеский матч!<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2lgdHVr_STlUO1vBgYmcvXXfkswu9F3uliYHqSrkD3g_OsTAs6tBrSZ7QSwsyMkRfeUQ0ggf8dbbp9oDWCcb31IyZ4FPM-p04FaWvnHErcZx2L7peXloO_GeZeP0XIqyA_AjI2IkIYTF6/s1600-h/ea+i+janas.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2lgdHVr_STlUO1vBgYmcvXXfkswu9F3uliYHqSrkD3g_OsTAs6tBrSZ7QSwsyMkRfeUQ0ggf8dbbp9oDWCcb31IyZ4FPM-p04FaWvnHErcZx2L7peXloO_GeZeP0XIqyA_AjI2IkIYTF6/s320/ea+i+janas.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5390874019535865762" /></a><br /><br />В прошлую пятницу мы выехали на матч, раньше запланированного. Причиной были пробки во Вроцлаве. Обычно мы останавливаемся в гостиницах, которые находятся в непосредственной близости от стадионов, но в этот раз нам предстояло проехать через весь город, чтоб попасть на стадион. Зайдя в автобус сразу заметил, что атмосфера из конференц зала, где у нас была установка на игру, перебралась и в автобус :). Каждый сосредоточен, почти у всех наушники в ушах и лица у всех серьезные. Замечаю что даже мой коллега, Мариуш Павелек, у которого уже год как не работает iPod, слушает музыку… через свой телефон.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5MWmp-yNSRMPO0Qo8zHLdOvAMhHNAccIMX3C88pVC54jmxTNCeckhCB2ZXhR9bHlqsRg2mGZGjzxedx2VVAFBGqUzQUeDGW6u8YNlWmCXwm-8ySzqyyq-RXXUQ3CtRAQLdSay7rELsKTg/s1600-h/diaz+glowa.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 286px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5MWmp-yNSRMPO0Qo8zHLdOvAMhHNAccIMX3C88pVC54jmxTNCeckhCB2ZXhR9bHlqsRg2mGZGjzxedx2VVAFBGqUzQUeDGW6u8YNlWmCXwm-8ySzqyyq-RXXUQ3CtRAQLdSay7rELsKTg/s320/diaz+glowa.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5390874369709357746" /></a> Прислушиваюсь и сразу улыбаюсь, «Мара» утром переписал от меня пару новых ДЖейских сетов, а сейчас он как раз слушал и легко подёргивался под эту музыку. Я в свою очередь выслал пару смс-ок и через окно смотрел на город, красоту которого расхваливали многие знакомые. А на стадионе всё как всегда во Вроцлаве, поле идеальное, трибуны полные и пасмурно. Сколько раз был во Вроцлаве, всегда капал дождь :). <br /><br />Задача на матч была очень проста: «and 3 points are goooiiiiinnnnnnggggg ………tooooooo Wisla Krakow!!!!» :)))) это в стиле награждения Оскаром… Но к этим 3 очкам каждый из нас хотел добавить хорошую игру и убедительный стиль. Начало матча было достаточно живым. Мы вели игру, упустили пару моментов, а соперник старался перехватить инициативу и не боялся играть в открытый футбол. Со скамейки мне стало ясно, что если не пропустим из-за какой-то нелепой ошибки, то забьем и выиграем. Мариушу Иопу, который сидел около меня на скамейки и сильно переживал за наши упущенные моменты, я сказал: «если не забьём в первом, то точно забьём во втором, когда соперник подустанет». Но на счастье сам соперник нам и помог. Вначале их защитник получил на ровном месте красную карточку, а позже мой единственный друг в составе «Шлонска», Тони Лукашевич, «вывел» Павла Брожка один на один с их вратарём… 1:0 и игра уже полностью под нашем контролем. Во втором тайме мы забили ещё 2 гола, а в конце матча судья решил порадовать местных болельщиков и назначил пенальти в наши ворота. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjayvuh4v04Tju44VkseeTfL5ge4CZwyqfXeItKA0ES9e3LNSJeYPhatsw-DOYUKe46Tj3y8KgUpqDeYV95wDhNTdwLTi5X83zWFHk0vk2WXme2s6cNCZDHij-V9TrFHGcqAC79fDoUteV2/s1600-h/chearleader1.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 251px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjayvuh4v04Tju44VkseeTfL5ge4CZwyqfXeItKA0ES9e3LNSJeYPhatsw-DOYUKe46Tj3y8KgUpqDeYV95wDhNTdwLTi5X83zWFHk0vk2WXme2s6cNCZDHij-V9TrFHGcqAC79fDoUteV2/s320/chearleader1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5390874683126164434" /></a>3:1 и дело сделано. На пресс конференции тренер Скоржа сказал, что команда играла очень хорошо, и он даже не хотел никого менять. Так что уверен результат, и самое главное показанная игра были на уровне «Вислы» Краков!<br /><br />В автобусе конечно первая шутка была в адрес Радка Соболевского. Он выслал Павлу Брожку смс с одним словом: «гладко». Павел ответил: «…потому что без тебя» :))). Но это просто шутка, и все знают что «Собол» очень важный человек в нашей команде. <br />По дороге в Краков тренера объявили, кто на следующий день приходит на восстановительную тренировку, кто отдыхает и готовится к «сборной», и кто будет играть за «дубль». Я и дебютировавший в первой команде в этот вечер, Лукаш Бурлига, должны были сыграть за молодёжный состав. Сыграли мы удачно, команда выиграла 2:0. <br /><br />Сама игра была очень напряженной, было очень много борьбы, и опасные моменты появлялись после стандартных положений. Оба наших гола мы забили со «стандартов» в первом тайме. А позже оборонялись всеми силами. Во втором тайме соперник имел пару голевых моментов, но мне удалось пару раз удачно среагировать на их удары и выручить команду. И главное, что удалось сыграть на «0». Ещё во Вроцлаве я сказал Николетте, девушке, которая переводит мои сообщения на польский язык, что нужно не пропустить в игре за молодёжный состав. Рад, что так и вышло!<br /><br />После воскресного выходного дня мы возобновили тренировки. И главным событьем недели был выставочный матч в честь бывшего вратаря «Вислы» Адама Пиекутовскиего. Этот парень пару лет назад получил очень страшную травму колена, прошел 2 операции, но на поле так и не вышел. Его коллеги, бывшие игроки, а сейчас легенды «Вислы» Радэк Майдан и Мачей Столарчик основали фонд развития культуры и спорта в Польше. И именно они стали организаторами благотворительного матча в помощь «Пиеки». На этот матч мы отправились в омоложенном составе. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLbCy-vZ0ug6UbpqoMQGFTwxzEKFVBdnFmltkk3kxhyHjOAjdg9hGACIjao8__EvjcXyqak1RR3bKCAmUAdASNaxWQYYC3CSCQYnPPqDfwuQUJFa1ubB4AN5HGvf9fxczc-kpzk0GOshve/s1600-h/ilie2x.JPG"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 271px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLbCy-vZ0ug6UbpqoMQGFTwxzEKFVBdnFmltkk3kxhyHjOAjdg9hGACIjao8__EvjcXyqak1RR3bKCAmUAdASNaxWQYYC3CSCQYnPPqDfwuQUJFa1ubB4AN5HGvf9fxczc-kpzk0GOshve/s320/ilie2x.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5390874960866592850" /></a>Не было наших «сборников». А в составе команды «Друзья Адама» были одни легенды. В основном это игроки, которые ещё недавно выступали в «Висле» и ставили различные рекорды на польской арене. Плюс ещё было пару ребят, которые и сейчас играют в командах польской экстраклассы. На поле в их составе выходили: Сарнат, Столарчик, Клос, Лато, Пиетращак, Рахвал, Пратер, Бржиски, Франковски, Кужба, Шымковьяк (коллега Куртияна в «Видзеве» Лодж), Москал, Кулавик, Пашулевич. Лично у меня эти ребята вызывают огромное уважение. Почти каждый из них имел очень яркую карьеру, и каждый добивался успехов в футболе. Свой уровень футбольного мастерства они подтвердили и в этом матче. Единственное моторика уже не та :). Хотя не у всех, Сарнат, Пратер и Москал просто в супер форме :), ну а про играющего Франковского, Рахвала, Лато и Пиетращака и говорить не нужно. <br /><br />Сам матч думаю, был таким, каким быть должен :). Много голов, аж 15. Много «качественного» футбола. И как всегда много шуток и подколок. Удивил меня своим юмором тренер «Друзей Адама», Михал Пробиеж. В данный момент он является главным тренером «Ягелонии» Бьялысток. И почему-то всегда я считал его за очень строгого и серьезного тренера. А здесь после пару моментов, в которых я переиграл его ребят, он кричит нашему администратору, Ришарду Червцу: «Ришу ты почему не дал прочитать сценарий матча этому Чебану???!!! По сценарию должно быть уже 4:4, а так мы «горим» 1:4!»:))). Позже кто-то из его ребят теряет мяч около нашей штрафной, мы бежим в опасную «контру», а Пробьеж кричит судье: «судья прерви игру, там же игрок лежит…». Судья в панике ухватился за свисток и уже хотел свистеть, но заметил, что никто не лежит и это очередная шутка тренера «легенд»:). <br />Расстроило во всём этом мероприятие отсутствие полных трибун на стадионе. Матч проходил в родном городе Пиекутовскиего, Люблин, а зрителей собралось около пол тысячи… Помню в первом моём сезоне в «Висле» после победы над «Легией» (и пока наше тренировочное поле не «облепили» брезентом), на нашу тренировку больше народу пришло. Всё остальное было на очень высоком уровне. Все сделали всё од себя зависящие, чтоб этот благотворительный матч удался, и он удался. После матча был традиционный банкет, на котором было много общения между старыми друзьями. Но выглядело это через чур культурно :).<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_7kuQmJczj6wZnOAhyphenhyphenuWg8EzDlyf35lhsPbk8Yv2Gsb0EvGTJ68C4uHZwHB7K3w6uOkji0ec9aOm7x2Mg0B44BY6j91QrwCTmc1F6QVaxJ9HO8wUFVkB94ix8QQeZzQEUgAWaIld5sQRN/s1600-h/stop+cenzure.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 201px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_7kuQmJczj6wZnOAhyphenhyphenuWg8EzDlyf35lhsPbk8Yv2Gsb0EvGTJ68C4uHZwHB7K3w6uOkji0ec9aOm7x2Mg0B44BY6j91QrwCTmc1F6QVaxJ9HO8wUFVkB94ix8QQeZzQEUgAWaIld5sQRN/s320/stop+cenzure.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5390875234793286098" /></a> Лишь единицы позволили себя выпить бокал пива… В странах бывшего союза после такого мероприятия, главные герои ещё пару дней на восстановление потратили бы :). А мы в автобус и на следующие утро уже тренировка. <br /><br />Хорошо, что тренер Скоржа дал нам 2 выходных. Сейчас можно отдохнуть, разложить всё, что произошло по полочкам, и готовится к следующему микроциклу чемпионата. Ну и конечно СБОРНАЯ!!! ……. Молдавская, польская, российская, украинская, аргентинская и даже коста-риканская, каждая из этих сборных в эти дни будет САМОЙ САМОЙ ГЛАВНОЙ для своего народа!!! Я уверен, что по своему накалу страстей эти квалификационные дни превышают игровые дни финальной части ЧМ. И признаюсь вам в эти дни я и сам буду болельщиком. Если получится найти билет на самолёт, завтра я на «Рамат Дане» буду рядом с НАШИМИ «молдовашками» :))), ну а в среду в Хоржове буду поддерживать «биало червоных»!!!<br /><br />Закончу словами Васи Уткина: «Играйте в футбол!»:), а сам добавлю: «смотреть его никаких нервов не хватит»:))).<br /><br /><strong>Nie miej 100 rubli, ale miej 100 przyjaciół</strong><br /><br />Cieszę się, że dojechałeś do domu! :) Przyjemnych dni i zwycięstwa Mołdawii :)))<br /><br /><br />Nie miej 100 rubli, ale miej 100 przyjaciół<br /><br />Tydzień się udał, minął korzystnie i obfitował w bardzo przyjemne momenty. Obecnie w głowach wszystkich sympatyków piłki nożnej z całego świata mecze eliminacyjne reprezentacji narodowych do MŚ2010. U mnie oczywiście także :). Ale chciałbym opowiedzieć o wydarzeniach ostatnich 8 dni. Oczywiście to wszystko będzie związane z piłką, a dokładniej z 3 meczami, w których brałem udział :). W pierwszym siedziałem na ławce rezerwowych (Śląsk – Wisła 1:3), w drugim grałem (Młoda Wisła – Młody Śląsk 2:0), a w trzecim grałem i siedziałem (Legendy Wisły – Wisła 4:11), po prostu nie wpuszczali do szatni :))). I chociaż pierwsze dwa mecze były spotkaniami oficjalnymi, wszystkie trzy miały bardzo przyjazny charakter. Pojedynki ze Śląskiem to mecze przyjaźni naszych kibiców, a spotkanie z „Legendami Wisły” było wprost meczem przyjaźni!<br /><br />W miniony piątek wyjechaliśmy na mecz wcześniej niż zwykle. Powodem były korki we Wrocławiu. Zawsze korzystamy z hoteli, które znajdują się w miarę niedaleko od stadionów, ale tym razem musieliśmy przejechać przez całe miasto, aby trafić na stadion. Wchodząc do autobusu od razu zauważyłem, że atmosfera z sali konferencyjnej, w której mieliśmy odprawę meczową, przeniosła się także do autobusu :). Każdy był skoncentrowany, niemal wszyscy mieli słuchawki w uszach, a wszystkie twarze były poważne. Dostrzegłem, że nawet mój kolega Mariusz Pawełek, któremu iPod nie działa już od roku, słucha muzyki... przez telefon. Wsłuchuję się i od razu uśmiecham, „Mara” rano zgrał ode mnie kilka nowych kawałków, a teraz właśnie ich słuchał i lekko podrygiwał w rytm tej muzyki. Ja z kolei wysłałem kilka smsów i przez okno patrzyłem na miasto, którego urodę zachwalało wielu znajomych. A na stadionie wszystko jak zawsze we Wrocławiu - idealne boisko, pełne trybuny i pochmurno. Ile razy byłem we Wrocławiu, zawsze padał deszcz :).<br /><br />Zadanie na mecz było wyjątkowo proste: „and 3 points are goooiiiiinnnnnnggggg ………tooooooo Wisla Krakow!!!!” :)))) to tak w stylu przyznawania Oskarów... Ale do tych 3 punktów każdy z nas chciał dołożyć dobrą grę i przekonywujący styl. Początek meczu był dość ciekawy. Prowadziliśmy grę, nie wykorzystaliśmy kilku sytuacji, a przeciwnik starał się przejąć inicjatywę i nie bał się grać w otwarty futbol. Z ławki było dla mnie jasne, że jeśli nie stracimy gola po jakimś absurdalnym błędzie, to strzelimy i wygramy. Mariuszowi Jopowi, który siedział obok mnie na ławce i mocno przeżywał nasze stracone sytuacje, powiedziałem: „jeśli nie strzelimy w pierwszej połowie, to na pewno strzelimy w drugiej, gdy rywal osłabnie”. Ale na szczęście pomógł nam sam przeciwnik. Najpierw ich obrońca otrzymał czerwoną kartkę, a później mój jedyny przyjaciel w składzie Śląska, Toni Łukasiewicz, „wypuścił” Pawła Brożka sam na sam z bramkarzem... 1:0 i mecz był już całkowicie pod naszą kontrolą. W drugiej połowie strzeliliśmy jeszcze dwie bramki, a w końcówce meczu sędzia postanowił uradować miejscowych kibiców i podyktował rzut karny pod naszą bramką. 3:1 i zadanie wykonane. Na konferencji prasowej trener Skorża powiedział, że drużyna zagrała bardzo dobrze i nawet nie chciał nikogo zmieniać. Tak więc pewne zwycięstwo, a przede wszystkim zaprezentowana gra, były na poziomie Wisły Kraków!<br /><br />W autobusie pierwszy żart był oczywiście adresowany do Radka Sobolewskiego, który wysłał Pawłowi Brożkowi smsa z jednym słowem: „gładko”. Paweł odpowiedział: „... dlatego, że bez Ciebie” :))). Ale to oczywiście był żart, a wszyscy wiedzą, że „Sobol” jest bardzo ważnym człowiekiem w naszej drużynie. W drodze do Krakowa trenerzy poinformowali kto następnego dnia przychodzi na rozbieganie, kto odpoczywa i przygotowuje się na kadrę, a kto będzie grał w Młodej Ekstraklasie. Ja i debiutujący w pierwszej drużynie tego wieczora Łukasz Burliga mieliśmy zagrać dla Młodej Wisły. Zagraliśmy z powodzeniem, drużyna wygrała 2:0.<br /><br />Sama gra była dosyć trudna, było bardzo dużo walki, a groźne sytuacje pojawiały się po stałych fragmentach. Obie nasze bramki strzeliliśmy z takich sytuacji w pierwszej połowie. A później broniliśmy się wszelkimi siłami. W drugiej połowie rywal miał kilka okazji bramkowych, ale udało mi się kilka razy dobrze zainterweniować po ich strzałach i obronić drużynę. Najważniejsze, że udało się zagrać na zero. Jeszcze we Wrocławiu powiedziałem Nikoletcie, dziewczynie, która tłumaczy moje teksty na język polski, że nie mogę wpuścić bramki w meczu Młodej Wisły. Cieszę się, że tak wyszło!<br /><br />Po wolnej niedzieli wznowiliśmy treningi. A najważniejszym wydarzeniem tygodnia był mecz pokazowy zadedykowany byłemu bramkarzowi Wisły Adamowi Piekutowskiemu. Ten chłopak kilka lat temu doznał bardzo poważnej kontuzji kolana, przeszedł 2 operacje, ale i tak nie wrócił na boisko. Jego koledzy, byli zawodnicy, a teraz legendy Wisły, Radek Majdan i Maciej Stolarczyk założyli fundację rozwoju kultury i sportu w Polsce. I właśnie oni zostali organizatorami meczu charytatywnego dla „Piekuta”. Na to spotkanie wyruszyliśmy w odmłodzonym składzie. Zabrakło naszych kadrowiczów. A w kadrze drużyny „Przyjaciele Adama” były same legendy. Przeważnie byli to piłkarze, którzy jeszcze niedawno występowali w Wiśle i ustanawiali rozliczne rekordy na polskiej arenie. Do tego było jeszcze paru chłopaków, którzy nadal grają w drużynach polskiej Ekstraklasy. Na boisko w ich składzie wyszli: Sarnat, Stolarczyk, Kłos, Lato, Pietrasiak, Rachwał, Pater, Brzyski, Frankowski, Kuźba, Szymkowiak, Moskal, Kulawik, Paszulewicz. Na mnie osobiście ci chłopacy robią ogromne wrażenie. Niemal każdy z nich miał bardzo barwną karierę i każdy osiągał sukcesy w piłce. Poziom swoich umiejętności piłkarskich pokazali także w tym meczu. Jedynie motoryka już nie ta :). Chociaż to nie dotyczy wszystkich, Sarnat, Pater i Moskal są wprost w super formie :), no a o grających Frankowskim, Rachwale, Lacie i Pietrasiaku nawet nie trzeba mówić. <br /><br />Myślę, że sam mecz był taki, jaki powinien być :). Wiele bramek, aż 15. Wiele futbolu „w najlepszym gatunku”. I jak zawsze wiele żartów. Zadziwił mnie swym poczuciem humoru trener „Przyjaciół Adama”, Michał Probierz. Obecnie jest on pierwszym trenerem Jagiellonii Białystok. I dlatego zawsze uważałem go za bardzo surowego i poważnego szkoleniowca. A tu po kilku sytuacjach, w których ograłem jego chłopaków, krzyczy do naszego kierownika, Ryszarda Czerwca: „Rysiu, czemu nie dałeś do przeczytania scenariusza meczu temu Cebanu???!!! Według scenariusza powinno być już 4:4, a tak przegrywamy 1:4!” :))). Później któryś z jego chłopaków traci piłkę koło naszego pola karnego, biegniemy z niebezpieczną kontrą, a Probierz krzyczy do sędziego: „niech sędzia przerwie grę, tam zawodnik leży...”. Sędzia w panice chwyta za gwizdek i już chce gwizdać, ale zauważył, że nikt nie leży, a to kolejny żart trenera „legend” :).<br />Szkoda, że temu wszystkiemu nie towarzyszyły pełne trybuny na stadionie. Mecz był rozgrywany w rodzinnym mieście Piekutowskiego, Lublinie, a zebrało się około pół tysiąca widzów... Pamiętam, że w pierwszym moim sezonie w Wiśle po zwycięstwie nad Legią (nasze boisko treningowe nie było jeszcze zasłonięte brezentem) więcej ludzi przyszło na nasz trening. Wszystko inne natomiast było na bardzo wysokim poziomie. Wszyscy zrobili wszystko co tylko mogli, aby ten mecz charytatywny się udał. I udał się. Po meczu był bankiet, na którym nie zabrakło wielu rozmów między starymi przyjaciółmi. Ale wyglądało to bardzo kulturalnie :). Tylko pojedyncze osoby pozwoliły sobie na wypicie kufla piwa... W krajach dawnego związku po takim przyjęciu główni bohaterowie potrzebowaliby jeszcze kilku dni na dojście do siebie :). A my do autobusu i kolejnego poranka już na trening. <br /><br />Dobrze, że trener Skorża dał nam 2 dni wolnego. Teraz można odpocząć, uporządkować wszystko co się wydarzyło i przygotowywać się do kolejnego mikrocyklu w rozgrywkach. No i oczywiście REPREZENTACJA!!!..... Mołdawska, polska, rosyjska, ukraińska, argentyńska, a nawet kostarykańska, każda z tych reprezentacji podczas najbliższych dni będzie NAJ NAJWAŻNIEJSZA dla swojego kraju!!! Jestem pewien, że pod względem ilości namiętności te dni kwalifikacyjne przewyższają dni meczów finałowej części LM. I przyznam Wam, że w tych dniach sam też będę kibicem. Jeśli uda mi się znaleźć bilet na samolot, będę na stadionie i będę razem z NASZYMI mołdawskimi kibicami :))), no a w środę w Chorzowie będę dopingował Biało-Czerwonych!!!<br /><br />Zakończę słowami Wasi Utkina: „Grajcie w piłkę!” :), a sam dodam: „na samo jego oglądanie nie wystarcza nerwów” :))).<br /><br />Tłumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-19231208804980965522009-10-01T20:44:00.004+02:002009-10-02T16:16:52.739+02:00Идём дальше / Idziemy dalejПеред нами игра против «Шлонска» Вроцлав. Игра, которая завершает второй игровой микроцикл в этом сезоне. После которой «сборники» поедут решать «национальные» задачи, а у нас будут 2 недели, чтоб подготовиться к одному из самых главных матчей для польских болельщиков в этом чемпионате: «Лех» Познань – «Висла» Краков. Однозначно, что все наши мысли только о завтрашнем матче. В прошлом году мы выглядели очень плохо во Вроцлаве и проиграли 1:2. Надеюсь в этом нам удастся сыграть удачнее и увезти 3 важных очка. А победа даст нам дополнительное психологическое преимущество над нашими конкурентами в течение перерыва на игры национальных команд. <br /><br />««Висла» снова показала слабую игру, и одержала победу над варшавской «Полонией»», примерно такими были заголовки газет и мнения многих спортивных болельщиков после последнего тура. Как мне это нравится :)! Представьте только, что будет когда мы начнём играть хорошо?! :) Это конечно мой шутки, и я в принципе согласен, что моментами мы выглядим неубедительно.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuDloupvtNWPhnMGz017KOrpoqV3lz3YJ2k5TLmB4sRBqq4oUvivpYUfkeVHbWtifpC6RD6O62p6EwwtiQwukqabi2ySQdl8lByqY46vrEWtmuZWa9Lyn5ECc2rSLBqVynCHVp7F5KU1rb/s1600-h/EA+I+RISZIU.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 251px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuDloupvtNWPhnMGz017KOrpoqV3lz3YJ2k5TLmB4sRBqq4oUvivpYUfkeVHbWtifpC6RD6O62p6EwwtiQwukqabi2ySQdl8lByqY46vrEWtmuZWa9Lyn5ECc2rSLBqVynCHVp7F5KU1rb/s320/EA+I+RISZIU.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5387706217144402786" /></a><br /> И самый главный вопрос: «почему мы не играем всегда на уровне наших возможностей?», задаёт себе и наш главный тренер, и, наверное, каждый игрок нашей команды. Но, правда есть такая, что 7 побед в 8 играх это тоже определенное достижение. Думаю в какой-то мере в этом «достижение» есть и «заслуга» наших соперников, которые не создавали нам больших проблем, и которых мы обыгрывали без блеска и шика… Но мы ОБЫГРЫВАЛИ эти команды!!!<br /><br />Очевидно, что на данный момент многие команды польской экстраклассы находятся не в лучшей форме, а некоторые вообще показывают очень слабый уровень. Ну а мы в свою очередь делаем главное: мы набираем очки. И как говорят молдавские болельщики:))): «таблица это показатель и таблица ставит всех на свои места!». И эта таблица видна наружу, а что делается внутри?<br /><br />Внутри идёт работа, все усердно анализирует сыгранные матчи и все усердно тренируются и пытаются прогрессировать. Думаю, в нужный момент мы выйдем на более качественный уровень, и будем играть, так как от нас этого ждут наши болельщики. И как мне кажется этот «нужный» момент подходит. Перед нами завтрашняя выездная игра против «Шлонска», а позже выезд до Познаня. Уверен, что успех в этих играх окончательно похоронит все надежды о золоте наших конкурентов. Футбол это не только игра на поле, но и «игра» в голове. А у нас есть шанс с каждой следующей победой на поле, вынуждать остальных сдаться в их головах. А если нам в итоге удастся показать и игру соответствующую нашим возможностям, думаю, они «сдадутся» быстро.<br /><br />Если с очками у нас всё в порядке, то вот кадровая ситуация не самая лучшая. Радэк Соболевски очередной игрок, который пополнил наш лазарет. Если я не ошибаюсь то именно «Собол» сыграл во всех играх этого сезона от звонка до звонка. Исключение составляет только кубковый матч, на который он даже не поехал. Теперь «Собола» не будет с нами до зимнего перерыва точно. В одном из тренировочных занятий на этой неделе он надорвал приводящую мышцу, и теперь перед ним около 2 месяцев восстановления. Можно сказать, что мы потеряли настоящего «вояку». Без вопросов сегодня «Собол» лучший «опорник» лиги. И его потеря может нам дорогого стоить. Но как раз «Висла» сильна именно своей лавкой запасных, так что надеюсь, что Томек Йирсак использует свой шанс и спокойно заменит «Собола». Но в этой истории есть один плюс: в конце концов «Висла» начнёт играть в атакующий футбол :))). Уверен Радэк поймёт эту шутку и с улыбкой на лице пройдёт весь восстановительный курс, и как можно скорее вернётся на поле! <br /> <br />И как всегда всё в наших руках, … ногах и головах :). Как всегда всё зависит от нас. И легко не будет как всегда :). Готовыми нам нужно быть и к плану «Б». А завтра нужно выйти и сыграть как можно лучше, забить как можно больше и ПОБЕДИТЬ!<br /><br /><strong>Idziemy dalej</strong><br /><br />Przed nami mecz ze Śląskiem Wrocław. Mecz, który zamyka drugi mikrocykl meczowy w tym sezonie. Po nim kadrowicze pojadą wykonywać swoje zadania reprezentacyjne, a my będziemy mieli dwa tygodnie na przygotowanie się do jednego z najważniejszych pojedynków tego sezonu dla polskich kibiców: Lech Poznań – Wisła Kraków. Jednak teraz wszyscy myślimy tylko o jutrzejszym meczu. W zeszłym roku wyglądaliśmy we Wrocławiu bardzo źle i przegraliśmy 1:2. Mam nadzieję, że w tym uda nam się zagrać lepiej i wywieźć 3 bardzo ważne punkty. A zwycięstwo da nam dodatkową przewagę psychologiczną nad naszymi konkurentami w trakcie przerwy na mecze drużyn narodowych.<br /><br />„Wisła znowu pokazała słabą grę, ale zdołała wygrać z warszawską Polonią”, na przykład takie były tytuły w gazetach i opinie wielu kibiców sportowych po poprzedniej kolejce. Jak mi się to podoba :) ! Wyobraźcie sobie tylko, co będzie gdy zaczniemy grać dobrze?! :) To oczywiście takie moje żarty i w zasadzie zgadzam się, że momentami wyglądaliśmy nieprzekonywująco. <br />A najważniejsze pytanie: „dlaczego nie gramy zawsze na poziomie naszych możliwości?”, zadaje sobie także nasz pierwszy trener oraz każdy zawodnik naszej drużyny. Ale prawda jest taka, że 7 zwycięstw w 8 meczach to imponujący dorobek. Myślę, że w pewnej mierze do tego „dorobku” „przyczynili się” nasi przeciwnicy, którzy nie stwarzali nam większych problemów i których ogrywaliśmy bez błysku w grze... Ale OGRYWALIŚMY te drużyny!!!<br /><br />Najwyraźniej, w tym momencie wiele drużyn polskiej Ekstraklasy nie znajduje się w wysokiej formie, a niektóre w ogóle prezentują bardzo słaby poziom. A my z kolei robimy to co najważniejsze: zdobywamy punkty. I jak mówią mołdawscy kibice :))): „tabela wszystko pokazuje i tabela ustawia wszystkich na odpowiednich miejscach!”. Ta tabela pokazuje wynik końcowy, a co dzieje się w środku?<br /><br />W środku trwa praca, wszyscy dokładnie analizują rozegrane mecze, wszyscy gorliwie trenują i starają się rozwijać. Myślę, że w pewnym momencie będziemy na znacznie wyższym poziomie i będziemy grać tak, jak tego oczekują od nas nasi kibice. I myślę, że ten „pewny” moment nadchodzi. Przed nami jutrzejszy mecz wyjazdowy ze Śląskiem, a później wyjazd do Poznania. Jestem pewien, że sukces w tych meczach ostatecznie pozbawi naszych rywali wszelkich nadziei na mistrzostwo. Futbol to nie tylko gra na boisku, ale też "gra" w głowach. A z każdą kolejną wygraną na boisku mamy szansę, aby zmusić przeciwników do tego, aby poddali się jeszcze w swoich głowach, jeszcze przed wyjściem na murawę. A jeśli uda nam się także pokazać grę adekwatną do naszych możliwości, to myślę, że "poddadzą się" oni szybko.<br /><br />Jeśli z punktami wszystko u nas w porządku, to już sytuacja kadrowa nie jest najlepsza. Radek Sobolewski jest kolejnym zawodnikiem, który dołączył do naszego grona kontuzjowanych. Jeśli się nie mylę, to właśnie "Sobol" zagrał we wszystkich meczach od pierwszej do ostatniej minuty. Wyjątkiem był tylko mecz pucharowy, na który nawet nie pojechał. Teraz „Sobola” nie będzie z nami aż do przerwy zimowej. Podczas jednego z treningów w tym tygodniu naderwał mięsień przywodziciela i teraz przed nim około 2 miesięcy leczenia. Można powiedzieć, że straciliśmy prawdziwego „wojownika”. Bez wątpienia „Sobol” jest obecnie najlepszym defensywnym pomocnikiem ligi. Jego strata może nas drogo kosztować. Ale akurat Wisła jest silna właśnie dzięki swej ławce rezerwowych, mam więc nadzieję, że Tomek Jirsak wykorzysta swoją szansę i spokojnie zastąpi „Sobola”. A w całej tej historii jest jeden plus: koniec końców Wisła zacznie grać ofensywny futbol :))). Jestem pewien, że Radek zrozumie ten żart i z uśmiechem na twarzy przejdzie cały okres rekonwalescencji i jak najszybciej powróci na boisko!<br /><br />I jak zawsze wszystko w naszych rękach, .... nogach i głowach :). Jak zawsze wszystko zależy od nas. I łatwo nie będzie, jak zawsze :). Musimy być gotowi także na plan „B”. A jutro trzeba wyjść i zagrać jak najlepiej, strzelić jak najwięcej bramek i WYGRAĆ!<br /><br />Tlumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-73163775240116543722009-09-24T00:46:00.001+02:002009-09-24T17:21:50.015+02:00Удачный выезд / Udany wyjazdПосле игры против «Полонии» Бытом, которую мы сыграли вничью 1:1, нас ждал выезд на кубковый матч против «Гетмана» Замошч. Поэтому долго «переживать» по поводу ничьи в лиговым матче не пришлось, сразу взялись за дело и уже в понедельник начали готовиться к кубковому матчу. Конечно, определенное неудовлетворение от воскресного матча осталось, в особенности реализация голевых моментов оставила желать лучшего. Но как всегда это рабочие моменты, которые тренера проанализируют, а позже обратят наше внимание на то, что нужно поправить и где нужно прибавить. Выезд до Замошча в какой-то степень был возможностью поправить определенные тактические схемы, набраться уверенности, порадовать болельщиков забитыми голами, ну а в первую очередь это был первый шаг к финалу кубка Польши!<br /><br />Сразу после игры против бытомчан наш тренер обратил внимание ребят на то, чтоб как можно больше времени посветить восстановлению сил и уже мысленно готовиться к игре против «Гетмана». Он не укрывал, что в Замошчу по возможности выставит самый сильный состав. Поэтому лично я даже засомневался в том, <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqgp69M2JgRROyfT4eBUrh750a9lDvyKtvQ38uJcXmzy_PtFtLoTxNFLJCfMmIfSxPRbgoz4jCwNypL0zsPGCHzIyo_ysm31m7HB3pEGVvZT_FuIwoSU7wiDSaVTpC0_apHcvQy45HoDZA/s1600-h/ea+dezko.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 218px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqgp69M2JgRROyfT4eBUrh750a9lDvyKtvQ38uJcXmzy_PtFtLoTxNFLJCfMmIfSxPRbgoz4jCwNypL0zsPGCHzIyo_ysm31m7HB3pEGVvZT_FuIwoSU7wiDSaVTpC0_apHcvQy45HoDZA/s320/ea+dezko.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5385050935380777074" /></a><br />что буду играть в кубковой игре. Но в любом случае к каждому матчу я всегда готовлюсь с максимальной ответственностью и всегда готов выйти на поле. <br /><br />Дорога до Замошча, наверное, одна из самых долгих, которые я преодолел, ездя на матчи в Польше :). Обычно такие выездные матчи не нравятся игрокам экстраклассы, но как раз в этот раз ребята очень профессионально отреагировали на создавшуюся ситуацию, и никаких недовольств не было. Доехав до Замошча, мы поужинали и собрались на теоретическое занятие, на котором нам была представлена команда соперник. Позже мы отправились в номера и, наверное, каждый смотрел игру «Барсы» против «Расинга» Сантандер. Уже в первом тайме всё стало ясно, «Барса» просто и легко разделалась с «Расингом», игроки которого перед матчем обещали преподнести сюрприз… Ну а Месси «шьёт» и «вышивает»:). На завтраке Павел Брожек пошутил, что каталонцы лучше играют в футбол в реальности, чем мы на Sony Playstation… <br /><br />Вместо традиционной предматчевой прогулки мы отправились навестить дом детей инвалидов. В день игры тренер старается максимально ограничить наш контакт с «миром». Обычно мы готовимся к матчам в отеле и выходим только на общую прогулку. Но в этот раз ради исключения мы отправились к детям. Думаю, для нас это не было сверх трудным мероприятием, и никто сильно не устал :), но зато мы очень обрадовали детей и детишек своим появлением. Буквально 30 минут нашего нахождения в этом доме, подняло их настроение и дух. Такие дети с определенными врожденными недостатками очень нуждаются во внимание и поддержке, и думаю, наше появление у них в гостях ещё раз показало им, что они не одни! Мы навестили все группы од самых молодых до самых старших детей. А позже они показали нам, как они играют в футбол. А в футбол они играют в специальных электрических колясках, 4 на 4, без вратарей и с большим мячом. Судья запретил встать в ворота Мариушу Павельку, когда один из ребят пробивал пенальти, но парень попросил судью сделать исключение. Он просто сказал судье: «Пане, когда я ещё забью гол в ворота чемпиона Польши?!», а потом взял и забил! <br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlJEaZVy2R_9_9f6ma1BoDI4I2pHMqOJ-5gCxDtM-dor9gdntnfD6PF-OQBTZwrjC_SdU_RUHP75ZyLwyAcHBoDQwEGz6bYYu5-5VIG_-LVwVSuAygI07klCOw2vXQ5h9YmvyIzq6qNsZ7/s1600-h/Skorza+Deti.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlJEaZVy2R_9_9f6ma1BoDI4I2pHMqOJ-5gCxDtM-dor9gdntnfD6PF-OQBTZwrjC_SdU_RUHP75ZyLwyAcHBoDQwEGz6bYYu5-5VIG_-LVwVSuAygI07klCOw2vXQ5h9YmvyIzq6qNsZ7/s320/Skorza+Deti.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5385051187100681538" /></a>По дороге в отель некоторые наши ребята говорили, что это очень нелегко для них попадать в такие заведения и смотреть на таких незаслуженно обделенных судьбой детей. Я в свою очередь уже не впервые в детских домах. Ежегодно в рамках благотворительных программ Федерации Футбола Молдавии я и несколько ребят из национальных сборных посещаем дома детей сирот. А вместе <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCPNmKW1XhceW_eqa83MDRhRNuAEd9Da8FqaEdAvOg4RQ3lxslz6UKCb2DSs-bdVF1C0Y2uYnQOOyfjALZr77yVccob-iSt9976nhWaGTtrmE72-Z5h8xJ-0MFyPaD3DHhkWq3Tiuy-ACT/s1600-h/Tribuna.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 161px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCPNmKW1XhceW_eqa83MDRhRNuAEd9Da8FqaEdAvOg4RQ3lxslz6UKCb2DSs-bdVF1C0Y2uYnQOOyfjALZr77yVccob-iSt9976nhWaGTtrmE72-Z5h8xJ-0MFyPaD3DHhkWq3Tiuy-ACT/s320/Tribuna.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5385051710355691442" /></a>с Мариушем Павельком мы уже дважды навешали краковский детский онкологический госпиталь. Уверен, что это очень важное дело, и лично буду продолжать принимать участие в таких мероприятиях. И конечно предлагаю всем, помогать сиротам и больным детям…<br /> <br />На установке на игру меня порадовало то, что я оказался в основном составе. А сам наш состав выглядел очень впечатляюще, как на игру против команды второй польской лиги. Лично я, в оставшиеся время до игры, готовился очень спокойно, но при этом подходил к игре с большой концентрацией. В таких играх у вратаря мало работы, Но у соперника всегда будет свой момент, и тогда нужно быть на высоте. Так в принципе и получилось: пока мы выходили на высокие обороты, игроки «Гетмана» провели пару опасных контратак, в одной из которых мне удалось «выручить». И под конец первого тайма мы забили первый гол, а под конец второго Патрик Малецки сделал дубль. Правда перед игрой тренер просил,его сделать хет-рик, но думаю, он и так проделал хорошую работу. <br /><br />После игры в раздевалке нас ждал сюрприз :))).<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMhhnE-o_2C7Awz-sRV-J0ER5H-GoRENUiKiCtECgNjzVRNXwN1FDEFhY_uVHSy5qbwj_m7b9faHhL0DpvEfObo_wJ89rzaPCiNrzG7Y4Oz1LU3x8IAYikcgsQlb6KXnsGyRejD2zxXMGC/s1600-h/maly1.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 248px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMhhnE-o_2C7Awz-sRV-J0ER5H-GoRENUiKiCtECgNjzVRNXwN1FDEFhY_uVHSy5qbwj_m7b9faHhL0DpvEfObo_wJ89rzaPCiNrzG7Y4Oz1LU3x8IAYikcgsQlb6KXnsGyRejD2zxXMGC/s320/maly1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5385052243298068082" /></a> У каждого на своём месте лежала горячая пицца!!! Тренер сказал, что такие методы питания используются во многих европейских командах, а поскольку практически за 70 часов у нас следующая важная игра, очень важно вовремя питаться :). Пиццу мы «смели» быстренько, кто ещё прямо в раздевалке, кто уже в автобусе. В общем, выезд получился и полезным и приятным и удачным:))). Теперь остаётся здоровыми добраться домой и усердно готовиться к игре против «Полонии» Варшава…<br /><br /><strong>Udany wyjazd</strong><br /><br />Po meczu z Polonią Bytom, który zagraliśmy na remis 1:1, czekał nas wyjazd na spotkanie pucharowe z Hetmanem Zamość. Dlatego nie mogliśmy długo przeżywać tego remisu w meczu ligowym, od razu wzięliśmy się do pracy i już w poniedziałek rozpoczęliśmy przygotowania do starcia w pucharze. Oczywiście, pozostało trochę niezadowolenia po niedzielnym meczu, szczególnie wykorzystywanie sytuacji podbramkowych wymaga poprawy. Ale jak zawsze są to elementy, które trenerzy przeanalizują, a później zwrócą naszą uwagę na to, co trzeba poprawić i nad czym trzeba popracować. Wyjazd do Zamościa w jakimś stopniu stwarzał możliwość poprawienia pewnych schematów taktycznych, nabrania zaufania, ucieszenia kibiców strzelonymi golami, no a w pierwszej kolejności był to pierwszy krok do finału Pucharu Polski!<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq0901CCp4d2lMd-I2FVusvnTU8VQDIkGwsHesv3BZW4v2s7RD4jwe-aCtGbEAz6IFLS5EqwgGJFrk5fC_1vygm-d38wXKIEyT6VFvPopvf8STXLT8Qn2R_MWMUXuo1g8nITjMUL95mxsD/s1600-h/tribuna+wisla.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 151px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq0901CCp4d2lMd-I2FVusvnTU8VQDIkGwsHesv3BZW4v2s7RD4jwe-aCtGbEAz6IFLS5EqwgGJFrk5fC_1vygm-d38wXKIEyT6VFvPopvf8STXLT8Qn2R_MWMUXuo1g8nITjMUL95mxsD/s320/tribuna+wisla.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5385052863578180642" /></a><br />Zaraz po konfrontacji z bytomską ekipą nasz trener zwrócił uwagę chłopaków na to, aby jak najwięcej czasu poświęcić na regenerację sił i mentalnie już przygotowywać się do starcia z Hetmanem. Nie ukrywał, że w Zamościu wystawi w miarę możliwości najsilniejszy skład. Dlatego osobiście martwiłem się o to, czy wystąpię w meczu pucharowym. Ale jakby nie było, do każdego spotkania przygotowuję się z pełną odpowiedzialnością i zawsze jestem gotowy, aby wejść na boisko.<br /><br />Droga do Zamościa była jedną z najdłuższych, jakie pokonałem jeżdżąc na mecze w Polsce :). Zwykle takie wyjazdy nie podobają się piłkarzom Ekstraklasy, ale tym razem chłopaki bardzo profesjonalnie podeszli do sprawy i nie było żadnego niezadowolenia. Dojechawszy do Zamościa, zjedliśmy kolację i zebraliśmy się na zajęciach teoretycznych, na których przedstawiono nam drużynę rywala. Później udaliśmy się do pokoi i każdy oglądał mecz Barcy z Racingiem Santander. Wszystko wyjaśniło się już w pierwszej połowie, Barca łatwo i szybko rozprawiła się z Racingiem, którego piłkarze przed meczem zapowiadali sprawienie niespodzianki… No a Messi „szyje” i „wyszywa” :). Na śniadaniu Paweł Brożek zażartował, że Katalończycy lepiej grają w piłkę w rzeczywistości, niż my na Sony Playstation…<br /><br />Zamiast tradycyjnego przedmeczowego spaceru udaliśmy się odwiedzić Dom Dzieci Niepełnosprawnych. W dniu meczu trener stara się maksymalnie ograniczyć nasz kontakt ze „światem”. Przeważnie przygotowujemy się do meczów w hotelu i wychodzimy tylko na krótki spacer. Ale tego razu wyjątkowo udaliśmy się do dzieci. Myślę, że nie było to dla nas nadmiernie trudnym przedsięwzięciem i nikt się mocno nie zmęczył :), za to naszym zjawieniem się bardzo ucieszyliśmy dzieciaczki. Dosłownie 30 minut naszego pobytu w tym domu poprawiło ich nastroje i podniosło na duchu. Takie dzieci z różnymi wadami wrodzonymi bardzo potrzebują uwagi i wsparcia, myślę, że nasze odwiedziny u nich jeszcze raz pokazały im, że nie są same! Spotkaliśmy się ze wszystkimi grupami, od najmłodszych do najstarszych dzieci.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy98mLYLv_-8i0il2YQpogySkK9AFL5Q6bQr9n2W4pmJTNVIkKFh77AAp_ICK4TOMQSeap21_FHs9U7IC6_rgdMYmY571MQac5bW-M5eovk-85JoHUBMgh3dPHwrix6ppAVUPI8OQyEyWy/s1600-h/Kucea.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 235px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy98mLYLv_-8i0il2YQpogySkK9AFL5Q6bQr9n2W4pmJTNVIkKFh77AAp_ICK4TOMQSeap21_FHs9U7IC6_rgdMYmY571MQac5bW-M5eovk-85JoHUBMgh3dPHwrix6ppAVUPI8OQyEyWy/s320/Kucea.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5385053333653443106" /></a> A później one pokazały nam jak grają w piłkę. A grają w piłkę na specjalnych elektrycznych wózkach inwalidzkich, 4 na 4, bez bramkarzy i z większą piłką. Sędzia zabronił Mariuszowi Pawełkowi stawania w bramce, kiedy jeden z chłopców strzelał karne, ale chłopiec poprosił sędziego o zrobienie wyjątku. Po prostu powiedział do sędziego: „Panie, kiedy jeszcze będę mógł strzelić bramkę mistrzowi Polski?!”, a potem wziął i strzelił!<br /><br />W drodze do hotelu niektórzy nasi chłopacy mówili, że jest im bardzo ciężko odwiedzać takie instytucje i patrzeć na takie niezasłużenie pokrzywdzone przez los dzieci. Ja z kolei już nie pierwszy raz byłem w domu dziecka. W trakcie roku, w ramach charytatywnych programów Piłkarskiej Federacji Mołdawii, ja i kilku chłopaków z reprezentacji narodowych składamy wizyty w domach dziecka. A razem z Mariuszem Pawełkiem już dwa razy odwiedzaliśmy dziecięcy szpital onkologiczny w Krakowie. Jestem przekonany, że to bardzo ważna sprawa, i sam na pewno będę nadal brał udział w takich imprezach. I oczywiście proponuję wszystkim, abyście pomagali sierotom i chorym dzieciom. <br /><br />Na odprawie meczowej bardzo się ucieszyłem, bo okazało się, że znalazłem się w wyjściowym składzie. A sam nasz skład wyglądał bardzo imponująco, jak na mecz z drugoligowcem. W czasie, który pozostał do meczu, przygotowywałem się ze spokojem, ale do meczu podszedłem z wielką koncentracją. W takich meczach bramkarz nie ma wiele pracy, ale rywal zawsze może mieć swoją okazję i wtedy trzeba być w gotowości. Tak to w zasadzie wyglądało: podczas gdy my wchodziliśmy na wysokie obroty, piłkarze Hetmana przeprowadzili kilka groźnych kontrataków, <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPeTAAPNkQjzD29CMb3dR4RkaWZhfqBAzIo7qDy4PRi2AszQcxv1ip6Zv5Zj8k3QhDp-nIc23au0wx7YJ3DoNRUoEm8lp1jAkr_0DrHTSJGFqVGRA13X1Rp85hq_sLmkNcdg9rARSLig95/s1600-h/Maly.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPeTAAPNkQjzD29CMb3dR4RkaWZhfqBAzIo7qDy4PRi2AszQcxv1ip6Zv5Zj8k3QhDp-nIc23au0wx7YJ3DoNRUoEm8lp1jAkr_0DrHTSJGFqVGRA13X1Rp85hq_sLmkNcdg9rARSLig95/s320/Maly.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5385053747926892530" /></a>po jednej z takich akcji udało mi się „uratować” drużynę. Pod koniec pierwszej połowy strzeliliśmy pierwszą bramkę, a pod koniec drugiej Patryk Małecki dołożył jeszcze dwa trafienia. Co prawda przed meczem trener prosił go o ustrzelenie hattricka, ale myślę, że i tak wykonał on dobrą robotę.<br /><br />Po meczu w szatni czekała na nas niespodzianka :))). Na miejscu każdego z nas leżała gorąca pizza!!! Trener powiedział, że takie metody żywienia są stosowane w wielu klubach europejskich, a ponieważ praktycznie za 70 godzin czeka nas kolejny ważny mecz, to jedzenie jest bardzo ważne :). <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgillcSMbdDk2i4ubW1rr9S7qNWpimlLbjSyt37BEMc47_KqpA6VOcQqQRCGigFQIVtVjNDLa9YrpgKnrkbifDcyUm-vYAcaqzxyK1ehtM8TTKd5BAHBT5fpOwCGmHxAHpKlgCO9k-iWqX2/s1600-h/tribuna1.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 150px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgillcSMbdDk2i4ubW1rr9S7qNWpimlLbjSyt37BEMc47_KqpA6VOcQqQRCGigFQIVtVjNDLa9YrpgKnrkbifDcyUm-vYAcaqzxyK1ehtM8TTKd5BAHBT5fpOwCGmHxAHpKlgCO9k-iWqX2/s320/tribuna1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5385054160356041346" /></a><br />Pizzę „wciągnęliśmy” szybciutko, niektórzy od razu w szatni, inni już w autobusie. Ogólnie rzecz biorąc, wyjazd okazał się i efektywny, i przyjemny, i udany :))). Teraz pozostaje tylko zdrowo dojechać do domu i dobrze przygotować się do meczu z polonią Warszawa…<br /><br />Tłumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-49646249713637484182009-09-20T13:44:00.004+02:002009-09-21T20:43:06.313+02:00И снова лидер против вице лидера / I znów lider przeciw wiceliderowiСегодняшний матч против «Полонии» Бытом имеет несколько подтекстов для меня и моей команды. Самое главное, что сегодня встретятся лидер и вице лидер чемпионата. Если наше лидерство к 7 туру, в принципе можно было предположить, то 12 очков и вице лидерство после 6 туров «Полонии» наверное, никто не ожидал. Но в каждом сезоне и в каждом чемпионате бывают команды, которые неожиданно «выстреливают». Лично я очень рад и игре и результатам бытомской команды. И тем интереснее будет сегодня сыграть против них, ну может в стартовом составе «Вислы» меня не будет, но всё равно сегодня МЫ против них…<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsDjIaOf_Lvn4LMcyRBZlVM_VqimrjZ5AFmASk5dCKX-4nHZaV1wlDhCpkszFrYoNMB1SVPR1AvQF7oZFKMnvL3_0-zx1z2zvHWQGjZjSAaXhbB2jl8HRGXYYhxk2GAxybOYx1nvFozFy8/s1600-h/kanati.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 251px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsDjIaOf_Lvn4LMcyRBZlVM_VqimrjZ5AFmASk5dCKX-4nHZaV1wlDhCpkszFrYoNMB1SVPR1AvQF7oZFKMnvL3_0-zx1z2zvHWQGjZjSAaXhbB2jl8HRGXYYhxk2GAxybOYx1nvFozFy8/s320/kanati.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5383514606690400914" /></a>18 очков в 6 первых турах, думаю это адекватное реакция нашей команды на «скандал» в лиге чемпионов, который мы сотворили. Очень радует факт, что наша команда снова подтвердила и доказала, что «Висла» это команда с характером. Ещё радует, что наши главные конкуренты на золотые медали «Лех» и «Легия» потеряли очки на старте сезона. Так что остается в каждой игре добывать 3 очка и укреплять психологическое преимущество над этими командами. И сегодня на нашем пути команда, в которой я сейчас бы мог играть :).<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_zC5xJ9MAUbGbO8R3P_8_8bRTJZI8mZm4mgwtdMGcMWav03yJoW4WEetNhZIwAWGhfN5hCj1244rJXunhnGmN4Bkcj2mI8AcqADHMgzT__ai2onh0kAdNHgHNOQtjfqXpcm-OZLvnsdho/s1600-h/EA+I+RISZIU.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 251px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_zC5xJ9MAUbGbO8R3P_8_8bRTJZI8mZm4mgwtdMGcMWav03yJoW4WEetNhZIwAWGhfN5hCj1244rJXunhnGmN4Bkcj2mI8AcqADHMgzT__ai2onh0kAdNHgHNOQtjfqXpcm-OZLvnsdho/s320/EA+I+RISZIU.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5383514846201680674" /></a> Летом я уже находился в составе «Полонии» и у меня был уже подписан личный контракт с этим клубом, но так получилось, что нужно было вернуться в расположение «Вислы». В течение недели пару журналистов интересовались именно у меня о настроение перед игрой с «Полонией». И каждый спрашивал если я не жалею, что не остался в Бытоме. Мои друзья и близкие люди знают, что обычно я не жалею ни о чем :), времени нет:). А в этом случае присутствуют только спортивные амбиции: играть в высшей лиге. А в Бытоме шансов играть в высшей лиге у меня было намного больше, чем в Кракове. Вот и вся история. <br /><br />Вчера я был и даже играл в Бытоме. Играл за наш молодёжный состав, и, к сожалению, мы проиграли 2:3, а третий пропущенный гол лежит полностью на моей совести. В какой-то мере я порадовал бытомских болельщиков :), но лично я сам не рад тому, что я допустил ошибку, которая повлияла на результат матча. Вообще я не рад, что в последние время в матчах за молодёжную команду я регулярно пропускаю… Может моей вины в других пропущенных голах нет, но думаю, что нужно больше выручать и помогать молодым ребятам. <br /><br />После игры за «дубль» я остался в Бытоме. Там встретился с некоторыми ребятами, пообщался и с президентом этого клуба. Всех поздравил с очень удачным стартом и самое главное с очень хорошим футболом, который они показывают. Они все буквально «живут» матчем против нас. Надеются прервать нашу победную серию и увезти очки из Сосновца (это город, где мы играем свои домашние матчи, пока в Кракове строится наш стадион). Как говориться: «будем посмотреть» :))). <br /><br />Ну а мы в свою очередь провели интересную рабочую неделю. Хотя всё началось с хождения по канатам и по деревьям в лесу. Скажу вам, что это не самая лёгкая тренировка, после этого выезда болели почти все группы мышц :). <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSLTCO5fz8nSrMh08CaWuljX_ieOLGw4u5GNQKpnyrATCgmU0eHw2zhJfL534ps-bFA4mlkmOKMJXHub8rZatVPefWGf4n6nUw59auBhSHSr66oXZ5d8KM30SqMoi_XMjY7rS_0yokrNX3/s1600-h/kanati1.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 251px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSLTCO5fz8nSrMh08CaWuljX_ieOLGw4u5GNQKpnyrATCgmU0eHw2zhJfL534ps-bFA4mlkmOKMJXHub8rZatVPefWGf4n6nUw59auBhSHSr66oXZ5d8KM30SqMoi_XMjY7rS_0yokrNX3/s320/kanati1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5383515209933513346" /></a> Ну а, начиная от вторника, усердно работали на тренировочном поле. Снова много тактики, много заготовок на матч. А закончили мы подготовку к игре, вчера после обеда тренировкой в Сосновцу. После игры в Бытоме за молодёжный состав и обеда с друзьями из «Полонии», я отправился в Сосновец, где вместе с первой командой я провёл пред игровую тренировку. Снова тренер обращал внимание на очень грамотное тактическое построение «Полонии», и давал важные подсказки ребятам. Так что остаётся это всё реализовать в сегодняшним матче. <br /><br />P. S.: Отдельно хочу поздравить всех игроков и весь клуб «Шериф» с первым очком в Лиге Европы. И желаю вам всем дальнейших успехов на европейской арене!<br /> <br />P.S.S.: E mai mult un raspuns la intrebare decit un post scriptum. Sandu duc acest blog in limba rusa, din cauza ca totusi gindesc in limba rusa, si mie e mai usor sa ma exprim in aceasta limba. Plus la asta nu ii dau motive lui Iepureanu sa glumeasca de modul cum scriu sau vorbesc in romana :).<br /><br /><strong>I znów lider przeciw wiceliderowi</strong><br /><br />Dzisiejszy mecz z Polonią Bytom ma kilka podtekstów dla mnie i mojej drużyny. Przede wszystkim, dziś zmierzy się lider i wicelider rozgrywek. Jeśli w zasadzie można było założyć, że przed 7. kolejką będziemy liderem, to 12 punktów i pozycji wicelidera po 6. kolejkach dla Polonii Bytom, nikt się nie spodziewał. Ale w każdym sezonie i w każdej lidze bywają drużyny, które niespodziewanie „wystrzeliwują”. Osobiście cieszę się z gry i wyników zespołu z Bytomia. I tym ciekawiej będzie zagrać dziś przeciw nim, chociaż nie będzie mnie w wyjściowym składzie Wisły, ale mimo wszystko dzisiaj MY przeciw nim…<br /><br />18 punktów w 6 pierwszych kolejkach, myślę, że to odpowiednia reakcja naszej drużyny na „skandal” w Lidze Mistrzów, który zrobiliśmy. Bardzo cieszy fakt, że nasz zespół znowu potwierdził i udowodnił, że Wisła jest drużyną z charakterem. Cieszy także, że nasi główni konkurenci do złotych medali, Lech i Legia, potracili punkty na początku sezonu. Tak więc pozostaje w każdym meczu zdobywać 3 punkty i umacniać psychologiczną przewagę nad tymi ekipami. A dzisiaj na naszej drodze znalazła się drużyna, w której mógłbym teraz grać :). Latem już znajdowałem się w kadrze Polonii i miałem już podpisany indywidualny kontrakt z tym klubem, ale tak się potoczyło, że trzeba było wrócić w szeregi Wisły. W trakcie tygodnia kilku dziennikarzy pytało właśnie mnie o nastawienie przed meczem z Polonią. I każdy był ciekaw czy nie żałuję, że nie zostałem w Bytomiu. Moi przyjaciele i ludzie mi bliscy wiedzą, że zazwyczaj niczego nie żałuję :), nie ma czasu :). W tym przypadku przyświecają tylko sportowe ambicje: grać w Ekstraklasie. A w Bytomiu miałbym znacznie większe szanse na grę w lidze, niż w Krakowie. Oto i cała historia.<br /><br />Wczoraj byłem i nawet grałem w Bytomiu. Grałem z naszą drużyną w Młodej Ekstraklasie i, niestety, przegraliśmy 2:3, a trzecia stracona bramka w pełni obciąża moje konto. W pewnym sensie ucieszyłem bytomskich kibiców :), ale osobiście nie cieszę się z tego, że pozwoliłem sobie na błąd, który wpłynął na wynik meczu. W ogóle nie jestem zadowolony z tego, że w ostatnim czasie regularnie coś wpuszczam w meczach Młodej Ekstraklasy… Może w innych straconych bramkach nie było mojej winy, ale myślę, że trzeba bardziej wyręczać i pomagać młodym chłopakom. <br /><br />Po meczu w Młodej Ekstraklasie zostałem w Bytomiu. Spotkałem się tam z niektórymi chłopakami, porozmawiałem z prezesem klubu. Wszystkim gratulowałem bardzo udanego startu, a przede wszystkim bardzo ładnego futbolu, jaki prezentują. Oni wszyscy dosłownie „żyją” meczem z nami. Mają nadzieję na przerwanie naszej zwycięskiej serii i wywiezienie punktów z Sosnowca. Jak to się mówi: „zobaczymy” :))).<br /><br />My z kolei mamy za sobą bardzo ciekawy tydzień roboczy. A wszystko zaczęło się od skakania po linach i drzewach w lesie. Powiem wam, że to wcale nie był najlżejszy trening, po tym wyjeździe bolały niemal wszystkie partie mięśni :). A począwszy od wtorku gorliwie pracowaliśmy na boisku treningowym. Znowu wiele taktyki, wiele schematów na mecz. A nasze przygotowania zakończyliśmy wczoraj po obiedzie treningiem w Sosnowcu. Po meczu w Bytomiu w drużynie Młodej Wisły i obiedzie z kolegami z Polonii, udałem się do Sosnowca, gdzie razem z pierwszą drużyną odbyłem przedmeczowy trening. Znowu trener zwracał uwagę na najgroźniejsze rozwiązania taktyczne stosowane przez Polonię i dawał chłopakom ważne podpowiedzi. Pozostaje więc zrealizować to wszystko w najbliższym meczu.<br /><br />P.S.: Oddzielnie chcę pogratulować wszystkim piłkarzom i całemu klubowi Sheriff pierwszego punktu w Lidze Europy. I życzę wam wszystkim kolejnych sukcesów na arenie międzynarodowej!<br /><br />Tłumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-47331996259297862652009-09-12T14:30:00.003+02:002009-09-17T23:26:15.726+02:00Чуточку шумно, чуточку грязно / Trochę szumu, trochę błotaНу, вот и стало шумно. Пришло время всех «выдающихся» журналистов и критиков :).<br /> <br />Давно я уже не обновлял свой блог, причин было пару: времени не было, событий тоже мало было, ну и спокойно всё вокруг меня как-то было. После 5 побед подряд в чемпионате и очень интенсивного месяца работы, пришло время перевести дух, проанализировать сыгранные матчи и подготовиться к следующему рабочему микроциклу, а точнее к игре против «Лехии» Гданьск. Так что я решил за блог не браться, а чуточку отдохнуть от СМИ и свободное от тренировок время проводил с друзьями. <br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhm5I-vW0Q_BAnF1EEXZ5UXyU3YlWNXSPpDqcUCrj33YONG-ArwYtKOxUN9K9M-d9uj-lQwizDxH81-LenXvUA4PlGDZ-7wU4_dKgyNjNPaDxDn-cPjCILS9SY1BaMfwvbD1xebZK7co6FJ/s1600-h/elv-md-002.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 213px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhm5I-vW0Q_BAnF1EEXZ5UXyU3YlWNXSPpDqcUCrj33YONG-ArwYtKOxUN9K9M-d9uj-lQwizDxH81-LenXvUA4PlGDZ-7wU4_dKgyNjNPaDxDn-cPjCILS9SY1BaMfwvbD1xebZK7co6FJ/s320/elv-md-002.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5380557805745475794" /></a><br />После последнего мачта против «Ягелонии» Биалыйсток, пару наших ребят разъехались в свои сборные, пару получили выходные дни, а те, кто меньше играли, усердно тренировались на объектах «Вислы». В начале той недели главный тренер проинформировал меня, что в субботу я сыграю за «дубль», а после матча могу поехать на 2 дня домой. Этой новости я очень обрадовался и тренировался ещё лучше, главное было, чтоб тренер Скоржа не поменял своё решение :))). Одно было плохо: домой я прилетал только после окончания матча нашей сборной против Люксембурга. Но не всё сразу! :) <br /><br />Домой я добрался без проблем и надеялся услышать, что наша сборная одержала победу. Но, к сожалению, в Кишинёве была зафиксирована ничья 0:0. Дома отец был расстроен. Не только результат, но и сама игра национальной команды была неудовлетворительной. Созвонившись с ребятами из «националки» почувствовал их неудовлетворение игрой против Люксембурга, но при этом они уже настраивались на матч против греков. Позже узнал от папы о результате игры сборной Польши против северо ирландцев, и понял, что ЧМ 2010 пройдёт без них. Притом, что у поляков оставались шансы на выход из группы, для меня эта их задача выглядела невыполнимой. Результаты были не очень, но я радовался нахождению дома и тому, что все дома здоровы.<br /><br />А в воскресенье с кем только ни виделся, все критиковали нашу сборную, игроков и тренера… Я сам считаю, что мы обязаны выигрывать у себя дома против такой команды как Люксембург. Мы обязаны радовать НАШИХ МОЛДАВСКИХ болельщиков победами над такими соперниками. Помню года 2 назад после того как я в составе молодёжной сборной проиграл в Тирасполе против Северной Ирландии 0:1, папа дома сильно возмущался и сказал фразу которую я запомнил очень хорошо: «Если вы не выигрываете у таких команд, то у кого вы собираетесь выигрывать?!! У Бразилии???!!!». Поэтому считаю, что к играм с теоретически слабыми соперниками нужно готовиться ещё лучше и тщательнее, и нужно обязательно выигрывать, любой ценой. <br /><br />Этим летом я вместе с «Вислой» снова наступили на эти грабли и мы выбыли из евро кубков после поражения от чемпиона Эстонии. И тогда и сейчас я считаю, что в неудачных результатах виноваты только сами игроки. Конечно, это неприятно, но каждый игрок и сборной Молдовы и «Вислы» прекрасно знают и чувствуют, что они сильнее своих оппонентов из Люксембурга и Эстонии. Но к сожалению не удалось доказать это в нужную минуту. И пока не будет побед, всегда будет критика… <br /> <br />Ситуации сборных Молдавии и Польши очень схоже. Мало кто положительно говорит об этих коллективах. И самое главное чувствуется много негатива, с которым рассказывают польские и молдавские журналисты и простые люди о своих национальных командах. Прошу отличать «негатив» от критики, и тем более от конструктивной критики! К сожалению, мне кажется, что в Молдавии и в Польше окружение вокруг сборных было очень грязным: в один момент люди улыбаются и желают удачи, а за миг всё те же люди ждут твоей неудачи! И тренера обеих сборных подливали масло в огонь своими «весёлыми» решениями и заявлениями. Но уверен это всё результат «негатива» посланного журналистами. Эти журналисты ведут себя как оппозиция, а не как сторонники своей национальной команды. Большинство из них в футболе вообще ничего не понимают, и тем более в жизни ценного совета не дадут, но как только национальная команда проиграет, так сразу «искусно» напишут и расскажут. <br /><br />Например, на пресс конференции после матча Молдова – Люксембург журналистов интересовало если игроки команды гостей профессионалы или нет… Тем самым они хотели дополнительно унизить или уколоть наших ребят, мол уже у простых рабочих выиграть не могут… Да не выиграли, но вы думайте, что ребята не переживают?! Просто видно в этой жизни лучше быть сволочью или скотиной чем просто ЧЕЛОВЕКОМ, гражданином своей страны, который всегда болеет за НАШИХ и при успехе гордится ребятами, а при неудаче просто рядом с ними! <br /><br />И тоже самое в Польше, команда проигрывает 0:3 в Словении, а комментатор в 80 минуте открывает приготовленный манускрипт, и в очень некрасивом тоне начинает поливать грязью главного тренера сборной и всю структуру польского футбола. Согласен, у каждого есть свой поводы, и каждый имеет право на своё мнение. Только хорошо бы было, чтоб эти люди высказывались с рассудком, а не просто с желанием «насыпать соль на рану»! Бить слабого это не по джентельменски! <br /><br />Написал я это, потому что аж злость берёт от количества «негатива», интриг, грязи и фальши, которым не футбольные люди наполняют футбол! Эти люди готовы добить, съесть и поглотить тебя, но никто не прейдет к тебе с добрым советом или хотя бы с честной улыбкой на лице. И молодцы наши сборники, которые в очень трудной игре (и может даже слабой игре) добились ничьи в матче против греков. И то, что каждый из них сразу после финального свистка арбитра снял свою футболку и кинул в трибуны, в знак благодарности за сумасшедшую поддержку, ещё раз доказывает, что они нуждаются в настоящих и искренних болельщиках. И я уверен, что каждый игрок и молдавской и каждой другой сборной, в каждой игре дает, и будет давать все силы, чтоб радовать людей, которые с ними. Намного легче играть против одной команды, чем против команды и своих «доброжелателях». <br /><br />Работать и развиваться нужно всем, и прежде всего нам футболистам! Нам нужно пахать и пахать, улучшать своё мастерство и игру. И проходить через тяжёлые моменты в карьере предстоит тоже нам. Одно я прошу вас, людей связанных в различный способ с футболом, будьте людьми :), будьте объективны и конструктивны, уважайте спортсменов и искренне поддерживайте их, критикуйте любя….<br /><br /><strong>Trochę szumu, trochę błota</strong><br /><br />No i stał się szum. Przyszedł czas „wszystkowiedzących” dziennikarzy i krytyków :).<br /><br />Dawno już nie pisałem nic nowego na moim blogu, przyczyn było kilka: nie było czasu, mało się działo, no i wokół mnie wszystko było jakieś takie spokojne. Po 5 z rzędu wygranych w lidze i bardzo intensywnym miesiącu pracy, przyszedł czas odetchnięcia, przeanalizowania rozegranych meczów i przygotowania się do kolejnego mikrocyklu pracy, a dokładniej do meczu przeciw Lechii Gdańsk. Dlatego postanowiłem nie brać się za bloga, a troszkę odpocząć od mediów i czas wolny od treningów spędzać ze znajomymi.<br /><br />Po ostatnim meczu z Jagiellonią Białystok kilku naszych chłopaków rozjechało się na zgrupowania swoich reprezentacji, kilku dostało wolne, a ci, którzy mniej grali, gorliwie trenowali na obiektach Wisły. Na początku tamtego tygodnia pierwszy trener poinformował mnie, że w sobotę zagram w Młodej Ekstraklasie, a po meczu mogę pojechać na 2 dni do domu. Ta wiadomość bardzo mnie ucieszyła i trenowałem z jeszcze większą ochotą, najważniejsze było, aby trener Skorża nie zmienił swojej decyzji :))). Jedno było złe: przyleciałem do domu tuż po zakończeniu meczu naszej reprezentacji z Luksemburgiem. No, ale nie można mieć wszystkiego! :)<br /><br />Do domu dotarłem bez problemu i miałem nadzieję usłyszeć, że nasza reprezentacja odniosła zwycięstwo. Ale, niestety, w Kiszyniowie odnotowano remis 0:0. W domu ojciec był roztrzęsiony. Nie tylko wynik, ale i sama gra drużyny narodowej nie była satysfakcjonująca. Gdy zdzwoniłem się z chłopakami z „repry” usłyszałem ich niezadowolenie z meczu z Luksemburgiem, ale przy tym już motywowali się na mecz z Grekami. Później dowiedziałem się od taty o wyniku reprezentacji Polski z Irlandią Północną i zrozumiałem, że MŚ 2010 odbędą się bez niej. Chociaż Polacy mieli jeszcze szansę na wyjście z grupy, ich zadanie wydawało mi się niewykonalne. Wyniki piłkarskie nie były dobre, ale cieszyłem się, że jestem w domu i że wszyscy w nim są zdrowi.<br /><br />A w niedzielę, z kim bym się nie widział, wszyscy krytykowali naszą reprezentację, piłkarzy i trenera… Sam przyznaję, że mamy obowiązek wygrywania u siebie z taką drużyną jak Luksemburg. Mamy obowiązek dawania radości NASZYM MOŁDAWSKIM kibicom zwycięstwami nad takimi przeciwnikami. Pamiętam sytuację sprzed 2 lat, gdy w składzie reprezentacji młodzieżowej przegrałem w Tiraspolu z Irlandią Północną 0:1, tata w domu mocno się oburzył i powiedział zdanie, które zapamiętałem bardzo dobrze: „Jeśli nie wygrywacie z takimi drużynami, to z kim planujecie wygrywać?!! Z Brazylią???!!!”. Dlatego wiem, że do meczów z teoretycznie słabszymi przeciwnikami trzeba przygotowywać się jeszcze lepiej i rzetelniej, i koniecznie trzeba wygrywać, za wszelką cenę.<br /><br />Tego lata razem z Wisłą znów trafiliśmy na taką przeszkodę i odpadliśmy z euro pucharów po porażce z mistrzem Estonii. I wówczas, i teraz uważam, że winę za nieudane wyniki ponoszą tylko sami piłkarze. Oczywiście to przykre, ale każdy gracz reprezentacji Mołdawii czy Wisły doskonale wie i czuje, że jest silniejszy od swoich rywali z Luksemburga czy Estonii. Ale niestety nie udało się udowodnić tego w koniecznym momencie. I dopóki nie będzie zwycięstw, zawsze będzie krytyka…<br /><br />Sytuacja reprezentacji Mołdawii i Polski jest bardzo podobna. Mało kto pozytywnie wypowiada się na temat tych zespołów. Przede wszystkim słyszy się wiele negatywnych opinii, które o swoich drużynach narodowych wygłaszają polscy i mołdawscy dziennikarze, a także zwykli ludzie. Proszę odróżnić „negowanie” od krytyki, a tym bardziej od konstruktywnej krytyki! Niestety wydaje mi się, że w Mołdawii i w Polsce teren wokół reprezentacji był dość brudny: w jednej chwili ludzie uśmiechają się i życzą sukcesu, a za moment ci sami ludzie pragną twego niepowodzenia! A trenerzy obu reprezentacji dolewali oliwy do ognia swoimi „wesołymi” wypowiedziami i oświadczeniami. Ale jestem przekonany, że to wszystko jest wynikiem „negowania” podanego przez dziennikarzy. Ci dziennikarze zachowują się jak opozycja, a nie jak sprzymierzeńcy swojej drużyny narodowej. Większość z nich w ogóle nie orientuje się w futbolu, a także w życiu nie da żadnej cennej rady, ale jak tylko reprezentacja przegra, to od razu „kunsztownie” napiszą i opowiedzą.<br /><br />Na przykład, na konferencji prasowej po meczu Mołdawia – Luksemburg dziennikarzy interesowało czy piłkarze drużyny gości są profesjonalistami czy nie… Tym samym chcieli maksymalnie poniżyć naszych chłopaków, że niby nawet ze zwykłymi amatorami nie mogą wygrać… Tak, nie wygrali, ale myślicie, że oni tego nie przeżywają?! Po prostu widać, że w życiu lepiej być draniem czy bydlakiem niż po prostu CZŁOWIEKIEM, obywatelem swojego kraju, który zawsze kibicuje NASZYM i w momencie zwycięstwa jest dumny z chłopaków, a w chwili porażki po prostu jest razem z nimi!<br /><br />I to samo ma miejsce w Polsce, drużyna przegrywa 0:3 w Słowenii, a komentator w 80 minucie otwiera przygotowany manuskrypt i w bardzo nieprzychylnym tonie zaczyna obrzucać błotem pierwszego trenera reprezentacji i całą strukturę polskiej piłki. Zgadzam się, każdy ma swoje powody i każdy ma prawo do swoich poglądów. Tylko dobrze by było, gdyby ci ludzie wypowiadali się z rozsądkiem, a nie po prostu z chęcią „posypania rany solą”! Bić słabego to nie po dżentelmeńsku!<br /><br />Napisałem to, bo aż złość bierze od ilości „negowania”, intryg, błota i fałszu, którymi ludzie niezwiązani z piłką wypełniają futbol! Ci ludzie gotowi są dobić, zjeść i pochłonąć cię, ale nikt nie przyjdzie do ciebie z dobrą radą albo chociaż ze szczerym uśmiechem na twarzy. I dzielni okazali się nasi reprezentanci, którzy w bardzo trudnej grze (a może nawet słabej grze) wywalczyli remis w meczu z Grekami. A to, że każdy z nich zaraz po końcowym gwizdku arbitra zdjął swą koszulkę i rzucił w trybuny, na znak wdzięczności za szalone wsparcie, jeszcze raz dowodzi, że oni potrzebują prawdziwych i szczerych kibiców. I jestem przekonany, że każdy piłkarz i mołdawskiej, i każdej innej reprezentacji, w każdym meczu daje i będzie dawał z siebie wszystko, aby dawać radość ludziom, którzy ich wspierają, którzy są z nimi. Zdecydowanie łatwiej gra się przeciw jednej drużynie, niż przeciw tej drużynie i przeciw swoim „sprzymierzeńcom”.<br /><br />Pracować i rozwijać się muszą wszyscy, a przede wszystkim my piłkarze! Musimy harować i harować, poprawiać swe umiejętności i grę. I musimy także przechodzić przez ciężkie momenty w karierze. O jedno proszę was, ludzi w różny sposób związanych z futbolem, bądźcie ludźmi :), bądźcie obiektywni i konstruktywni, szanujcie sportowców i szczerze ich wspierajcie, krytykujcie lubiąc…<br /><br />Tłumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-11738503426309343692009-08-17T00:37:00.007+02:002009-08-17T23:06:50.813+02:0015 с половиной месяцев тишины :) / 15 i pół miesiąca ciszy :)В этот уикенд наша команда одержала очередную уверенную победу. На этот раз мы обыграли ГКС Белхатов. Вернули им «должок» за прошлую игру, когда при полном нашем преимуществе нам не удалось забить, и в итоге мы увезли лишь одно очка из Белхатова. В этот раз нам удалось распечатать их ворота и довести игру до победы 3:0. В этой игре я впервые в этом сезоне, после 15 месяцев ожидания, появился в стартовом составе «Вислы» в лиговым матче. Сам сыграл на «ноль», команда одержала красивую и важную победу, так что уикенд прошёл очень положительно. Очень рад, что получил возможность сыграть в основном составе, после игры самые приятные чувства были на душе. Все-таки самое главное в футболе это игра, только игра может показать твои плюсы и минусы. А когда удается достичь поставленной цели на игру, то можно только радоваться!<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicEpp_npW1LdQeAtSxDtN29HNga62kNciG545EAr3aBw8bzSre1xWs-i5NVbsYFiFwdL1wo03B1pMqAKL6-NLvMUZeZ2douiEDnaJ3hqtc_vcFJAhHj36NSZEbv5gM2ZFM2pC1vLMvXDgB/s1600-h/13.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 186px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicEpp_npW1LdQeAtSxDtN29HNga62kNciG545EAr3aBw8bzSre1xWs-i5NVbsYFiFwdL1wo03B1pMqAKL6-NLvMUZeZ2douiEDnaJ3hqtc_vcFJAhHj36NSZEbv5gM2ZFM2pC1vLMvXDgB/s320/13.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5370694913179036962" /></a><br /><br />Этой весной, садясь в автобус после игры в Белхатове, я, да и в принципе, вся наша команда находились в очень плохом настроение. Мы потеряли 2 очка, отставание од «Леха» Познань стало 5 очков, наш лучший игрок, Павел Брожек, получил серьезную травму колена, и наш нападающий Томек Давидовски разорвал крестообразные связки колена… Единственное, что могло нас радовать в те моменты: наша отличная, но, к сожалению, нерезультативная игра. С того времени прошло уже пару месяцев, нам удалось наперекор всем трудностям стать чемпионами, Павел выздоровел и стал лучшим игроком и бомбардиром чемпионата, а Томек восстанавливается и надеется на продолжение своей карьеры. <br /><br />Перед субботним матчем все конечно помнили о весенних событиях, и думаю, каждый очень сильно хотел вернуть ГКСу «должок». Первые две игры в чемпионате показали, что мы находимся на правильном пути, и с каждым матчем наша игра выглядит более убедительной. В матче с Белхатовым нужно было продолжить эту победную серию. Конечно, ГКС был самым трудным соперником, из тех с кем мы встречались в первых 3 турах. Поэтому мы никак не могли позволить себе их недооценить. Тем более в их активе было только одно очко, и мы прекрасно понимали, что против нас они будут биться из-за всех сил за очки. <br />Перед матчем появилась возможность моего появления в стартовым составе. Дело в том, что Мариуш Павелек чувствовал боль в мышце живота и его участие в этом матче было под вопросом. В день игры около 16 часов он пожелал мне удачи, попросил не отбивать 2 пенальти :), и выехал из отеля. Мне стало ясно, что я буду играть!!!<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM5h6VJf57CEP4rnqJ5g6kc4AKN-Cqc_QrNOucBDhgriEKYWC6S7Z2__1VXVxAbsAWrYce91pRu8oEKQWfFaX8ZOKJ82yipKL7ToZv8dxJ7xLBC8pI417Iz2wj7msWYGs-4H0IJQMWLjEs/s1600-h/01d.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 254px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM5h6VJf57CEP4rnqJ5g6kc4AKN-Cqc_QrNOucBDhgriEKYWC6S7Z2__1VXVxAbsAWrYce91pRu8oEKQWfFaX8ZOKJ82yipKL7ToZv8dxJ7xLBC8pI417Iz2wj7msWYGs-4H0IJQMWLjEs/s320/01d.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5370696039667047234" /></a><br /> Никаких лишних эмоций у меня не возникло. К каждому матчу я стараюсь подходить с полной серьезностью и ответственностью, а то, что я обычно остаюсь в запасе, нечего не меняет. Ведь вероятность появиться на поле есть в каждом моменте. «Висла» отличается от многих команд польской лиги, ментальным подходом к делу. У нас есть цель, и пока она не достигнута никто не позволяет себе расслабиться или подвести команду. Поэтому в оставшейся время до матча спокойно готовился к игре. Разговаривал с ребятами о «стандартах» ГКСа и о других игровых моментах. <br /><br />После установки на игру, набрал папу и сообщил ему, что я буду играть. Думал он дома и сможет посмотреть игру через интернет… Но так получилось он был в гостях у бабушки :). <br /><br />По дороге на стадион получил пару СМС-ек с пожеланиями удачи. И в Кракове и за его пределами есть много людей, которые переживают за меня и желают мне только успехов. За что я им всем очень БЛАГОДАРЕН!!! <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9Mv4NE9RTeva2jlWkq6HiN1bkoli1sG0bRPo0zi3q4zD3avG9gv7VuGR6tQdcZGEbbV3r2QScC5pkKWMValEt96t75fgCzw_l6o8vR-1ePnTXtdWomxx6Czu8pURN4E6nh1mQkd5-8-bA/s1600-h/12503801509497.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9Mv4NE9RTeva2jlWkq6HiN1bkoli1sG0bRPo0zi3q4zD3avG9gv7VuGR6tQdcZGEbbV3r2QScC5pkKWMValEt96t75fgCzw_l6o8vR-1ePnTXtdWomxx6Czu8pURN4E6nh1mQkd5-8-bA/s320/12503801509497.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5370696965006828562" /></a>Хотел в первую очередь помочь команде обыграть ГКС, ну и конечно порадовать этих людей! <br /><br />На стадионе чувствовал себя отлично, в душе праздничное настроение, в крови адреналин, на лице лёгкая улыбка. Перед разминкой перекинулся пару фразами с тренером по вратарям, оделся, обулся и на поле. Непосредственно перед игрой в раздевалку зашёл Лукаш Гаргула, бывший игрок Белхатова, а теперь уже наш полузащитник. Лукаш лечит свою травму и поэтому пока не участвует в наших матчах. Он мне быстренько сказал на кого и на что нужно обратить внимание в команде соперника. Уверен, что такие подсказки очень помогают, только нужно ими уметь воспользоваться в самой игре. <br /><br />Сама игра началась для нас не очень..<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE1NjR-AaWbTTDwHfBxGkXlg3QwSdyakabOiAIhlze8bqMrHgpMqqg3S9QxlbdbZgvObOsiZ2dYYurQm7qTT9nOsMucMw-eMchl4U7C1jwx2t15dD7kErRN8AZiVVROOp9CSqRvj0J76DI/s1600-h/glowa.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 251px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE1NjR-AaWbTTDwHfBxGkXlg3QwSdyakabOiAIhlze8bqMrHgpMqqg3S9QxlbdbZgvObOsiZ2dYYurQm7qTT9nOsMucMw-eMchl4U7C1jwx2t15dD7kErRN8AZiVVROOp9CSqRvj0J76DI/s320/glowa.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5370696277856087186" /></a> Соперник пару раз убежал в опасные контратаки, и имел возможность открыть счёт в матче, но первый удар заблокировал Пабло Алварез а второй удар отбил я. В начале матча я допустил одну ошибку: не смог как следует зафиксировать мяч после скидки головой нашего капитана, но на счастье удалось исправиться и мяч остался у меня в руках. Позже после подачи с углового, и удара Павла Брожка, мяч с линии ворот Белхатова выбил рукой их полузащитник Судья назначил очевидный пенальти и показал Врубелю красную карточку. Пенальти реализовал наш капитан, Арек Гловацки. Между прочим, он со мной оставался пару раз после тренировок на прошлой неделе, и усердно отрабатывал этот удар. Так что тренировки приносят свои плоды :). Позже нам игралось намного легче и спокойнее. Сразу же нам удалось забить второй гол. После красивой комбинации отличился Брожек. <br /><br />В перерыве тренер попросил не сбавлять обороты и забить как можно больше голов. Забили мы дважды, и дважды это сделал Марсело. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNXSwxvu7KXpezP75g8_xmCqU_io3wJRnVScc5tP585Xrz_eHwiVaYyTMLLw8N8PtYOqqCEHzxzxAjhU2Ph7AWTdkEIjhJgO0Z3pg92GGdAkoe8MIUlgH5BXtU2r7sBb_b46MQ1OxH-cdK/s1600-h/marcelo.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 251px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNXSwxvu7KXpezP75g8_xmCqU_io3wJRnVScc5tP585Xrz_eHwiVaYyTMLLw8N8PtYOqqCEHzxzxAjhU2Ph7AWTdkEIjhJgO0Z3pg92GGdAkoe8MIUlgH5BXtU2r7sBb_b46MQ1OxH-cdK/s320/marcelo.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5370696541719110514" /></a>Но засчитали только один его гол, второй гол был отменён из-за офсайда. У наших ворот соперник появлялся редко, и опасность исходила в основном только после их стандартных положений. Мне удалось сыграть на «ноль», что очень радует. Конечно, в этом заслуга всей команды, которая очень удачно провела весь матч. <br />После игры почувствовал большое спокойствие на душе. Было важно выиграть и не пропустить. Поэтому некоторое время по окончанию матча, не хотелось ни о чем думать, а хотелось просто порадоваться. В раздевалке все друг друга поздравляли, атмосфера была очень положительной. <br /><br />Многие задавали мне вопрос о будущем, а точнее, если я рассчитываю на место в стартовом составе в следующем матче против «Арки». <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqe0B5WeA6-l3F9jrDPXwKGlhUtYYFED1jLTTH0ZjREOvALbLzuQ_0We8BaFae96-5Oh_lRZZnCvxAVPDrU9wcr35FS_1wPRQtpDNJVkrPnwpueGSJdOYj8IW8sVZ1DjXkdZzpwUidaNQv/s1600-h/9127c90d884fb2cdf5ef0874e11a6820.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 299px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqe0B5WeA6-l3F9jrDPXwKGlhUtYYFED1jLTTH0ZjREOvALbLzuQ_0We8BaFae96-5Oh_lRZZnCvxAVPDrU9wcr35FS_1wPRQtpDNJVkrPnwpueGSJdOYj8IW8sVZ1DjXkdZzpwUidaNQv/s320/9127c90d884fb2cdf5ef0874e11a6820.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5370696758076564594" /></a> Я реально смотрю на вещи, и сейчас меня ждёт не игра против «Арки», а тренировка и разбор игры против ГКСа. А потом ещё целая неделя тренировок, на которых нужно проявлять себя как можно лучше. А на после матчевой пресс конференции наш главный тренер, Мачей Скоржа, ясно высказался на этот повод: «если Мариуш Павелек выздоровеет, то он будет играть в Гдыне». <br /><br />Так что работа продолжается. Каждый работает и отвечает за свою форму. Вместе мы делаем команду. А за команду отвечает тренер! Сегодня мы стали лидерами, и теперь остаётся в каждом следующим матче укреплять своё лидерство!<br /><br /><strong>15 i pół miesiąca ciszy :)</strong><br /><br />W ten weekend nasza drużyna odniosła kolejne wyraźne zwycięstwo. Tym razem ograliśmy GKS Bełchatów. Zwróciliśmy im „dług” za poprzedni mecz, kiedy mimo naszej całkowitej przewagi nie udało nam się nic strzelić i w wyniku tego wywieźliśmy z Bełchatowa tylko jeden punkt. Tym razem udało nam się odczarować ich bramkę i mecz zakończyć zwycięstwem 3:0. W tym spotkaniu po raz pierwszy w tym sezonie, po 15 miesiącach wyczekiwania, znalazłem się w wyjściowym składzie Wisły na mecz ligowy. Ja zagrałem na zero, drużyna odniosła ładne i ważne zwycięstwo, więc weekend był bardzo udany. Bardzo się cieszę, że miałem możliwość zagrania w podstawowym składzie, po meczu miałem w sercu same pozytywne uczucia. W końcu najważniejsza w piłce nożnej jest gra, tylko gra może pokazać twoje plusy i minusy. A gdy udaje się osiągnąć założony na tę grę cel, to można się tylko cieszyć!<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFULbdM7ijVjpr0BC4F0xMReIq4lJNOwQoJZJBEuJ5wsce-5p3szY-SLEidnqAyd0L5gR0VVl1_UuPPazvW0T1e0WGoTGiUJUhlYL49quwKCzK609tsy9TVX2uNVUa4cMXz_jQ-P0i3JkX/s1600-h/12505163738529.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFULbdM7ijVjpr0BC4F0xMReIq4lJNOwQoJZJBEuJ5wsce-5p3szY-SLEidnqAyd0L5gR0VVl1_UuPPazvW0T1e0WGoTGiUJUhlYL49quwKCzK609tsy9TVX2uNVUa4cMXz_jQ-P0i3JkX/s320/12505163738529.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5371040767903225730" /></a><br />Tej wiosny, wsiadając do autobusu po meczu w Bełchatowie, cała nasza drużyna znajdowała się w bardzo złym nastroju. Zgubiliśmy 2 punkty, strata do Lecha Poznań wyniosła już 5 oczek, nasz najlepszy zawodnik, Paweł Brożek, doznał poważnej kontuzji kolana, a nasz napastnik Tomek Dawidowski zerwał więzadła krzyżowe kolana... Jedyne co mogło nas cieszyć w tamtych chwilach to nasza znakomita, ale niestety, nieefektywna gra. Od tamtego czasu minęło już kilka miesięcy, mimo wszelkich trudności udało nam się zostać mistrzami, Paweł wyzdrowiał i został najlepszym graczem i strzelcem rozgrywek, a Tomek wraca do zdrowia i może kontynuować karierę.<br /><br />Przed sobotnim meczem wszyscy oczywiście pamiętali o wydarzeniach z wiosny i myślę, że każdy bardzo mocno chciał spłacić GKS-owi „długi”. Pierwsze dwie kolejki rozgrywek pokazały, że znajdujemy się na dobrej drodze i z każdym meczem nasza gra wygląda coraz bardziej przekonywująco. W meczu z Bełchatowem musieliśmy przedłużyć tę zwycięską serię. Oczywiście, GKS był najtrudniejszym przeciwnikiem spośród tych, z którymi spotykaliśmy się od początku sezonu. Dlatego w żaden sposób nie mogliśmy pozwolić sobie na niedocenienie ich. Tym bardziej, że na swoim koncie mieli tylko jeden punkt i doskonale wiedzieliśmy, że będą z nami ze wszystkich sił walczyć o kolejne.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEir5XSvNkqs1hqvwciAw1DMgghOv3ZbgWZ_OUd0cHS5VenZJidTCYoEidhCVhokmPisETcASumNbWi02u37qRmzvMaaIRjWlUGEopvAv1jK3xPY3pM5d-1SYCx_gAxtxpHKKiy0JHLTT_nq/s1600-h/12505163761742.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEir5XSvNkqs1hqvwciAw1DMgghOv3ZbgWZ_OUd0cHS5VenZJidTCYoEidhCVhokmPisETcASumNbWi02u37qRmzvMaaIRjWlUGEopvAv1jK3xPY3pM5d-1SYCx_gAxtxpHKKiy0JHLTT_nq/s320/12505163761742.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5371041117797417474" /></a><br /><br />Przed meczem pojawiła się możliwość, że znajdę się w wyjściowym składzie. Chodziło o to, że Mariusz Pawełek odczuwał ból mięśni brzucha i jego występ w tym meczu stał pod znakiem zapytania. W dniu spotkania około godziny 16 życzył mi on powodzenia, poprosił, żebym nie złapał 2 karnych :) i wyjechał z hotelu. Stało się dla mnie jasne, że będę grał!!! Nie towarzyszyły mi żadne zbędne emocje. Do każdego meczu staram się podchodzić z pełną powagą i odpowiedzialnością, a to, że zwykle znajduję się w rezerwie, niczego nie zmienia. W końcu w każdej chwili może zjawić się możliwość wejścia na boisko. Wisła różni się od wielu polskich drużyn mentalnym podejściem do pracy. Mamy swój cel i dopóki nie zostanie on zdobyty nikt nie może się rozluźnić ani zawieźć zespołu. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigS1KP9GudF5KiJlEQjPnsctniupbSOKGa69MUrljDKqOA5utabX4yCvxr1utmv0_LHzv9iP7aeN8ixmzaH9Fpv-gfL66svMKLA3ucv0tCyTyUwxcPJ25ClcnyFoisArOCOhuHgIDjTUEv/s1600-h/8aa11e4797f5ce43cf1412961c158b8a.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 229px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigS1KP9GudF5KiJlEQjPnsctniupbSOKGa69MUrljDKqOA5utabX4yCvxr1utmv0_LHzv9iP7aeN8ixmzaH9Fpv-gfL66svMKLA3ucv0tCyTyUwxcPJ25ClcnyFoisArOCOhuHgIDjTUEv/s320/8aa11e4797f5ce43cf1412961c158b8a.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5371041334081954802" /></a>Dlatego w czasie, który pozostał do meczu, spokojnie przygotowywałem się do gry. Rozmawiałem z chłopakami o stałych fragmentach w wykonaniu GKS-u oraz innych boiskowych sytuacjach. <br /><br />Po odprawie zadzwoniłem do taty i powiedziałem mu, że będę grał. Myślałem, że jest w domu i będzie mógł obejrzeć mecz w internecie... Ale tak się złożyło, że był w gościnie u babci :).<br /><br />W drodze na stadion otrzymałem kilka smsów z życzeniami. I w Krakowie, i za jego granicami jest wiele osób, które mnie dopingują i życzą mi tylko powodzenia. Za to im wszystkim bardzo DZIĘKUJĘ!!! Chciałem w pierwszej kolejności pomóc drużynie w ograniu GKS-u, no i oczywiście ucieszyć tych ludzi!<br /><br />Na stadionie czułem się świetnie, w sercu miałem świąteczny nastrój, w krwi adrenalinę, na twarzy lekki uśmiech. Przed rozgrzewką zamieniłem kilka zdań z trenerem bramkarzy, ubrałem się i wyszedłem na boisko. Bezpośrednio przed meczem do szatni przyszedł Łukasz Garguła, były gracz Bełchatowa, a teraz już nasz pomocnik. Łukasz leczy kontuzję i dlatego na razie nie występuje w naszych meczach. Szybciutko powiedział mi na kogo i na co muszę zwrócić uwagę w drużynie przeciwnika. Wiem, że takie podpowiedzi bardzo pomagają, tylko trzeba umieć wykorzystać je już na boisku.<br /><br />Sam mecz zaczął się dla nas nie najlepiej... Rywal kilka razy wyprowadzał groźne kontrataki i miał możliwość otwarcia wyniku spotkania, ale pierwszy strzał zablokował Pablo Alvarez, a drugi odbiłem ja.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTeY_buKRjN8_CixV7WjO24O_l9F26O23GJA_XMbR_XanxoseHt8_QrIbr5JuxDbM8Ik6Ui191MHHO8P8NmU3g_mBBORuItKKPRWrmSFYEjNtmYGKcjm3OqP9pds0X8gyUHKZCv6p4zEx1/s1600-h/broze1.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 229px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTeY_buKRjN8_CixV7WjO24O_l9F26O23GJA_XMbR_XanxoseHt8_QrIbr5JuxDbM8Ik6Ui191MHHO8P8NmU3g_mBBORuItKKPRWrmSFYEjNtmYGKcjm3OqP9pds0X8gyUHKZCv6p4zEx1/s320/broze1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5371041595020222962" /></a><br /> Na początku meczu dopuściłem się jednego błędu: nie zdołałem jak należy opanować piłki po zgraniu głową przez naszego kapitana, ale na szczęście udało się naprawić pomyłkę i futbolówka znalazła się w moich rękach. Później po wrzutce z rogu i strzale Pawła Brożka, piłkę z linii bramkowej Bełchatowa ręką wybił ich pomocnik. Sędzia zarządził oczywisty rzut karny i pokazał Wróblowi czerwoną kartkę. Jedenastkę wykonał nasz kapitan, Arek Głowacki. W trakcie zeszłego tygodnia zostawał on ze mną kilka razy po treningach i cierpliwie ćwiczył strzały z tego miejsca. Tak więc treningi przynoszą swoje owoce :). Później grało się nam już znacznie lżej i spokojniej. Od razu też udało nam się zdobyć drugą bramkę. Po pięknej akcji wyróżnił się Brożek.<br /><br />W przerwie trener poprosił, abyśmy nie zmniejszali obrotów i strzelili możliwie jak najwięcej bramek. Trafiliśmy dwa razy i dwa razy dokonał tego Marcelo. Ale uznano tylko jednego jego gola, druga bramka została unieważniona z powodu spalonego. Pod naszą bramką rywale pojawiali się rzadko i zagrożenie zjawiało się w zasadzie tylko po stałych fragmentach. Udało mi się zagrać na „zero”, co bardzo cieszy. Oczywiście to zasługa całej drużyny, która rozegrała bardzo udany mecz. <br />Po spotkaniu odczułem w sercu wielką ulgę. Ważne było, abyśmy wygrali i nie stracili bramki. Dlatego po zakończeniu meczu nie chciało się o niczym myśleć, chciało się po prostu cieszyć. W szatni każdy każdemu gratulował, atmosfera była bardzo pozytywna.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsw0tLUTXGYq69lDHjwyWzdcucjEzRIwodnwKqWT66wYQatlsA974kk8hW0zMzlGV8sMPvFa4kPAb_wE5HCgoE0JPV48LEYzLXzM6PCLLykQOqfapu6EgkpQ_gn4fbmGLGOZwpJt1QKEfE/s1600-h/12505163777506.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsw0tLUTXGYq69lDHjwyWzdcucjEzRIwodnwKqWT66wYQatlsA974kk8hW0zMzlGV8sMPvFa4kPAb_wE5HCgoE0JPV48LEYzLXzM6PCLLykQOqfapu6EgkpQ_gn4fbmGLGOZwpJt1QKEfE/s320/12505163777506.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5371042077381555282" /></a><br />Wiele osób pytało mnie o przyszłość, a dokładniej o to, czy liczę na miejsce w wyjściowym składzie w kolejnym meczu przeciw Arce. Realnie podchodzę do życia i wiem, że teraz czeka mnie nie mecz z Arką, a trening i analiza gry z GKS-em. A potem jeszcze cały tydzień treningów, na których trzeba zaprezentować się jak najlepiej. A na pomeczowej konferencji prasowej nasz trener, Maciej Skorża, jasno dał do zrozumienia: „jeśli Mariusz Pawełek wyzdrowieje, to on będzie grał w Gdyni”.<br /><br />Trzeba więc nadal pracować. Każdy pracuje i odpowiada za swoją formę. Razem tworzymy drużynę. A za drużynę odpowiada trener! Dzisiaj zostaliśmy liderami i teraz pozostaje nam w każdym kolejnym meczu umacniać naszą przewagę!<br /><br />Tłumaczenie: Nikoletta KulaCebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-18088380873636774802009-08-14T23:25:00.014+02:002009-08-15T16:25:01.471+02:00Молдавский характер! НорвегияU21 – МолдоваU21 1:2 / Mołdawski charakter! Norwegia U21 – Mołdawia U21 1:2В продолжение рассказов о 5 самых удачных играх молдавской молодёжной сборной, (и тем более после очень удачной недели молдавских команд) хочу рассказать о матче Норвегия U21 – Молдова U21, который был сыгран в городке Драмен 7 октября 2005 года. Эта была игра в рамках отборочного цикла на чемпионат Европы 2006. И после этого матча норвежцы лишились шансов попасть в финальную часть:). Лично для меня этот матч был даже «историческим»: это был мой дебют за молодёжную сборную Молдовы в официальном матче. И можно сказать дебют удался :), в тяжелейшем «бою» мы победили 2:1! В принципе эта победа и нам не дала шансы на выход в финальную часть ЧЕ, но, то, что произошло в Драмене, запомнилось всем нашим ребятам! <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8jm-OhT5-QN33kjhqI28M-IenPkzTAvpVyaWkO9DvxU8SCuCIHN-EwhFNmn3L-2PEVv3HinII92PegfTvcW-2NpQXXOkNSZkA3ge0Bpdl0OOnfppoydEgVFdZItwCFcwE5FOVhn6uuzeL/s1600-h/foto_9.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 233px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8jm-OhT5-QN33kjhqI28M-IenPkzTAvpVyaWkO9DvxU8SCuCIHN-EwhFNmn3L-2PEVv3HinII92PegfTvcW-2NpQXXOkNSZkA3ge0Bpdl0OOnfppoydEgVFdZItwCFcwE5FOVhn6uuzeL/s320/foto_9.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5369936135033846082" /></a><br /><br />Матч против норвежцев был предпоследний в отборочном цикле. После, нас ждал, также выездной матч против лидера нашей группы, сборной Италии. Перед игрой против Норвегии мы проиграли сборной Словении и лишились всех шансов попасть на ЧЕ. Конечно, это огорчило весь состав нашей сборной, но последние 2 игры никто и не собирался играть спустя рукава! Да Борис Тропанец пригласил на последний сбор пару новых молодых игроков, но задача была очень ясной: 6 очков в 2 выездных играх! <br /><br />В начале октября мы традиционно собрались на базе в Вадул луй Водэ. Наша молодёжная сборная была 1983 года рождения, но в составе было много игроков 85 и 86 года рождения. С первых тренировочных занятий стало ясно, что в Норвегии наш состав будет выглядеть по-другому, чем обычно. Борис Яковлевич часто вызывал ребят на собеседование, обращал внимание на то, как мы будем играть в Норвегии и на игроков этой сборной. На одну из таких бесед попали я и Стас Намашко. Тренер сказал нам, что в связи с потерей всех шансов на выход из группы он решил не вызывать Мишу Паюша, который играл во всех предыдущих матчах этого цикла, а дать нам шанс проявить себя. Объявил, что я сыграю против Норвегии,<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhF7qi4cByxuJJBxMU391QNVaBSziQvORYtEjVDJzK5SXnFBa8zRYqQxUhJUrkir5BafWZlSeBM3vaE7JiAejjv2rkmw3qkVWLU5wSsm-w3qyXKnL-8fxL5czUCWXoioSojYbQaGQ0mq2U_/s1600-h/foto_8.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 213px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhF7qi4cByxuJJBxMU391QNVaBSziQvORYtEjVDJzK5SXnFBa8zRYqQxUhJUrkir5BafWZlSeBM3vaE7JiAejjv2rkmw3qkVWLU5wSsm-w3qyXKnL-8fxL5czUCWXoioSojYbQaGQ0mq2U_/s320/foto_8.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5369936328755566722" /></a> а Стас против Италии. Когда я вернулся в номер «Заяц» спросил у меня о разговоре с тренером. Я ему объяснил, что и как. А Саня сказал: «ну Палыч готовься! Весь цикл ты сидел, а теперь есть шанс сыграть!... ». <br /><br />Сам сбор проходил очень интересно, я уже раньше отмечал, что в этой сборной была особенная атмосфера. С момента как мы садились в автобус у гостиницы «Националь», и до последней минуты сбора, это была не футбольная команда а «футбольная семья»! Постоянно все ребята интенсивно общались между собой. Было время, когда мы все вместе в отсутствие тренеров обсуждали игровые моменты, а было время для бесед о личных делах. Менеджер сборной, Штефан Александрович Водэ, постоянно вечерами разгонял собравшихся ребят у меня с «Зайцом» в номере. Также на тренировках проявлялся очень дружеский характер команды. Всегда перед началом занятия мы играли в «квадрат», только у нас это выглядело иначе, чем обычно:): вся команда делала один круг и каждый обнимал двух ближних игроков за плечи, а в центре двое отбирали мяч. Но в игровых упражнениях уже никто никому уступать не собирался. А если кто-то выглядел послабее в тренировке, то позже в раздевалке не обходилось без шуток в адрес этого игрока:). Хотя подшутить могли над каждым игроком, а иногда доставалось и доктору с массажистом:). <br /><br />В Осло мы полетели вместе с национальной сборной. Но в столице Норвегии наши пути разошлись: мы поехали в Драмен, а «националка» осталась в Осло. Поздним вечером мы вышли на тренировку. Погода была пасмурной, но тренировалось с желанием. Все упражнения были с мячом. После разминки было традиционное упражнение с ударами по воротам, а потом игра. После окончания тренировки, некоторые ребята не хотели уходить с поля, но тренер настоял. Было видно, что команда готова к «бою», все были готовы играть против кого угодно!<br /><br />В день игры как обычно будит нас наш массажист Пётр Георгиевич Караман. Он померил мне и «Зайцу» давление и пульс, и в этот момент к нам в номер заходит Анатолий Дорош с весами в руках и говорит: «доброе утро! Я новый помощник Пётра Георгиевича. Проходите на взвешивание!!!». Мы начинаем смеяться, а оказывается Толю, поселили вместе с Георгиевичем в один номер, и он решил помочь нашему массажисту. На завтраке кто-то похлопал Дорошу, а кто-то пошутил: «Парень просто хочет всегда в этом коллективе быть. Как игроку ему осталось 2 последние игры из-за возраста, а как массажист может и дальше в сборную приезжать:)))!» <br /> <br />Времени до игры было много, поскольку мы играли поздним вечером. Перед обедом к нам в номер пришли пару ребят, и мы вместе смотрели фильм. Если я не ошибаюсь, то это был фильм с Сергеем Бодровым: «Сёстры». Ну а время после обеда я уделил сну. Позже была установка, на которой Борис Яковлевич огласил состав и дал нам напутствия на матч. Он требовал и настраивал нас только на победу. Но при этом отмечал, что матч будет очень сложным, если мы будем играть в силовой «норвежский» футбол. Просил быть хитрее, играть низом и контролировать как можно дольше мяч. В конце дал слово Игорю Опре и Сергею Ботнарашу. Наши тренера пожелали нам удачи, и мы выехали на стадион. <br /><br />Выйдя на поле стадиона, я заметил, что норвежские болельщики не проявили большого интереса к нашему матчу. Хотя позже, непосредственно перед игрой, собралось пару тысяч зрителей. После того как я осмотрел поле, вернулся в раздевалку, где тщательно готовился к игре. Обычно перед выходом на разминку, я разогреваюсь у массажиста, <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh07TCpFIhoOc4iiHoZhia2UCOVX8VkSLwdqbeVJzLxQFhWiRjunVLgj632jqiQXTPD8O3auG0Io8lWIhFB046rb2GeDMbp7gocAYiiAxrOGQBxXUf-D_bBDDbzVS6bkAkW4LoXmaT03BCg/s1600-h/foto_5.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 237px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh07TCpFIhoOc4iiHoZhia2UCOVX8VkSLwdqbeVJzLxQFhWiRjunVLgj632jqiQXTPD8O3auG0Io8lWIhFB046rb2GeDMbp7gocAYiiAxrOGQBxXUf-D_bBDDbzVS6bkAkW4LoXmaT03BCg/s320/foto_5.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5369936861485759986" /></a><br />а позже делаю целый комплекс разминочных упражнений в раздевалке. Время от времени общался с тренером вратарей, Сергеем Константиновичем Ботнарашом. Он давал мне последние наставления на игру. Также Яковлевич обращал моё внимание на некоторые вещи. В общем, каждый помогал каждому. Разминка прошла по обычному сценарию: беговые упражнения, техника, подачи с флангов и удары по воротам. Позже вся команда в раздевалке. Ребята, которые не попали в стартовый состав, тоже находятся в раздевалке, и активно подбадривают остальных. Настрой у команды запредельный. Перед выходом, в раздевалке стало тихо, кто-то в это время помолился, кто-то просто постарался успокоиться. <br /><br />Первый тайм прошёл в равной борьбе. Может норвежцы выглядели уверение, но мы «бились» за инициативу на каждом участке поля. Опасность у наших ворот возникала только при стандартных положениях хозяев. Но нечего у них из этого не вышло. Мы же в основном контратаковали. Пару раз нам удалось провести хорошие комбинации у ворот норвежцев, но не удалось забить. <br /><br />В перерыве в нашей раздевалке было тихо и спокойно. Яковлевич долго молчал, наверное, дал нам время восстановить силы. Под конец попросил нас взять игру в наши руки. Играть первым номером и оставить соперника без мяча. Попросил нас поверить, что нам хватит и сил и умений переиграть норвежцев! <br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX2hQDu-nwH7RBOtrRvZRhUuSxeS_WMEu8idqIVOzJjxMLVwdN7mNoHRsK3G5keUheYcdB5uguaFvvh8qW3r3ztvEhvxrF9QcDOji2KcjE6FCPOf1zh0g4o-xX5riC6LNJ6NNlIkI8Z1rG/s1600-h/foto_3.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 246px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX2hQDu-nwH7RBOtrRvZRhUuSxeS_WMEu8idqIVOzJjxMLVwdN7mNoHRsK3G5keUheYcdB5uguaFvvh8qW3r3ztvEhvxrF9QcDOji2KcjE6FCPOf1zh0g4o-xX5riC6LNJ6NNlIkI8Z1rG/s320/foto_3.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5369937077358273042" /></a><br />Начало второго тайма выглядело точно так же, как и первый тайм. Хозяева стремились забить, а мы, обороняясь, готовили контратаки. Но всё же мы пропустили гол. Норвежцы подали угловой и после нашей ошибки, вогнали мяч в мои ворота. Горим 0:1… Не помню в какой минуте мы пропустили гол, где-то в 55-ой или 60-ой. Но после того как мы развели мяч, мы начали играть так как будто оставалось 2 минуты до конца. Агрессивно, настойчиво. Все пасы вперёд, все ребята в движение, каждый открывается и готов получить мяч. Мы выигрываем все единоборства, а норвежцы не выходят со своей половины поля. У нас выходит одна комбинация за другой… А соперник рассчитывает только на контратаки. Самым острым нашим игроком в эти минуты был «Мелкий», Денис Калинков. И именно он сравнял счёт. А гол его был очень красивый: получил мяч на бровке, сместился в центр, по дороге обыграл двух защитников и пробил точно в дальний угол ворот. 1:1 и нужно дожать соперника. Может на момент игра и выровнялась после забитого нами гола, но буквально через пару минут мы забили второй гол. Это даже был не гол, а «шедевр» :). Игорь Цыгырлаш принял мяч прямо в центре поля, развернулся в сторону ворот норвежцев, обыграл своего оппонента и с 35 метров!!!!! пробил прямо в «девятку»! Радость была невероятная, вся команда вместе с запасными поздравляла «Цыгеля». <br /><br />Оба наших гола были очень красивыми, но оба были забиты после индивидуальных акций наших игроков. «Заряженность» этих парней и их целеустремленность на ворота соперника принесли свои плоды. Оба в нужный момент взяли ответственность на себя и забили 2 важных гола. В оба эти гола ребята «вложили сердце» и нечто не могло помещать мячу, попасть в сетку ворот сборной Норвегии… <br /><br />Концовка игры прошла, как обычно бывает в играх с участием наших сборных команд, «на нервах» :). Если не ошибаюсь, норвежцы могли забить нам дважды или даже трижды. В конце матча они играли в 2 защитников, в 2 крайних «хавбеков» (которые подбирали мячи на боках и подавали в нашу штрафную площадь) и в 6 нападающих. Я вместе с нашими защитниками отбивались как могли :). Но в штрафной у нас было «жарко». А в последнем моменте у наших ворот, я решил «разредить» обстановку :).<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO9wLwYGvfv4da2OHB0uVxsaQy9RG3AFWmL83Oz4PR6GBhQUbNUVdAcPF98LCN7M55XsrlKmQ898koLnYNGhK_M75_8-eRwsmozX8DZ5145dSnGkPSJu-uk9p8zhyn-JdV-AFPxrB8AzGE/s1600-h/foto_10.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 219px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO9wLwYGvfv4da2OHB0uVxsaQy9RG3AFWmL83Oz4PR6GBhQUbNUVdAcPF98LCN7M55XsrlKmQ898koLnYNGhK_M75_8-eRwsmozX8DZ5145dSnGkPSJu-uk9p8zhyn-JdV-AFPxrB8AzGE/s320/foto_10.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5369937282836174834" /></a><br /> Угловой подают норвежцы, их игрок наносит слабый удар головой по моим воротам, я не ловлю мяч в руки, а принимаю его на грудь… позже, когда пару игроков сборной Норвегии «летят» в подкате в меня, я спокойно поднимаю мяч с земли, а в мою сторону трёх этажный мат. Выбиваю мяч на Калинкова и судья заканчивает матч!!! Победа!!! <br /><br />После финального свистка на поле выбежали все наши тренера и игроки. Все очень радовались этой победе. А эта победа была на 100% заслужена нами и она была «трудовой». В первые минуты после матча ситуация в раздевалке была достаточно напряженной. Команда очень эмоционально радовалась победе. Яковлевич успокоил всех и поблагодарил за игру и самоотдачу. Ребята отдали всё на поле, и в раздевалке у некоторых была пена на губах… Позже к нам зашёл мой отец и Чеботарь Николай. Они также поблагодарили нас за игру и пожали каждому игроку руку. Переживали они ни меньше нас, папа был весь чёрный :). Потом они вместе с тренерами удалились на «перекур», а мы вместе с ребятами начали петь победные песни и радоваться дальше. <br /><br />Вечером все собрались на ужин, перед входом в ресторан стоял рояль, к нему подошёл Денис Калинков, сел за него и сыграл нам красивую мелодию! Вся команда вместе с посетителями отеля были приятно удивлены способностями Дениса, и наградили его аплодисментами. А на ужине Толя Дорош подшучивал над «Мелким». Позже мы собрались в холе отеля и все вместе общались на разные темы. Обстановка была очень приятной, было много шуток и смешных рассказов. Также не обошлось и без традиционной сессии в «Жокера». В нашей команде была группа ребят, которые в свободное время были не прочь сыграть в карты. Играли мы в «Жокера» и в основном только после игр. Поскольку играли мы на символический интерес, и главной задачей было «убить» время, мы никогда не прятались, наоборот, все знали, где и когда мы играем. Одно правило, мы соблюдали всегда, день перед и в день игры мы никогда не садились за стол. На следующий день у нас была восстановительная тренировка, а вечером мы все вместе «болели» за нашу национальную сборную. К сожалению, они проиграли норвежцам. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrnTXCCftFxiXWQ-Z4qa-9NRa23iJyjBs6-mC97EMIuWVNGyfZaJFmjjGqNF16d86u-4KPLVyoqMB_5LyFTyTMRiJPZVg8sPwEr1_pkhdx9VMg8-sIAR3w-wRXb-LgvUP1eVwwS2UjpAxT/s1600-h/foto_11.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 213px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrnTXCCftFxiXWQ-Z4qa-9NRa23iJyjBs6-mC97EMIuWVNGyfZaJFmjjGqNF16d86u-4KPLVyoqMB_5LyFTyTMRiJPZVg8sPwEr1_pkhdx9VMg8-sIAR3w-wRXb-LgvUP1eVwwS2UjpAxT/s320/foto_11.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5369937488459177250" /></a><br /><br />В Италию мы летели снова с «националкой». У них, правда, настроение было похуже нашего. Но все ребята из главной сборной поздравили нас с победой. В самолёте как всегда было достаточно шуток. А после посадки в Италии, началась подготовка к матчу против «скуадры азуры». Примерно так выглядел наш выезд в Норвегию. И дай Бог, чтоб молдавские сборные всегда в равных матчах склоняли результат матча в свою сторону!<br /><br /><strong>Mołdawski charakter! Norwegia U21 – Mołdawia U21 1:2</strong><br /><br />Kontynuując opowieść o 5 najbardziej udanych meczach młodzieżowej reprezentacji Mołdawii (tym bardziej po wyjątkowo udanym tygodniu drużyn mołdawskich), chcę opowiedzieć o meczu Norwegia U-21 – Mołdawia U-21, który został rozegrany w miejscowości Drammen 7 października 2005 roku. Był to mecz kwalifikacyjny do mistrzostw Europy 2006. I po tym meczu Norwegowie zostali pozbawieni szans na dojście do fazy finałowej :). Dla mnie osobiście był to mecz nawet „historyczny”: był to mój debiut w oficjalnym meczu młodzieżowej reprezentacji Mołdawii. I można powiedzieć, że debiut się udał :), po ciężkim boju wygraliśmy 2:1! W zasadzie to zwycięstwo nam także nie dało szansy na awans do fazy finałowej ME, ale to, co stało się w Drammen, zostało zapamiętane przez wszystkich naszych chłopaków!<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAfDM18Du30Ynp3DeTxGVR1qHeYhm464P_2DJnwfpzwE5fUma_X_TBDIWauY8BIoNypww8Ed4_yM2ny9zBV5FdMnHBJgDgHAbgAvWkVEvsqMqDVQXj9cL6xRBVl9nI2NsMYb3jXrJPh7Rl/s1600-h/foto_2.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 213px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAfDM18Du30Ynp3DeTxGVR1qHeYhm464P_2DJnwfpzwE5fUma_X_TBDIWauY8BIoNypww8Ed4_yM2ny9zBV5FdMnHBJgDgHAbgAvWkVEvsqMqDVQXj9cL6xRBVl9nI2NsMYb3jXrJPh7Rl/s320/foto_2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5370194759952266514" /></a><br /><br />Mecz z Norwegami był przedostatnim w fazie eliminacyjnej. Po nim czekał nas, także wyjazdowy, mecz z liderem naszej grupy, reprezentacją Włoch. Przed spotkaniem z Norwegami przegraliśmy z reprezentacją Słowenii i straciliśmy wszelkie szanse trafienia na ME. Oczywiście to zasmuciło wszystkich członków naszej kadry, ale nikt nie myślał, aby w dwóch ostatnich meczach poddać się bez walki! Borys Tropaniec zaprosił na ostatnie zgrupowanie kilku nowych, młodych zawodników, ale zadanie było wyjątkowo jasne: 6 punktów w 2 wyjazdowych pojedynkach!<br /><br />Na początku października tradycyjnie zebraliśmy się w bazie Vadul lui Vodă. Podstawowym rocznikiem naszej reprezentacji był 1983, ale w składzie było wielu zawodników urodzonych w 85 i 86 roku. Od pierwszego treningu było jasne, że w Norwegii nasz skład będzie wyglądał inaczej niż dotąd. Borys Jakowlewicz często wzywał chłopaków na rozmowy, zwracał uwagę na to, jak będziemy grać w Norwegii oraz na piłkarzy tej reprezentacji. Na jedno z takich spotkań trafiłem ja i Staś Namaszko.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY56rRok5SASOwxLMYwb_5tGqyJSkvW-Hg4c5BgLJ8JFTO6STsaXnVAl-VEyjqz4vmoaCJqpangBtcpi6jDqi8-oCUDsELVLMrdYK2LTdVLs59Xf5To62W8PIg5mrEar4adP2AED2vNsEp/s1600-h/foto_4.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 238px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY56rRok5SASOwxLMYwb_5tGqyJSkvW-Hg4c5BgLJ8JFTO6STsaXnVAl-VEyjqz4vmoaCJqpangBtcpi6jDqi8-oCUDsELVLMrdYK2LTdVLs59Xf5To62W8PIg5mrEar4adP2AED2vNsEp/s320/foto_4.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5370195096916216210" /></a> Trener powiedział nam, że skoro nie mamy już żadnych szans na wyjście z grupy, postanowił nie powoływać Miszy Pajusza, który bronił we wszystkich dotychczasowych meczach tej fazy, lecz dać nam szansę na zaprezentowanie się. Zapowiedział, że ja zagram przeciw Norwegom, a Staś przeciw Włochom. Gdy wróciłem do pokoju „Zając” zapytał mnie o wynik rozmowy z trenerem. Powiedziałem mu co i jak. A Sania powiedział: „no Ilie przygotuj się! Całe rozgrywki siedziałeś, a teraz masz szansę na grę!..”.<br /><br />Samo zgrupowanie mijało bardzo ciekawie, już wcześniej zwracałem uwagę, że w tej reprezentacji atmosfera była wyjątkowa. Od momentu, gdy wsiedliśmy do autobusu pod hotelem „Narodowym”, aż do ostatniej minuty obozu, to nie była piłkarska drużyna, lecz „piłkarska rodzina”! Cały czas wszyscy chłopacy mieli ze sobą kontakt. Była pora, że wszyscy razem pod nieobecność trenerów analizowaliśmy sytuacje boiskowe i był czas na rozmowy o różnościach. Kierownik reprezentacji, Stefan Aleksandrowicz Wodie, stale wieczorami przeganiał chłopaków, którzy zebrali się w pokoju u mnie i „Zająca”. Także na treningach widoczny był wyjątkowo przyjacielski charakter drużyny. Zawsze przed rozpoczęciem zajęć graliśmy w „dziada”, ale u nas wyglądało to inaczej, niż zwykle :): cała drużyna ustawiała się w kręgu i każdy obejmował dwóch sąsiadów za ramiona, a w środku dwóch starało się przejąć piłkę. Ale podczas ćwiczeń boiskowych już nikt nikomu nie ustępował. A jeśli ktoś słabiej prezentował się na treningu, to później w szatni nie obchodziło się bez żartów pod adresem tego gracza :). Ale żartować mogliśmy z każdego, a niekiedy dostawało się nawet doktorowi i masażystom :).<br /><br />Do Oslo polecieliśmy razem z pierwszą reprezentacją. Ale w stolicy Norwegii nasze drogi się rozeszły: my pojechaliśmy do Drammen, oni zostali w Oslo. Późnym wieczorem wyszliśmy na trening. Niebo było zachmurzone, ale trenowało się dobrze. Wszystkie ćwiczenia były z piłką. Po rozgrzewce było tradycyjne ćwiczenie ze strzałami na bramkę, a potem gierka. Po zakończeniu treningu niektórzy chłopacy nie chcieli schodzić z boiska, ale trener nalegał. Było widać, że drużyna jest gotowa do „boju”, wszyscy byli gotowi zagrać przeciw komukolwiek! <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiEIGNz2OLFGiBcmIPwYDBXiF60ISEnHDtmAWbYGhiFYslj6Cz0KGiL_UUDnHp4XaURLsgA45Jk_9ezZuR5LXRrXrOSkbKR91herJLKLdDT3QLE8rro6p7nnB7Go89eG7x4IGnkKf9qIlU/s1600-h/foto_6.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 222px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiEIGNz2OLFGiBcmIPwYDBXiF60ISEnHDtmAWbYGhiFYslj6Cz0KGiL_UUDnHp4XaURLsgA45Jk_9ezZuR5LXRrXrOSkbKR91herJLKLdDT3QLE8rro6p7nnB7Go89eG7x4IGnkKf9qIlU/s320/foto_6.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5370195390413803426" /></a><br /><br />W dniu meczu jak zwykle budzi nas nasz masażysta Piotr Gieorgiewicz Karaman. Zmierzył mi i „Zającowi” ciśnienie i puls i w tym momencie do naszego pokoju przyszedł Anatolij Dorosz z wagą w rękach i mówi: „dzień dobry! Jestem nowym pomocnikiem Piotra Gieorgiewicza. Zapraszam na ważenie!!!”. Zaczęliśmy się śmiać, a okazało się, że Tolę ulokowano w jednym pokoju z Gieorgiewiczem i postanowił on pomóc naszemu masażyście. Na śniadaniu ktoś pochwalił Dorosza, a ktoś inny zażartował: „Chłopak po prostu chce być zawsze w tej drużynie. Z racji wieku jako piłkarzowi zostały mu 2 ostatnie mecze, ale jako masażysta to może dalej współpracować z reprezentacją :)))!”<br /><br />Czasu do meczu było sporo, bo graliśmy późnym wieczorem. Przed obiadem do naszego pokoju przyszło kilku chłopaków i razem oglądaliśmy film. Jeśli się nie mylę, był to film z Siergiejem Bodrowem „Siostry”. A czas po obiedzie przeznaczyłem na sen. Później była odprawa, na której Borys Jakowlewicz ogłosił skład i przekazał wskazówki na mecz. Wymagał od nas wygranej i nastawiał nas tylko na zwycięstwo. Ale przy tym zwracał uwagę, że mecz będzie trudny, jeśli zagramy w siłowy „norweski” futbol. Prosił, abyśmy byli chytrzy, grali dołem i jak można najdłużej kontrolowali piłkę. Na koniec powodzenia życzyli nam nasi trenerzy Igor Oprie i Sergiej Botnarasz, i wyjechaliśmy na stadion. <br /><br />Wychodząc na boisko, zauważyłem, że norwescy kibice nie zainteresowali się szczególnie naszym meczem. Chociaż później, bezpośrednio przed pierwszym gwizdkiem, zebrało się kilka tysięcy widzów. Po zapoznaniu się z boiskiem, wróciłem do szatni, gdzie starannie przygotowałem się do gry. Zwykle przed wyjściem na rozgrzewkę, rozgrzewam się u masażysty, a później robię całą serię ćwiczeń rozgrzewających w szatni. Od czasu do czasu wymieniałem uwagi z trenerem bramkarzy, Sergiejem Konstantinowiczem Botnaraszem. Dawał mi ostatnie wskazówki. Także Jakowlewicz zwracał mi uwagę na niektóre rzeczy. W zasadzie, każdy pomagał każdemu. Scenariusz rozgrzewki był standardowy: ćwiczenia biegowe, technika, wrzutki i strzały na bramkę. Później cała drużyna spotkała się w szatni. Chłopacy, którzy nie znaleźli się w wyjściowym składzie, także byli w szatni i aktywnie dodawali odwagi podstawowym graczom. Nastrój w drużynie był bojowy. Przed wyjściem w szatni nastała cisza, ktoś się modlił, ktoś po prostu starał się uspokoić. <br /><br />Pierwsza połowa była równą walką. Może Norwegowie wyglądali na pewniejszych siebie, ale my „biliśmy się” o przewagę w każdej części boiska. Niebezpieczeństwo pod naszą bramką zjawiało się tylko po stałych fragmentach dla gospodarzy. Ale nic im z tego nie wychodziło. My przeważnie kontratakowaliśmy. Kilka razy udało nam się przeprowadzić ładne akcje kombinacyjne pod bramką Norwegów, ale nie udało się zdobyć gola.<br /><br />W przerwie w naszej szatni było cicho i spokojnie. Jakowlewicz długo milczał, zapewne dawał nam czas, abyśmy pozbierali siły. Pod koniec poprosił, abyśmy wzięli grę w swoje ręce. Grać z pierwszej piłki i nie dopuszczać do niej przeciwnika. Poprosił, abyśmy uwierzyli, że wystarczy nam i sił, i umiejętności, aby ograć Norwegów!<br /><br />Początek drugiej połowy wyglądał dokładnie tak samo jak pierwsza część gry. Gospodarze zmierzali do objęcia prowadzenia, a my broniliśmy się i przygotowywaliśmy kontry. Ale mimo wszystko straciliśmy bramkę. Norwegowie wrzucali z rogu i po naszym błędzie, wepchnęli piłkę do mojej bramki. Przegrywamy 0:1... Nie pamiętam, w której minucie straciliśmy bramkę, około 55 albo 60. Ale po tym jak przejęliśmy piłkę, zaczęliśmy grać jakby do końca meczu pozostały 2 minuty. Agresywnie, wytrwale. Wszystkie podania do przodu, wszyscy chłopacy w ruchu, każdy wychodzi na pozycję i jest gotów do przyjęcia piłki. Wygrywamy wszystkie pojedynki, a Norwegowie nie wychodzą ze swojej połowy boiska. Nam wychodzi jedna akcja za drugą... A przeciwnik tylko czeka na kontry. Najgroźniejszym naszym zawodnikiem w tym czasie był „Drobny”, Denis Kalinkow. I właśnie on doprowadził do wyrównania. Gol, którego strzelił był bardzo ładny: otrzymał piłkę na skrzydle, zbiegł do środka, po drodze ograł dwóch obrońców i strzelił dokładnie po długim słupku. 1:1 i trzeba dobić przeciwnika. Może po strzeleniu przez nas gola gra na moment się wyrównała, ale dosłownie za kilka minut strzeliliśmy drugą bramkę. I to już nawet nie był gol, a „arcydzieło” :). Igor Cygyrlasz przyjął piłkę w środku boiska, obrócił się w stronę bramki Norwegów, ograł swego oponenta i z 35 metrów (!!!!) strzelił wprost do bramki! Radość była nieprawdopodobna, cała drużyna razem z rezerwowymi gratulowała „Cygielowi”.<br /><br />Oba nasze gole były bardzo piękne, ale oba były strzelone po indywidualnych akcjach naszych zawodników. „Naładowanie” tych chłopaków i ich dążenie do wyznaczonego celu, jakim była bramka przeciwników, przyniosły owoce. Obaj wzięli na siebie odpowiedzialność i strzelili 2 ważne gole. W obie te bramki chłopaki „włożyli serce” i nic nie mogło przeszkodzić piłce w trafieniu do siatki reprezentacji Norwegii...<br /><br />Końcówka meczu minęła, jak często bywa w spotkaniach z udziałem naszych reprezentacji, nerwowo :). Jeśli się nie mylę, Norwegowie mogli strzelić nam dwa albo nawet trzy razy. W końcówce grali dwoma obrońcami, dwoma bocznymi (którzy przejmowali piłkę w tych sektorach i podawali w nasze pole karne) i sześcioma napastnikami. Ja i nasi obrońcy odbijaliśmy się jak mogliśmy :). Ale w naszym polu karnym było gorąco. A w ostatniej sytuacji pod naszą bramką postanowiłem „rozładować” sytuację :). Z rogu wrzucają Norwegowie, ich zawodnik oddaje słaby strzał głową na moją bramkę, ja nie łapię piłki w ręce, lecz przyjmuję ją na pierś... później, kiedy kilku graczy reprezentacji Norwegii „leci” na mnie, spokojnie podnoszę piłkę z ziemi. Wybijam ją na Kalinkowa i sędzia kończy mecz!!! Zwycięstwo!!!<br /><br />Po końcowym gwizdku na boisko wbiegli wszyscy nasi trenerzy i piłkarze. Wszyscy bardzo cieszyli się z tej wygranej.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQR1pSWW5KVlmasbqJBGImy0rsXfMZVwyJFFfc9XsaRwhBgBKD3JqqlTwPQUhrQZaDoZyiFuAwb2ofy361WoSONbw9BajygboqZjmRICw_z6Rapf1fI2D_vHw7qFWdE4zAigVPJgo9ufEt/s1600-h/DANIL.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 213px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQR1pSWW5KVlmasbqJBGImy0rsXfMZVwyJFFfc9XsaRwhBgBKD3JqqlTwPQUhrQZaDoZyiFuAwb2ofy361WoSONbw9BajygboqZjmRICw_z6Rapf1fI2D_vHw7qFWdE4zAigVPJgo9ufEt/s320/DANIL.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5370196281187223778" /></a> A na zwycięstwo zasłużyliśmy w 100% i wywalczyliśmy je. W pierwszych minutach po meczu emocje w szatni sięgały zenitu. Drużyna bardzo się cieszyła. Jakowlewicz uspokoił wszystkich, podziękował za grę i oddanie. Chłopaki dali z siebie wszystko na boisku i w szatni niektórzy mieli pianę na ustach... Później przyszedł do nas mój ojciec i Czebotar Mikołaj. Oni także podziękowali nam za mecz i każdemu piłkarzowi podali rękę. Oni przeżywali nie mniej niż my, tata był cały czarny :). Później oni wyszli razem z trenerami, a my z chłopakami zaczęliśmy śpiewać zwycięskie pieśni i dalej się cieszyć.<br /><br />Wieczorem wszyscy spotkali się na kolacji, przed wejściem do restauracji stał fortepian, podszedł do niego Denis Kalinkow, siadł za nim i zagrał nam piękną melodię! Cała drużyna wraz z gośćmi hotelu była mile zaskoczona zdolnościami Denisa i wszyscy nagrodzili go oklaskami. A podczas kolacji Tola Dorosz żartował z „Drobnego”. Później zebraliśmy się w holu i wszyscy razem gadaliśmy na różne tematy. Rozmowa była bardzo przyjemna, nie brakowało żartów i śmiesznych opowieści. Nie obeszło się bez tradycyjnej sesji w „Jokera”. W naszej drużynie była grupa chłopaków, którzy w wolnym czasie grywali w karty. Graliśmy w zasadzie tylko po meczach. Ponieważ graliśmy głównie dla zabicia czasu, nie na pieniądze, nigdy się z tym nie kryliśmy, przeciwnie, wszyscy wiedzieli gdzie i kiedy gramy. Przestrzegaliśmy jednej zasady, nie siadaliśmy do stołu ani w dniu meczu, ani dzień przed. Następnego dnia mieliśmy trening regeneracyjny, a wieczorem wszyscy razem kibicowaliśmy pierwszej reprezentacji Mołdawii. Niestety, oni przegrali z Norwegami. <br /><br />Do Włoch znów lecieliśmy z pierwszą kadrą. U nich, co prawda, nastrój był gorszy niż u nas. Ale wszyscy chłopacy z reprezentacji gratulowali nam zwycięstwa. W samolocie jak zawsze było sporo żartów. A po wylądowaniu we Włoszech, rozpoczęło się przygotowywanie do meczu ze „Squadra Azzurri”. Wyglądało to podobnie jak w Norwegii. I daj Boże, aby reprezentacje Mołdawii zawsze w wyrównanych meczach przechylały wynik na swoją korzyść!CebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-59234800365237626942009-08-07T11:06:00.005+02:002009-08-07T14:40:52.280+02:00Праздник на молдавской улице / Święto na mołdawskich ulicachПеред нами второй тур чемпионата и матч против новичка лиги, «Заглебие» Любин. За нами первый тур и хорошая игра против «Руха» Хожув. А между этими играми был очередной евро кубковый день, который принёс очередную сенсацию: чемпион Молдавии прошёл чемпиона Чехии в третьем отборочном раунде лиги чемпионов! «Шериф» Тирасполь стал первой молдавской командой, которая будет играть в Европе как минимум до середины декабря!<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyhQiQ2Op5FXlPMFpxOxjJM0m8kSRuJQC1YUzybXx1nSSg8NdFYeag0MjgBYqkzbtVUs27UVePMpmrQkqTonx-cxxG-w9GsrHNIkUrf_c7lBpzXZB_tFWPIX68jjWFEEvZV1_ePjCQCwnW/s1600-h/flaf"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyhQiQ2Op5FXlPMFpxOxjJM0m8kSRuJQC1YUzybXx1nSSg8NdFYeag0MjgBYqkzbtVUs27UVePMpmrQkqTonx-cxxG-w9GsrHNIkUrf_c7lBpzXZB_tFWPIX68jjWFEEvZV1_ePjCQCwnW/s320/flaf" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5367200016501275666" /></a><br /> Дай Бог чтоб «Шерифу» удалось пройти очередного соперника и пробиться в групповой этап ЛЧ. По крайней мере, я желаю ребятам не почивать на лаврах, а ещё больше сконцентрироваться на своей работе, продолжить свою отличную серию игр и пробиться в «группы» ЛЧ. Думаю именно сейчас молдавским футболистам нужно быть наглыми и самоуверенными…<br /><br />Ну а мы в прошедший уикенд сыграли первую игру в чемпионате Польши. Сыграли мы хорошо и обыграли «Рух» 2:0. В этом матче (по крайней мере, в первом тайме) была видна настоящая «Висла». Нам удалось сыграть очень агрессивно, не дать сопернику развернуться и нейтрализовать все их козыри. При этом в атаке мы выглядели очень мощно, всегда в атакующие действия включались оба наших крайних защитников, и часто нам удавалось провести интересные комбинации. В результате к середине первого тайма мы вели 2:0. Позже мы сбавили обороты, но и так владели большим преимуществом и имели моменты для взятия ворот. Капитальный матч провёл Войтек Лободзински и оба наших центральных защитника Марсело и Арек Гловацки. Лично для себя я отметил ментальный подход наших ребят к этому матчу. После не самого лучшего выступления в Европе и проигрыша в матче за супер кубок, после шквала критики в наш адрес, команда в очередной раз показала свою силу и сыграла очень убедительно. <br /><br />На следующий день после игры основного состава, я отправился на матч «дублёров». В турнире молодёжных команд именно «Рух» опередил нас на одно очко и стал прошлогодним чемпионом турнира «дублёров». В дороге на игру я не думал ни о каком реванше, главное было сыграть хороший матч и сделать все возможное, чтоб победить. По сравнению с прошлым сезоном, наша молодёжная команда ещё больше помолодела:). <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYxW8XlvEnbiBE6JwcUooHbwNynCR1XTDXgvoIyBooOsqKShEpA1rJlydubYYV0MGG4um8T8Kqf4el8Wpb0YoPke4Q2DV8qzSoyW0FwcuLtaaVGBDSARbXH5NqlJhPEACyYqJ_iuQxxId4/s1600-h/05.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYxW8XlvEnbiBE6JwcUooHbwNynCR1XTDXgvoIyBooOsqKShEpA1rJlydubYYV0MGG4um8T8Kqf4el8Wpb0YoPke4Q2DV8qzSoyW0FwcuLtaaVGBDSARbXH5NqlJhPEACyYqJ_iuQxxId4/s320/05.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5367146170214387874" /></a><br />Пару игроков дебютировали за «дубль». Я был самым старшим игроком нашей команды на поле, не припомню, чтоб что-то подобное случалось раньше в моей карьере :). Состав «Руха» выглядел и по старше и поопытнее. За их дубль сыграло пару игроков, которые уже успели сделать себе имя в высшей лиге Польши. Поэтому именно хозяева вели игру и имели, намного больше моментов забить. Рад, что мне удалось пару раз «выручить» команду и сыграть на ноль. Матч закончился 0:0, но уровень игры был достаточно высок, как для молодёжного турнира. Лично я имел много работы, и это радует. Всё-таки легче развиваться, когда тебя постоянно проверяют, чем когда соперник создаст один момент за игру. Теперь нужно дальше показывать такую игру, и даже лучше :).<br /><br />А сейчас мы готовимся к игре против «Заглебие» Любин. Перед нами интересный матч против новичка лиги. Хоть в первом туре «Заглебие» и проиграло «Легии» 0:4, думаю, сегодня легко нам не будет. Тем более играем мы на выезде, а они постараются реабилитироваться на глазах своих болельщиков за неудачу в первом туре. Нас ждёт тяжёлый матч, но одно радует: атмосфера любинского стадиона. На таких объектах в двойне хочется играть в футбол. Все билеты на матч уже проданы, так что остаётся сыграть хороший матч и победить «Заглебие». К этой игре мы подходим в боевом настроение. Новых травмированных игроков в нашей команде нет, наоборот в состав вернулся Мариуш Йоп. <br /><br />Ну а теперь о «Шерифе» :). Во первых, во вторых и в третьих: БРАВО!!! Для тех, кто не знает или забыл: я являюсь воспитанником «Зимбру» Кишинёв. А отношения между «Зимбру» и «Шерифом» дружескими не назовешь точно :).<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ0C1O6rKzVuxB0TSVU51Malr5pVikdHQT3LI782DVMGfEWReL4Et8CCXNtdNSQglM93hMkLOX1GX3BmNuBKZi1381hyUJka0n-A8iz3SKZYivlXIN-i2qmFIF-PGH2Qz42YzVUBCXamVU/s1600-h/jadson"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ0C1O6rKzVuxB0TSVU51Malr5pVikdHQT3LI782DVMGfEWReL4Et8CCXNtdNSQglM93hMkLOX1GX3BmNuBKZi1381hyUJka0n-A8iz3SKZYivlXIN-i2qmFIF-PGH2Qz42YzVUBCXamVU/s320/jadson" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5367200151336416450" /></a> Но матчи на европейской арене это совсем другое дело. И я всегда радовался, радуюсь и буду радоваться успехам всех молдавских спортсменов, клубов и национальных команд за пределами нашей страны! Поэтому даже собирался вместе с Томкем Ирсакем поехать в Прагу на матч, но так получилось, что мы тренировались, вечером, а не утром, поэтому нам не удалось поехать на эту игру. После того как «Шериф» без особых проблем прошёл финский «Интер» и попал на «Славию», я был уверен, что чехом будет очень тяжело, и предпочтение отдал «нашим». В раздевалке я и Томек «травили» друг друга, он был уверен в «Славии» я в «Шерифе». Первый матч показал, что тираспольчани достаточно хорошо выглядят и готовы сотворить сенсацию. Так и получилось, и теперь мои друг чех, молчит и не шутит:). Даже наш администратор, пан Яшу, пошутил в автобусе: «Томек что-то плохо выглядит, видно переживает поражения «Славии» и «Спарты»». <br /><br />Но как не крути, говорят все о «Шерифе». Многие мои коллеги спрашивают меня про тираспольский клуб, про игроков и про материальную базу этого клуба. Отвечал я коротко: «игроки очень молодые, с большим потенциалом, а спортивная база этого клуба одна из лучших в Европе». Уверен, что клуб «Шериф» давно заслужил участвовать в групповом раунде ЛЧ или Лиги Европы. Главным соперником «Шерифа» является отсутствие реального конкурента в молдавском чемпионате. Поэтому клуб продаёт большое количество игроков в зарубежные клубы, и каждый год начинает в новом составе. Такое течение кадров не позволяет постоянно играть на высоком уровне, а наоборот иногда возвращает команду на шаг назад. Но в этом году «Шериф» и в Москве обратил на себя внимание, выиграв кубок содружества. А сейчас вообще сотворил сенсацию. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh7RCLCxTIkiozIc90V-hwKFSzXcBAdS8_AMRBai9k2RMxnevOudC2K2Mn9BT8Or-ZoXFv6uWGdKT4s3ZEkviddsBUkb1pxedVtZjxLVvLVfgGubhR6N1m2Ky7Q-oSONnJtChRv0cSIFPP/s1600-h/posle.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh7RCLCxTIkiozIc90V-hwKFSzXcBAdS8_AMRBai9k2RMxnevOudC2K2Mn9BT8Or-ZoXFv6uWGdKT4s3ZEkviddsBUkb1pxedVtZjxLVvLVfgGubhR6N1m2Ky7Q-oSONnJtChRv0cSIFPP/s320/posle.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5367200388955893026" /></a> Я в свою очередь очень рад успехам своих друзей из этого клуба и особенно я рад за Важу Тархнишвили. Теперь перед ними очередной отборочный этап. Самую важную роль в этих играх сыграет психология. Очевидно, что «Шериф» нашёл свою игру и что команда «на ходу». Поэтому остается до конца поверить в себя и пройти очередного соперника. Сейчас я даже не знаю, кто может быть потенциальным соперником тираспольчан, но желаю чтоб жеребьёвка была удачной для них. <br /><br />Ну а сейчас я вместе с ребятами выхожу на традиционную прогулку. Позже будет установка, и в бой!<br /><br /><strong>Święto na mołdawskich ulicach</strong><br /><br />Przed nami druga kolejka Ekstraklasy i mecz z ligowym beniaminkiem, Zagłębiem Lubin. Za nami pierwsza kolejka i dobra gra przeciw Ruchowi Chorzów. A między tymi meczami był kolejny dzień euro pucharów, który przyniósł kolejną sensację: mistrz Mołdawii przeszedł mistrza Czech w trzeciej rundzie eliminacyjnej Ligi Mistrzów! Sheriff Tiraspol został pierwszą mołdawską drużyną, która będzie grała w Europie przynajmniej do połowy grudnia! Daj Boże, aby Sheriff zdołał przejść kolejnego przeciwnika i awansował do fazy grupowej LM. Życzę chłopakom, aby nie spoczęli na laurach, lecz jeszcze bardziej skoncentrowali się na swojej pracy, przedłużyli swoją wspaniałą serię dobrych meczów i awansowali do grupy LM. Myślę, że właśnie teraz mołdawscy piłkarze powinni być bezczelni i pewni siebie…<br /><br />No a my w miniony weekend rozegraliśmy pierwszy mecz w polskiej Ekstraklasie. Zagraliśmy dobrze i ograliśmy Ruch 2:0. W tym meczu (a przynajmniej w pierwszej połowie) widać było prawdziwą Wisłę. Udało nam się zagrać bardzo agresywnie, nie pozwolić przeciwnikowi na rozkręcenie się i neutralizować wszystkie jego zapędy. Do tego bardzo dobrze wyglądaliśmy w ataku, zawsze do akcji ofensywnych włączali się obaj nasi boczni obrońcy i często udawało nam się przeprowadzić interesujące kombinacje. W rezultacie w środku pierwszej połowy prowadziliśmy 2:0. Później zmniejszyliśmy obroty, ale i tak mieliśmy przewagę i okazje do zdobycia kolejnego gola. Kapitalny mecz rozegrał Wojtek Łobodziński i obaj nasi środkowi obrońcy, Marcelo i Arek Głowacki. Warto odnotować mentalne podejście naszych chłopaków do tego meczu. Po nie najlepszym występie w Europie i przegranej w meczu o Superpuchar, po fali krytyki pod naszym adresem, drużyna po raz kolejny pokazała swą siłę i zagrała bardzo przekonywająco. <br /><br />W dzień po meczu pierwszej drużyny udałem się na mecz Młodej Ekstraklasy. W zeszłym sezonie w tych rozgrywkach właśnie Ruch wyprzedził nas o jedno zwycięstwo i został mistrzem Młodej Ekstraklasy. W drodze na mecz nie myślałem o żadnym rewanżu, najważniejsze było, aby rozegrać dobry mecz i zrobić wszystko, aby wygrać. W porównaniu z zeszłym sezonem, nasza młoda drużyna jeszcze bardziej odmłodniała :).<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6yTiGrA-ICzxbE3jeVzcumeW5W17ljltVKSWeiAlFckAEnS11n8fRb43D2GqvU7COftHQav9aI7SRRjg3l7p8p0OJ1EONZm52Y6HNTcq-pMVPIS8Z_7PhnNieo7OnS_tQisd8rZeQTKf-/s1600-h/ea.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 177px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6yTiGrA-ICzxbE3jeVzcumeW5W17ljltVKSWeiAlFckAEnS11n8fRb43D2GqvU7COftHQav9aI7SRRjg3l7p8p0OJ1EONZm52Y6HNTcq-pMVPIS8Z_7PhnNieo7OnS_tQisd8rZeQTKf-/s320/ea.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5367198761378609378" /></a> Kilku zawodników debiutowało w tych rozgrywkach. Ja byłem najstarszym piłkarzem naszej drużyny na boisku, nie przypominam sobie, aby coś podobnego zdarzyło się wcześniej w mojej karierze :). Skład Ruchu wyglądał na starszy i bardziej doświadczony. W ich młodej drużynie wystąpiło kilku zawodników, którzy już zdołali zapisać swe nazwisko w rozgrywkach polskiej Ekstraklasy. Dlatego to właśnie gospodarze prowadzili grę i mieli zdecydowanie więcej okazji podbramkowych. Cieszę się, że kilka razy udało mi się „wyręczyć” drużynę i zagrać na zero. Mecz zakończył się wynikiem 0:0, ale poziom gry był dosyć wysoki, jak na rozgrywki młodzieżowe. Osobiście miałem sporo pracy i to mnie cieszy. Mimo wszystko łatwiej rozwijać się, gdy stale cię sprawdzają, poddają próbie, niż gdy przeciwnik stworzy jedną sytuację w meczu. Teraz trzeba dalej pokazywać taką grę, a nawet jeszcze lepszą :).<br /><br />A teraz przygotowujemy się do meczu z Zagłębiem Lubin. Przed nami interesujące spotkanie z beniaminkiem. Chociaż w pierwszej kolejce Zagłębie przegrało z Legią 0:4, myślę, że dzisiaj wcale nie będzie nam lekko. Tym bardziej, że gramy na wyjeździe, a oni postarają się zrehabilitować przed swoimi kibicami za niepowodzenie w pierwszej kolejce. Czeka nas ciężki mecz, ale jedno cieszy: atmosfera lubińskiego stadionu. Na takich obiektach podwójnie chce się grać w piłkę. Wszystkie bilety na mecz są już wyprzedane, więc pozostaje rozegrać dobre widowisko i pokonać Zagłębie. Do tego pojedynku podchodzimy w bojowych nastrojach. W naszej drużynie nie ma nowych kontuzji, przeciwnie do składu powrócił Mariusz Jop.<br /><br />No a teraz o Sheriffie :). Po pierwsze, po drugie i po trzecie: BRAWO!!! Dla tych, którzy nie wiedzą albo zapomnieli: jestem wychowankiem Zimbru Kiszyniów. A relacji między Zimbru i Sheriffem na pewno nie można nazwać przyjaznymi :). Ale mecze na arenie międzynarodowej to zupełnie inna sprawa. I zawsze cieszyłem się, cieszę i będę cieszył zwycięstwami wszystkich mołdawskich sportowców, klubów i drużyn narodowych! Dlatego nawet planowałem razem z Tomkiem Jirsakiem pojechać do Pragi na mecz, ale tak wyszło, że trenowaliśmy wieczorem, a nie rano i nie udało nam się pojechać na to spotkanie. Po tym jak Sheriff bez żadnych problemów przeszedł fiński Inter i trafił na Slavię, byłem przekonany, że Czechom będzie bardzo ciężko i w roli faworytów upatrywałem „naszych”. W szatni dogryzaliśmy sobie z Tomkiem wzajemnie, on wierzył w Slavię, ja w Sheriffa. Pierwszy mecz pokazał, że mołdawska drużyna wygląda dosyć dobrze i jest gotowa sprawić sensację. Tak też się stało i teraz mój przyjaciel Czech milczy i nie nabija się:). Nawet nasz magazynier, pan Jasiu, zażartował w autobusie: „Tomek coś kiepsko wygląda, widocznie przeżywa porażki Slavii i Sparty”.<br /><br />Ale jakby nie patrzeć, wszyscy mówią o Sheriffie. Wielu moich kolegów pyta mnie o ten klub, o piłkarzy, o wiadomości na temat drużyny. Odpowiadam krótko: „piłkarze bardzo młodzi, z wielkim potencjałem, a baza sportowa klubu jedna z lepszych w Europie”.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFbPML7UaGhlE1iNeO1Bf07tcqFshMohs0SlaY5yFDOq_7fDlOI8v2fUfE_kobs9MzeOGZYTcsMLZVfHK9Y9tdi96akuwFWNt2bYT1gHjBVQrOPNbr1jjjUpm08WopqGnNResaCbex3X-0/s1600-h/flag1"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFbPML7UaGhlE1iNeO1Bf07tcqFshMohs0SlaY5yFDOq_7fDlOI8v2fUfE_kobs9MzeOGZYTcsMLZVfHK9Y9tdi96akuwFWNt2bYT1gHjBVQrOPNbr1jjjUpm08WopqGnNResaCbex3X-0/s320/flag1" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5367200808145965586" /></a> Jestem przekonany, że Sheriff już dawno zasłużył na to, by brać udział w fazie grupowej LM czy Ligi Europy. Głównym przeciwnikiem Sheriffa okazuje się brak realnej konkurencji w mołdawskich rozgrywkach ligowych. Dlatego klub sprzedaje znaczną ilość zawodników do zagranicznych zespołów i każdy sezon rozpoczyna w nowym składzie. Taka zmienność w kadrze nie pozwala stale grać na wysokim poziomie, a przeciwnie, czasem cofa drużynę o krok. Ale w tym roku Sheriff nawet w Moskwie zwrócił na siebie uwagę zdobywając Puchar Wspólnoty Niepodległych Państw. A teraz już całkiem sprawił niespodziankę. Osobiście bardzo cieszę się sukcesami swoich kolegów z tego klubu, a zwłaszcza Waży Tarhniszwili. Teraz przed nimi kolejny etap eliminacyjny. Najważniejszą rolę w tych meczach odegra psychologia. Widać, że Sheriff znalazł swój styl i że drużyna jest „na fali”. Dlatego pozostaje w pełni uwierzyć w siebie i przejść kolejnego rywala. Teraz nawet nie wiem, kto może być potencjalnym przeciwnikiem tej drużyny, ale życzę, aby losowanie było dla nich udane.<br /><br />No a teraz razem z chłopakami wychodzę na tradycyjny spacer. Później odprawa i do boju!CebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-46795533772637774542009-08-01T10:12:00.006+02:002009-08-01T12:50:21.968+02:00Иногда бывает и так… / Czasem bywa i tak…… да бывает так, что сидишь в раздевалке, а внутри тебя пустота. Смотришь по сторонам, а там твои коллеги сидят с опущенными головами. Кто-то махает головой, словно не может во что-то поверить, кто-то выглядит как ком нервов, который вот, вот лопнет. В воздухе невероятное напряжение. Ясно только одно, что никто давно в таких ситуациях не находился, и никто о таком положение даже и не думал. Минут пять назад мы проиграли матч против «Левадии», и сейчас мы оказались за бортом евро кубков 2009. Невероятно быстро нам удалось «закопать» наши мечты о Европе.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwZ0e2HtqOB4A88jONKVORG6PJ0UsvvJSwXuqvF1bqUsMGO-FBrS8RbYirNlFSEQYZ13N4I-oaDHJAWAk7-y7xY8TVBZWyKiKb-75fSy3ExBoNkV8nigzyB222cLgPtGjqe4JKMP2MLODR/s1600-h/aDGO_1340.JPG"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwZ0e2HtqOB4A88jONKVORG6PJ0UsvvJSwXuqvF1bqUsMGO-FBrS8RbYirNlFSEQYZ13N4I-oaDHJAWAk7-y7xY8TVBZWyKiKb-75fSy3ExBoNkV8nigzyB222cLgPtGjqe4JKMP2MLODR/s320/aDGO_1340.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5364905796497106338" /></a> И очень коротким был наш европейский путь, в отличие от НАШИХ БОЛЕЛЬЩИКОВ, которые разными способами преодолели около 1500 километров (в одну сторону), чтобы быть рядом с нами. Мы сотворили «сенсацию» второго отборочного раунда лиги чемпионов и, к сожалению, обескуражили многих любителей футбола из Кракова и всей Польши. И всё равно именно МЫ являемся самыми лучшими в этой стране, и именно НАМ предстоит рано или поздно достичь успехов на европейской арене!<br /><br />Примерно такие мысли пролетели у меня в голове, перед тем как я встал со своего места в раздевалке и направился под душ. Позже я первым попал в микс зону, и увидел сильно расстроенные лица польских журналистов, которые спрашивали об атмосфере в раздевалке, о причинах поражения… Уверен, что после таких игр очень тяжело найти исчерпывающий ответ на любые вопросы. Но одно было ясно: мы «завалили» оба матча против «Левадии». Мы не выполнили и 20% из установки на игру.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgzPzXq_rDON4IDnERpeSHA6io5ax1r3HTWkd93eDqDg3PtBaq2e6S5M7dZnO13iiGX33fvI3jnlwo-C1IPdEajZYHua0r3dtnKpaTizCIBmVBvSVOCZM933ycCIfGrinkWzrj4UciIKsv/s1600-h/14635.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 256px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgzPzXq_rDON4IDnERpeSHA6io5ax1r3HTWkd93eDqDg3PtBaq2e6S5M7dZnO13iiGX33fvI3jnlwo-C1IPdEajZYHua0r3dtnKpaTizCIBmVBvSVOCZM933ycCIfGrinkWzrj4UciIKsv/s320/14635.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5364905947092412386" /></a> И если у нас есть цели играть на высоком уровне в топ клубах, то такую команду, как «Левадия», мы должны были обыгрывать при любых обстоятельствах и в любом состояние. К сожалению похвал, заслужили только эстонцы. Они сделали примерно то, что мы не сделали год назад в матче против «Тотенхэма». Они выложились на 200%, использовали свои пол момента, и прошли соперника, который изначально считался безоговорочным фаворитом, но который находился в слабой форме. <br /><br />Каждый раз, когда я вспоминаю про матчи с эстонцами, меня берёт спортивная злость. Мы обязаны были выиграть, хотя бы для того, чтоб не проиграть!<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju0ekqBAiS0LnHbBSOd2FIAsjYm3uaQP0F_EoXEsNMm57kGn412hYQRaF1F2gwmbb8UWPbAw0VB2Po4DWKMqH2pBxXjAzBg-gE7dtRRbj9Ieu2ec4QcBTbbZpmrc8ZvJ2qWZQ48ZgjbnpV/s1600-h/aDGO_1669.JPG"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 294px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju0ekqBAiS0LnHbBSOd2FIAsjYm3uaQP0F_EoXEsNMm57kGn412hYQRaF1F2gwmbb8UWPbAw0VB2Po4DWKMqH2pBxXjAzBg-gE7dtRRbj9Ieu2ec4QcBTbbZpmrc8ZvJ2qWZQ48ZgjbnpV/s320/aDGO_1669.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5364906473892522210" /></a> Понимайте эту фразу по своему, но так оно и есть<br /><br />Позже мы проиграли и матч за Суперкубок против «Леха», с общим счётом 4:5. В основное время матч закончился 1:1, а по пенальти «Лех» выиграл 4:3. Но это поражение, было совсем другое. В этой игре на поле была настоящая «Висла». И теперь остаётся играть в таком же стиле, и далее прогрессировать. <br /><br />Это сообщение я собирался написать сразу после игры в Таллинне. Но у нас в клубе сложилась неясная ситуация. Под угрозой были посты тренеров и управляющих клубом. Сейчас всё стало ясно, и все эти люди остались на своих местах. …<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3dnsRFnBFI5ovTb7llN0j7mbYSm1cdYaPc8ldyPQU1ygzk5ylSrfaHP8jZciFyGdQIGkIp74njBVA6icD7gKDB3v1KedCaWV0us-lAT-mTsUggBasbSpsFRZR-bcyrUs5d6KJas2wl2IN/s1600-h/12485988303736.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3dnsRFnBFI5ovTb7llN0j7mbYSm1cdYaPc8ldyPQU1ygzk5ylSrfaHP8jZciFyGdQIGkIp74njBVA6icD7gKDB3v1KedCaWV0us-lAT-mTsUggBasbSpsFRZR-bcyrUs5d6KJas2wl2IN/s320/12485988303736.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5364906176378580754" /></a>Как и все игроки «Вислы», я считаю, что это правильное решение. Нам дали шанс реабилитироваться за это поражение. Теперь остаётся выиграть снова золотые медали! <br /><br />Что касается моей ситуации, то могу сказать одно точно: в ближайшие полгода в «Полонии» Бытом меня не будет. Из-за того, что «Висла» не могла принять конкретное решение по мне, в этот понедельник «Полония» подписала другого вратаря. Пока я нахожусь в «Висле» и <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3mQSWJBh99YrcdIA30Wz0HnKVRxtYp6cUvmTjN8PzBCj_j39pWGp2aRO4NDyRWhjvzizaKwanDYaKsgwj4FxjcRF35Hp4omhYEjJvPvLEXOEKjB71ClLNov2X6ck5AIhtdoIIYg0FiXeF/s1600-h/aDGO_0902.JPG"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 253px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3mQSWJBh99YrcdIA30Wz0HnKVRxtYp6cUvmTjN8PzBCj_j39pWGp2aRO4NDyRWhjvzizaKwanDYaKsgwj4FxjcRF35Hp4omhYEjJvPvLEXOEKjB71ClLNov2X6ck5AIhtdoIIYg0FiXeF/s320/aDGO_0902.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5364906939885040290" /></a><br />вместе с ребятами готовлюсь к первой игре чемпионата против «Руха» Хожув. <br /><br />Думаю, что последние события не только огорчили нас, а и научили многим важным вещам. Время покажет, если нам удалось правильно проанализировать и сделать правильные выводы из наших неудач. Единственное что нам остаётся, это только бороться за «золото» Польши, и конечно, радовать наших болельщиков!<br /><br /><strong>Czasem bywa i tak…</strong><br /><br />…tak, bywa tak, że siedzisz w szatni, a wewnątrz masz zupełną pustkę. Rozglądasz się na boki, a tam twoi koledzy siedzą ze spuszczonymi głowami. Ktoś kręci głową, po prostu nie może w to uwierzyć, ktoś wygląda jak kłębek nerwów, który zaraz, zaraz pęknie. W powietrzu nieprawdopodobne napięcie. Jasne jest tylko to, że nikt już dawno nie znajdował się w takim położeniu i nikt nawet nie myślał o takiej sytuacji. Pięć minut <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGOcq6mHKTCeGF3AbbBZc9cWQ6CEB05bsaRC2uv4ZlJUV23qooZmyIOwn-0GQOWkA8ghpyrZYw7Iac_6ivZDnp9PO26FlOswUNfB08jl3_fA_gdFGXko_MiUKnxuIkr4GbXBgeRxiWkrC8/s1600-h/aDGO_1649.JPG"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 194px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGOcq6mHKTCeGF3AbbBZc9cWQ6CEB05bsaRC2uv4ZlJUV23qooZmyIOwn-0GQOWkA8ghpyrZYw7Iac_6ivZDnp9PO26FlOswUNfB08jl3_fA_gdFGXko_MiUKnxuIkr4GbXBgeRxiWkrC8/s320/aDGO_1649.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5364944614470926930" /></a><br />temu przegraliśmy mecz z Levadią i znaleźliśmy się za burtą euro pucharów 2009. Nieprawdopodobnie szybko udało nam się „zakopać” nasze marzenia o Europie. I bardzo krótka była nasza europejska droga, w odróżnieniu od NASZYCH KIBICÓW, którzy różnymi sposobami pokonali około 1500 kilometrów (w jedną stronę), aby być razem z nami. Sprawiliśmy „sensację” w drugiej rundzie eliminacyjnej Ligi Mistrzów i, niestety, zawiedliśmy wielu sympatyków piłki nożnej z Krakowa i z całej Polski. A mimo wszystko to właśnie MY jesteśmy najlepsi w tym kraju i właśnie na NAS wcześniej czy później czekają sukcesy na arenie międzynarodowej!<br /><br />Mniej więcej takie myśli przeleciały po mojej głowie przed tym jak wstałem ze swojego miejsca w szatni i udałem się pod prysznic. Później jako pierwszy trafiłem do mixed zony i zobaczyłem mocno roztrzęsione twarze polskich dziennikarzy, pytających o atmosferę w szatni, o przyczyny porażki… Zapewniam, że po takich meczach bardzo trudno znaleźć wyczerpującą odpowiedź na jakiekolwiek pytania. Ale jedno było pewne: „zawaliliśmy” oba mecze z Levadią. Nie wykonaliśmy nawet 20% z założeń na mecz. A jeśli naszym celem jest gra na wysokim poziomie w topowych klubach, to taką drużynę jak Levadia, powinniśmy byli ograć w każdych okolicznościach, w jakiejkolwiek sytuacji. Niestety na pochwały <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE4cBZ83Ium8XQtjrmVyr8M_tf7DHA_XZTmPQX4_xQOdV5nmIcwczxFI8lDav9j8AehP3wZxfuyNliiowU53vxncBufhobSOX940FTCuFq5ETAug-9xnurhtWcaFNsvoVsrZ1n52f3KHjD/s1600-h/14635.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 256px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE4cBZ83Ium8XQtjrmVyr8M_tf7DHA_XZTmPQX4_xQOdV5nmIcwczxFI8lDav9j8AehP3wZxfuyNliiowU53vxncBufhobSOX940FTCuFq5ETAug-9xnurhtWcaFNsvoVsrZ1n52f3KHjD/s320/14635.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5364945116990665682" /></a><br />zasłużyli tylko Estończycy. Oni zrobili mniej więcej to, czego my nie dokonaliśmy rok temu w meczu z Tottenhamem. Zagrali na 200%, wykorzystali swoje pół okazji i przeszli przeciwnika, który pierwotnie uchodził za niewątpliwego faworyta, ale który znalazł się w słabej formie.<br /><br />Za każdym razem, gdy wspominam mecz z Estończykami, bierze mnie sportowa złość. Mieliśmy obowiązek wygrania, chociażby dlatego, aby nie przegrać! Zinterpretujcie to zdanie po swojemu, ale tak właśnie jest. <br /><br />Później przegraliśmy także mecz o Superpuchar z Lechem, z łącznym wynikiem 4:5. W podstawowym czasie mecz zakończył się remisem 1:1, a po karnych Lech wygrał 4:3. Ale ta przegrana była już całkiem inna. W tym meczu na boisku była prawdziwa Wisła. I teraz pozostaje grać w takim właśnie stylu, i dalej czynić postępy.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYvp90p_mqpUU4yJgnZSYRIZ_JDQ8iKgrrXI6LSKD_TIVMEEV3Ys8OB_bHTQEdzH4cC5SKmDwdbCUyDz8HcceDd2Pi8y4JVUxVaALCEXLi7-k0mkZl2P7RTyMKj6OYVzgNHjC9cy-t5jn5/s1600-h/62.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 195px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYvp90p_mqpUU4yJgnZSYRIZ_JDQ8iKgrrXI6LSKD_TIVMEEV3Ys8OB_bHTQEdzH4cC5SKmDwdbCUyDz8HcceDd2Pi8y4JVUxVaALCEXLi7-k0mkZl2P7RTyMKj6OYVzgNHjC9cy-t5jn5/s320/62.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5364945645125022802" /></a><br /><br />Ten tekst planowałem napisać od razu po meczu w Tallinie. Ale w naszym klubie powstała niejasna sytuacja. Zagrożone były pozycje trenerów i kierownictwa klubu. Teraz wszystko już się wyjaśniło i wszyscy pozostali na swoich stanowiskach. …Jak wszyscy piłkarze Wisły, uważam, że to prawidłowa decyzja. Dano nam szansę zrehabilitowania się za tę porażkę. Teraz musimy znów zdobyć złote medale!<br /><br />Odnośnie swojej sytuacji, to mogę powiedzieć dokładnie jedno: przez najbliższe pół roku nie będzie mnie w Polonii Bytom. Przez to, że Wisła nie mogła podjąć konkretnej decyzji na mój temat, w ten poniedziałek Polonia podpisała umowę z drugim bramkarzem. Na razie znajduję się w Wiśle i razem z chłopakami przygotowuję się do pierwszego meczu w Ekstraklasie przeciw Ruchowi Chorzów.<br /><br />Myślę, że ostatnie wydarzenia nie tylko zasmuciły nas, ale też nauczyły wielu ważnych rzeczy. Czas pokaże, czy udało nam się odpowiednio przeanalizować i wyciągnąć odpowiednie wnioski z naszych niepowodzeń. Jedyne co nam pozostaje, to walczyć o mistrzostwo Polski i, oczywiście, sprawiać radość naszym kibicom!CebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-10051559523189459392009-07-21T23:10:00.004+02:002009-07-22T10:08:52.933+02:00Начало европейского пути / Początek drogi po EuropieСыграли первый матч против «Левадии», и сейчас готовимся к ответной игре. Мы уже добрались до Таллина и успели провести тренировку на стадионе «Левадии». В столице Эстонии погода «английская»: то дождь идёт, то солнце светит. Но зато здесь очень тихо и спокойно. Мне такая обстановка очень даже по душе, и я спокойно готовлюсь к матчу. Поскольку результат первого матча был не очень положительный для нас (ничья 1:1 на своём поле), завтра нужно будет выложиться на максимум и достичь победы! Нужно брать пример у чемпиона Молдовы, :)))тираспольского «Шерифа», который переиграл «Интер» Турку и вышел в следующий раунд.<br /><br />Неделю назад мы тоже находились в отеле и внимательно анализировали нашего соперника. Наши тренера хорошо постарались и предоставили нам много важной информации о «Левадии». <br />Перед игрой я был уверен, что каждый мои <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghGRinVdExE0Be44DwYfdFEjel6GSkWvZAcMfZzAKxspmTHzLehRxvsD8T9VyklonfqX1KqUxjfRLRttDmIWG8Npp4LyWtwTeStC5_YSp1dJdFqbGoXPZI461uPrWXricNh4ZOkAs0U0pp/s1600-h/Ea+i+mara.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 251px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghGRinVdExE0Be44DwYfdFEjel6GSkWvZAcMfZzAKxspmTHzLehRxvsD8T9VyklonfqX1KqUxjfRLRttDmIWG8Npp4LyWtwTeStC5_YSp1dJdFqbGoXPZI461uPrWXricNh4ZOkAs0U0pp/s320/Ea+i+mara.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5361024148010200706" /></a>коллега прекрасно знал как нужно играть против эстонцев, и каждый из нас знал слабые и сильные стороны соперника. По возвращению из «Полонии» я провёл только 2 тренировки с «Вислой», и мне показалось, что ребят выглядят физически очень хорошо. В принципе никто из них не жаловался на своё физическое состояние. Поэтому я был уверен, что нам удастся выиграть и показать красивый футбол.<br /><br />Но как, ни странно мы сыграли только в ничью, и ещё нам удалось сравнять счёт за 30 секунд до конца матча. С первой минуты мы делали всё наоборот. Я думаю, что мы не выполнили и 15% тренерской установки на матч. И самое главное мы не были сами собой. Этот матч можно назвать: «ошибка на производстве». Каждый из ребят проанализировал индивидуально эту игру. И каждый имел свои объяснения нашей слабой игры. Многие жаловались на невероятную усталость и полное отсутствие сил во время матча. Было заметно, что многие ребята просто выдохлись ещё в начале второго тайма. Позже и тренера провели «разбор» нашей игры. Было проведено много бесед, и я думаю, что второй раз так плохо мы сыграть не сможем… <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIk5tL884WjlAHS7o0KhGNtc9puiiB7UiNNdUU_yFub5pQYKQJqpX3LudQF_I5nOqc0LaZsIJ6JeeVcljq26QErt6FckRxV_4LnYTzZ9xg_ZZFvghOre_FLAgAxc-0SYEyD_y_0fPION3G/s1600-h/razminka.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIk5tL884WjlAHS7o0KhGNtc9puiiB7UiNNdUU_yFub5pQYKQJqpX3LudQF_I5nOqc0LaZsIJ6JeeVcljq26QErt6FckRxV_4LnYTzZ9xg_ZZFvghOre_FLAgAxc-0SYEyD_y_0fPION3G/s320/razminka.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5361024342400062034" /></a><br /><br />Мне очень понравилось, как наша команда готовилась к ответной игре. Все усердно работали на тренировках. У некоторых наших игроков были проблемы со здоровьем, но им удалось восстановиться, и каждый готов забыть про боль на время предстоящего матча! <br /><br />Я в свою очередь, как и все мои коллеги, интенсивно тренировался и готовился к выезду в Таллин. Между тренировками удалось увидеться с друзьями, которые, как и все вокруг, спрашивали о моей ситуации и о моём будущем. Если честно я не имел ответа на эти вопросы. Мне пришлось вернуться из «Полонии», и вместе с «Вислой» бороться за выход в групповую стадию лиги чемпионов. И мои мысли сейчас только об ответной игре против «Левадии». А решение о моём будущем будет принято в четверг. Мне звонил тренер «Полонии», Юрий Шаталов, он интересовался моим состоянием, спрашивал, как я поживаю:). И просил не думать обо всех приключениях связанных с моей арендой, а сконцентрироваться на тренировках и на игре. <br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMbdWgNPdX8l-WPJUvOINYYTVMPFGfb1XgYnsZm9AMJEXEHIwBIu1PVhx0C8CVpRdZ2vR-QvfomQVd9ppHYBYYKkickRM_cRXdnrlfLspWHVmhQggg9nzLwXi-MBR0ydsTc31Hhd3V712x/s1600-h/2.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 186px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMbdWgNPdX8l-WPJUvOINYYTVMPFGfb1XgYnsZm9AMJEXEHIwBIu1PVhx0C8CVpRdZ2vR-QvfomQVd9ppHYBYYKkickRM_cRXdnrlfLspWHVmhQggg9nzLwXi-MBR0ydsTc31Hhd3V712x/s400/2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5361025005501677074" /></a>Вот как раз об игре и думает вся наша команда. Завтра важный день и важный матч для нас всех. Мы находимся в начале нашего европейского пути. А в этом году этот путь может быть нам вполне по зубам. И мы имеем очень реальные шансы, воплотить в жизнь наши мечты, и мечты наших болельщиков о лиги чемпионов! Завтра перед нами будет первое препятствие. Каждый из участников завтрашнего матча, в том числе и игроки «Левадии», знает, что именно МЫ сильнее! А игрокам нашей команды предстоит это доказать! Уверен, что мы приложим максим усилий и оставим все силы на поле для победы!<br /><br />Początek drogi po Europie<br /><br />Zagraliśmy pierwszy mecz z Levadią i teraz przygotowujemy się do rewanżu. Dojechaliśmy już do Tallina i zdążyliśmy odbyć trening na stadionie Levadii. W stolicy Estonii jest „angielska” pogoda: to pada deszcz, to świeci słońce. Ale za to wszędzie bardzo cicho i spokojnie. Taka atmosfera nawet przypadła mi do serca i spokojnie przygotowuję się do meczu. Ponieważ wynik pierwszego meczu nie był dla nas zbyt pozytywny (remis 1:1 na własnym boisku), jutro trzeba będzie dać z siebie wszystko i koniecznie wygrać! Trzeba wziąć przykład z mistrza Mołdawii, :))) Sheriffa Tiraspol, który ograł Inter Turku i przeszedł do kolejnej rundy.<br /><br />Tydzień temu także przebywaliśmy w hotelu i dokładnie analizowaliśmy naszego przeciwnika. Nasi trenerzy mocno się postarali i przedstawili nam wiele ważnych informacji o Levadii. Przed meczem byłem przekonany, że każdy z moich kolegów doskonale wiedział jak należy zagrać przeciw Estończykom i każdy z nas znał słabe i silne strony przeciwnika. Po powrocie z Polonii odbyłem tylko 2 treningi z Wisłą, zauważyłem, że chłopaki fizycznie wyglądają bardzo dobrze. W zasadzie nikt z nich nie skarżył się na swoją formę fizyczną. Dlatego byłem pewny, że uda nam się wygrać i pokazać ładną piłkę.<br /><br />Jednak zagraliśmy tylko na remis, do tego udało nam się wyrównać dopiero 30 sekund przed końcem meczu. Od pierwszej minuty wszystko robiliśmy nie tak jak zakładaliśmy. Myślę, że nie wypełniliśmy nawet 15% założeń trenera na mecz. A najważniejsze, że nie byliśmy sobą. Ten mecz można nazwać: „błąd przy pracy”. Każdy z chłopaków indywidualnie przeanalizował ten mecz. I każdy miał swoje wytłumaczenie naszej słabej gry. Wielu skarżyło się na nieprawdopodobne zmęczenie i kompletny brak sił w czasie meczu. Było widać, że wielu chłopaków całkiem opadło z sił już na początku drugiej połowy. Później także trenerzy przeanalizowali naszą grę. Przeprowadzono wiele rozmów i myślę, że drugi raz nie możemy zagrać tak źle...<br /><br />Bardzo mi się podobało, jak nasza drużyna przygotowywała się do rewanżu. Wszyscy gorliwie pracowali na treningach. Niektórzy nasi piłkarze mieli problemy ze zdrowiem, ale udało im się dojść do siebie i każdy jest gotów zapomnieć o bólu na czas czekającego nas meczu!<br /><br />Ja z kolei, jak i wszyscy moi koledzy, intensywnie trenowałem i przygotowywałem się do wyjazdu do Tallina. Między treningami udało mi się spotkać ze znajomymi, którzy, jak i wszyscy wokół, pytali o moją sytuację i moją przyszłość. Szczerze mówiąc nie umiałem odpowiedzieć na te pytania. Musiałem wrócić z Polonii i razem z Wisłą walczę o wyjście do fazy grupowej Ligi Mistrzów. I wszystkie moje myśli poświęcone są teraz tylko czekającej nas grze przeciw Levadii. A decyzja o mojej przyszłości zostanie podjęta w czwartek. Dzwonił do mnie trener Polonii, Jurij Szatałow, interesował się moją sytuacją, pytał, jak żyję :). I prosił, abym nie myślał o wszystkich okolicznościach związanych z moim wypożyczeniem, lecz bym skoncentrował się na treningach i grze.<br /><br />Teraz cała nasza drużyna myśli o meczu. Jutro ważny dzień i mecz ważny dla nas wszystkich. Znajdujemy się na początku naszej drogi po Europie. A w tym roku mamy bardzo realne szanse, aby zrealizować marzenia nasze i naszych kibiców o Lidze Mistrzów! Jutro przed nami pierwsza przeszkoda. Każdy z uczestników jutrzejszego meczu, w tym także i piłkarze Levadii, wie, że to właśnie MY jesteśmy silniejsi! A piłkarze naszej drużyny muszą to udowodnić! Jestem przekonany, że włożymy maksimum sił, zostawimy całych siebie na boisku i wygramy!CebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-41421454759014585522009-07-10T22:53:00.003+02:002009-07-13T00:15:09.198+02:00Первые дни в новой команде / Pierwsze dni w nowej drużynieПо приезду в Польшу я сразу отправился в Бытом. В субботу мою новую команду ждал спарринг против команды вышей лиги, «Пиаст» Гливице. До Бытома я добрался непосредственно перед выездом на матч. Главный тренер сразу коротко побеседовал со мной. Он сказал, что рад моему переходу в «Полонию» и поинтересовался о моём самочувствие. Он предложил мне не участвовать в матче против «Пиаста», а потренироваться индивидуально. Я в свою очередь выразил желание сыграть хотя бы один тайм и в итоге тренер решил, что я сыграю второй тайм. Позже я направился в раздевалку, где познакомился со всеми ребятами. Запомнить всех не было проблемой:). Некоторых ребят я знал по лиговым выступлениям. А тех, кого я не знал, не было так много. «Полония» это не «Висла» и здесь в раздевалке нет 25 игроков. <br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheWuiT5UuOd8uO8Fc_AF-sEodOthvSQB6bQ-L5XBI9NZnGL1SH2f9JUJhfY6nSW4g_HyRoNexS1NiDh9I9ESc0R-YF7pFpzli5oUS6G1fLYFPEK-nBMf_qVeBAXY1YSF9HR4PpRtgFzVMd/s1600-h/090709bla014_d.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 252px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheWuiT5UuOd8uO8Fc_AF-sEodOthvSQB6bQ-L5XBI9NZnGL1SH2f9JUJhfY6nSW4g_HyRoNexS1NiDh9I9ESc0R-YF7pFpzli5oUS6G1fLYFPEK-nBMf_qVeBAXY1YSF9HR4PpRtgFzVMd/s320/090709bla014_d.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5356939858950328290" /></a>Во время разминки и первого тайма я старался приглядеться к команде. Старался обращать внимание на многие вещи: кто какой нагой играет; кто правильно располагается, а кто нет; как кого называют; кто всегда готов принять мяч и как быстро кто передвигается. Первый тайм оказался достаточно живым. Обе команды играли очень агрессивно, было много борьбы и много единоборств в центре поля. И при этом всём было забито 3 мяча. На перерыв мы вышли, проигрывая 1:2. <br /><br />Во втором тайме игра успокоилась. Были сделаны замены в обеих командах. И мы и «Пиаст» начали больше контролировать мяч. Атаки были более осмысленными и подготовленными. Темп игры был не высок, но зато обе команды играли организовано и грамотно. В итоге нам удалось сравнять счет, и матч закончился 2:2. У меня много работы не было, но пришлось много подсказывать ребятам и дирижировать обороной. Этот тайм, который я сыграл, послужил как возможность интеграции в команду. Думаю всё прошло нормально и общий язык с коллективом я, наверное, нашёл.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdp9khj4Ho0FYmncKJ_cVMh0fs2YMa0XEgDUQOeinorPw0_p_QQb-M3N63ebac8pdDOUGtopDpyRwsa6Y30PsXhM4nZhEkNq5rJ4TEsptnVYKnqrOLzqGqMGc5J3XUCMtO-4zrSymVJB5J/s1600-h/090709bla031_d.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 207px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdp9khj4Ho0FYmncKJ_cVMh0fs2YMa0XEgDUQOeinorPw0_p_QQb-M3N63ebac8pdDOUGtopDpyRwsa6Y30PsXhM4nZhEkNq5rJ4TEsptnVYKnqrOLzqGqMGc5J3XUCMtO-4zrSymVJB5J/s320/090709bla031_d.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5356941421338041970" /></a>С понедельника я начал тренировочный процесс с «Полонией». Каждый день по 2 тренировки. Тренировки похожие на те, которые были в «Висле». Утром тренажерный зал и пробежки, вечером игровые упражнения, удары и «интервалы». Тренер по вратарям в паузах между упражнениями рассказывает о его методике тренировок. Говорит, на что он обращает внимание и что для него важно. Это всё помогает мне быстрее освоиться. В игровых упражнениях уже я, часто разговариваю с защитниками, мы обговариваем определенные игровые ситуации. В общем, работа идёт нормально, и главное, что все открыты и готовы объяснить или помочь. <br /> <br />Также ребята помогали в бытовых делах. Они объяснили мне, где лучше искать квартиру, где находиться офис клуба и где ресторан, в котором обедает команда. За столом я сижу с чехом, Лукашем Киларом или просто «Кили». Очень открытый парень и любит пошутить, в принципе вся команда любит пошутить. Может даже я с «Кили» буду соседом не только за столом, но и в городе. Просто у меня есть возможность снять квартиру около него, но это я решу уже после сборов.<br /><br />На сбор мы выехали в среду. Сейчас мы находимся в немецком городке Вайссензее, около Эрфурта. Здесь мы будем до 18 числа, и нам предстоит сыграть 2 товарищеские игры и один турнир. Помимо этих игр у нас достаточно много тренировок в расписание. Так что работаем мы усердно, а я стараюсь проявлять себя и бороться за место в «основе». К команде уже притёрся и чувствую себя здесь хорошо. Капитан команды, Яцек Тчечьяк, всегда шутит, что ему звонят игроки «Вислы» и просят помогать мне:). Также словак Петер Хрицко говорил, что Петер Синглар звонил ему и просил беречь меня:). Очень приятно, что в «Полонии» очень хороший и дружный коллектив, несмотря на то, что здесь много легионеров. <br /> <br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOj4QJz3JZUVwGjhv5UjEDgwamrdUyBMjwq9vRO6Xfwqc6_EC5a1JDTkpeKWXoFX-haZ01o9gjkNXxzIVvL8p0ukAotaO76_Evt0kblhGM1QPSxDKfOIJS8Pp_gZbcS8JgtmNbVtb_Cb5Z/s1600-h/090709bla023_d.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 225px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOj4QJz3JZUVwGjhv5UjEDgwamrdUyBMjwq9vRO6Xfwqc6_EC5a1JDTkpeKWXoFX-haZ01o9gjkNXxzIVvL8p0ukAotaO76_Evt0kblhGM1QPSxDKfOIJS8Pp_gZbcS8JgtmNbVtb_Cb5Z/s320/090709bla023_d.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5356941761019488450" /></a>Сегодня появились определенные проблемы, связанные с моей арендой. Со мной связался спортивный директор «Вислы», Яцек Беднарж, и известил меня, что существует вероятность моего возвращения в Краков. И это возвращение будет не долгим, а только на матчи лиги чемпионов. Я не знаю с чем это связано, может «Висла» не может пока заявить вратаря на этот турнир. В любом случае «Висла» поступила очень хорошо со мной, когда все-таки дала добро на мою аренду. Я, в свою очередь исходя из устного разрешения спортивного директора, договорился с «Полонией» о личном контракте и отправился в лагерь Бытомчан. Но «Полония» ещё не оформила мою аренду юридически, и поэтому «Висла» имеет все права вернуть меня. Даже если это не будет выглядеть по джентельменски, «Висла» может настоять на моём возращение. Лично я много сделать в этой ситуации не могу, потому что связан с «Вислой» контрактом и по их «приказу» обязан вернуться. Но моё желание очень ясно: закрепиться в составе «Полонии». Но я также понимаю, что в Кракове есть проблема с вратарём и «Висла» не может стартовать в лиги чемпионов только с Мариушем Павельком. Решение по этому вопросу примут директоры обеих клубов. А я как профессиональный спортсмен акцептирую каждое решение. И надеюсь все для всех закончиться хорошо. <br /><br />Закончу это сообщение, шутя: будем ПОСМОТРЕТЬ:)))!<br /><br />Pierwsze dni w nowej drużynie<br /><br />Po przyjeździe do Polski od razu udałem się do Bytomia. W sobotę moją nową drużynę czekał sparing z Piastem Gliwice. Do Bytomia dojechałem bezpośrednio przed wyjazdem na mecz. Pierwszy trener od razu przeprowadził ze mną krótką rozmowę. Powiedział, że cieszy się z mojego przyjścia do Polonii i zainteresował się moim samopoczuciem. Zaproponował, abym nie brał udziału w meczu z Piastem, lecz potrenował indywidualnie. Ja z kolei wyraziłem chęć zagrania chociażby jednej połowy i w sumie trener zdecydował, że zagram w drugiej połowie. Później skierowałem się do szatni, gdzie zapoznałem się z wszystkimi chłopakami. Zapamiętanie wszystkich nie było problemem :). Niektórych chłopaków znałem z występów ligowych. A tych, których nie znałem, nie było tak wielu. Polonia to nie Wisła i tutaj w szatni nie ma 25 graczy.<br /><br />W czasie rozgrzewki i pierwszej połowy starałem się przyjrzeć drużynie. Starałem się zwrócić uwagę na wiele rzeczy: kto gra którą nogą; kto odpowiednio się ustawia, a kto nie; jak kogo nazywają; kto zawsze jest gotów na przyjęcie piłki i kto szybko się przemieszcza. W pierwszej połowie wiele się działo. Obie drużyny grały bardzo agresywnie, było sporo walki i pojedynków w środku pola. A przy tym wszystkim strzelono 3 gole. Na przerwę schodziliśmy przegrywając 1:2.<br /><br />W drugiej połowie gra się uspokoiła. W obu zespołach dokonano zmian. I my, i Piast zaczęliśmy bardziej szanować piłkę. Ataki były bardziej przemyślane i przygotowane. Tempo gry nie było wysokie, ale za to oba zespoły grały w sposób zorganizowany i poprawny. Udało nam się doprowadzić do wyrównania i mecz zakończył się wynikiem 2:2. Ja nie miałem wiele pracy, ale miałem okazję by dużo podpowiadać chłopakom i kierować obroną. Ta połowa, którą zagrałem, dała możliwość zintegrowania się z drużyną. Myślę, że wszystko poszło normalnie i z pewnością znalazłem wspólny język z tą grupą.<br /><br />Od poniedziałku zacząłem cykl treningowy z Polonią. Każdego dnia mamy po dwa treningi. Zajęcia są podobne do tych, które były w Wiśle. Rano siłownia i treningi biegowe, wieczorem ćwiczenia taktyczne, strzały i „przerywniki”. Trener bramkarzy w przerwach między ćwiczeniami opowiada o swej metodyce treningowej. Mówi, na co zwraca uwagę i co jest dla niego ważne. To wszystko pomaga mi szybko oswoić się. Zaś podczas ćwiczeń taktycznych, często rozmawiam z obrońcami, omawiamy konkretne sytuacje boiskowe. W zasadzie praca przebiega normalnie, a co najważniejsze, wszyscy są otwarci i gotowi wszystko wyjaśnić czy pomóc. <br /><br />Chłopaki pomagali mi także w codziennych sprawach życiowych. Wytłumaczyli mi, gdzie najlepiej szukać mieszkania, gdzie znajduje się biuro klubu, a gdzie restauracja, w której drużyna jada obiady. Przy stole siedzę z Czechem, Lukaszem Killarem, czy po prostu „Kilim”. To bardzo otwarty facet, który lubi żartować, w zasadzie cała drużyna lubi pożartować. Może nawet będę z „Kili” sąsiadem nie tylko przy stole, ale i w mieście. Po prostu mam możliwość wynajęcia mieszkania obok niego, ale o tym zadecyduję już po zgrupowaniu. <br /><br />Na obóz wyjechaliśmy w środę. Znajdujemy się teraz w niemieckim miasteczku Weissensee, niedaleko Erfurtu. Będziemy tutaj do 18 lipca i mamy rozegrać do tego czasu 2 mecze towarzyskie. Oprócz tych meczów w naszym planie jest wiele treningów. Pracujemy więc gorliwie, a ja staram się pokazać i walczyć o miejsce w wyjściowym składzie. Zgrałem się już z drużyną i czuję się tu dobrze. Kapitan zespołu, Jacek Trzeciak, stale żartuje, że dzwonią do niego piłkarze Wisły i proszą, aby mi pomagać :). Także Słowak Peter Hricko mówił, że Peter Singlar dzwonił do niego i prosił o opiekę nade mną :). To bardzo sympatyczne, że w Polonii jest tak dobry i przyjazny kolektyw.<br /><br />Dzisiaj pojawiły się pewne problemy związane z moim wypożyczeniem. Skontaktował się ze mną dyrektor sportowy Wisły, Jacek Bednarz, i poinformował mnie, że istnieje prawdopodobieństwo mojego powrotu do Krakowa. Nie wróciłbym jednak na długo, a jedynie na mecze Ligi Mistrzów. Nie wiem z czym jest to związane, może Wisła nie może na razie zgłosić bramkarza na te rozgrywki. W każdym razie Wisła postąpiła ze mną bardzo dobrze, skoro mimo wszystko wyraziła zgodę na moje wypożyczenie. Ja z kolei, opierając się na ustnej zgodzie dyrektora sportowego, dogadałem się z Polonią w kwestii mojego kontraktu i udałem się na obóz bytomian. Ale Polonia jeszcze nie załatwiła prawnie mojego wypożyczenia i dlatego Wisła ma wszelkie prawa, aby mnie cofnąć. Nawet jeśli nie będzie to wyglądało po dżentelmeńsku, Wisła może przeforsować mój powrót. Ja osobiście nie mogę wiele zrobić w tej sytuacji, dlatego, że jestem związany z Wisłą kontraktem i jeśli tak mi nakażą, to muszę wrócić do Krakowa. Ale moje pragnienie jest jasne: chciałbym mieć stałe miejsce w składzie Polonii. Ale oczywiście rozumiem też, że w Krakowie jest problem z bramkarzem i Wisła nie może startować w Lidze Mistrzów tylko z Mariuszem Pawełkiem. Decyzję w tej kwestii podejmą dyrektorzy obu klubów. A ja jak profesjonalny sportowiec zaakceptuję każdą decyzję. I mam nadzieję, że wszystko zakończy się dobrze dla wszystkich. <br /><br />Zakończę ten wpis żartując: ZOBACZYMY :)))!CebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-34539803439632334572009-07-03T17:07:00.005+02:002009-07-04T17:56:18.002+02:00Grösspetersdorf - Krakow - BytomСейчас я нахожусь в Вене, жду самолёт на Краков. Улетаю я из Австрии чуточку раньше всех моих коллег из «Вислы». Причина этому раннему вылету:<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizXrR6ptg5iBfbHUdjP0rCMl9PO36avXMS9zchmx9Dqo_ut1WXHVD70ssJ7FFN9kNTqc3anBCq_6zSlXw1Ny8016fypxl8OrpxItGJWW9AIKlFzUI9QxZMOVhBUhUxjkLXI2KDUxBxHuaH/s1600-h/844cb8a6a1d3f272b7c3557a0655ef7e.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizXrR6ptg5iBfbHUdjP0rCMl9PO36avXMS9zchmx9Dqo_ut1WXHVD70ssJ7FFN9kNTqc3anBCq_6zSlXw1Ny8016fypxl8OrpxItGJWW9AIKlFzUI9QxZMOVhBUhUxjkLXI2KDUxBxHuaH/s320/844cb8a6a1d3f272b7c3557a0655ef7e.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5354254485875482610" /></a> «Полония» Бытом договорилась с «Вислой» о моей аренде на предстоящий сезон. Завтра я должен появиться в Бытоме и уладить все формальности, и потом я стану равноценном игроком «Полонии». <br /><br />Лично я считаю, что для меня это очень хороший шаг. У меня появиться возможность регулярно играть в польской вышей лиге. А игровая практика это как раз то, что мне очень нужно сейчас. Конечно, на первое место я ставлю интересы клуба,<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsLDMepxwd9Xx99fkWV_mWKMMCFeX95VNNyox4SAwGZCTQaxLw1NBU_1VaNKKCiR7PcEG1DQVtOng6qTE7nED2XkOoRlt0NkBMoFZwjjK9481BM6xZXmuJY843XVs0gVXo2Pq-CSNG-nfp/s1600-h/28.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 237px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsLDMepxwd9Xx99fkWV_mWKMMCFeX95VNNyox4SAwGZCTQaxLw1NBU_1VaNKKCiR7PcEG1DQVtOng6qTE7nED2XkOoRlt0NkBMoFZwjjK9481BM6xZXmuJY843XVs0gVXo2Pq-CSNG-nfp/s320/28.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5354254698922936818" /></a> и вместе с игроками «Полонии» буду стараться реализовать поставленные руководством цели на сезон. Но пока я, ни с руководством, ни с игроками, ни с целями на сезон не знаком… :)<br /><br />Что касается «Вислы», то я дальше связан с этим клубом. У меня ещё есть действующий контракт, и за счёт хорошей игры в «Полонии» я надеюсь вернуться на Реймонта. Все ребята и тренера подержали моё решение пойти в аренду. Все желали удачи, и я уверен, что они будут следить за моими выступлениями. <br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBfsRtx2aMkgKn6U8Z8E4tSJYamow5FVRcqIJE4NqdbCQbsTK03RQg3w8RZs8eMLPWV76Lz_jP0pUXzaZWtlTX0RxSo4do57Cn1xGa_FdgUkjcHAAhcERlHKYgKH9RSB5RXEh2JV5hysjW/s1600-h/20.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 224px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBfsRtx2aMkgKn6U8Z8E4tSJYamow5FVRcqIJE4NqdbCQbsTK03RQg3w8RZs8eMLPWV76Lz_jP0pUXzaZWtlTX0RxSo4do57Cn1xGa_FdgUkjcHAAhcERlHKYgKH9RSB5RXEh2JV5hysjW/s320/20.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5354255143294758002" /></a><br />Сейчас остается сконцентрироваться на футболе, постараться как можно быстрее адаптироваться в «Полонии» и выиграть борьбу за место в «основе». По-другому и быть не может. В жизни шансами нужно дорожить и нужно их использовать!!!<br /><br />Grösspetersdorf - Kraków – Bytom<br /><br />Jestem teraz w Wiedniu, czekam na samolot do Krakowa. Wylatuję z Austrii nieco wcześniej niż wszyscy moi koledzy z Wisły. Przyczyna tego wcześniejszego wylotu: Polonia Bytom porozumiała się z Wisłą w kwestii mojego wypożyczenia na najbliższy sezon. Jutro mam pojawić się w Bytomiu i załatwić wszystkie formalności, a po tym stanę się pełnoprawnym graczem Polonii. <br /><br />Osobiście liczę, że jest to dla mnie bardzo dobre posunięcie. Wreszcie stanę przed możliwością regularnej gry w polskiej ekstraklasie. A ligowa praktyka to właśnie to, czego teraz bardzo potrzebuję. Oczywiście, na pierwszym miejscu postawię interesy klubu i razem z piłkarzami Polonii będę starał się realizować określone przez kierownictwo cele na ten sezon. Ale póki co nie znam jeszcze ani kierownictwa, ani zawodników, ani celów na ten sezon… :)<br /><br />Co zaś tyczy się Wisły, jestem nadal związany z tym klubem. Mam jeszcze obowiązujący kontrakt i mam nadzieję, że w wyniku dobrej gry w Polonii wrócę na Reymonta. Wszyscy koledzy i trenerzy poparli moją decyzję o pójściu na wypożyczenie. Wszyscy życzyli powodzenia i jestem pewny, że będą śledzić moje występy. <br /><br />Teraz pozostaje skoncentrować się na piłce, postarać się jak najszybciej zaadaptować się w Polonii i wygrać walkę o miejsce w składzie. Inaczej być nie może. Trzeba doceniać i wykorzystywać szanse, które daje nam życie!!!CebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-3601136718916610212009-06-30T00:19:00.005+02:002009-07-01T12:44:23.299+02:00Каникулы закончились! Время поработать… / Wakacje zakończone! Czas na pracę…Быстренько как-то наши каникулы закончились. Вроде аж 20 дней отдыхали, но они пролетели как уикенд. Только сейчас заметил, что за весь отпуск написал только одно сообщение на блоге. Но поверьте не было просто времени поседеть за компьютером… Много чего произошло на каникулах :). :).<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_yhOHSAwNohyphenhyphenLsJdz6nlghJ6-uIFqM4SdlObniDpbbM7IjdZodWpLi8TaaJ9JfE5OfqFeJgd6mXJIRU3mSdMTbt1AI4G1aboMb_VO0rsXmiR1m1voyT5sHGoOFDdeNS5Uenz8UurrQtqQ/s1600-h/DSC01603a.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 170px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_yhOHSAwNohyphenhyphenLsJdz6nlghJ6-uIFqM4SdlObniDpbbM7IjdZodWpLi8TaaJ9JfE5OfqFeJgd6mXJIRU3mSdMTbt1AI4G1aboMb_VO0rsXmiR1m1voyT5sHGoOFDdeNS5Uenz8UurrQtqQ/s320/DSC01603a.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5353006716330413282" /></a>Не удалось полежать, ни на каком пляже, но зато провёл много времени со своими родными и близкими друзьями. А сам отпуск начался весело и ещё веселей закончился <br /><br />В начале меня очень тепло встретили друзья, которые обмыли шампанским не только золотую медаль, но и меня :))). Ну а в конце отпуска я присутствовал на свадьбе своего близкого друга и, наверное, футболиста момента российской Премиер Лиги и всего молдавского футбола, Сэнделы Епуряну. А женился он на МОЛДАВСКОЙ красавице, также моей отличной подружке, Ане Клима. Свадьба удалась, наплясались и напрыгались все :). <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVVIipm-0ngZDIOnM0knvv5x5X6Y5YmvlvT3BR-YHYwHuAewtQRsAhhuOXjijshwmS0eJ1-0Et1OqhbG8CRFMyVfqi99jIqS0IhlrDGoC5we49whT2Gi_67sIUK6n0V7QsCjUp_P0onBrB/s1600-h/DSC01611a.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVVIipm-0ngZDIOnM0knvv5x5X6Y5YmvlvT3BR-YHYwHuAewtQRsAhhuOXjijshwmS0eJ1-0Et1OqhbG8CRFMyVfqi99jIqS0IhlrDGoC5we49whT2Gi_67sIUK6n0V7QsCjUp_P0onBrB/s320/DSC01611a.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5353008312406699618" /></a>Сразу было заметно, что у приглашенных футболистов каникулы. Никто в танцах сил на тренировку или игру не жалел :))). А Джордже Флореску вообще покорил всех спев 2 народные песни! Приглашенные гости даже предложили скинуться для Гео на запись альбома :))). Думаю, что с такими друзьями, молодожёнам грустно не будет никогда!!!<br /><br />Ну а сам отпуск был очень интенсивным и думаю продуктивным. Удалось, и отдохнуть и одновременно подготовиться к новому сезону в физическом плане. Также проанализировал прошедший сезон и составил цели и планы на новый. Не забыл и про университет :), удалось сдать сессию и перейти на 4 курс. Ну а главное почти каждый день я встречался со своими родными и «почти» родными людьми. Съездил даже в деревню к бабушке. Не удалось только встретиться с двоюродным братом. <br />Что касается спорта, то на время отпуска я поменял дисциплину :). Играл только в большой теннис, готовился к Уимблдону, но, к сожалению, мне не предоставили Уайльд Кард. Ну и повезло Федереру :)))… <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzmyU2IJpENwGwXJo1epVodY-WynkydJyo8m1yvEBGHVzCnJ1HxlcisN9433W-ntxRk5-qpKmUmoz2Fs63lbduf6jcpU_DqMh9tYYqwGep5OOLZokkbHAKMqJwJuMChqCfSMtai86-_GHv/s1600-h/8.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzmyU2IJpENwGwXJo1epVodY-WynkydJyo8m1yvEBGHVzCnJ1HxlcisN9433W-ntxRk5-qpKmUmoz2Fs63lbduf6jcpU_DqMh9tYYqwGep5OOLZokkbHAKMqJwJuMChqCfSMtai86-_GHv/s320/8.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5353011456038744690" /></a> В футбол играл только 2 раза: дыр-дыр был на тренировке «зубров» (в отпуске я всегда поддерживаю форму с командой «Зимбру»), и ещё удалось поучаствовать в супер матче моих друзей, которые работают в разных сферах, но каждое воскресенье играют в футбол. Ещё я посещал матчи чемпионата Молдовы по пляжному футболу, болел за команду «Палестра», а в частности за Андрея Мацюру :), который в этом виде спорта выбрал позицию вратаря и очень удачно играл на линии ворот «Палестры». <br /><br />Отдых закончился, и началась работа. Начали мы очень интенсивно. С первого дня мы тренировались по 2 раза в день, а неделю закончили спаррингом против словацкого «Ружемброка». Все ребята выглядят очень прилично в тренировках, как будто отпуска и не было. Каждый прекрасно понимает, что уже через 2 недели нас ждёт первый официальный матч и сразу в лиге чемпионов. Так что на «раскачку» времени у нас нет. В команде есть пару изменений, пару ребят покинуло нас, а пополнились мы только тренером по физической подготовке, итальянцем Пауло Терциоти. К матчу против таллиннской «Левадии» готовимся в старом составе. И каждый готов взять ответственность на себя. <br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIElId6KCXL1luT765NigTQX9DyX87Qdck28WYMMtyux9dQ31pj9tT9vJvF0w_9D_4FGmeB38apAkqVYtrOXaLDwCkfQuycjUDMhQ3GX5noqZxWOIxOy41HrCxchX6hhDs7dfVnB_5rJPM/s1600-h/Pervaia+trenirovka.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIElId6KCXL1luT765NigTQX9DyX87Qdck28WYMMtyux9dQ31pj9tT9vJvF0w_9D_4FGmeB38apAkqVYtrOXaLDwCkfQuycjUDMhQ3GX5noqZxWOIxOy41HrCxchX6hhDs7dfVnB_5rJPM/s320/Pervaia+trenirovka.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5353012836258058114" /></a><br />Сейчас мы уже находимся в Австрии, в городе Гросспетерсдорф. Здесь 2 года назад я впервые появился на тренировке «Вислы». В отличие от того сбора, сейчас погода очень неудачная. Весь день идут дожди, и тренировочные поля выглядят не самым лучшем образом. Но нечего, вся команда оптимистически смотрит на эту ситуацию и все надеются, что погода станет лучше. На этом сборе нас ждут 3 спаринга: против «Уйпешт» Венгрия, НК «Риека» Хорватия и CВ «Матерсбург» Австрия. Домой вернёмся перед первым матчем против «Левадии».<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvet0e7SjBgfVmibAVy4UrFlKjIewRVPFg2aDG69bTPEWanaHYqYmfnKWSf_f_KtrhHlRxYeRVZmDlEAR93h51aS849V6PybHX-fpIJ0PXL9v4aMKb-P6aQYacV-xXZzV2JgIA9e-uCAnm/s1600-h/12459283509082.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvet0e7SjBgfVmibAVy4UrFlKjIewRVPFg2aDG69bTPEWanaHYqYmfnKWSf_f_KtrhHlRxYeRVZmDlEAR93h51aS849V6PybHX-fpIJ0PXL9v4aMKb-P6aQYacV-xXZzV2JgIA9e-uCAnm/s320/12459283509082.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5353013948166466994" /></a>Что касается меня, то на данный момент я являюсь игроком «Вислы». Но в клуб поступило предложение насчет меня от команды вышей лиги, «Полония» Бытом. В субботу я даже получил разрешение сыграть в контрольном матче за «Полонию». Сыграл я достаточно хорошо, и теперь появилась вероятность, что «Полония» возьмёт меня в аренду на один сезон. Сейчас этим вопросом занимаются работники обоих клубов, а я усердно тренируюсь в лагере «Вислы». Больше по этому поводу мне нечего сказать :). <br /><br />Ну а сейчас я собираюсь на тренировку, а вас буду держать в курсе нашей подготовке к сезону.<br /><br />Wakacje zakończone! Czas na pracę…<br /><br />Jakoś tak szybciutko skończyły się nasze wakacje. Niby odpoczywaliśmy 20 dni, ale zleciały one jak weekend. Właśnie zauważyłem, że przez cały urlop napisałem tylko jeden wpis na blogu. Ale uwierzcie, że po prostu nie było czasu na siedzenie przy komputerze… Wiele wydarzyło się na wakacjach :). :). Nie udało mi się poleżeć na żadnej plaży, za to spędziłem mnóstwo czasu ze swoją rodziną i bliskimi przyjaciółmi. A sam urlop rozpoczął się wesoło i jeszcze weselej się zakończył. <br /><br />Na początek bardzo ciepło przywitali mnie znajomi, którzy oblali szampanem nie tylko złoty medal, ale i mnie :))). No a pod koniec urlopu byłem na weselu mojego bliskiego przyjaciela, a zarazem przebojowego gracza rosyjskiej Premier Ligi i całej mołdawskiej piłki, Alexandru Epureanu. A żenił się on z MOŁDAWSKĄ pięknością, także moją dobrą koleżanką, Aną Klima. Wesele się udało, wszyscy się wytańczyli i naskakali :). Od razu było widać, że zaproszeni piłkarze mają wakacje. Podczas tańców nikt nie żałował sił, nie odkładał ich na trening czy mecz :))). A George Florescu w ogóle zaskoczył wszystkich śpiewając dwie ludowe pisenki! Zaproszeni goście zaproponowali nawet, że zrzucą się dla Geo na nagranie płyty :))). Myślę, że z takimi znajomymi nowożeńcom nigdy nie będzie smutno!!!<br /><br />No a sam urlop był bardzo intensywny i myślę, że efektywny. Udało mi się i odpocząć, i jednocześnie fizycznie przygotować do nowego sezonu. Przeanalizowałem także miniony sezon i postawiłem sobie cele i plany na nowy. Nie zapomniałam też o uniwersytecie :), udało mi się zaliczyć sesję i przejść na 4 rok. No a najważniejsze, że prawie każdego dnia spotykałem się ze swoją rodziną i bardzo bliskimi mi ludźmi. Pojechałem nawet na wieś do babci. Nie udało mi się tylko spotkać z kuzynem.<br /><br />Zaś w kwestii sportu, w czasie urlopu zmieniłem dyscyplinę :). Grałem tylko w tenisa, przygotowywałem się do Wimbledonu, ale, niestety, nie przyznano mi dzikiej karty. No i upiekło się Federerowi :)))… <br /><br />W piłkę grałem tylko 2 razy: byłem na treningu „żubrów” (podczas urlopu zawsze podtrzymuję formę z drużyną „Zimbru”) i jeszcze udało mi się wziąć udział w super meczu moich znajomych, którzy pracują w różnych sferach, ale w każdą niedzielę grają w piłkę. Śledziłem jeszcze mecze mistrzostw Mołdawii w piłce plażowej, kibicowałem drużynie Palestra, a zwłaszcza Andrejowi Matiurze :), który w tej dyscyplinie wybrał pozycję bramkarza i bardzo udanie prezentował się na linii bramki Palestry. <br /><br />Odpoczynek zakończył się i zaczęła praca. Zaczęliśmy bardzo intensywnie. Od pierwszego dnia trenowaliśmy po 2 razy dziennie, a tydzień zakończyliśmy sparingiem ze słowackim Rużomberokiem. Wszyscy chłopacy wyglądają dość przyzwoicie na treningach, jakby wcale nie było urlopu. Każdy doskonale rozumie, że już za 2 tygodnie czeka nas pierwszy mecz oficjalny i to od razu w Lidze Mistrzów. Nie mamy więc czasu na rozprężenie. W drużynie jest kilka zmian, paru chłopaków odeszło, a dołączył do nas tylko trener przygotowania fizycznego, Włoch Paolo Terziotti. Do meczu z Levadią Tallin przygotowujemy się w starym składzie. I każdy jest gotów wziąć na siebie odpowiedzialność. <br /><br />Teraz już znajdujemy się w Austrii, w mieście Grosspetersdorf. Tutaj 2 lata temu po raz pierwszy pojawiłem się na treningu Wisły. W przeciwieństwie do tamtego obozu, teraz pogoda nam nie sprzyja. Cały dzień pada deszcz i boiska treningowe nie prezentują się najlepiej. No ale nic, cała drużyna optymistycznie podchodzi do tej sytuacji i wszyscy mają nadzieję, że pogoda się poprawi. Podczas tego zgrupowania czekają nas 3 sparingi: z węgierskim Ujpest, chorwackim HNK Rijeka i austriackim SV Mattersburg. Do domu wrócimy przed pierwszym meczem przeciw Levadii. <br /><br />Co do mnie, to w tym momencie jestem piłkarzem Wisły. Ale do klubu wpłynęła w mojej sprawie propozycja z Polonii Bytom. W sobotę otrzymałem nawet pozwolenie na występ w kontrolnym meczu Polonii. Zagrałem dosyć dobrze i teraz pojawiło się prawdopodobieństwo, że Polonia wypożyczy mnie na jeden sezon. Teraz tą kwestią zajmują się pracownicy obu klubów, a ja gorliwie trenuję na obozie Wisły. Nie mam nic więcej do powiedzenia na ten temat :). <br /><br />No a teraz zbieram się na trening, będę was informował o przebiegu naszych przygotowań do sezonu.CebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-36311295463552553382009-06-30T00:19:00.002+02:002009-06-30T00:20:57.476+02:00Каникулы закончились! Время поработать… /Быстренько как-то наши каникулы закончились. Вроде аж 20 дней отдыхали, но они пролетели как уикенд. Только сейчас заметил, что за весь отпуск написал только одно сообщение на блоге. Но поверьте не было просто времени поседеть за компьютером… Много чего произошло на каникулах :). Не удалось полежать, ни на каком пляже, но зато провёл много времени со своими родными и близкими друзьями. А сам отпуск начался весело и ещё веселей закончился :). <br /><br />В начале меня очень тепло встретили друзья, которые обмыли шампанским не только золотую медаль, но и меня :))). Ну а в конце отпуска я присутствовал на свадьбе своего близкого друга и, наверное, футболиста момента российской Премиер Лиги и всего молдавского футбола, Сэнделы Епуряну. А женился он на МОЛДАВСКОЙ красавице, также моей отличной подружке, Ане Клима. Свадьба удалась, наплясались и напрыгались все :). Сразу было заметно, что у приглашенных футболистов каникулы. Никто в танцах сил на тренировку или игру не жалел :))). А Джордже Флореску вообще покорил всех спев 2 народные песни! Приглашенные гости даже предложили скинуться для Гео на запись альбома :))). Думаю, что с такими друзьями, молодожёнам грустно не будет никогда!!!<br /><br />Ну а сам отпуск был очень интенсивным и думаю продуктивным. Удалось, и отдохнуть и одновременно подготовиться к новому сезону в физическом плане. Также проанализировал прошедший сезон и составил цели и планы на новый. Не забыл и про университет :), удалось сдать сессию и перейти на 4 курс. Ну а главное почти каждый день я встречался со своими родными и «почти» родными людьми. Съездил даже в деревню к бабушке. Не удалось только встретиться с двоюродным братом. <br />Что касается спорта, то на время отпуска я поменял дисциплину :). Играл только в большой теннис, готовился к Уимблдону, но, к сожалению, мне не предоставили Уайльд Кард. Ну и повезло Федереру :)))… В футбол играл только 2 раза: дыр-дыр был на тренировке «зубров» (в отпуске я всегда поддерживаю форму с командой «Зимбру»), и ещё удалось поучаствовать в супер матче моих друзей, которые работают в разных сферах, но каждое воскресенье играют в футбол. Ещё я посещал матчи чемпионата Молдовы по пляжному футболу, болел за команду «Палестра», а в частности за Андрея Мацюру :), который в этом виде спорта выбрал позицию вратаря и очень удачно играл на линии ворот «Палестры». <br /><br />Отдых закончился, и началась работа. Начали мы очень интенсивно. С первого дня мы тренировались по 2 раза в день, а неделю закончили спаррингом против словацкого «Ружемброка». Все ребята выглядят очень прилично в тренировках, как будто отпуска и не было. Каждый прекрасно понимает, что уже через 2 недели нас ждёт первый официальный матч и сразу в лиге чемпионов. Так что на «раскачку» времени у нас нет. В команде есть пару изменений, пару ребят покинуло нас, а пополнились мы только тренером по физической подготовке, итальянцем Пауло Терциоти. К матчу против таллиннской «Левадии» готовимся в старом составе. И каждый готов взять ответственность на себя. <br /><br />Сейчас мы уже находимся в Австрии, в городе Гросспетерсдорф. Здесь 2 года назад я впервые появился на тренировке «Вислы». В отличие от того сбора, сейчас погода очень неудачная. Весь день идут дожди, и тренировочные поля выглядят не самым лучшем образом. Но нечего, вся команда оптимистически смотрит на эту ситуацию и все надеются, что погода станет лучше. На этом сборе нас ждут 3 спаринга: против «Уйпешт» Венгрия, НК «Риека» Хорватия и CВ «Матерсбург» Австрия. Домой вернёмся перед первым матчем против «Левадии».<br /><br />Что касается меня, то на данный момент я являюсь игроком «Вислы». Но в клуб поступило предложение насчет меня от команды вышей лиги, «Полония» Бытом. В субботу я даже получил разрешение сыграть в контрольном матче за «Полонию». Сыграл я достаточно хорошо, и теперь появилась вероятность, что «Полония» возьмёт меня в аренду на один сезон. Сейчас этим вопросом занимаются работники обоих клубов, а я усердно тренируюсь в лагере «Вислы». Больше по этому поводу мне нечего сказать :). <br /><br />Ну а сейчас я собираюсь на тренировку, а вас буду держать в курсе нашей подготовке к сезону.CebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-731917609947224489.post-45781572160089437402009-06-04T18:33:00.006+02:002009-06-06T16:49:02.054+02:00Mistrzem Polski jest Wisla, Wisla najlepsza jest…!- Дядь, а как вчера «Легия» сыграла? Чуточку не хватило им…<br />- А кто выиграл чемпионат Польши по футболу?<br />- Дружище извини, а какого цвета эта медаль?<br />:)))))<br />Вот примерно так шутили наши ребята по приезду в столицу Польши на награждение. Шутили мы везде: в аэропорту, в такси, в отеле (который проводил это мероприятие) и, конечно, на традиционном фуршете по окончанию торжественной части. Кто-то пытался подколоть таксиста, а кто-то просто подходил к игроку «Леха» или «Легии» и просил подтвердить, что медаль, висящая на шее, точно золотая :). <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFI7bywKpJHjGxkyTU96JBN1FgUjR9aDIpAIXNWtqbIOF5rbj3Hv7cOZGT4D-WtmSsFgHXh8O11fO_k5k5jvbIkhyphenhyphenmYNIwaMGEZ3PwOonME0RHQ8ZRHA3iUUKsxRa_fMpFEFNj6WmXbW-S/s1600-h/podium1.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFI7bywKpJHjGxkyTU96JBN1FgUjR9aDIpAIXNWtqbIOF5rbj3Hv7cOZGT4D-WtmSsFgHXh8O11fO_k5k5jvbIkhyphenhyphenmYNIwaMGEZ3PwOonME0RHQ8ZRHA3iUUKsxRa_fMpFEFNj6WmXbW-S/s320/podium1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343564207187884194" /></a>Было весело, но самое главное, что в каждом представителе «Вислы» Краков чувствовалась радость. Собравшись почти год назад на первом сборе после отпуска, мы проделали очень много работы, мы прошли очень трудный путь, мы оказались сильнее обстоятельств и в конечном итоге мы добились главной цели сезона: мы отстояли титул чемпиона Польши по футболу! Браво для всех ребят, тренеров, рабочих, болельщиков и всех тех, кто связан с клубом «Висла»!!!<br /><br /><object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/aQqQi45fB_Q&hl=ru&fs=1&rel=0"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/aQqQi45fB_Q&hl=ru&fs=1&rel=0" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object><br /><br />Сейчас я уже дома, сижу в кафе в самом центре города. Вокруг обстановка очень спокойная: парк, люди и птицы. Все заняты чем-то своим. А у меня впервые после игры против «Шлонска» Вроцлав появилась свободная минутка, которую я потрачу на рассказ о последних событиях в моей жизни:).<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9AxH6GBVfQVp9KPTgiTMUzxsFbu49TfLTp4E4-zed8kJ2iDHSmATm0xe2aJoGKOu_JmBb4hwln2bWVTN8hdZ1YWKJbPKxrBHdZPAPVkSJkN4GOiRUmNX5VEDxaf_Z71Gge3kB2Kie9Of6/s1600-h/podium+ea+marcelo+beto.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 275px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9AxH6GBVfQVp9KPTgiTMUzxsFbu49TfLTp4E4-zed8kJ2iDHSmATm0xe2aJoGKOu_JmBb4hwln2bWVTN8hdZ1YWKJbPKxrBHdZPAPVkSJkN4GOiRUmNX5VEDxaf_Z71Gge3kB2Kie9Of6/s400/podium+ea+marcelo+beto.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343565216852493490" /></a> Сразу скажу, что я не показываю медаль официантам и не спрашиваю какого она цвета :). Моя медаль лежит дома в коллекции моих футбольных сувениров и пока её ещё никто не видел:). И чтоб уже сразу закончить тему этой медали, а точнее ответить на вопрос: «сколько именно моего вклада в победе «Вислы»?», скажу, что однозначно я тоже доложил свои камушек до общего успеха. К сожалению, мне не удалось появиться на поле в лиговом матче, сыграл только в кубке. Но вратарская позиция имеет свою специфику и часто второй вратарь остаётся в тени первого, но при этом дальше является полноценным игроком команды и обладает высоким уровнем подготовки. Думаю, не каждый назовет слету, фамилию второго вратаря «Ливерпуля» или «Реала». <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitgB_srH6tPyvtAY2ZXfbiWDrmS0IBfsQkPorCH8TbZFDZfofBE32bykZeiE0WW2uVJfrnmF75d4i0jI1yDv17w02-BxqGoCjxDOqqv_it-ZlbRCsuphKF6bf1mYq2zlNrLzDKOjyy_flQ/s1600-h/podium.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 267px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitgB_srH6tPyvtAY2ZXfbiWDrmS0IBfsQkPorCH8TbZFDZfofBE32bykZeiE0WW2uVJfrnmF75d4i0jI1yDv17w02-BxqGoCjxDOqqv_it-ZlbRCsuphKF6bf1mYq2zlNrLzDKOjyy_flQ/s400/podium.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343565729019877362" /></a>А ведь эти ребята стоят миллионы, а Дудек вообще выиграл в своей жизни лигу чемпионов. Если я не ошибаюсь :), эти вратари не появлялись в этом сезоне в лиговых матчах своих клубов. Поэтому уверен, что право на золотую медаль чемпионата Польши у меня есть. Но другое дело как я сам оцениваю эту ситуацию. Здесь всё достаточно просто: я бы хотел принять участие в большинстве матчей и внести реальный вклад в успех. Я реально смотрю на вещи и не могу ставить себя в один ряд с ребятами как Павелек, Соболевски, Гловацки или Брожек, которые отыграли весь сезон в основном составе, проделали большой оббьем работы и в нужный момент достигли нужного результата. Мои амбиции не позволяют считать этот командный успех, моим личным успехом. Это чемпионство только ещё больше мобилизует к усердной работе, и в конечном итоге к тому, чтоб стать основным вратарём. Ну а когда это произойдёт, буду радоваться и за команду и за себя!<br /><br /><br /><br />Неделю назад, в четверг, я потренировался с первой командой и позже выехал во Вроцлав.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6jEscCy2JWkOamQW1eGXq9LzmiDwcAfBBUNe-7Jpjg0aFYIohOl7DSWXy3UY7u3r2WnWK_-pA8NkWM80I5Nj0sfi3-yN5xuUiGV0FIYEv8JBqz4ojOvHudPN7vyLWLFNnZ-kae0rgsNX0/s1600-h/Mloda.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 275px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6jEscCy2JWkOamQW1eGXq9LzmiDwcAfBBUNe-7Jpjg0aFYIohOl7DSWXy3UY7u3r2WnWK_-pA8NkWM80I5Nj0sfi3-yN5xuUiGV0FIYEv8JBqz4ojOvHudPN7vyLWLFNnZ-kae0rgsNX0/s400/Mloda.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343566131549673938" /></a> Там уже был наш дублирующий состав, который готовился к последней игре против «Шлонска». У нас были все шансы стать чемпионами, но не всё завесило от нас. Нам нужно было обязательно выиграть, а «Рух» Хожув должен был обязательно проиграть :). Перед игрой я старался сконцентрироваться непосредственно на нашем матче, и старался не считать очки других команд. Также попросил ребят сделать тоже самое. Сама игра выдалась трудной и можно сказать, что в первом тайме мы «отскочили». .<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI_DET6QNC8lwS9m5J7EFgS3HpQAZNrrl5WVvpuGq_fM2kvOWAtKH4pnfPJiSO7AuqynpMp-qh_2iFrxmvoHTCnEXZVne7-VwinaNmk51o4Q33ySxZB_Qi5uuR4bufPiOFBjHOB6SsTGqs/s1600-h/avtobus+tomek+ea.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 251px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI_DET6QNC8lwS9m5J7EFgS3HpQAZNrrl5WVvpuGq_fM2kvOWAtKH4pnfPJiSO7AuqynpMp-qh_2iFrxmvoHTCnEXZVne7-VwinaNmk51o4Q33ySxZB_Qi5uuR4bufPiOFBjHOB6SsTGqs/s320/avtobus+tomek+ea.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343566440072006930" /></a>Ну а в конце матча «Шлонск» сделал нам подарок, и после одной ошибки обороны нам удалось забить и в итоге выиграть. Снова матч получился интересным для меня, было пару «горячих» моментов у моих ворот, но нам удалось всё разрешить и достойно закончить сезон. Ну а «Рух» сыграл вничью 2:2, и с отставанием на одно очко мы заняли второе место в турнире дублёров После игры я долго не радовался, пришлось сесть в машину администратора и вместе с ним быстро вернуться в Краков. Там я присоединился уже к первой команде, которая готовилась к матчу в отеле. На завтраке ребята поздравили с удачным завершением сезона в дубле, и шутя просили сосредоточиться на матче первой команды.<br /><br />Конечно матч против «Шлонска» был самым, самым важным событием сезона для каждого из нас. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwBflEDWgjGaKxBDdkf0AreDLqKNRzvvEDkY3fTzfo9JbIHR9G0fiGQN1pEQK6JghfRwt18-l0YZEvJAzKTY1FreNuUKzEMGtCwOF0AjNRANLQ2mLTK8x8FZ4d41V5ICM3zQPyVVmxGgiw/s1600-h/tribuna+D.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 194px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwBflEDWgjGaKxBDdkf0AreDLqKNRzvvEDkY3fTzfo9JbIHR9G0fiGQN1pEQK6JghfRwt18-l0YZEvJAzKTY1FreNuUKzEMGtCwOF0AjNRANLQ2mLTK8x8FZ4d41V5ICM3zQPyVVmxGgiw/s320/tribuna+D.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343567461463131378" /></a>Чтоб стать чемпионами нам было достаточно сыграть вничью. Но все понимали, что играть именно в этом матче на ничью будет «самоубийством». В голове только одна мысль: «победить любой ценой! Что бы ни случилось, нужно быть сильнее!!!». Стадион был полон и разукрашен баннерами. Все ждали победы и празднование чемпионского титула. Позже была победа и празднование:). Побеждали мы правда со скрипом:), играли мы не ярко и моментами слабенько, но результат мы сделали. Ну а праздновали мы УУХХ как :).<br /><br />После игры все ребята быстренько убежали с поля в раздевалку, где мы радовались от всей души и брызгали друг друга шампанским.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqq3J4e-w5nJpc5F3BzZErjfCQ14Yw0Y_1M1-KhARMPtbleBUhhIjBibNBoS4ob5w8XCj-V8FbSpX2qD5JluDQELSGMYvxA5-iRpyt6-qRoOEG6OGY7ZAK_BWvBb8JdaR1AsWGXpUZnaBx/s1600-h/razdevalka+shamp.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqq3J4e-w5nJpc5F3BzZErjfCQ14Yw0Y_1M1-KhARMPtbleBUhhIjBibNBoS4ob5w8XCj-V8FbSpX2qD5JluDQELSGMYvxA5-iRpyt6-qRoOEG6OGY7ZAK_BWvBb8JdaR1AsWGXpUZnaBx/s320/razdevalka+shamp.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343567886192330482" /></a> Позже мы вышли на свежо-сооруженную сцену. Нам вручили кубок и снова радости, и наши и болельщиков :). Ну а потом был выезд в город, на главную площадь. Там были тысячи болельщиков, которые вместе с нами пели, кричали, благодарили и РАДОВАЛИСЬ Одни положительные эмоции. Один большой праздник. Позже мы вернулись в клуб, встретились на ужине с владельцем и управляющими клуба. Та атмосфера была намного спокойнее, все сдерживали свои эмоции и тихо общались между собой. В конце мы остались только в кругу команды и весело отметили наш успех:). Не беспокойтесь, всё проходило в культурной обстановке и обошлось без скандалов и эксцессов:))).<br /><br /><br /><br />Ну а в воскресенье нужно было попасть на награждение призёров чемпионата, которое проходило в Варшаве. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDJblHMB5g9ZlyDga-cF6ID0tFIn-T4MLd0YTcvuU0qpWpz4nZhrZSv_JZlEaflkqfCiT55_eLiQWg1qSCzYV1W3nNIOMPqeASeQTUbPW232J02AiXZWul7B2CGzyeJBjwRNMJaIS1toYz/s1600-h/medali1.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 275px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDJblHMB5g9ZlyDga-cF6ID0tFIn-T4MLd0YTcvuU0qpWpz4nZhrZSv_JZlEaflkqfCiT55_eLiQWg1qSCzYV1W3nNIOMPqeASeQTUbPW232J02AiXZWul7B2CGzyeJBjwRNMJaIS1toYz/s400/medali1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343568596758078914" /></a>Каждый из нас добирался туда по своему, часть поехала на автобусе, часть на машинах и часть полетела в столицу. Первой добралась моя группа. Варшавский аэропорт мы точно разбудили :))). В 6.30 утра мы пели там песни про «Вислу» и наше чемпионство и никто не собирался мешать нам радоваться. Позже мы добрались до отеля, где всё уже было готово для начала торжества. И через некоторое время зал был уже полон. Были все 3 команды призёры: «Висла», «Легия» и «Лех». Все были награждены по очереди, а позже был фуршет. На фуршете ребята позволили себе снять галстуки и пообщаться с друзьями из других команд. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6LkzqvZxcB6v6hhG_SsLGF8VnBr9SYe-RXxQynyH-4lrNjajBcS8jd3TlRVx_4CkPIl-_4RGZIzv0Fv4ZwSUG-Kse2iWd47Fi3THS2vumls_ISbFIL49fv85-vWzqOtQR8-nqIej4R0vO/s1600-h/mucha1.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 202px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6LkzqvZxcB6v6hhG_SsLGF8VnBr9SYe-RXxQynyH-4lrNjajBcS8jd3TlRVx_4CkPIl-_4RGZIzv0Fv4ZwSUG-Kse2iWd47Fi3THS2vumls_ISbFIL49fv85-vWzqOtQR8-nqIej4R0vO/s320/mucha1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343568807788039330" /></a>Атмосфера была отличной, хотя после такого сезона не думал, что игроки «Легии» или «Леха» будут в хорошем настроение :))). В конце я эмоционально :) попрощался со всей нашей делегацией и отправился в аэропорт, откуда полетел домой, в мой родной Кишинёв.<br /><br />В аэропорту снова пели про «Вислу», но уже пограничник :))). Проверяя мой багаж он увидел медаль, посмотрел на меня и начал петь: «Mistrzem Polski jest Wisla, Wisla najlepsza jest…!». Я очень удивился, а пограничник сказал мне, что он из Вроцлава и болеет за «Вислу». Я в свою очередь сказал, что он знает за кого в Польше болеть надо :)))!!!<br /><br />В Кишинёв я прилетел ночью, но меня встретили близкие друзья и приготовили даже сюрприз:). Они просто открыли 2 бутылки шампанского обрызгали и меня и себя! Было очень приятно…<br /><br />Успел показать знакомым пару видео клипов с празднования из Кракова, все остались под впечатлением.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9yIBCFmOaGMWsviwGPaBHmioaeJX4G46KKIMvBDdB-VXove2vI8Vq7Zh8fUQc-YHvjgrF6xybksCSM74VtL727WLGfc6XiGPfD7DyqCCqF7DdzT6864XxWaAUrl8VTkJIacNhxTkPzZ_v/s1600-h/tribuna+D+maika.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 190px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9yIBCFmOaGMWsviwGPaBHmioaeJX4G46KKIMvBDdB-VXove2vI8Vq7Zh8fUQc-YHvjgrF6xybksCSM74VtL727WLGfc6XiGPfD7DyqCCqF7DdzT6864XxWaAUrl8VTkJIacNhxTkPzZ_v/s320/tribuna+D+maika.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343569498896896210" /></a> Я тоже остался под большим впечатлением наших болельщиков. Вчера меня спросили: «Что меня впечатлило в этом году? Что осталось в памяти?». Я ответил: «Болельщики «Вислы» Краков, которые были с нами в очень тяжёлую минуту, которые вместе с нами бились за успех, которые поддерживали, а не давили на команду!».<br /><br />Вот так вот :)! Сейчас у нас отпуск, грандиозных планов у меня на эти дни нет. Очень рад находиться дома, рядом со своими близкими и друзьями. Кроме медали домой я привёз ещё одну очень ценную для меня вещь. Я привёз молдавский флаг, в котором я поднимал кубок чемпионов Польши, со всеми автографами ребят, которые выиграли этот кубок. Я горд тому, что вместе с ними я стал чемпионом Польши, и я горд, что я родом из Молдавии!<br /><br />Mistrzem Polski jest Wisła, Wisła najlepsza jest…!<br /><br />- Panie, a jak wczoraj zagrała Legia? Troszeczkę im zabrakło…<br />- A kto zdobył piłkarskie mistrzostwo Polski?<br />- Wybacz przyjacielu, a jaki kolor ma ten medal?<br />:)))))<br />Tak na przykład żartowali nasi chłopacy po przyjeździe do stolicy Polski na wręczanie złotych medali dla mistrzów Polski 2009. Żartowaliśmy wszędzie: na lotnisku, w taksówce, w hotelu (który organizował tę imprezę) i, oczywiście, na bankiecie po zakończeniu części oficjalnej. Niektórzy zagadywali taksówkarza, inni po prostu podchodzili do piłkarzy Lecha czy Legii i prosili o potwierdzenie, że wiszący na szyi medal rzeczywiście jest złoty :). <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicQ7Rj5xY70TobxcMmWGMYjGVtipkNUjBFitzlhJekdjbzhqmAvW9ZcnRlIQC3dThivutAVslIHxABvefLu0DP-psXhGYmis2IETLKX10q_XKcaNgOuP0e1NtHC-qBQtLHiB2_60rsbZkf/s1600-h/medali2.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 275px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicQ7Rj5xY70TobxcMmWGMYjGVtipkNUjBFitzlhJekdjbzhqmAvW9ZcnRlIQC3dThivutAVslIHxABvefLu0DP-psXhGYmis2IETLKX10q_XKcaNgOuP0e1NtHC-qBQtLHiB2_60rsbZkf/s400/medali2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343569235067992018" /></a>Było wesoło, ale najważniejsze, że od każdego przedstawiciela Wisły Kraków czuło się radość. Od czasu, gdy niemal rok temu zebraliśmy się na pierwszym obozie po wakacjach, wykonaliśmy bardzo dużo pracy, przeszliśmy bardzo trudną drogę, okazaliśmy się silniejszymi od przeciwności i w końcowym rozrachunku wykonaliśmy główny cel sezonu: zdobyliśmy tytuł piłkarskich mistrzów Polski! Brawo dla wszystkich chłopaków, trenerów, pracowników, kibiców i wszystkich osób związanych z Wisłą!!!<br /><br />Teraz jestem już w domu, siedzę w kawiarni w samym centrum miasta. Sytuacja wokół jest bardzo spokojna: park, ludzie i ptaki. Każdy zajęty swoimi sprawami. A ja po raz pierwszy od czasu gry ze Śląskiem Wrocław mam wolną chwilę, którą wykorzystam na opowieść o ostatnich wydarzeniach w moim życiu :). Od razu wyjaśnię, że nie pokazuję medalu kelnerom i nie wypytuję o jego kolor :). Mój medal leży w domu pośród kolekcji moich pamiątek piłkarskich i na razie jeszcze prawie nikt go nie widział :). I aby już od razu zakończyć temat tego medalu, a dokładniej odpowiedzieć na pytanie: „jaki właściwie jest mój wkład w zwycięstwo Wisły?”, powiem, że niewątpliwie także dołożyłem swoją cegiełkę do tego sukcesu. Niestety, nie udało mi się pojawić się na boisku w żadnym meczu ligowym, zagrałem tylko w pucharze. Ale pozycja bramkarza ma swą specyfikę i często drugi bramkarz pozostaje w cieniu pierwszego, ale przy tym nadal jest pełnowartościowym graczem drużyny i jego przygotowanie pozostaje na wysokim poziomie. Myślę, że nie każdy zna nazwisko drugiego bramkarza Liverpoolu czy Realu. A przecież ci chłopacy są warci miliony, a Dudek w ogóle wygrał w swoim życiu ligę mistrzów. Jeśli się nie mylę :), bramkarze ci nie występowali w tym sezonie w meczach ligowych swoich klubów. Dlatego jestem przekonany, że posiadam prawo do złotego medalu mistrza Polski. Ale inną sprawą jest to jak ja sam oceniam tę sytuację. !<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRCVrv2a3_8JVcB5S7iaWQ5BRomurQFpXm1wo1mE4yfGAMq0F_Ske2b0Ka9zXu5tHC1nY-GtBM8Hh86DhsrMON-jF6jcRgDPFAvOSIEBX1Hl48UU3Idk1NovunRtBeOc9_xWQaxTj2oTxz/s1600-h/razdevalka.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRCVrv2a3_8JVcB5S7iaWQ5BRomurQFpXm1wo1mE4yfGAMq0F_Ske2b0Ka9zXu5tHC1nY-GtBM8Hh86DhsrMON-jF6jcRgDPFAvOSIEBX1Hl48UU3Idk1NovunRtBeOc9_xWQaxTj2oTxz/s320/razdevalka.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343568252030941234" /></a>Tutaj wszystko jest bardzo proste: chciałbym wziąć udział w większości meczów i mieć rzeczywisty wkład w sukces. Realnie podchodzę do życia i nie mogę stawiać się w jednym rzędzie z takimi chłopakami jak Pawełek, Sobolewski, Głowacki czy Brożek, którzy rozegrali cały sezon w podstawowym składzie, wykonali olbrzymią pracę i w kluczowym momencie osiągnęli wymagany rezultat. Moje ambicje nie pozwalają mi traktować tego sukcesu drużyny jako własnego sukcesu. To mistrzostwo tylko jeszcze bardziej mobilizuje mnie do gorliwej pracy, a w końcu do tego, aby zostać podstawowym bramkarzem. No a gdy to nadejdzie, będę cieszył się i za drużynę, i za siebie!<br /><br />Tydzień temu, w czwartek, odbyłem trening z pierwszą drużyną, a później wyjechałem do Wrocławia. Tam był już nasz zespół młodzieżowy, przygotowujący się do ostatniego meczu ze Śląskiem. Mieliśmy jeszcze szansę na zostanie mistrzem, ale nie wszystko zależało tylko od nas. My koniecznie musieliśmy wygrać, a Ruch Chorzów koniecznie musiał przegrać :). Przed grą starałem się skoncentrować bezpośrednio na naszym meczu i starałem się nie liczyć punktów pozostałych drużyn. I chłopaków poprosiłem, aby zrobili to samo. Sam mecz okazał się trudny i można powiedzieć, że w pierwszej połowie „odskoczyliśmy”. No ale w końcówce meczu Śląsk sprawił nam niespodziankę i po błędzie obrony udało nam się strzelić i w rezultacie wygrać. Znowu mecz okazał się ciekawym dla mnie, było kilka „gorących” sytuacji pod moją bramką, ale udało nam się nad wszystkim zapanować i dostojnie zakończyć sezon. No a Ruch zagrał na remis 2:2 i ze stratą jednego punktu zajęliśmy drugie miejsce w rozgrywkach Młodej Ekstraklasy. Po meczu nie cieszyłem się długo, wsiadłem w samochód kierownika drużyny i razem z nim szybko wróciłem do Krakowa. Tam dołączyłem już do pierwszej drużyny, która przygotowywała się do meczu w hotelu. Na śniadaniu chłopaki pogratulowali mi udanego zakończenia sezonu z Młodą Wisłą i żartując prosili o skoncentrowanie na meczu pierwszej drużyny.<br /><object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/JTq7JDv475w&hl=ru&fs=1&rel=0"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/JTq7JDv475w&hl=ru&fs=1&rel=0" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object><br />Oczywiście mecz ze Śląskiem był zdecydowanie najważniejszym spotkaniem sezonu dla każdego z nas. Aby zostać mistrzem, wystarczyło nam zdobyć jeden punkt. Ale wszyscy rozumieli, że granie na remis właśnie w tym meczu będzie „samobójstwem”. W głowie tylko jedna myśl: „wygrać za każdą cenę! Co by się nie działo, musimy być silni!!!”. Stadion był wypełniony i upiększony transparentami. Wszyscy czekali na zwycięstwo i świętowanie tytułu mistrzowskiego. Później było zwycięstwo i świętowanie :). Wygraliśmy co prawda ze zgrzytem:), nie graliśmy widowiskowo, a momentami słabo, ale rezultat osiągnęliśmy. No a świętowaliśmy jak *** :).<br /><br />Po meczu wszyscy chłopacy szybko zbiegli z boiska do szatni, gdzie cieszyliśmy się z całego serca i oblewaliśmy się szampanem. Później wyszliśmy na świeżo zbudowaną scenę. Wręczono nam puchar i znów radość – i nasza, i kibiców :). No a potem był wyjazd na miasto, na Rynek Główny. Były tam tysiące kibiców, którzy razem z nami śpiewali, krzyczeli, dziękowali i CIESZYLI SIĘ! Jedne wielkie, pozytywne emocje. Jedno ogromne święto. Później wróciliśmy na Reymonta, spotkaliśmy się na kolacji z właścicielem i zarządcami klubu. Ta atmosfera była znacznie spokojniejsza, wszyscy powściągali swe emocje i cicho rozmawiali między sobą. Na koniec zostaliśmy tylko w kręgu drużyny i wesoło uczciliśmy nasz sukces :). Nie martwcie się, wszystko odbyło się w kulturalnych okolicznościach, obeszło się bez skandali i ekscesów :))). <br /><br />No a w niedzielę trzeba było wybrać się na dekorację zwycięzców rozgrywek, odbywającą się w Warszawie. Każdy z nas dojeżdżał tam na własną rękę, część pojechała autobusem, część samochodami, a część poleciała do stolicy. Jako pierwsza dotarła moja grupa. Udało nam się obudzić warszawskie lotnisko :))). O 6:30 rano śpiewaliśmy piosenki o Wiśle i naszym mistrzostwie i nikt nie zamierzał przeszkadzać nam w świętowaniu. Później dojechaliśmy do hotelu, gdzie wszystko było już gotowe do rozpoczęcia uroczystości. I za jakiś czas sala była już pełna. Były wszystkie 3 zwycięskie drużyny: Wisła, Legia i Lech. Wszyscy byli nagradzani po kolei, a później był bankiet, na którym chłopacy pozwolili sobie zdjąć krawaty i pogadać ze znajomymi z innych drużyn. Atmosfera była doskonała, chociaż po takim sezonie nie spodziewałem się, że piłkarze Legii czy Lecha będą w dobrych nastrojach :))). W końcu emocjonalnie :) pożegnałem się z całą naszą delegacją i udałem się na lotnisko, skąd poleciałem do domu, do mojego rodzinnego Kiszyniowa.<br /><object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/7-orimRpdjI&hl=ru&fs=1&rel=0"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/7-orimRpdjI&hl=ru&fs=1&rel=0" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object><br />Na lotnisku znowu śpiewy o Wiśle, ale tym razem w wykonaniu pogranicznika :))). Sprawdzając mój bagaż, zobaczył od medal, spojrzał na mnie i zaczął śpiewać: „Mistrzem Polski jest Wisła, Wisła najlepsza jest…!”. Byłem mocno zaskoczony, a pogranicznik wyjaśnił mi, że jest z Wrocławia i kibicuje Wiśle. Ja z kolei powiedziałem mu, że zna się na tym, komu należy kibicować w Polsce :)))!!!<br /> <br />Do Kiszyniowa przyleciałem w nocy, ale bliscy przyjaciele przywitali mnie i nawet przygotowali niespodziankę :). Otworzyli 2 butelki szampana i opryskali mnie i siebie! Było bardzo przyjemnie…<br /><br />Zdążyłem pokazać znajomym kilka wideoklipów ze świętowania w Krakowie, wszyscy byli pod wrażeniem. Ja także nadal jestem pod wielkim wrażeniem naszych kibiców. Wczoraj zapytano mnie: „Co wywarło na tobie największe wrażenie? Co zapadło w pamięć?”. Odpowiedziałem: „Kibice Wisły Kraków, którzy byli z nami w bardzo trudnych momentach, którzy razem z nami walczyli o sukces, którzy nas wspierali, a nie naciskali na drużynę!”.<br /><br />No i tak :)! Teraz mamy wolne, sam nie mam wielkich planów na te dni. Bardzo się cieszę, że jestem w domu, razem ze swoimi bliskimi i przyjaciółmi. Oprócz medalu do domu przywiozłem jeszcze jedną bardzo cenną dla mnie rzecz. Przywiozłem flagę mołdawską, w której podnosiłem puchar mistrzów Polski, z autografami wszystkich chłopaków, którzy zdobyli to trofeum. Jestem dumny z tego, że razem z nimi zostałem mistrzem Polski i jestem dumny, że pochodzę z Mołdawii!CebIhttp://www.blogger.com/profile/00080787921685152960noreply@blogger.com6